Na het ongelooflijke goede nieuws van de benefiet, ben ik hier vandaag met slecht nieuws. Omdat ik niet weet hoe ik het moet neerschrijven,zal ik hieronder de tekst plakken die op Jolientjes site (http://www.jolientje.mijnbabysite.be/) staan,geschreven door haar mama
"""hoe ik dit moet gaan verwoorden weet ik niet, maar ik vindt dat iedereen het wel moet weten, er zijn zo velen die heel de tijd hebben meegeleefd. wij hebben gisteren een gesprek gehad met haar dokters, en ons jolientje haar gevecht gaat niet meer lang duren, want ze hebben nog een engeltje in de hemel nodig, ze heeft nog maar een paar dagen, en het eenigste wat we nu nog kunnen hopen is een nieuw wereldwonder! als er onder jullie zijn die haar graag nog is hadden gezien, aarzel niet en neem contact met ons op, via mail ben ik niet te bereiken alleen via deze site, of voor diegene die ons beter kennen via gsm of telefoon. graag hadden wij ook de nodige rust gehad, en te tijd die ons nog rest met ons klein prinsesje willen wij elke seconde benutten, dus berouw en spijt is momenteel voor later, elke seconde die wij nu krijgen is goud voor ons, dus gelieve enkel met ons contact op te nemen als je haar is wilt bewonderen, wij willen die kans aan de mensen geven omdat we weten dat ze zoveel mensen heeft ontroerd, naar verdere regeling toe, vragen wij jullie adres aan ons door te spelen, want als er iemand in grootste schoonheid mag gaan is het ons kleine jolien, is het mijn kleine prinses, mijn vechtertje, men eeuwig strijdertje"""
Lieve Jolien, ik bewonder je voor de strijd dat je strijdt,de kracht die je hebt... Je hebt in je korte leventje al zoveel moeten meemaken,zoveel moeten lijden... Lieve meid,er brandt een kaars voor jou,hopend dat er toch nog een wonder gebeurd
Hier ben ik weer eens even om bij te bloggen,aangezien ik terug beginnen werken is er minder tijd voor de pc he.
Om te beginnen ga ik het even hebben over mijn broer zijn trouw,vorige week zaterdag. Ik heb er dus sinds 3 november een schoonzus bij,maar wennen is dat eigenlijk niet,ze zijn al 10 jaar samen. De burgelijke trouw vond plaats op dinsdag 30 oktober,dag op dag 10 jaar nadat ze samenkwamen. Ik vond het echt een geweldige trouw,een zalig feest,we hebben er echt van genoten,het is natuurlijk niet elke dag dat uw broer trouwt he En ookal kwamen Sara (mijn schoonzus) en ik in het verleden niet altijd overeen,ik had me geen betere schoonzus kunnen wensen. Dus langs deze weg, nog eens een dikke proficiat Wim en Sara
Nu even over het feit dat ik terug beginnen werken ben. Na een half jaar thuis te zijn was het dan zover,de dag voor Charlotte 3 maand werd moest ik terug gaan werken, ineens van 9 tot 19h. Ik keek er zo tegenop mijn kleine prinses te moeten missen, en natuurlijk zijn er bij mij -net zoals bij de meeste mama's denk ik- traantjes gevloeid toen mijn mama haar kwam halen. Het deed en doet zoveel pijn dat ik mijn ontslag gevraagd heb om bij mijn kleine meid thuis te blijven,en ik haar zelf kan opvoeden. Nu afgezien van het feit dat ik mijn kleine meid ontzettend mis,mag ik zeker niet klagen over mijn werk,want ik ga er met plezier naartoe. Ik had verwacht dat ze mij daar -na een half jaar thuis te zijn- ontzettend zouden kl*ten,maar niets is minder waar,we werken in de beste verstandhouding samen. Niet tegenstaande dat ik er nog graag werk,zal ik toch blij zijn als mijn ontslag ingaat en mijn opzeg van 3 maanden verlopen is,want hoe graag ik ook ga werken,er kan niets op tegen met Charlotte thuisblijven. Dan kan ik tenminste zien hoe ze elke dag nieuwe dingen leert en steeds groter wordt. Mijn kleine meid gaat boven alles, en ik zal er alles aan doen dat ze nooit iets hoeft tekort te komen.
Ondertussen hebben mijn ventje en ik ook besloten in het huwelijksbootje te stappen,althans eerst voor de wet, op 24 november 2008. In 2009 gaan we dan voor de kerk trouwen met een groot feest. Tegen dan hebben mijn ouders weer kunnen sparen na mijn broer zijn trouw en zal Charlotte bruidsmeisje kunnen zijn. En wie weet is er tegen dan nog een (bruids)kindje bijgekomen
