Vandaag kwamen we een groep pelgrims (denken we) tegen. Een man met zugzak, twee jongere mannen, een met een rugkarretje op een wieltje, een met een fietskarretje vol bagage, twee vrouwen, en twee hele moedige kinderen (jongen en meisje van ong. 8 jaar).
De man droeg een vlaggetje op zijn rugzak dat mij volledig onbekend was, en een leuke manier om contact te leggen. Dus vraag ik naar de oorsprong. Ah, zegt de man: de vlag van Patagonië. Dat ken antwoord ik, helemaal onderaan Argentina.
Neen antwoord hij. Het is een land met verhalen, waar je bv. naar toe kan gaan als de wereld hier te slecht of teveel wordt. Een eigen land.
Oei dacht ik, een sekte...
De man vroeg ken jij ook zo iets waar je kan schuilen of vluchten. Ja, tripel Westmalle antwoord ik iets te snel.
We zijn dan maar snel doorgegaan om ambetante vragen te kunnen vermijden.
