Toen ik mij vorige week had verstopt in de k-blok, heb ik helemaal het verkeerde lokaal gekozen. De onbekende zware stemmen ,behoorden toe aan 2 mannen in het wit..Ze probeerden de deur open te maken en leken verbaasd dat hij niet meer op slot zat.Voor ik aan iets anders dacht,had ik me al in een kast verstopt. Ze zetten wat banken samen en legden er een grote, zwarte, gevulde zak op.Toen de ene die zak was aan het opensnijden,was de andere overal plastic aan het hangen. Voor mijn zicht wazig werd,herkende ik nog het gezicht van Faas in de zak. Ik dacht toen nog dat ze hem moesten behandelen
De twee kwamen samen rond de tafels,de een hield de armen van Faas geklemd terwijl de ander zijn linkerhand op zijn borst legde en met zijn rechterhand iets uit zijn jas pakte en in de lucht hief. Ik kon niet zien wat,maar ik zag Faas zijn hoofd wel omhoog komen,hij leefde toen dus nog. Maar daarna ..Daarna volgde de minuut die ik nooit meer zou kunnen vergeten
Faas keek op en schreeuwde toen de man zijn hand naar beneden ging . Er was een overgang van een schreeuw naar krakend bot. Bloed spoot in het rond, mijn hele zicht werd rood doorheen de plastic en ik hoorde het rollen tot er een lichte tok teken de deur van mijn kast te horen was. Ik wou het niet zien maar was te nieuwsgierig om mij nog weg de draaien.. Ik herkende de vorm van zijn krullen doorheen het bloed Ik kan nog steeds niet geloven dat dit op een school kon gebeuren.. Toen kwam een van de mannen dichter;hij nam het hoofd op en begon de plastic te verwijderen, niet wetende dat ik hier zat,dat ik alles gezien had.. Maar toen zag ik het ergste. Ze waren de rest van Faas lichaam in stukken aan het snijden,en stopten alles in een doos.. Behalve een stuk van zijn bil,dat hielden ze apart. Dan liepen ze naar een andere kast, deden die open, ik kon zien dat er nog een stapel dozen stond,en ik wist opeens wat de stank kon zijn de stank van rottende lichamen. Ik begon te panikeren, ik dacht alles te gaan vertellen aan de directeur,toen er plots een doos uit de kast schoof. Maden kropen overal rond,de stank werd onuitstaanbaar en ik zag een schedel rollen. Ik herkende de schedel niet tot ik de bril zag. Het was dezelfde overmaatse bril van de directeur. Voor ik flauwviel van de stank,of angst,zag ik nog hoe ze het stukje Faas dat ze achterhielden in een kookpot legden, terwijl ze ook bestek waren aan het leggen..
De hele week,spookte deze gebeurtenis doorheen mijn hoofd ze zeiden daarbovenop ook dat we voor een onbepaalde tijd op school moesten blijven omwille van de epidemie. Waarschijnlijk was het omdat ze nog niet klaar waren met zich te voeden. We konden niemand verwittigen want we hadden geen direct contact met de buitenwereld. Het enige goede nieuws was dat we constante toegang kregen tot de computerklas,waardoor ik niet meer deze blog moet bijwerken via mijn Nokia 9470 waarvan de batterij zo snel leeg gaat dat ik niet eens een volledige week kan intypen..
mannen in het wit komen binnen,verwittig de buitenwereld,tot volgende week hopelijk.
