OMG...

Da was zo’n 5 min lang het enige dat er door mij perfect gevormd hoofdje bedekt met hemels blonde haren ging. Mijn ouders kwamen mij hier effe vertellen dat mijn gebroken neus ‘operatief gecorrigeerd’ zal moeten worden, en dàt noemen zij slecht nieuws?

Ik besloot mijn euforie toch nog eventjes voor mezelf te houden omdat ik hyperverse aandacht rook en deed alsof ik het erg vond door moeiteloos een paar krokodillentranen te faken. “ooooh kindje toch, weet je wat? Om je tegenslagen een beetje draaglijker te maken krijg je van mij een Chihuahua.” Zei ons mama. Ik sprong op en verzonk in mijn eigen gedachten.. YésYésYés, mijn eigen speeltje! Ik kan hem roze verven, kleertjes aandoen, samen een mani –pedi doen, beautycontests meedoen, vlechtjes in maken en hem zelfs een navelpiercing cadeau doen..

Ok, terug naar vOOr mijn DramaPerformance: Dit is gewoon het beste nieuws in dàgen want nu kan ik eindelijk deeje mottige petat laten ombouwen naar mijn eigen goesting! “We zullen wel nog zeker een paar dagen moeten wachten tot de zwelling is weggetrokken maar ondertussen mag je naar huis” wist deejen draak van nen dokter mij te zeggen. “ Maar euuh, kunnen jullie dat niet gewoon even wegzuigen zoals bij een liposuctie ofzo?” merkte ik terecht op. Hij bekeek mij alsof ik een pratende banaan was en verdween hoofdschuddend uit de kamer. Ik had echt goesting om hem te verdrinken in mijn grootste pot fond de teint! Wa is da met die dokters van tegenwoordig? Eerst kunnen ze mijn borstvergroting ni eens doen, nu kunnen ze mij niet direct ombouwen, bovendien hebben ze geen recht van spreken want ze zien er niet uit! Met een pruillip begon ik mij klaar te maken om naar huis te gaan, ik had mijn zin niet gekregen dus iedereen zal het geweten hebben!

Een halfuurtje later was het zover.. ByeBye reputatie: Dé Lynn Bellekens, zonder ook maar het minimum aan shmink,met 2 Roze inplaasterde poten, een gipsen dak op hare gebroken petat en dat allemaal in een stalen monster van ne rolstoel overt straat! Ik ben nog nooit zo blij geweest van in da krel van nen auto te zitten, geblindeerde ramen hadden ook anders wel welkom geweest maar enfin. Onderweg naar huis besefte ik plots iets.. Ik voelde een leegte en ik wist dat ze enkel opgevuld zou kunnen worden door den ene of andere zijne vijs, daarom smste ik dan ook naar de Vijsemans met de droge boodschap; “Ik wil sex, NU” . Thuis aangekomen had ik nog steeds geen antwoord gekregen en zat maar wat te dromen op de zetel over mijn nieuwe uiterlijk dat ik binnenkort aan de héle wereld zou kunnen laten zien toen plots de bel ging.. Ik ree mezelf naar de hal en was een beetje verrast als ik door het piepgatje keek. De Vijze stond gwn samen met nen andere wildvreemde testosteronbom voor mijn voordeur te koekeloeren sig! Ik deed open en voor ik mijn mond nog maar kon open doen om enig geluid te produceren zei de Vijze: “ Haa poepke, ik kreeg u smske en zat bij de Joeri hiere, enjoa, em ad oek wel goesting dus kdacht, kpak dee ineens ff mee want tzaad van ne maat kan gene kwaad!” en zo stonden ze me 2 al ineens in mijne living. Omdat ik altijd wel al eens een triotje wilde doen had ik er niks op tegen dat ze mij me 2 naar boven droegen, uitkleedden, blinddoekten en mij aan het bed vastmaakten. DjeeezesChristusHalleluja, what the fuck, da was zonder zever het beste wat ik in mijn leven al heb gedaan, zelfs met die 2 rotte plaasters aan mijn benen! Ik bleef nog even groggy nagenieten en had er geen idee van hoe laat het was aangezien ik nog steeds niks zag en vast hong aan mijn bed. Toen besefte ik dat het wel hiél stil was op mijn kamer. Ik hoorde niks meer , geen Vijze, geen Joeri, niks.. Op een of andere miraculeuze wijze wist ik mij uit mijn boeien los te maken met mijn nagelvijl die binnen handbereik lag. Ik trok de blinddoek af en keek rond; ze waren gewoon wég, de vuile klootzakken! Zonder ook maar iét te zeggen, geen stoem post-itje ergens opgeplakt, niks! Enkel een statief van een videocamera recht voor mijn neus...

Hallo Bloggers,

Mid-blog-crisis, zo vat ik mijn week samen. Mijn belevenissen van deze week komen zelfs niet in de buurt van het gemiddelde Jommekes-niveau.

Het begon nochtans veelbelovend. Van zodra het goedje mijn neusgaten binnenkroop, gingen de sidderingen me door het lijf en voor ik het zelf wist, lag ik over de grond heen en weer te rollen, me dwaas lachend verzettend tegen de handen die zich om de mijne klemde. Iemand leek mijn naam van heel ver te roepen. ‘Lynn!’

Ik kan me alleen nog maar herinneren hoe ik allerlei waanbeelden voor mijn ogen zag verschijnen en de indringende impuls voelde om te gaan vliegen.

‘I believe I can fly, I believe I can touch…’

De volgende dag werd ik wakker in het ziekenhuis.

Tanja vertelde me dat ik in m’n zalige roes het openstaande raam voor een deur had aangezien. Ik was met klikken en klakken naar beneden getotterd en zou de val niet overleefd hebben zonder het rozentuintje van moeder. Gevolg: twee gebroken benen, arm verzwikt, neus gebroken, kleine hersenschudding en een gebroken nagel. Echt verschrikkelijk, want ik had er juist nieuwe nagellak op gesmeerd. Efkes iets anders, mijn mening over Tanja is veranderd. Oké, ze is me elke dag komen bezoeken, maar wat brengt ze dan mee? Bloemen, ordinaire, stinkende bloemen. Wat is er mis met een i-pod of een set make-up? Vijze is al geluk nog niet geweest, het zou wat geven moest hij mij zo zien. In vergelijking met mij is Toetanchamon een sexy ding. Ale, hij heeft natuurlijk geen roze, gepimpte gipsen. En trouwens, die knappe dokters uit Amerikaanse televisieseries kom je hier ook niet tegen. Alleen maar, bejaarde, verrimpelde mannen. Jakkes.

Omdat ik niets anders kon doen dan liggen, kon ik niets anders doen dan denken. Denken aan al wat me in het afgelopen halfjaar overkomen was. Het scenario van thuis of familie is er helemaal niks tegen. Ik begin bijna te begrijpen waarom mensen zo graag boeken lezen. Ze nemen je mee naar andere, spannende oorden, maar van zodra het te veel wordt, kan je doodleuk het boek dichtklappen. Met je leven kan dit niet.

Stop, dit ging te ver. Ik was gewoon aan het filosoferen! Jeezes, wat gebeurde er toch met me? Door al dat gedoe vergat ik bijna dat mijn borstvergroting eraan kwam. Aangezien ik toch op de juiste plaats was, leek het me logisch om het te combineren, niet?

Ik heb echter nog niet alles verteld. Helemaal onverwachts verschenen vader en moeder in de kamer. Van hun gezichten was de bezorgdheid duidelijk af te lezen.

‘Schat, we hebben slecht nieuws.’

Hye bitches,

Eerst en vooral: de Vijze zijn vijs is da bomb ! Zelfs ne neger met de grootste handen kan hier niet tegenop. Door dat gedoe bij me thuis was ik helemaal vergeten dat ik hem gevraagd had te komen. Hij wou me verrassen, en het is hem gelukt !
Die ochtend erna kwamen mijn ouders thuis. Ze waren hun zo gezegd trauma gaan wegdrinken. Het was een inbraak, en ze vonden het ineens leuk om Jack op te hangen.
Het is nu wel officieel gedaan met Faas. Hij kwam binnen in het midden van de actie. Hij wou me ook verrassen. Spijtig, ik ga zijn schoon gezichtje nog missen!
Om het afschuwelijke gebeuren met de afwijzing van de hete politieagent, die volgens mij was ingehuurd als striptease, te vergeten, ben ik met mijn nieuwe BFF, Tanja, naar het shoppingcenter gegaan. Ik ging een waterproof mascara kopen. Stel je voor: weer zo’n inbraak, mijn kat wordt opgehangen, er is weer een hete politieagent en ik sta daar weer met uitgelopen schmink. Neenee, geen tweede keer!
By the way, de vriendschap tussen mij en Tanja gaat lang duren! Ze zwemt in het geld! Ze zou het beter aan die arme mensen in Haïti geven. Ik weet niet wat daar gebeurd is, maar die mensen zien bruin van het vuil, en ze slapen onder kapotte huizen.  Maar ja, boeien !
 Tanja heeft me Jimmy Shoes gegeven en een nieuwe tattoo op mijn sexy ass met ‘I love vijze’! Ok, niet bepaald mijn beste keuze, maar ik had al wel wat safari naar binnen.
En dat heeft mijn oude Bestie ook gemerkt. Ik stond rustig te winkelen in de Appels, toen daar ineens Faas en die bitch van een Britney voorbijliepen. Ik ging de confrontatie aan. “Heey Bitch, wat is dat daar? Pak je nu ook al mijn afdankertjes aan?’ ze vloog me in het haar en trok mijn extensions uit. Nu was ik pas pist! Oh my god, ik bedoel, ik zit daar niet voor niets een uur bij de kapper. Het mondde uit in een zwaar gevecht. Ik sloeg haar een gebroken neus met mijn nieuwe Jimmy Shoes en toen kwam de politie tussenbeide.
Lap zeg, weer den bak in met die biatch ! Al een geluk heb ik Tanja nog. Zij heeft mijn waarborg betaald. Ik beloof haar het zo snel mogelijk terug te betalen. Noooot!
Daarna gingen we naar de noxx waar ik heel de avond op haar kosten aan de cocktails heb gezeten.
Ah ja, by the way, Ik heb vandaag nog eens achter mijn borstvergroting en de poolparty voor mijn verjaardag gevraagd. Het was allemaal in orde!
Anyway,  na de noxx is Vijze mee naar me thuis gekomen. Ik zei dat ik me nog even ging opfrissen en dat hij maar even in onze living moest gaan zitten. Toen ik mijn kamer binnenliep, om mijn heetste lingeriesetje boven te halen, werd ik overvallen door de stank van rotte hond.
Damn, Jack hangt nog boven mijn bed. Hij moest er zo snel mogelijk weg.
Ik pakte mijn vijltje en probeerde het touw door te vijlen, wat zeker 10 minuten duurde. Daarna heb ik nog eens 5 minuten voor de vuilbakken gestaan. Hond, hoort dit nu bij restafval of GFT? Uiteindelijk zijn het de kippen van de buren geworden.
Anyway, toen ik terug naar beneden kwam zag ik dat Vijze drie lijntjes coke had klaargelegd. Eentje voor mij “om te beginnen”, zei hij, en twee voor hem. Ik had er geen zin in, maar in zijn vijs daarentegen wel. Dus ik stemde in. Hij gaf me een opgerold briefje van €200, en ik snoof.
Misschien iets te hard … of iets te snel …

Dit gevoel heb ik nog nooit gehad. Ik voelde mijn hart bonken tot in mijn keel. Het eerste dat in me opkwam was dat mijn ouders daar ergens dood neerlagen in een plas bloed. Daarna hoopte ik dat er eigenlijk helemaal niks ergs gebeurd was zodat ik zo vlug mogelijk een maskertje en nieuwe schmink op mijn gezicht kon gaan smeren. Ik greep naar mijn buurvrouw haar arm, zij moest absoluut mee naar binnen. Nog een paar stappen en we zouden voor de deur staan. Het leek of ik lood in mijn schoenen had en ik trilde als een riet waardoor ik plots door mijn benen zakte en met een smak op de grond viel. Dit kwam natuurlijk ook door de megahoge naaldhakken die ik aanhad. 3…2…1… We stonden voor de deur, heel het huis lag overhoop, alles was afgespannen met zo’n blauw wit lint van de politie. Ik zag mannen rondlopen met witte pakken. Ooh, het is maar een inbraak dacht ik, maar ik zag mijn ouders nog steeds niet. En vreemd genoeg kwam mijn hond Jack (die ik vorige week had gekregen) ook niet naar me toe gelopen. Ik liep verder ons huis binnen, niemand hield mij tegen dus kon ik op mijn gemak verder lopen. Ik liep naar mijn kamer en keek eest even vlug in de spiegel. Op dat moment schrok ik me te pletter. Ten eerste omdat ik er helemaal niet meer sexy uitzag met al die uitgelopen schmink op mijn gezicht maar ten tweede omdat ik in het spiegelbeeld mijn hond boven mijn bed zag hangen… Aan een koord!! De politieman die mij gevolgd was tot in mijn kamer legde zijn hand op mijn schouder. Het was een jonge, knappe gast (waarschijnlijk een stagiaire) van zo’n jaar of 21. Perfecte leeftijd voor mij dacht ik. Ik kreeg het dus ook plots warm toen hij me aanraakte. Hij vertelde me dat mijn ouders momenteel op het politiebureau waren om een verklaring af te leggen en dat ik me dus verder geen zorgen moest maken. Dit was maar een woord voor mij. Ik vroeg hem of ik in het huis mocht blijven, zoniet of hij iets wou gaan drinken met mij. Na afgewezen te zijn, wat niet anders kan met zo’n smurrie op mijn gezicht, ben ik in de douche gesprongen, nagels gelakt, maskertje,… Aan mijn hond dacht ik niet meer, ik koop wel een nieuwe.

Het is nu ongeveer 10 uur ’s avonds, ik zit in de zetel. Mijn ouders waren nog steeds niet thuis. Ik zette zo’n spannende horrorfilm op en liep naar de keuken om iets te halen voor te knabbelen. Ik hoorde een deur opengaan. ‘Aha, daar zijn jullie eindelijk’, riep ik, met de gedachte dat het mijn ouders waren die binnenkwamen. Ik vertelde het hele verhaal over het nachtje in de cel, dat ik een nieuwe BFF aan het zoeken was enzovoort maar er kwam helemaal geen antwoord ik liep terug naar de living maar er was niemand in de kamer. Ik riep nog een paar keer mijn moeder haar naam maar dacht toen dat ik het me wel ingebeeld zou hebben. Ik ging terug in de zetel zitten. Plotseling werd er een zak over mijn hoofd getrokken, mijn voeten en handen werden aan mekaar gebonden en ik voelde mijn rits langzaam opengaan…

Bloggers, Het was een catastrophe!!!

Zo een cel..dat is gewoon een marteling. Ze zeiden dat we een cel zouden krijgen met een bed en de nodige voorzieningen, jaja dat zal wel! Ik stapte binnen en al wat daar stond was een bankje met een kussen. Ik schreeuwde het uit van frustratie, op dat moment kon ik wel doodvallen! Stel je voor, mijn ouders die me in deze kledij en met mijn uitgelopen mascara zouden moeten komen indentificeren.

Nee, ik moest rustig blijven. Maar hoe konden die agenten mij opsluiten? Ik bedoel, hebben ze me dan niet bekeken? Waarschijnlijk niet, allemaal mannen met kleppen op hun ogen.

Bon, ik had ook wat gedronken en wilde die nacht gewoon vergeten, dus besloot ik om te gaan slapen. Wel dat duurde niet lang! Ik lag zo lang te piekeren over hoe mijn fantastische nacht zou geweest zijn.. De hete blonde van wetenschappen...drank...muziek..FUN!! Kwam daar nog eens bij dat ze die bitch van een Britney bij me in de cel hadden gezet. Ik bedoel: kan het nog erger! Ik had haar 1 ding te zeggen: Ik ging een een nieuwe BFF zoeken.

Toen begon het, een waterval stroomde uit haar ogen en smeekte me haar niet te laten vallen. Zeg hallo, ik heb wel een status te verdedigen he!

Op mysterieuze wijze heb ik die nacht toch overleefd. Die ochtend mochten we gaan.Ik vond het vreemd dat mijn ouders me niet kwamen halen maar op dat moment zocht ik er niets speciaals achter. Batterij van de gsm plat ofzo. Pas later toen ik een lift kreeg van een van de agenten, duidelijk eentje zonder kleppen op, en thuis aankwam merkte ik dat er iets niet klopte.

Onze voordeur stond wagenwijd open. Ik durfde eerst niet binnengaan. Wie weet wat ik aantrof. Ik bedoel wat zegt zoiets als een open deur? Ik stond stil en kon m’n voeten niet bewegen, allerlei taferelen spookten door men hoofd. Een open voordeur...

De buurvrouw kwam naar me toe gelopen, nog steeds in haar negligé en greep me vast. Ze zei dat ze wel met me naar binnen wilde gaan als ik niet alleen durfde. Het enige dat ik uit haar kreeg was dat de politie verwittigd was en binnnen op me wachtte. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en verzette mezelf stap voor stap richting de deur.

Geen idee wat me te wachten stond.

Van mijn plan om nog eens een wilde nacht met Faas te beleven kwam niet veel in huis. Hij was duidelijk niet in de mood en heeft nog een hele nacht liggen jammeren over Big Chief. Zelfs in zijn slaap kon hij zijn mond niet houden over hem en af en toe schoot hij wenend wakker. Wat een pussy seg! De volgende morgend zag ik er niet uit. Mijn haren staken recht omhoog en ik had serieuze zakken onder mijn ogen hangen. Net nu ik was uitgenodigt op het zaligste feestje van het jaar. Iedereen zou er zijn! Mijn humeur was dan ook verpest voor de hele dag. Ik besloot tegen Faas te zeggen dat hij zich eerst maar een beetje bij elkaar moest rapen vooraleer hij bij mij terug kwam. De rest van de dag was ik druk in de weer met een bad te nemen,crèmpjes te smeren, maskers te zetten op mijn haar en gezicht en mijn nagels te lakken. Toen ik eindelijk klaar was het al 20.00 u ik had nog net genoeg tijd om een outfit uit te zoeken want om 22.00 u werd ik opgepikt door Britney. Zij is mijn beste vriendin sinds de kleuterklas. Bij alle belangrijke momenten in mijn leven was ze aanwezig: mijn eerste valse nagels,mijn eerste extentions en mijn eerste navelpiercing. Na een uur zoeken in mijn uitpuilende kast vond ik eindelijk het perfecte kleedje: zwart met rode kant ,de diepste decolté die ik kon vinden en het was net lang genoeg om mijn achterste te bedekken. Nu ik Faas waarschijnlijk een paar dagen of weken niet zou zien had ik mijn zinnen gezet op die hete blonde van op school. Hij had gisteren op zijn facebook laten weten dat hij ook naar het feestje kwam. Om klokslag 22.00 u stond Britney aan mijn deur en ook zij had er duidelijk zin in. Ze had een van de duurste flessen champagne uit haar vader zijn collectie gepikt en we besloten in de auto al een beetje voor te drinken,zo hoefden we op het feest geen tonnen geld uit te geven aan drank en konden we sparen voor die mooie schoenen die we hadden gezien. Het was 20 min rijden naar het feest. De eerste 10 min verliep alles vlot,maar toen schoot de alcohol bij Britney naar het hoofd. Ze begon te slalommen en veel te snel te rijden. Niet veel later hoorden we een sirene achter ons en werden we tegengehouden door een politiewagen. Ik stak de fles champagne onder mijn stoel en spoot vlug eens met mijn deo om de dranklucht te verbergen. Ik sisste naar Britney dat ik wel het woord zou voeren aangezien ik het minst gedronken had. Maar de ademtest viel natuurlijk niet te omzijlen en we werden meegenomen naar het politiebureau. Ik heb heel de rit geweend. Naar dit feestje had ik maanden uitgekeken en nu zou die trut van een Laura met mijn blonde adonis gaan lopen. In het bureau aangekomen kreeg ik het aan de stok met een van de agenten. Door al dat geween was mijn mascara uitgelopen en ik mocht me niet even gaan opfrissen voor hij van die onelegante fotos van me nam. En daarna stak hij mijn pas gelakte nagels in van die vieze inkt om mijn vingerafdrukken te nemen. Omdat onze ouders de telefoon niet opnamen en niet thuis waren beslisste ze om ons een nacht in de cel te houden. Dit zou een van de ergste nachten uit mijn leven worden.

Wat? Dit kan niet waar zijn , Faas vertelde me dat Big Chief overleden was aan een overdosis coke. Een té dikke lijn , hupla recht zijn hersenen binnen, hij had het niet goed vermalen zij faas, er was een klontertje diep in zijn hersenen gedrongen waardoor hij een hersenbloeding kreeg. Faas zat te snotteren naast mijn bed , en vertelde mij dat het zijn schild was. Hij had namelijk die cocaïne aan Big Chief gegeven, om eens te testen zei hij. Ik zei tegen faas dat het niet zijn schuld was, dat hij er niet kon aan doen. 2 dagen later , ik was alweer uit het ziekenhuis ontslagen, ging ik faas nog eens bezoeken bij hem thuis. Hij had het nog steeds moeilijk met het overlijden van Den Chief. Ik vroeg hem of hij mee wou gaan naar de cinema, hij stemde toe.Ik ben SUPER achterlijk hé , ik wou percé de film Fear & Loathing in Las Vegas zien Nen echte DRUGS film en omdat faas er niet met zijn gedachten bij was stemde hij nog toe ook! Ik schaamde mij dood , faas was tijdens de film plotseling naar buiten gelopen, hij kon het niet meer aan!Ik verontschuldigde mij tegen over hem , gelukkig aan vaarde hij mijn verontschuldigingen anders had ik nooit iets kunnen beginnen met hem.We namen de bus terug naar huis, er zat een oude bekende op, Thomas Vijzemans iemand die bij mij nog op de lagere school had gezeten. Ik begin er een praatje mee en vertel over wat faas is overkomen.De Vijze, zo word hij genoemd, reageerd er belachelijk op , hij begon er zo maar mee te lachen.Ik kon hem wel vermoorden. Nu ja de Vijze zag er weer alles behalve goed uit, hij stonk uren in de wind naar den alcool, volgens mij had hij zoveel gedronken dat hij elk moment heel de bus kon onder spauwen. De stank was niet te harden, het hechte zich percies in je neus holte zodat je het constant bleef rieken, zelfs als je , je neus dichtkneep rook je hem nog, walgelijk. Een dame voor thomas rook het ook en maakte een opmerking

Thomas vloog met zijn zatte botten uit zijn krammen tegen het oudere dametje, hij sloeg het dametje in haar gezicht. De buschauffeur had alles gezien met die nieuwe camera’s die er in de bussen hangen, hij stopte meteen de bus en greep thomas bij zijn kraag, dat kon hem toch niet schelen hij was te zat,hij kreeg een geldboeten en moest de bus verlaten.hij woof ons nog uit met een brede glimlach, marginale dacht ik. O nee kheb helemaal geen aandacht meer gehad voor faas die nog altijd even stil in zijn hoekje op de bus zat. Ik ging er naast zitten en vroeg of hij bij mij bleef eten, nu ja eten ik was natuurlijk meer van plan hé . het klinkt misschien grof maar eum iemand die emotioneel is kan je makkelijk overtuigen hé ik kan hier misschien van profiteren om weer zo’n zalige nacht te beleven in de armen van faas. Hopelijk denkt hij ook aan mij als we in bed liggen ….

‘Faas is op dit moment niet bereikbaar’. De holle, monotone stem stond in schril contrast met de zalig zachte stem van Faas. ‘Spreek uw boodschap in na de bieb.’ Ik zuchtte en legde af. Dat was nu al de tiende keer dat ik hem probeerde te bellen en steeds weer kwam ik op zijn voicemail terecht…

Ik besloot even een wandeling te gaan maken, in de hoop dat de frisse lucht m’n hoofdpijn zou verlichten. Het plotse licht bij het openen van de deur herinnerde me er pijnlijk aan dat ik een kater had. Auwtsch, een zonnebril dan maar…

Ik had nog maar net de zonnebril op m’n neus gezet of hij viel er al bijna terug af. Wat was dit nu weer? Bram stond in de voortuin, deze keer eens niet bezopen. Hij vertelde dat de politie hem hij na het ontnuchteren op het politiebureau naar huis had laten gaan. Hij jammerde dat hij spijt had en nog eens wou praten. Mijn hoofd bonsde maar door. Dit was er echt te veel aan! Ik gooide hem een vieze blik toe en liep verder. Toch hoorde ik zijn voetstappen achter mij... Waarom kreeg ik nu opeens een akelig gevoel?

Bram nam mijn arm vast en draaide me om. Wat was het dan dat ik zo erg vond aan hem? vroeg hij me kortaf. Ik stamelde, niet echt op m’n gemak door zijn stevige greep, dat hij best wel meeviel maar dat ik een relatie tussen ons gewoon niet zag zitten. Hierop aarzelde hij niet en duwde me in het struikgewas. Ik kon enkel gillen en denken aan mijn haar, dat nu volledig in de war zou zitten. Dit alles gebeurde echter in een duizendste van een seconde, voor ik het wist lag ik tussen de struiken en voelde het zware gewicht van Bram op mij. Hij was furieus en riep dat als hij mij niet kon krijgen, niemand dat ooit zou doen. Ik panikeerde volledig toen hij een mes bovenhaalde. Dit kon niet waar zijn!

Ik had nog zo veel te doen in mijn leven; een borstvergroting over enkele jaren, schitteren op het eindejaarsbal in een rode glanzende jurk met bijhorende schoenen –dat had ik al gepland sinds ik kon nadenken- en last but not least: te weten komen wat Faas werkelijk voor me voelde.

Bram haalde uit naar mijn gezicht, maar ik kon zijn hand net op tijd tegenhouden. Mijn gezicht moest er tenslotte nog wat uitzien op mijn begrafenis. Hoe lang we daar hebben liggen vechten weet ik niet, maar het leek wel een eeuwigheid. Op een bepaald ogenblik zag ik vanuit mijn ooghoek een witte vespa naderen. Ik kreunde, niet in staat meer geluid te produceren. De vespa minderde vaart. Op dat moment geraakte ik bewusteloos.

Ik opende mijn ogen. Het duurde even voor ik iets kon maken van de vage contouren voor me.

Het… het was Faas! Hoe kon dit nu? Hij leek oprecht bezorgd en vroeg hoe ik me voelde. Ik keek even rond en besefte dat ik gewoon weer op m’n bed lag. Herinneringen aan de passionele nacht met hem kwamen in me op. Ik keek hem onbegrijpend aan. Hij glimlachte en terwijl hij zachtjes door m’n haar ging fluisterde hij vragend of ik een geheim kon bewaren. Ik, nog zo groggy als wat, knikte verdwaasd van ja. En toen vertelde hij me hoe het kwam dat hij vannacht weg was gegaan. Ik kon niet anders doen dan het hem onmiddellijk vergeven…

Na een lange rit kwamen we aan bij mij thuis. Faas hield de deur van de auto voor me open zodat ik kon uitstappen. Hij gedroeg zich als een echte “gentlemen”, wat ik enorm opwindend vond. Flirterig fluisterde ik in zijn oor dat hij mee binnen mocht komen en de nacht bij mij kon doorbrengen. Ik was namelijk alleen thuis dat weekend dus we konden doen en laten wat we wilden. Dit voorstel kon Faas natuurlijk onmogelijk weigeren. Hij knipoogde naar me en met zijn typische lachje maakte hij me duidelijk dat hij zo’n avond met mij alleen wel zag zitten. We namen snel afscheid van Big Chief en samen haastten Faas en ik ons naar binnen. Toen we binnen waren, glimlachten we op een speelse manier naar elkaar. Faas kwam dichter bij me staan en hij tilde me op. Ik sloeg mijn armen om hem heen en zacht maar zelfverzekerd liet ik mijn handen door zijn haren glijden. Het leek net alsof ik in een film was beland. Alles voelde perfect aan. Mijn hele lichaam tintelde van opwinding en voor ik het wist, drukte Faas zijn lippen op de mijne. Er volgde een passionele kus. Het was echt zalig!

Faas had me nog steeds vast en al kussend liep hij met mij de trap op. Toen we boven kwamen, zwierde hij me op het bed. Hij onderzocht me gretig en al snel liet hij zijn ogen vallen op het middelste gedeelte van mijn bloesje. Ik zag dat Faas echt vurig naar me verlangde. Ik “zo stout als ik was” ging over hem zitten, opende een knopje van mijn bloes en wachtte op Faas’ reactie. Ik had hem echt wild gemaakt en zijn reactie was zo vurig en intens als ik gehoopt had. Hij trok mijn bloes volledig open met als gevolg dat de knopen door de kamer vlogen. Daarna kuste hij me eerst op de mond maar ik voelde zijn lippen al snel via mijn hals naar mijn borsten gaan. Hij genoot ervan om ze aan te raken.. Ik voelde hoe hij steeds meer opgewonden werd en al snel vervolgde hij zijn weg via mijn buik naar beneden. Het uur dat volgde was een uur vol passie en seks. Ik kan je verzekeren dat het echt FANTASTISCH was! Ik had al veel ervaring met jongens, maar deze keer was het anders. Bij de vorige jongens ging het voor mij puur om de seks maar nu voelde ik voor het eerst vlinders in mijn buik.

Ik had echt genoten van deze avond en uitgeput viel ik in slaap. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, kon ik mijn ogen niet geloven.. Faas lag niet meer naast me. In paniek rende ik naar de badkamer, de keuken en ik zocht alle kamers van het huis af maar Faas was nergens te vinden. Hij was gewoon verdwenen. Ik had ook geen briefje gevonden in huis, dus ik was volledig in de war. Faas had me gewoon achtergelaten. Hij had me gewoon laten stikken. Ik voelde mij gebruikt. L  Ik wilde hem bellen, maar wat als hij niet opnam? Misschien zou hij mij dan belachelijk vinden? Misschien was ik de enige die de passie tussen ons voelde.. Van al die gedachten kreeg ik hoofdpijn, nog meer hoofdpijn dan dat ik al had. Ik had namelijk een enorme kater van op het Halloweenfeestje.
Ach ja, ’s avonds grote Jan, ’s morgens Dafalgan zeker? J 

Om tot rust te komen, heb ik een bad genomen en een maskertje op mijn gezicht gedaan. Ik heb zeker 2 uur in het bad gezeten en nadat ik mijn nagels had gelakt,  besloot ik om Faas toch op te bellen. Ik zocht al mijn moed bij elkaar en drukte uiteindelijk zijn nummer in...

Heyla beste bloggertjes van me !

Maandag ben ik ontslagen uit men functie als bedenker van de act ! En dit allemaal door de omhoog gevallen trut van een Kira (de zus van faas) die mij beschuldigde dat ik mijn positie misbruikte om mij in het midden van de belangstelling te krijgen . Het feestje zou doorgaan, maar helaas zonder act…

De rest van de week verliep vrij vlot en vrijdag klonk de saaie bel nog nooit zo geweldig in de oren ! Een week herfstvakantie en zaterdag het Halloweenfeestje ! Zaterdag zou Faas met zijn vriend mij met de auto komen oppikken voor het feestje… Ik had me verkleed met een kort gothic rokje met daaronder netkousen en een zwart bloesje met een heel diepe decolté op naaldhakken waarmee je iemand mee kunt neersteken. Zo paradeerde ik naar de wagen van onze vriend die Faas “Big chief” noemt. Ik hoorde al op enige afstand uit de wagen doffe hip hop bassen klinken. Faas stond met Big chief tegen de wagen een sigaret te roken. Toen ik bij het gezelschap kwam gaf ik beide een kus op de wang . Al gouw deed Faas teken dat we moesten vertrekken. Na mijn geweldige entree was ik snel in de breezers en coktails  gevlogen en al gouw vond ik nog moeilijk mijn evenwicht op men stelten.  

Plots was ik Faas kwijt,  juist op het moment dat ik hem wou imponeren met men mooie rondingen… Dus ben ik hem gaan zoeken en ik trof hem aan bij de toiletten samen met Big Chief. Toen zei hij plots dat hij een joint had gerold en of ik het zag zitten om mee te gaan. Omdat ik te dronken was om een eigen mening te hebben,  ben ik mee naar buiten gegaan. Buiten staken Faas en Big Chief allebei een joint op en na enkele diepe teugen wou Faas zijn joint doorgeven aan mij. Dit weigerde ik eerst, maar uit schrik hem te hard teleur te stellen pakte ik hem toch aan … Ik stak de joint in men mond en trok men longen vol met rook. Al gouw kreeg ik het benauwd en kon ik niet meer ademen en volgenden enkele diepe kuchen . De 2 lachten me grandioos uit maar Faas knipoogde en zei dat het normaal is bij je eerste keer . Hierop nam hij de joint met dezelfde grimas op zijn gezicht terug over.

Ineens leek iedereen kei hilarisch en ik kreeg ook grote honger. Ik fluisterde naar Faas dat ik honger had en Faas grijnsde, en zei dat hij ook honger had … in mij !!! Een lange, passionele en natte kus volgde . De rest van de avond heb ik met Faas staan kibbelen bij een tafeltje met wat chips. Tegen vier uur begon het zaaltje leeg te lopen en Big chief deed ook aanstalte om te vertrekken. Toen we in de auto zaten duurde het niet lang of ik lag te slapen in de armen van Faas. Even nadat de wagen tot stilstand kwam, werd ik wakker en merkte ik dat Faas van voor zat en… waar waren we?  Ik herkende deze plaats ! We waren vlak aan een groot meer,  het was den hazewinkel !! Ik deed alsof ik nog sliep maar zonder dat de twee het wisten, was ik ze aan het observeren plots zag ik Faas een bordje pakken , hij legde er een klopje wit poeder op, het was coke ! Beide snoven een lijn zonder  door te hebben dat ik het  gezien had.  Ik bleef liggen totdat ze mij  “wakker” maakten om mij af te zetten. Tot zover deze week …

Dikke zoen en veel liefde Lynn

Druk druk druk,

Maandag kregen we te horen dat we dinsdag naar huis mochten. Eindelijk! Mijn uitgroei was nu echt gigantisch. Tot net boven mijn oren bruin, de rest blond. Afschuwelijk.

Ook heb ik de zus van Faas ontmoet, Kira. Wat een trut, ze kwam me even vertellen dat ik het niet te hoog in men bol moest krijgen omdat HAAR broer tegen me sprak. Ik heb het haar dinsdag dan ook betaald gezet door de inhoud van haar koffer over de hele gang uit te gooien. Ik hoop dat Faas hier niet boos over is.

Toen ik eindelijk thuis kwam wou ik niets liever dan een warm bad. Dit werd echter uitgesteld door Bram. Hem was ik helemaal vergeten. We hadden eens gekust in de vakantie en sinds dan waren we samen. Door al het tumult op school was ik hem echter helemaal vergeten. Hij was hierdoor aan de drank geraakt. Nu had hij via vriendinnen gehoord dat ik vandaag naar huis kwam en hij had dan maar heel mijn tuin vol slingers gehangen. Dit kon ik nu echt wel missen. Het strafste was dan nog dat toen ik zei dat het niet meer hoefde voor mij, hij eiste dat ik zijn drankrekening ging betalen. Mijn vader heeft de politie gebeld en zij hebben hem (met zijn zatte botten) meegenomen. We zien wel hoe dit verder gaat.

De rest van de tijd heb ik me vooral bezig gehouden met de act voor het halloween feestje. Ik heb mezelf benoemd tot de sexy heks van de act tot groot ongenoegen van de andere meisjes. Faas heeft me de spottende opmerking gegeven dat het blondje is zou laten zien wat voor een feeks ze is. OK, die was dus kwaad.

Maar geen nood er was nog altijd die hete blonde die nieuw was in de wetenschappen talen.

Hij had al naar me gelachen in de gang en ik voelde dat het goed zat.

Als het aan mij ligt wordt de act veel minder bloederig als daarvoor. Het hangt natuurlijk ook af van de anderen die mee organiseren maar ik blijf die droom maar krijgen dus ik hoop dat het niet terug zo’n spektakel wordt. Hopelijk wil Faas me nu geen hak zetten door het akkefietje met zijn zus. Hij weet hoe rot ik me voel bij hun vorige act en hij is de hoofdorganisator dus… Maar goed, ik moet helaas gaan eten. Ik vertel jullie in mijn volgende blog al mijn ideetjes en de ideeën van de anderen. Tot dan!

Aaaah!

Ik werd wakker met een schreeuw onwettend dat er eigenlijk mensen naast men bed zatten, die dus onmiddelijk rechtsprongen. Ik vroeg of eiste is misschien een beter woord, waar ik was. Die vraag werd beantwoord door een zeer bekende stem, het was Faas, die me vertelde dat ik in het ziekenkamertje lag, ik kon mijn oren niet geloven dat ik zijn stem nog is zou horen en vroeg ook onmiddelijk wat er aan de hand was. Faas legde me uit dat op het moment dat de zo genamende de 'witte' mannen me kwamen halen, ik flauw was gevallen. de witte waren eigenlijk 2 mensen van het secretariat. En blijkbaar was het hele tafereel ,dat me had blijven achtervolgen tot zelfs diep in mijn slaap, een repetitie geweest voor het Halloween feestje dat binnenkort op school gehouden gaat worden. Ik schaamde mij zoooo hard op dat moment, maar ze zeiden dat het allemaal kwam omdat ik blijkbaar geinfecteerd was geraakt door de mexicaanse griep en had dus eigenlijk 5 dagen ijlend in het ziekenkamertje gelegen...

het enige dat ik me kan herinneren is het schrijven van mijn vorig blog bericht en voor de rest van de tijd heb ik blijkbaar veel liggen roepen vooral het feit van de "moord" kwam veel terug zei Faas op een redelijk spottende toon. Weer een schot van schaamte. Al bij al is er voor de rest niets echt gebeurd de andere 2 dagen, vooral veel bijschrijven van alle vakken enzo maar ja... ook werd ik onder nauw toezicht gehouden door de leerling begeleid, die hun functie nu ook uitgebreid hebben naar het observeren van zieke leerlingen om te voorkomen dat er nog eens ZO'N voorval plaatsvind. Best wel een beetje freaky maar ja het is wel te verstaan...

Faas heeft me ook gevraagd of eigenlijk meer geeist of ik wou meedoen aan de act van het halloween feestje en geziende ik de voorgaande act zo nauwkeurig had beschreven in mijn vorige blog ligt de taak bij mij om er een nieuwe te verzinnen. zucht achja kan ik tenminsten helpen om wat mensen bang te maken!

Ik hoop dat ik volgende week iets meer te vertellen heb en zal waarschijnlijk al wat meer kunnen zeggen over de Halloween act! tot dan!

Dood…hij is dood…

Toen ik mij vorige week had verstopt in de k-blok, heb ik helemaal het verkeerde lokaal gekozen. De onbekende zware stemmen ,behoorden toe aan 2 mannen in het wit..Ze probeerden de deur open te maken en leken verbaasd dat hij niet meer op slot zat.Voor ik aan iets anders dacht,had ik me al in een kast verstopt. Ze zetten wat banken samen en legden er een grote, zwarte, gevulde zak op.Toen de ene die zak was aan het opensnijden,was de andere overal plastic aan het hangen. Voor mijn zicht wazig werd,herkende ik nog het gezicht van Faas in de zak. Ik dacht toen nog dat ze hem moesten behandelen…

De twee kwamen samen rond de tafels,de een hield de armen van Faas geklemd terwijl de ander zijn linkerhand op zijn borst legde en met zijn rechterhand iets uit zijn jas pakte en in de lucht hief. Ik kon niet zien wat,maar ik zag Faas zijn hoofd wel omhoog komen,hij leefde toen dus nog. Maar daarna…..Daarna volgde de minuut die ik nooit meer zou kunnen vergeten…

Faas keek op en schreeuwde toen de man zijn hand naar beneden ging . Er was een overgang van een schreeuw naar krakend bot. Bloed spoot in het rond, mijn hele zicht werd rood doorheen de plastic en ik hoorde het rollen…tot er een lichte tok teken de deur van mijn kast te horen was. Ik wou het niet zien maar was te nieuwsgierig om mij nog weg de draaien.. Ik herkende de vorm van zijn krullen doorheen het bloed…Ik kan nog steeds niet geloven dat dit op een school kon gebeuren.. Toen kwam een van de mannen dichter;hij nam het hoofd op en begon de plastic te verwijderen, niet wetende dat ik hier zat,dat ik alles gezien had.. Maar toen zag ik het ergste. Ze waren de rest van Faas’ lichaam in stukken aan het snijden,en stopten alles in een doos.. Behalve een stuk van zijn bil,dat hielden ze apart. Dan liepen ze naar een andere kast, deden die open, ik kon zien dat er nog een stapel dozen stond,en ik wist opeens wat de stank kon zijn…de stank van rottende lichamen. Ik begon te panikeren, ik dacht alles te gaan vertellen aan de directeur,toen er plots een doos uit de kast schoof. Maden kropen overal rond,de stank werd onuitstaanbaar en ik zag een schedel rollen. Ik herkende de schedel niet tot ik de bril zag. Het was dezelfde overmaatse bril van de directeur. Voor ik flauwviel van de stank,of angst,zag ik nog hoe ze het stukje Faas dat ze achterhielden in een kookpot legden, terwijl ze ook bestek waren aan het leggen..

De hele week,spookte deze gebeurtenis doorheen mijn hoofd…ze zeiden daarbovenop ook dat we voor een onbepaalde tijd op school moesten blijven omwille van de “epidemie”. Waarschijnlijk was het omdat ze nog niet klaar waren met zich te voeden. We konden niemand verwittigen want we hadden geen direct contact met de buitenwereld. Het enige goede nieuws was dat we constante toegang kregen tot de computerklas,waardoor ik niet meer deze blog moet bijwerken via mijn Nokia 9470 waarvan de batterij zo snel leeg gaat dat ik niet eens een volledige week kan intypen..

mannen in het wit komen binnen,verwittig de buitenwereld,tot volgende week…hopelijk.

Hej bloggers,

Ik heb het vreselijkste weekend ooit gehad. Vrijdag om kwart voor 4, toen eindelijk de bel ging om naar huis te gaan, werden we naar de refter gestuurd. Niemand wist wat er gebeurde, tot de directeur verscheen. Na de vreselijkste speech ooit had hij gezegd dat we niet naar huis mochten. Daar ging mijn weekend. Mijn dagje shoppen met men beste vriendinnen, ’s avonds mijn date met Stefaan en daarna met Nick, twee jongens die ik vorige week op de beachparty heb leren kennen. Maar het ergste van al geen make-up. Niets! Geen lipgloss, geen oogschaduw. Mijn wereld storte in!

Het weekend duurde lang. We vulden onze dagen met slapen, onderzocht worden en wat ronddwarrelen op school.

’S Maandags werden we pas gewekt om 10uur, iedereen vond het vreemd maar wel leuk, geen les. Ik ging dan maar met Sfenia en Eefje mijn beste vriendinnen ontbijten. Later die dag kregen we nieuws. De directeur begon via de intercom: ‘ Beste leerlingen, omdat de mexicaanse griep maar meer en meer slachtoffers maakt, blijven we deze week op school.’ Dan een luid geroep van de klas: ‘En mijne voetbal?’ , ‘Oh nee, waarom?’ , ‘Niet nog langer hier!’ En er kwamen nog meer commentaren toen de directeur voortging. ‘Niemand mag douche en het watergebruik wordt beperkt. Voor meer info of om eens naar huis te bellen ga dan naar één van de secretariaten.’ Jeeuj, nog een week tussen deze 4 muren leven, kan het nog erger?

De volgende dagen waren maar saai en gingen veel te traag vooruit. Donderdag kwam ik Faas even tegen op de gang, ik lachte naar hem, en hij lachte terug... Het begin van alles? Of had hij al een oogje op iemand? Groot vraagteken... Sfenia had gezien hoe ik naar hem keek en toen begon ze weer. ‘ Toch niet weer iemand anders? En hoe zat het dan met Stefaan?’ En zo ging het nog wel even door terwijl ik al dromend door de gangen van de school liep.

Tijdens het avondeten zag ik Faas zitten, hij was er nog steeds. Ik stapte met volle enthousiasme naar hem toe en begon met hem te praten. Die mooie blauwe ogen, die zachte lippen,... maar mijn droom werd al snel verstoord door Laura, de grootste trut van héél Olvi. Ze wou altijd mijn vriendjes afpakken en heb al vaker met haar bij de directeur gezeten, maar deze keer was ik te moe om erop in te gaan en gaf Faas een kus en ging naar mijn bed.

Ik werd al vroeg wakker door een vreemd geluid, door mijn nieuwsgierigheid kwam ik uit bed en ging ik wat wandelen. Op de speelplaats stonden een paar witte busjes waar die rare mannetjes met hun witte costuums allerlei dingen in legde, wat het was, wist ik niet. Op mijn roze sloefjes en mijn zijde nachtkleedje ging ik verder met mijn ochtendwandeling. In alle slaapzalen was het nog stil, je kon zelfs een muis horen lopen, het was wel eng, maar het had zo iets van die film spykids, ik voelde me net zoals hen, maar dan véél mooier. Na wat wandelen kwam ik bij de K-blok en wou de trap oplopen toen er plots stemmen achter me aankwamen, onbekende zware stemmen. Ik liep naar het dichtsbijzijnde lokaal en verstopte me. Er hong een rare geur.. een geur dat ik niet kende. Ik geeuwde, mijn benen werden zwaar, mijn armen werden gevoelloos en plots was het donker...

Kusjes Lynn

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team