Als de dingen in je leven je even allemaal te veel worden,
als 24 uur in een dag niet meer genoeg tijd lijkt, denk
dan eens aan dit bericht.
Een professor stond voor de klas om een les filosofie te geven.
Hij had een aantal voorwerpen voor zich liggen.
Toen de klas begon, nam hij zonder iets te zeggen de lege pot
van de mayonaise en begon deze te vullen met golfballetjes.
Toen deze hier helemaal mee gevuld was, vroeg de professor
aan zijn studenten of de pot nu helemaal vol was.
Zij antwoordden van wel.
Toen nam de professor een doos met kralen en kiepte deze
in de pot. Hij schudde lichtjes met de pot en de kralen
rolden tussen de open plekken tussen de golfballetjes.
Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was.
Ze gaven weer eenzelfde antwoord; ja, de pot is vol.
De professor nam nu een doos met zand en kiepte dit zand
in de pot met golfballetjes en kralen. Natuurlijk vulde het
zand alle ruimte op tussen de golfballetjes en de kralen.
Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was.
de studenten antwoordden van wel.
Van onder het bureau nam de professor nu twee koppen koffie en
kiepte de hele inhoud van deze twee koppen koffie in de pot
met golfballetjes,kralen en zand. De hele inghoud verdween
in de pot. De koffie vulde de ruimte op tussen het zand.
De studenten begonnen te lachen.
"Nu", zei de professor, "nu wil ik dat jullie deze pot zien
als jullie eigen leven. Deze pot gevuld met golfballetjes,
kralen, zand en koffie, stelt namelijk het leven van een
mens voor."
"De golfballetjes zijn de belangrijke dingen in het leven:
je familie, je kinderen, je geloof, je gezondheid en je
favoriete bezigheden. Dingen die ervoor zorgen dat als er
niets meer op de wereld was dan deze dingen, je leven
toch gevuld zou zijn."
"De kralen zijn de andere dingen die belangrijk zijn.
Je werk, je huis, je auto. Het zand, dat staat voor de
kleine dingetjes die belangrijk voor je zijn."
"Als je het zand als eerste in de pot kiept en hem
hiermee vult, is er geen plek meer voor de kralen of
voor de golfballetjes.
Datzelfde geldt ook voor je eigen leven. Als je al
je tijd en energie aan de kleine dingetjes besteedt,
dan kun je nooit meer ruimte hebben voor de dingen
die belangrijk voor je zijn.
Besteed aandacht aan de dingen die belangrijk voor
je zijn. Speel bijvoorbeeld met je kinderen.
Neem tijd voor een onderzoek voor je gezondheid zo
nu en dan. Neem je partner mee uit eten. Doe nog iets
leuks, er is altijd nog wel ergens tijd om het huis
te poetsen of de prullenbak te repareren."
Zorg eerst voor de golfballetjes, de dingen die echt het
allerbelangrijkste voor je zijn. Stel je prioriteiten.
De rest is maar zand."
Eén van de studenten steekt een vinger op en vraagt
waar de twee koppen koffie in die pot dan voor zouden
moeten staan.
De professor lacht en zegt de student dat ze daarmee
een heel goede vraag heeft gesteld. "Ik wilde daarmee
alleen nog maar weer eens aangeven en bevestigen,
dat, hoe vol je leven ook mag zijn,
er is altijd wel een plekje om samen met een vriend
of een dierbare een kopje koffie te drinken."

Bier zonder alcohol is als een beha aan een waslijn: het beste is eruit.

Dju, de verkeerde bal

'T KRUISKE

't Eerste dat mij moeder vragen
leerde, in lang verleden dagen,
als ik hakkelde, ongeriefd*
nog van woorden, 't was, te gader*
bei mijn handjes doende: "Vader,
geef me een kruiske, als 't u belieft!"

'k Heb een kruiske dan gekregen,
menig keer, en wierd geslegen*
op mijn kake, zacht en zoet...
Ach, ge zijt mij, bei te gader,
afgestorven, moeder, vader,
't geen mij nu nog leedschap* doet!

Maar, dat kruiske, 't is geschreven
diep mij in de kop gebleven,
teken van mijn erfgebied:*
die de schedel mij aan scherven
sloege, en hiete* 't kruiske derven,
nog en hadde' hij 't kruiske niet!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - -
*ongeriefd: niet voorzien van
*te gader: tezamen
*geslegen: geslagen
*leedschap: verdriet
*erfgebied: bewijs van mijn erfelijk
  (geestelijk) bezit
*hiete: zou gebieden

DE LAATSTE STORM

Albrecht Rodenbach
Voor de geinterresserden hier de webside
http://users.pandora.be/louis.jacobs/Rodenbach.htm