|
Hier in Frankrijk bestaat het ontbijt meestal uit een tamelijk, tot zeer hard, half stokbrood met een uitgebreid confituurgamma van maximaal drie pieterige confituurtjes.
Daarenboven wordt de koffie geschonken in halve slakommen.
Voila, en hop de camino op.
Maar mijn lichaam drijft koffie oneindig veel sneller af dan andere dranken, die ''s morgens toch al niet tot mij mag nemen.
Dan bij de eerste bosrijke omgeving komt de behoefte.
Ik moet werkelijk bekennen dat de koffie ontlasten in de natuur mij euforisch maakt, evenals mijn lid, vrij en vrolijk beiden genieten van de zachte strelende wind, de vrijheid. En het uitzien naar meer blijvende vloeistoffen.
Ja de camino doet wat met mensen. Geen pelgrim, god babbelen tegen de smartphone, maar dan wel over zaken die ik zeker niet zou vertellen onder pelgrims. Wel in het geheim op de blog.
|
