Gisteren
intake gesprek met de therapeut gehad. Confronterend. Alles nog eens
moeten vertellen Hoewel ik er de laatste tijd met Thomas over gepraat heb was
het toch moeilijk om alles nog eens te zeggen. De scènes uit mijn jeugd die ik
blijf meedragen En de schaamte. Hij verwoordde het juist. Waarom vertel ik
niet aan mijn papa hoe zwaar het mij valt; welke rol het speelt in mijn leven?
Schaamte. Ik durf toch niet zomaar toegeven dat ik soms driemaal de
hoeveelheden binnenspeel die een mens hoort te eten. Dat ik thuis ontbijt; en
onderweg naar het werk alsnog 3 koffiekoeken bij de Panos haal en deze op het
werk opeet; met twee blikjes fruitsap erbij; waarna ik 2 uur later alweer een
pakje Lu Petit Déjeuner koekjes eet En zo verder; de rest van de dag. Het is
niet normaal. Dat weet ik ook wel. Daarom schaam ik me ook. Naar de
buitenwereld; maar ook naar mezelf. Wie doet nu zoiets?
Hij vroeg
hoe lang het al bezig is sowieso sinds de zomer van 98. Niet eten voelde toen
als zon verlossing. Een appel per dag; dat was het zon beetje. Elke dag was
ik magerder; ZALIG! Maar ik herinner me toch ook al eerdere gebeurtenissen; die
ik zelfs al vergeten was tot op de dag van vandaag. Mijn zus vond ooit een lege
bus slagroom op mijn kamer. Verstopt Ik verstopte chips op mijn kamer; want
Joke van de babysittersclub deed dat ook. Ik moet 14 geweest zijn toen. En
als oma me van school kwam halen en snoep meebracht; was het altijd meteen op.
Maar ook toen al loog ik erover volgens mij.
Normaal gezien
50% kans op slagen zegt de therapeut Zowieso al zo weinig En als je er al zo
lang mee rondloopt (meer dan 10 jaar) is het maar een 20%... IK WIL BIJ DIE 20%
HOREN!!
Ik MOET
hier vanaf!!! Ik kan er niet meer tegen; ik ben die oorlog beu; ik wil rust; ik
wil naar eten kijken en het als VOEDSEL zien; iets dat je nu eenmaal nodig hebt
om te overleven!
Wat zijn
mijn verwachtingen vroeg hij. Ik kan het niet anders verwoorden dan NORMAAL
ZIJN! Een alcoholicus wil stoppen met alcohol drinken; een rookverslaafde wil
stoppen met roken, maar een eetverslaafde stoppen met eten? Jammer; gaat niet;
of wel; maar dan ga je dood. Er is veel moois in mijn leven gekomen; te mooi om
te laten gaan. Ik kan het mijn omgeving ook niet aandoen; hoewel het voor
mezelf ergens ook wel als dé oplossing klinkt. Maar dan denk ik aan de
verslagenheid van Thomas, mijn lieve schat. Van mijn ouders; mijn broertjes Ik
wil niet dat zij het gevoel hebben dat ze het hadden kunnen voorkomen.
En het ziet
er ergens ook zo mooi uit. Mijn toekomst met Thomas. Een marathon kunnen lopen.
Ik wil
vechten; ik wil genieten van het mooie; zonder die schaduw; dat stemmetje
vanachter in mijn hoofd; die drang van mijn lijf om steeds weer volgepropt te
worden; en die eeuwige behoefte om mager te zijn maar de kracht niet te vinden
om het te bekomen.
Hoe ik me
nu vooral voel? Verdoofd. 55 gedurende zeker 52 weken Dat is 2860 Verdomd
veel geld. Geld dat ik anders zou kunnen besteden Maar vanaf januari moet ik
geen huur meer betalen; als ik gratis bij Thomas kan wonen... de lieverd En
als ik niet meer zo veel geld weggooi aan rotzooi eten
Het moet
lukken; dat moet gewoon. Ik weet niet wat ik anders moet doen Ik ben te moe om
dit nog langer vol te houden. Gewoon op
Reacties op bericht (3)
09-07-2009
URL
Verkeerde URL
09-07-2009 om 22:13
geschreven door M.
hey
Heey Lynn.
Knap dat je dit logje hebt geschreven. Voelt het niet goed om alles lekker van je af te schrijven?
Ik vind het super knap dat je al naar een therapeut gaat, die weg moet ik nog vinden. Ik ben ook bang, schaam me ervoor maar wil er ook zo graag van af. Ik wil ook vechten net zoals jij, maar ik durf nog niet
Ik lees ook zoveel herkenning in jou logje en blijf je ook zeker volgen.
Succes en veel sterkte met alles.
Liefs
09-07-2009 om 22:11
geschreven door Miran
hoi Lynn
zo de eerste blog is er uit en hoe, maar het moet ook een opluchting zijn het op papier te zetten niet? zolang je je niet laat lijden door reacties die je wel (of niet want dat vind ik lastig ) krijgt
Mijn eetstoornis is niet over ook niet na therapie maar ik kan er wel mee leven, de ene keer wat makkelijker dan de andere keer maar het voelt als een relatie die vaak goed gaat maar af en toe zo moeilijk is ........
Maar het aanvaarden is het begin en het belangrijks en dat heb ik net gelezen, zet hem op we houden elkaar in de gaten oke????
