Van op mijn broer zijn blog (www.wimblog.be) kreeg ik dit ideetje, wie volgen wil, have fun...
3 artiesten die ik in 2007 leerde kennen...
* Mika, ik vind hem echt zalig!! * Ben momenteel zijn naam kwijt maar die beatboxer die te gast was in de concertenreeks "Clouseau 20" * ...
3 dingen die ik niet licht zal vergeten...
* De geboorte van mijn dochtertje,er is niets dat boven moeder worden gaat. * De beslissing dat mijn ventje en ik genomen hebben om in 2008 onze liefde te bezegelen met een trouw. * De trouw van mijn broer. Ik vind het toch een speciaal gevoel te weten dat mijn enige broer eindelijk (na 10 jaar!!!!!!!) getrouwd is.
3 dingen waar ik trots op ben...
* Mijn dochtertje op de wereld zetten * Bevallen zonder epidurale, ok het lijkt misschien op mijn eerste ding waar ik trots op ben,maar ik heb 8 maanden lang gezegd "ik moet verdoving hebben,zonder kan ik het niet aan". En nu ik het dan toch gekunnen heb ben ik echt megafier op mezelf. * Ondanks contracties vanaf mijn 29ste zwangerschapsweek,toch volhouden tot op 37weken. De dokter had mij als streefdoel 35 weken vooropgesteld,maar dacht dat ik ook dat niet ging halen. ik heb 2 maal in het ziekenhuis gelegen aan een baxter om de weeën proberen te stoppen,heb ook de pikuren voor longrijping gekregen, en toch heb ik de kaap van 37 gehaald. Ik was dan ook megafier dat ons meisje boven de 3kg lag, meer bepaald 3,020kg en 48 cm meette. Het had veel slechter kunnen zijn...
3 gekochte dingen...
* Onze dochter, al weet ik niet of hier dat soort kopen bedoeld wordt veel meer uitleg zal hier wel niet bij nodig zijn denk ik he. * Onze auto. Met een kleintje onderweg moest er dringend een nieuwe wagen komen,want we hadden enkel een Opel Calibra,waar redelijk wat aan veranderd is. Hoogzwanger kon ik er amper nog uit stappen. Na lang overleg hebben we dan beslist een Opel Vectra Break 1.9 te kopen en we hebben er nog geen seconde spijt van gehad. Al heeft Randy wel nog enkele auto's op zijn verlanglijstje staan * Ik had gehoopt dat ik hier op de 3de plaats kon zetten "een huisje" maar spijtig genoeg heeft 2007 dit niet gebracht, hopelijk kunnen we ons in 2008 wel de trotse eigenaars van een eigen woning noemen.
Vandaag is Jolientje een sterretje geworden aan de hemel, ze heeft lang gestreden maar toch haar strijd verloren...Nu kan zij waken over haar mama en papa en haar grote broer Yordi. Het leven is zo ongelooflijk oneerlijk,zo'n kleine meid,pas op de wereld en al terug weggenomen. Jolientje,ik weet zeker dat je zal schitteren en het mooiste sterretje zal zijn dat er aan de hemel staat... Slaap zacht,kleine meid, je zit voor altijd in onze harten...
Na het ongelooflijke goede nieuws van de benefiet, ben ik hier vandaag met slecht nieuws. Omdat ik niet weet hoe ik het moet neerschrijven,zal ik hieronder de tekst plakken die op Jolientjes site (http://www.jolientje.mijnbabysite.be/) staan,geschreven door haar mama
"""hoe ik dit moet gaan verwoorden weet ik niet, maar ik vindt dat iedereen het wel moet weten, er zijn zo velen die heel de tijd hebben meegeleefd. wij hebben gisteren een gesprek gehad met haar dokters, en ons jolientje haar gevecht gaat niet meer lang duren, want ze hebben nog een engeltje in de hemel nodig, ze heeft nog maar een paar dagen, en het eenigste wat we nu nog kunnen hopen is een nieuw wereldwonder! als er onder jullie zijn die haar graag nog is hadden gezien, aarzel niet en neem contact met ons op, via mail ben ik niet te bereiken alleen via deze site, of voor diegene die ons beter kennen via gsm of telefoon. graag hadden wij ook de nodige rust gehad, en te tijd die ons nog rest met ons klein prinsesje willen wij elke seconde benutten, dus berouw en spijt is momenteel voor later, elke seconde die wij nu krijgen is goud voor ons, dus gelieve enkel met ons contact op te nemen als je haar is wilt bewonderen, wij willen die kans aan de mensen geven omdat we weten dat ze zoveel mensen heeft ontroerd, naar verdere regeling toe, vragen wij jullie adres aan ons door te spelen, want als er iemand in grootste schoonheid mag gaan is het ons kleine jolien, is het mijn kleine prinses, mijn vechtertje, men eeuwig strijdertje"""
Lieve Jolien, ik bewonder je voor de strijd dat je strijdt,de kracht die je hebt... Je hebt in je korte leventje al zoveel moeten meemaken,zoveel moeten lijden... Lieve meid,er brandt een kaars voor jou,hopend dat er toch nog een wonder gebeurd
Hier ben ik weer eens even om bij te bloggen,aangezien ik terug beginnen werken is er minder tijd voor de pc he.
Om te beginnen ga ik het even hebben over mijn broer zijn trouw,vorige week zaterdag. Ik heb er dus sinds 3 november een schoonzus bij,maar wennen is dat eigenlijk niet,ze zijn al 10 jaar samen. De burgelijke trouw vond plaats op dinsdag 30 oktober,dag op dag 10 jaar nadat ze samenkwamen. Ik vond het echt een geweldige trouw,een zalig feest,we hebben er echt van genoten,het is natuurlijk niet elke dag dat uw broer trouwt he En ookal kwamen Sara (mijn schoonzus) en ik in het verleden niet altijd overeen,ik had me geen betere schoonzus kunnen wensen. Dus langs deze weg, nog eens een dikke proficiat Wim en Sara
Nu even over het feit dat ik terug beginnen werken ben. Na een half jaar thuis te zijn was het dan zover,de dag voor Charlotte 3 maand werd moest ik terug gaan werken, ineens van 9 tot 19h. Ik keek er zo tegenop mijn kleine prinses te moeten missen, en natuurlijk zijn er bij mij -net zoals bij de meeste mama's denk ik- traantjes gevloeid toen mijn mama haar kwam halen. Het deed en doet zoveel pijn dat ik mijn ontslag gevraagd heb om bij mijn kleine meid thuis te blijven,en ik haar zelf kan opvoeden. Nu afgezien van het feit dat ik mijn kleine meid ontzettend mis,mag ik zeker niet klagen over mijn werk,want ik ga er met plezier naartoe. Ik had verwacht dat ze mij daar -na een half jaar thuis te zijn- ontzettend zouden kl*ten,maar niets is minder waar,we werken in de beste verstandhouding samen. Niet tegenstaande dat ik er nog graag werk,zal ik toch blij zijn als mijn ontslag ingaat en mijn opzeg van 3 maanden verlopen is,want hoe graag ik ook ga werken,er kan niets op tegen met Charlotte thuisblijven. Dan kan ik tenminste zien hoe ze elke dag nieuwe dingen leert en steeds groter wordt. Mijn kleine meid gaat boven alles, en ik zal er alles aan doen dat ze nooit iets hoeft tekort te komen.
Ondertussen hebben mijn ventje en ik ook besloten in het huwelijksbootje te stappen,althans eerst voor de wet, op 24 november 2008. In 2009 gaan we dan voor de kerk trouwen met een groot feest. Tegen dan hebben mijn ouders weer kunnen sparen na mijn broer zijn trouw en zal Charlotte bruidsmeisje kunnen zijn. En wie weet is er tegen dan nog een (bruids)kindje bijgekomen
Vandaag van 11 tot 16h was de benefiet tvv van Jolientje. er waren verschillende kraampjes,oa een ballonclown,kindergrime,tombola,... Ook was er voor de kleintjes nog een springkasteel. De dag was echt helemaal af (Waarvoor chapeau,Katleen!!!!!). We hebben het geweldige bedrag van 18 000 (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) bij elkaar gezameld, het was echt meer dan geslaagd. Aan iedereen die geholpen heeft een hele dikke merci,voor de hulp,de financiële steun en om er bij te zijn!!!
Zondag is het zover!!! De benefietactie voor Jolientje,het baby'tje met Downsyndroom. Omdat we nog steeds geld inzamelen (hoe meer hoe liever ) zou ik hier nog eens willen oproepen om geld te storten!!!! Al stort iedereen maar 1,als er honderd mensen dat doen hebben we toch al 100 meer he. Ik reken erop dat iedereen massaal steunt!!!!!! Wie meer info wil kan mij altijd contacteren!!!
Ik heb gisteren de schrik van mijn leven gehad. Ik ga Charlotte wakker maken voor haar laatste fles,neem haar uit haar bedje,leg haar op het kussen en doe haar pamper open. tot nu toe slaapt ze nog.Als haar pamper open is begint ze ineens ongecontroleerd te spartelen,leek zelfs een beetje op stuipen en ze ademde niet meer echt ze stopte zo ineens k heb haar dan rechtgezet,beetje bruut om haar doen te verschieten, alles terug ok, ze ademde terug en lag gewoon stil. leg haar terug neer, terug hetzelfde liedje. K heb bijna geen oog toegedaan,was zo blij toen ze begon te wenen vanmorgen. Heb dan net naar haar pediater gebeld,zolang het bij deze ene keer blijft kan het geen kwaad,als het nog maal voorkomt moet ik onmiddellijk op controle gaan. Amai amai,echt de schrik van mijn leven, mijn hart ging 200 per uur. ik hoop dat ik dit nooit meer moet meemaken...
Vandaag heeft Charlotteke haar eerste spuitjes gekregen en ze is zo flink geweest!!! Ik denk dat het voor mij erger was dan voor haar. Ze heeft heel eventjes geweent,maar ja dat is normaal he, ze was haar pijn heel snel weer vergeten. Nu is het natuurlijk even afwachten hoe ze gaat reageren,hopelijk wordt ze er niet ziek van. Ze woog vandaag 4.840kg en mat 55.7cm.
Om een extra centje binnen te krijgen heb ik zonet mijn kapazawinkeltje geopent. momenteel staan er enkel nog maar CD's op, van alle genres, waar iedereen wel iets zal vinden denk ik. Dus ik zou zeggen allen daarheen!!!!http://shop.kapaza.be/mamavancharlotte
Vandaag met mijn klein lief meisje naar de dokter geweest, ze weegt 4.650kg en is 55.5cm groot. k heb het hier al vaak gezegd, maar amai wat gaat alles snel seg!!!
Oh wat staat mijn lieve meid toch altijd mooi op foto... die van de babyborrel zijn echt geweldig!!! (ze staan op http://imyourangeltje.spaces.live.com ). En gisteren k foto's gaan laten maken in de dreamland hier in Tienen. Morgen ga k nog is terug met haar als ze andere kleertjes aanheeft, vandaag weende ze de hele tijd. De fotografe vond dat ze echt fotogeniek was. en ik als fiere mama heb dat natuurlijk beaamt he
Aangezien mijn broer het nogal hoog opheeft met zichzelf post ik hier een berichtje van op zijn blog http://www.wimblog.be/ Lees en verspreid het bericht
Laten we eens op deze druilerige woensdagvoormiddag een nieuw woord lanceren. En om de opdracht helemaal volledig te maken zou het nog eens in de Van Dale moeten geraken ook nog.
Het woord waarover het gaat is op het werk al zeer goed ingeburgerd en wordt door mijn collegas op regelmatige basis gebruikt.
Het betreffende woord is wimbug. Zoals alle goede woorden gaat het hier over een samenstelling tussen twee bestaande woorden, nl: wim en bug.
Wim slaagt - zoals u al wel kan denken op mijn persoon - en bug is volgens wikipediaeen fout in een computerprogramma, waardoor het zijn functie niet (geheel) volgens specificaties vervult.
Maar wat is nu een wimbug? Een wimbug is een bug die in het systeem is gekomen bij het oplossen van een bestaande bug. Mijn collegas zullen waarschijnlijk reageren dat ook een bug die zo dom is dat hij enkel door mij gemaakt kan worden onder wimbug valt, maar dan kunnen we het woord niet zo uitgebreid gebruiken natuurlijk.
Dus als u (of iemand anders) een bug in een systeem steekt bij het oplossen van een andere bug, kan u vanaf nu spreken van een wimbug.
Ik vraag het u vriendelijk, gebruik het woord, u krijgt het van mij. Gebruik het met fierheid. Ga en verspreidt mijn woord. Blog erover, link naar hier en help mij in de Van Dale te komen. Programmeurs, Siebelaars, webdevelopers, indien u een blog heeft, schrijf er een klein berichtje over en samen zorgen we voor de inburgering van wimbug.
Hoe lang zou het eigenlijk duren eer zon nieuw woord wordt opgenomen in Van Dale?
Voila,Wim ik heb mijn taak gedaan. Nu hopen dat het helpt
Ben vandaag voor de eerste maal met mijn kleine meisje naar Kind en Gezin geweest. Viel reuze mee. Nadat ik haar had uitgekleed (pamper en al gevolg madam doet pipi in het rond ) werd ze gewogen 4.200kg. amai seg ik verschoot!!!!! Dan werd ze gemeten, 53.2cm. Toen verschoot ik nog meer!!! Ze doet het zo goed amai!!!!
Maar het meest van al ben ik toch verschoten bij de dokter zelf. Eerst de gewone vragen over de zwangerschap, bevalling, ziektes in de familie,niks speciaal dus. Toen kwamen de vragen over haar ontwikkeling. Blijkbaar zit ze met alles voor op haar leeftijd ze volgt al goed met haar ogen,ze steekt goed haar tong uit (blijkbaar een teken van "babbelen") ze steunt goed op haar beentjes als je haar vasthoudt. Maar het allerbeste : ze kan vanuit buiklig haar hoofdje heel lang heffen. Natuurlijk ik als mama mega-fier. Mijn dag kan zeker niet meer stuk!!! k moet binnen 3 weken terug gaan,dan krijgt ze haar eerste spuitjes. K heb er nu al compassie mee
Mijn kleine meid heeft vannacht voor de tweede nacht op rij doorgeslapen, ik ben zo fier op haar. Om 23h30 kreeg ze haar laatste fles en ze is pas terug wakker geworden om 6h45. en ook voor de mama heeft het deugd gedaan hoor!!! Mijn humeur zal er zeker door verbeteren,want ik kan je zeggen als je al meer dan een maand elke nacht voor minstens een half uur moet opstaan,het komt je nachtrust (en je humeur) niet ten goede. Al heb ik dat natuurlijk wel over voor mijn kleine prinses. Ik hoop dat ze het de komende nachten ook zo goed doet. en zelfs als het niet zo is, nu heb ik toch 2 nachten mijn batterijen kunnen opladen. Ik kan er weer helemaal tegenaan!!!!
Had besloten vandaag mezelf eens te verwennen en te gaan winkelen met mijn mama. Tja,dat was buiten mijn zwangerschapskilo's gerekend. Bij alles wat ik paste voelde ik mij slecht dus heb ik enkel 2 paar oorbellen gekocht. aan mijn oren ben ik tenminst niet verdikt Al bij al heb ik niet te klagen,er zijn vrouwen die veel meer bijkomen,maar ja elke kilo is er één teveel he. Nu moet ik wel toegeven,die kleren passen hebben mij nu wel extra motivatie gegeven om te vermageren. ik zou er in totaal toch zo'n 15kg afwillen (zijn niet allemaal zwangerschapskilo's hoor, dat waren er maar 7). k hou jullie zeker op de hoogte van mijn vorderingen
Heb dit blog opgestart als dagboek,om mijn verhaal te doen als mama van een klein kindje. Ik heb besloten om voorlopig eventjes thuis te blijven om voor mijn kleine prinses te zorgen, een kindje wordt nogaltijd beter opgevoed door de eigen mama vind ik. Niet iedereen heeft die mogelijkheid natuurlijk,maar ik hoop in elk geval dat het voor mij mogelijk blijft. Charlotte is nu 6 weken en 1 dag oud, ze is geboren 3 augustus 2007. Er gaat niks boven het moedergevoel,ik zou onmiddellijk aan een tweede willen beginnen. Maar voor de praktische kant hebben we besloten om toch maar eventjes te wachten. Bon even kort samengevat, mijn blog zal dus waarschijnlijk over Charlotte gaan,aangezien mijn wereld nu zo'n beetje veel rond haar draait. Ik hoop dat jullie het interessant vinden en met plezier zullen lezen. Dikke zoen, Sara
K ga mijn gezinnetje hier dus nog eventjes voorstellen,dat je een beetje op de hoogte bent en kan volgen bij volgende berichten. Ik ben dus Sara, 22 jaar en de vriendin van Randy, 25 jaar. Eind 2006 bleek ik totaal onverwacht zwanger te zijn van onze kleine meid,maar toch was ze heeeeel welkom. er zijn altijd mensen die vooroordelen hebben,maar toegegeven, de meeste zijn al lang bijgedraait. Charlotte woog bij haar geboorte 3.020kg en mat 48cm. Ondertussen komt ze aardig bij, op 5 september woog ze 3.700kg en mat ze 51cm, ze is dus nogaltijd een kleintje. Ik had totaal geen makkelijke zwangerschap en heb er alles voor gedaan om mijn zwangerschap uit te doen,al was het alles behalve makkelijk. Toch is het mij aardig gelukt want Charlotte is maar 17 dagen te vroeg geboren. Zo ik denk dat dit het zo ongeveer is,nu weten jullie tenminste iets over mij he.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
veel meer uitleg zal hier wel niet bij nodig zijn denk ik he.
echt ze stopte zo ineens 
k heb haar dan rechtgezet,beetje bruut om haar doen te verschieten, alles terug ok, ze ademde terug en lag gewoon stil. leg haar terug neer, terug hetzelfde liedje. K heb bijna geen oog toegedaan,was zo blij toen ze begon te wenen vanmorgen.
Al bij al heb ik niet te klagen,er zijn vrouwen die veel meer bijkomen,maar ja elke kilo is er één teveel he. Nu moet ik wel toegeven,die kleren passen hebben mij nu wel extra motivatie gegeven om te vermageren. ik zou er in totaal toch zo'n 15kg afwillen (zijn niet allemaal zwangerschapskilo's hoor, dat waren er maar 7). k hou jullie zeker op de hoogte van mijn vorderingen
