Dagtrip naar Torres Del Paine. Het park zelf is in Chili gelegen.
Zéér vroeg opstaan (04.00u) dus, want we moeten ook nog onze koffers inpakken om te laten overbrengen naar Eco Vista.
We hebben een rit van 200km naar het park voor de boeg.
Het eerste gedeelte van de weg is zeer goed pas de laatste 50 km wordt het 'wasbord-road'
Het landschap onderweg: plat tot licht heuvelachtig, begroeid met stug gras en stekelige struiken (ideaal voor de schapen dus) voor zover het oog reikt.
Aan de grensovergang verliezen we nogal wat tijd normaal volgens de boekskes een half uur (waarschijnlijk gerekend in argentijnse tijd) anderhalf uur om door de administratieve molen te geraken.
Eindelijk mogen we verder. t Is ondertussen al half twaalf geworden.
Nog even een stop aan de Chileense grens voor paspoort en bagage-controle (gaat veel vlugger dan in Argentina) en om wat mondvoorraad in te slaan. Dan rijden we verder met een Chileense mini-bus (28 personen) en een Chileense gids en gaan we het park in (toegang 40 voor 2 personen omgerekend naar Chileense pesos: 30.000 pesos)
Het landschap slaat ons werkelijk met verbazing! 't Zicht is met geen pen te beschrijven we laten dus de foto's voor zich spreken!
Bergen bedekt met sneeuw, onbeschrijflijke blauwe en groene meren, watervallen (da's voor Martine) echt de moeite waard.
Onderweg hebben we ook geluk dat we foto's kunnen nemen van de grijze en rode vossen die in dit park leven. Boven onze hoofden vliegen ook regelmatig condors over, doch deze zijn zo hoog in de lucht dat we er geen foto's van konden nemen.
In een rangerspost krijgen we nog wat meer uitleg over het park. Er zijn zelfs een paar kleine hotels in dit park iets voor echte natuurliefhebbers want het goedkoopste rekent 300 USD per nacht aan. Onderweg zien we ook heel wat trekkers die enkele dagen rondtrekken in het park en soms ook overnachten in een van de campings in het park.
Volgens de gids zijn we zeer gelukkige mensen omdat het de ganse dag prachtig weer is geweest, terwijl de afgelopen week het hier zeer slecht weer was en dit wordt ons bevestigd door enkele trekkers die met ons terugkeren naar El Calafate.
Rond 17.30u vatten we de terugtocht aan naar El Calafate (eerst nog door de papiermolen douane en politie) en om 23.40u worden we voor de deur van onze nieuwe slaapgelegenheid afgezet.
De kamer die voor ons gereserveerd is heeft alle comfort (beter dan ons vorige hotel en nog goedkoper ook 200AR$ per nacht).
Zelfs onze bagage is afgehaald en staat op ons te wachten over service gesproken!
We worden gewekt om 06.00u want om 07.15u worden we afgehaald door de touroperator.
Het ontbijtbuffet(je) is tamelijk beperkt; wit brood en argentijnse croissants met 2 soorten jam dat was het dan. We krijgen ook nog een lunchpakket mee (zelf te betalen).
Het eerste stuk van de trip gaat naar de 'balcones' van de Perito Moreno. Van daar uit het je een prachtig zicht op de steile wanden van de gletsjer. De wandeling zelf (ongeveer anderhalf uur) is nogal vermoeiend (veel trappen) maar loont beslist de moeite. Als je dan nog het geluk hebt dat er een stuk van de gletsjer breekt kan je dag helemaal niet meer stuk! Hopelijk hebben we het op film of op foto gespannen afwachten, maar we hebben het toch zelf wel gezien en gehoord.
Van daaruit gaat het naar het haventje waar de boot vertrekt die naar de voet van de Perito Moreno vaart voor een trektocht(je) op het ijs. De overtocht duurt ongeveer 15 minuten en we varen langs de voet van de gletsjer.
Eerst onze lunch nuttigen en daarna wordt onze kennis over gletsjers bijgespijkerd! De Perito Moreno blijft eigenlijk stabiel; hij groeit even snel aan als dat hij afsmelt.
Na deze uitleg worden de ijsnagels aangebonden. We voelen ons net paarden! Er wordt ons uitgelegd what en what not to do als je met ijsnagels aan de slag gaat.
We hebben geluk met het weer (geen regen, mist en af en toe een stralende zon) de temperatuur is
zeer goed te verdragen (we hadden gedacht dat het veel kouder zou zijn op een gletsjer).
Zo'n gletsjer 'beklimmen', 't is eens iets anders en zeker een aanrader als je een beetje sportief bent aangelegd! Als kers op de taart: een goeie whisky met ijs van meer dan 200 jaar oud (dat ijs natuurlijk!!!)
We hebben wel beelden van dit hele gebeuren, maar het in de levende lijve zien kan je echt niet weergeven op papier of film het is gewoon prachtig !!!!!!
Terug van onze trip moeten we nog een hotel boeken voor de nacht van zondag op maandag (in hosteria Puerto San Julian is er geen kamer meer vrij).
Bij een touroperator boeken we een dagtrip naar park Torres Del Paine en tegelijk informeren we naar een (goedkoop) hotel voor 1 nacht. Er wordt wat over en weer gebeld en we hebben geluk: Hotel Eco Vista heeft voor ons nog 1 kamer vrij in de buurt (aan een zeer schappelijke prijs van 200 pesos ongeveer 50 )
Rond half zeven wakker geworden na een tamelijk comfortabele nacht (cama is niet hetzelfde als de Ejecutivo die we geboekt hadden op de trip tussen Buenos Aires en Puerto Madryn, maar toch goed doenbaar). De organisatie van de bagage laat wel te wensen over! Het is een bus die een viertal maal stopt in verschillende steden en soms duurt het wel een half uur vooraleer 1 valies wordt gevonden! Met als gevolg dat we pas omstreeks 15.00 uur zullen toekomen in Rio Gallegos = we missen de bus van 14.OO uur voor El Calafate. Verschillende toeristen moeten deze aansluiting ook hebben, maar wij zijn blijkbaar de enigen die een reservatie op deze bus te pakken kregen. We hebben aan de buschauffeur duidelijk gemaakt dat we schadevergoeding zouden vragen indien we deze aansluiting zouden missen : reservatie van de lokale bus, verplichte overnachting in Rio Gallegos en reservatie van de Perito Moreno. Andesmar heeft met de lokale bus kunnen afspreken dat ze op ons zouden wachten zodat onze planning kon doorgaan. En inderdaad de bus was op ons aan het wachten (vertraging van ongeveer een half uur) en aangezien er nog enkele vrije plaatsen waren konden nog enkele toeristen meereizen.
We komen aan rond 19.00u in El Calafate en gaan te voet naar onze bestemming. Op de kaart ligt
Hosteria Puerto San Julian een stukje buiten 't centrum. We hebben ons een beetje misrekend met de ligging: een serieuze bergop! (en dat over gravelwegen). Een vriendelijk duits koppel die in dezelfde hosteria verblijft assisteert Martine gelukkig met haar koffer (er bestaan dus ook nog behulpzame duitsers). Even relaxen en opfrissen en dan gaan we eten in restaurant La Cocina, blijkbaar de enige plek in Patagonië waar ze een deftige steak 'bleu' (in 't spaans: 'vuelta vuelta) gebakken kunnen serveren.
Een fles lekker Malbec D.O.C. doet ons de hectische busreis vergeten.
Onze laatste dag in Puerto Madryn eindigt met zonneschijn, doch terug met een stevige wind net zoals de dag van onze aankomst.
We gaan vandaag de volgende dagen van onze trip uitstippelen.
Vanaf hier willen we naar El Calafate (de trip met de bus naar Rio Gallegos is reeds geboekt).
Het reisbureau Chaltén Travel kan ons verder helpen : hier boeken we ons hotelverblijf in El Calafate voor 2 nachten, onze lokale busverbinding (tasqa) van Rio Gallegos naar El Calafate en een mini-trekking naar de Perito Moreno gletsjer. De prijzen zijn niet te vergelijken met deze die in de diverse reisgidsen staan vermeld (reken hiervoor gerust op het dubbele idem voor de overnachtingen). Vakantie in Patagonië is nog duurder dan B.A. !
We bespreken ook hoe we vandaar verder kunnen naar Bariloche. Slecht 2 mogelijkhden: via Ruta 40 (een soort 'wasbordweg' van 2 dagen met een verplichte overnachting onderweg omdat 's nachts rijden te gevaarlijk is) of via de lucht. Gezien onze beperkte tijd en fysieke toestand opteren we wijselijk voor het laatste! Spijtig dat de vlucht niet bij hen kan geboekt worden. We gaan zelf op zoek naar een kantoor van Aerolineas Argentinas.
De vlucht is niet echt goedkoop : 1295 pesos/per persoon + 36 pesos luchthaventaks (buitenlanders betalen het dubbele tot het driedubbele van de Argentijnen).
Om 18.40u vetrekt onze bus richting Rio Gallegos dus we gaan tijdig naar de busterminal.
Blijkbaar is er vertraging van ongeveer een half uur. (nu gaan we leren hoelang een argentijns half uur kan duren). Eindelijk, na anderhalf uur duikt de bus op! Hopelijk komt onze aansluiting van Rio Gallegos naar El Calafate niet in het gedrang!
Vandaag is de grootste kolonie pinguïns van Zuid-Amerika in Punta Tombo aan de beurt.
't Is weerom prachtig weer! Om 08.00u komt het busje van de touroperator ons oppikken. Na een rit van anderhalf uur komen we aan in het reservaat.
Het eerste wat we zien in het reservaat is een koppel guanoco's (lama's) die voor onze groep op hol slaat.
We lopen door een tamelijk vlak landschap waar vele struikjes tussen staan. Wanneer we beter kijken zien we dat onder bijna elke struik 1 of meerdere pinguïns liggen die op een nest met eieren liggen te broeden. Je loopt er zo tussen de pinguïns door! (ze hebben wel voorrang op de mensen)
Momenteel is het er niet zo lawaaierig omdat de meeste koppeltjes op een nest eieren liggen blijkbaar is dat wel zo wanneer de eieren uitgebroed zijn. De nesten zijn holen die ze uitgraven en waar ze elk jaar opnieuw naartoe komen elk koppel naar hetzelfde nest. Wanneer de eieren uitgebroed zijn zouden de pinguïns veel meer kabaal maken, nu waren ze tamelijk rustig. Op een gegeven moment komen we aan een plaats die ze als oversteek gebruiken om naar het water te gaan. De pinguïns lopen gewoon langs ons heen en zij hebben dan ook voorrang op de mensen !!!
Van op een klif kunnen we toekijken hoe deze koddige diertjes in en uit het water komen en op het strand liggen te zonnebaden. We laten de foto's voor zich spreken!
Na een 'lichte' lunch vertrekken we naar Rawson waar we tussen de dolfijnen gaan varen.
Ter plaatse krijgt iedereen een zwemvest aan en stappen we in de zodiac.
Bij het verlaten van de haven stuiten we op een troep zeeleeuwen die hun siësta nemen.
Verder in zee zet de boot er vaart achter. Vanaf het moment dat we genoeg snelheid halen, komen de dolfijnen tevoorschijn. Onder, naast, voor ons ze zijn veel te snel om ze goed te volgen. Fotograferen en filmen wordt in deze omstandigheden wel moeilijk. Op goed geluk dan maar foto's genomen !
Een tweede boot komt ons vergezellen en dan kunnen we goed zien hoe de dolfijnen spelen met die boot. Hoe meer snelheid hoe meer ze voor de boeg beginnen op te duiken en dan plots weer van een totaal andere richting weer tevoorschijn komen.
Na ongeveer anderhalf uur varen we terug binnen en krijgen we nog wat uitleg in het Argentijns over de vogelpopulatie in deze buurt.
Nu gaat het richting Gaiman, de eerste nederzetting van de Welsh immigrants in Patagonië.
De tour gaat langs 'oude' gebouwen = begin twintigste eeuw (ze moesten eens weten wat er bij ons in Brugge, Gent en Antwerpen staat!). Je kan er een 'traditionele thee' gaan drinken maar wij opteren voor een fris drankje op een rustig terrasje in de zon. Maar na een halfuur zoeken zijn we in de privé-tuin van een vriendelijk senora beland !!!
Onze commentaar over Gaiman : niet de moeite waard als het niet in de excursie inbegrepen zit !
's Avonds stappen we op goed geluk een 'all you can eat for 40 pesos'-restaurant binnen : niet echt onze beste eet-ervaring! We waren gelukkig te moe om veel honger te hebben en zijn maar onder de wol gekropen.
Vandaag al vroeg uit de veren Onze vlucht vertrekt om 10.00u van Zaventem naar Atlanta.
Reeds 3 uur op voorhand aanwezig zijn check in en de nodige controles blijkbaar zijn die Amerikanen wel een beetje paranoide!
Eigenlijk stelt dit niet veel voor; eerder creatie van werkgelegenheid.
Onze vlucht met Delta Airlines vertrekt een beetje lager dan voorzien (maar de vertraging blijft nog binnen de perken)
We hebben touristklasse geboekt, dus van veel beenruimte zal er niet veel sprake zijn. Toch hadden we voor zo'n lange vlucht toch ietske meer verwacht. Geen mogelijkheid om vrije stoelen in te pikken zodat we het ons ietske gemakkelijker kunnen maken. Waarschijnlijk gaan we voor de terugvluchten toch een upgrade naar businessklasse vragen.
Over de vlucht zelf valt niet veel te vertellen meestal is dit een vervelende aangelegenheid.
Rond 14.00u lokale tijd zijn we in Atlanta aanbeland. De vlucht heeft ongeveer 10 uur geduurd. Het regent hier pijpenstelen!
Hier moeten we ongeveer 5 uur wachten alvorens onze aansluitende vlucht naar Buenos Aires vertrekt. Omdat we toch niks anders te doen hebben eten we hier ne goeie vettige hamburger van MacDonnald. Om 18.50u Atlanta-tijd vetrekken we. Ook deze vlucht zit vol. 't Is zelfs zo dat er sommige plaatsen dubbel geboekt zijn. Is dit dan amerikaanse organisatie? ;-).
We zetten onze uurwerken nu gelijk met de Buenos Aires-tijd (Slechts 4 uur verschil met Belgie¨)
Tijdens deze vlucht maken we een mooie zonsopgang mee boven Brazilië (allee, dat denken we toch). Voor de rest valt hier niet veel over te vertellen. (ondertussen zijn we reeds zaterdag 08/11/2008)
We worden gewekt om 6.30 en na een stevig ontbijt staan we klaar voor onze excursie naar Peninsula Valdès. Om 8.30 is ons busje er nog niet en wat blijkt : ze zijn ons vergeten en komen ons alsnog oppikken!
In Puerto Piramides maakt het whale watching van op de boot alles weer goed wat een belevenis !!! We hebben het geluk dat we getuige zijn van 2 baby walvissen (deze zijn zwart en wit getekend) die in de buurt van onze boot blijven spelen met hun moeder. Volgens de gidsen maak je dit niet alle dagen mee in de golfo Nuevo.
Nadien bezoeken we in Punta Cantor nog een kolonie zonnebadende zeeleeuwen en zee-olifanten, maar deze kunnen we slechts van op verre afstand bekijken (de zeeleeuwen van gisteren konden we bijna aanraken) Wat later stoppen we ook nog om enkele broedende pinguïns te zien (niet echt speciaal) en dan keren we terug naar het hotel. We merken dat we beiden een kleurtje hebben gekregen van de brandende zon bij onze uitstap naat Peninsula Valdes.
Bij een lekker aperitiefje vullen we het dagboek aan en tijdens onze trip kregen we een tip om lekker seafood te gaan eten in een nabijgelegen restaurant.
De foto's van deze dag spreken voor zich en laten jullie hopelijk watertanden!
's Nachts passeren we een paar controleposten waar de bagage en de inzittenden aan een onderzoek onderworpen worden. Ze hebben hier schrik dat er een of andere ziekte wordt meegebracht vanuit de stad en zo hun veestapel zou kunnen besmetten. Zelfs de bus moet door een soort 'wasstraat' om ontsmet te worden.
Bij zonsopgang krijgen we een beter kijk op het landschap : de Pampa's !!! Verdroogd gras en struiken zover je maar kan kijken, af en toe onderbroken met tekenen van bewoning (een hutteke, een verroeste pick-up, )
Rond 11.00u komen we aan in het busstation van Puerto Madryn (heel wat kleiner dan dit van Buenos Aires).
We stappen het tourist office binnen en krijgen goede tips over hotels en excursies. Moedig als we zijn gaan we met de bagage te voet naar het hotel van onze keuze (je hebt de stoepen hier nog niet gezien, hé) : Bahia Nuevo aan de promenade av. Roca. De mensen van het hotel zijn zeer vriendelijk en kennen zelf Engels ! Dus we boeken er direct voor enkele nachten.
Na ons te hebben opgefrist gaan we op zoek naar een ATM voor de nodige pesos zodat we lekker op een terrasje kunnen gaan eten.
Om alles te laten verteren zijn we gaan wandelen op de pier. We worden bijna weggeblazen door de wind, maar tot onze verwondering hebben de twee zonnebadende zeeleeuwen hier geen last van.
Dan op zoek naar touroperators om ons verblijf hier in te vullen en onze volgende etappe te plannen. Hebben we even pech dat we geen rechtstreekse bus kunnen boeken naar El Calafate, we moeten via Rio Gallegos en we kunnen pas vertrekken op donderdagavond (dus 1 dag langer dan gepland).
We hebben voor de volgende 2 dagen wel een excursie geboekt in de omgeving.
Na het avondeten onze blog bijgewerkt en vermoeid gaan slapen, want morgen weer vroeg op !
M&M - Lotgevallen in Argentinië
