ONDERZOEKSRAPPORT

Tijdens het werken rond adoptie en het opzoeken van informatie,kwam de volgende vraag “Hoe kunnen we Sikelelwa helpen waardoor ze zich niet meer vastklampt aan haar naar naaste omgeving ?” bij ons boven. We stelden ons deze vraag omdat Sikelelwa veel te afhankelijk is van haar verzorgsters en ze begint zonder enige reden te wenen als er geen verzorgster in de buurt is. We willen dit oplossen zodat Sikelelwa niet meer overstuur is als er geen verzorgster dicht bij is.

Om Sikelelwa te helpen raadpleegden we verschillende sites om te weten te komen waarom Sikelelwa dit gedrag stelt. Bij het deel klampgedrag kwam ik eindelijk te weten waarom Sikelelwa zich altijd vastklampt aan haar verzorgsters.  Het blijkt dat Sikelelwa bang is om mensen van haar naaste omgeving kwijt te raken omdat ze zich anders onveilig voelt. Ze is bang om haar verzorgsters te verliezen en ze nooit meer terug te zien. Dit is dus de reden waarom ze haar verzorgsters altijd achterna loopt.

Om Sikelelwa te helpen zal er na het adoptieproces een sterke band moeten ontstaan tussen de adoptieouders en het adoptiekind, dit is een proces dat lang kan duren maar het blijkt dat dit de perfecte manier is om het kind aan de ouders te laten hechten. Het is dus de bedoeling dat het kind zich gaat hechten aan de ‘’vreemde’’ ouders in plaats van de verzorgers.

Op het internet vond ik verschillende oplossingen die de ouders kunnen helpen om een goede band te scheppen met hun adoptiekind. De eerste periode na de thuiskomt is een zeer belangrijke periode voor het proces. Het is de bedoeling dat na het adoptieproces er voor de ouders en het kind een periode is van rust waar het kind een onderscheid kan maken tussen ouders en vreemden. Je ontvangt dus beter geen bezoek in deze periode. De ouders moeten het kind laten zien dat ze er altijd voor zullen zijn en dat ze te vertrouwen zijn. Het laatste advies is dat vreemden beter geen fysiek contact hebben met het kind. Je moet dit rustig opbouwen nadat het kind een goede band heeft opgebouwd met de ouders.

Maar wat als het kind klampgedrag vertoont bij de adoptieouders ? Ook hier hebben we enkele oplossingen voor. Laat het kind experimenteren door afstand te nemen en op onderzoek uit te gaan, wanneer het kind hier nog niet klaar voor is kan het nog altijd terugvallen op de ouders. Als je het kind op eigen verkenning laat gaan zal je na enige tijd merken dat het zelfvertrouwen krijgt en zich niet steeds gaat vastklampen aan de ouders. Door steun te bieden geeft dit het gevoel dat je kind altijd bij je terecht kan voor zijn/haar problemen.

Wanneer ouders van een adoptiekindje in de periode na de thuiskomst merken dat hun kind klampgedrag stelt dan kunnen zij het kind laten experimenteren zodat het uiteindelijk genoeg zelfvertrouwen kweekt om zijn eigen sociale omgeving uit te breiden.

12-03-2013 om 09:57 geschreven door Sikelelwa  

Na het lezen van de tekst voelden we ons eigenlijk heel triestig. Dit kwam doordat het kind geen echte thuis had. Hij kwam tot het besef dat hij niet voor zichzelf kon zorgen en dat hij hulp nodig had van anderen. Maar gelukkig werd hij uitgenodigd door twee kapiteins om als klein matroosje aan boord te komen. Ondanks dat het verhaal goed eindigde vinden we het toch een triestig verhaal omdat het kind al zoveel tegenslagen heeft gehad. Onder andere de scheiding met zijn biologische ouders. Het enige positieve aan dit verhaal is dat het kind een beter leven krijgt bij de 2 nieuwe kapiteins.

12-03-2013 om 09:51 geschreven door Sikelelwa  

“Over de oceaan van de kindertijd” neergeschreven door Mevr. Johanne Lemieux.

Er was eens een klein zieltje dat op een wolk zat. Het keek naar de mensen beneden op aarde en had haast, haast om zich snel onder hen te mengen. Op een dag werd hem gemeld dat het zijn beurt was om een kleine mooie baby te worden op aarde. Eindelijk kon het zieltje beginnen aan een prachtig avontuur van geboren worden en van een mooie kindertijd om vervolgens uit te groeien tot een volwassene en een leven te leiden van een gelukkig mens. Maar alvorens van zijn wolkje te vertrekken naar de aarde, werd hem verteld dat hij in het begin van zijn leven niet alleen kon overleven. Kleine menselijke baby’s zijn fantastisch met oneindig potentieel maar uiterst, uiterst fragiel.

Ze kunnen zichzelf niet voeden, ze kunnen niet instaan voor hun veiligheid, ze kunnen zichzelf niet verzorgen en moeten veel leren alvorens op eigen benen te kunnen staan. Men legde hem uit dat het begin van zijn leven er zou uitzien als een lange reis op een boot, een reis die zou bestaan uit het oversteken van de oceaan tussen het continent van zijn geboorte en de aankomst op het continent van de wereld van de volwassenen.

Om te overleven, groot te worden en te leren zou hij moeten reizen met een boot die ook de familie genoemd werd. Op die boot zullen er twee volwassenen zijn die er uitzien als een kapitein en die men mama en papa noemt. Men zou ze volledig kunnen vertrouwen om lief te hebben, eten te krijgen en verzorgd te worden. Het zullen zij zijn die de taak op zich zullen nemen om het overleven, de gezondheid en het transport naar de volwassen wereld over de oceaan te verzekeren. Toen het zieltje zijn ogen open deed, was hij een baby en bevond hij zich op een mooie boot. Hij had het gezellig warm, knus, en voelde zich veilig en beschermd. Hij ondervond dat er een goede kapitein op de commandopost van de boot aanwezig was. De baby mompelde tegen zichzelf dat het eigenlijk exact zo was zoals men hem had voorspeld. Alles was verzekerd en hij sliep dan zachtjes in vol vertrouwen.

Maar plots werd hij verschrikt wakker in paniek, hij bevond zich niet in de boot maar in het koude water. De boot was gekapseisd en de kapitein was verdwenen. Hij had schrik om te verdrinken, schrik om te sterven. Het was helemaal niet voorzien dat dit zou gebeuren. Hij wist niet meer wat te doen. Hij werd opgevist door een andere boot waarop er een andere kapitein was en veel andere kleine baby’s die zoals hij uit het water waren gered. Uitgehongerd en ongerust, hij had geen keuze, is hij op deze onbekende boot gestapt. Hij verbleef een tijdje op deze reddingsboot. Juist op het ogenblik dat hij vertrouwen begon te krijgen in de nieuwe kapitein stak er opnieuw een storm op en liep het schip schipbreuk op een rots. Kompleet ingestort en getraumatiseerd kon hij zich vastklampen aan een ronddobberende boot die finaal ook zonk naar de bodem van de zee. Hij zwom en zwom uit alle kracht en zonder te weten hoe hij er geraakt is, bevond hij zich op het strand.

Volledig naakt en klein murmelt hij tegen zichzelf: “Wat is mij toch overkomen?”. Ik word verondersteld door mijn jeugd te reizen met een mooie boot met vriendelijke kapiteins die mij beschermen, eten geven, liefhebben en me heel belangrijke dingen leren over het leven en we zouden varen naar de andere kant van de oceaan van het kinderleven en dit zonder gevaren. Voor hem stond het vast dat hij geen vertrouwen meer zou schenken aan welke boot ook en zijn kapiteins. Hij wou niet meer naar de andere kant van deze oceaan die zo vol gevaren was. Tot hij zich realiseerde dat hij eigenlijk geen andere keuze had dan te wachten op een andere boot. Want hij was te klein en te fragiel om alleen te zijn op dit strand of om te overleven. Maar deze maal was hij vast besloten: hij zou zelf de controle nemen over de boot en zou nooit nog vertrouwen schenken aan de kapitein van een boot.

Enige tijd later was er een mooie boot die een zeer stevige indruk gaf, met aan de railing twee kapiteins die lachend naar hem wuifden. Met spijt maar met een diep verlangen om te overleven nam hij de uitnodiging aan van deze twee kapiteins om op deze nieuwe boot in te schepen. Deze twee kapiteins spraken zachtjes tot hem en vertelden hem dat ze al lang op zoek waren naar een klein matroosje, net gelijk hem, om lief te hebben en zekerheid te geven. Ze hadden een ongelooflijke haast om hem te tonen hoe mooi en formidabel het universum wel was. Nog half in shock luisterde de baby eigenlijk zonder veel aandacht. Zijn gedachten waren ergens anders. Hij zou zich niet laten doen. Voor hem was deze nieuwe boot niet meer of niet minder dan een voorlopige reddingsboei. Hij zou meer dan op zijn hoede zijn en beide kapiteins dag en nacht observeren. Indien nodig zou hij de stuurhut overvallen en hun plaats innemen in geval van gevaar. Einde van de eerste act…

Bron: http://simon.kraalenco.be/hechting_extra.html geraadpleegd op 150111

12-03-2013 om 09:47 geschreven door Sikelelwa  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

12-03-2013 om 09:25 geschreven door