Hallow,
Ik ben er eindelijk toe gekomen om mijn eerste berichtje te posten. Ik ben hier al sinds 17 augustus, maar pas sinds vandaag werkt mijn internetconnectie op mijn kot zodat ik op mijn gemak eens iets kan posten. Zoals de meesten wel weten, ben ik met mijn ouders vertrokken op vrijdag 17 augustus en kwamen we diezelfde avond aan in het Scandic hotel in Lund. Het hotel viel zeer goed mee, zeker het uitgebreide ontbijt. De volgende dag hebben we Lund verkend en de eerste indruk was meteen goed. Een vrij klein stadje met zeer veel groen met als middelpunt de kathedraal. Dit stadje telt in totaal zo'n 100.000 inwoners waarvan zo'n 40% (andere bronnen melden 50 of zelfs 60%) student is. Een bruisende stad dus. De volgende dag zijn we naar Malmö gereden, op zo'n 20km van Lund. Dit is de hoofdplaats van de provincie Skåne en telt 250.000 inwoners. Deze is zowat te vergelijken met Gent, behalve dan dat het aan de zee ligt en klein strand heeft. (Foto's zullen weldra te vinden zijn op deze website)
Maandag 20 augustus was 'Arrival Day', de dag waarop alle internationale studenten van over de hele wereld in Lund arriveren en zich moeten komen melden aan de universiteit. Aangezien ik al in Lund verbleef, was ik één van de eersten om in de AF-Borgen (het gebouw waar het hele gebeuren van inschrijven e.d. zich afspeelde) te registreren. Daar ontving ik allerlei informatie, schreef me in voor een excursie én kreeg de sleutels van mijn nieuwe woonst voor het komende jaar. Het bleek in Klostergården te zijn. Deze wijk ligt op 10 minuutjes fietsen van het centrum van de stad. Ik had me niet opgegeven voor deze kamers, maar blijkbaar waren er in de andere geen plaats meer. We vertrokken met pak en zak naar mijn kot en bij het openen van de deur was ik helemaal verrast. Het bleek een klein appartementje te zijn met eigen keuken en badkamer, en bovendien nog maar 1 jaar oud en dus zo goed als nieuw. Zweden is IKEA-land en alles, maar dan ook echt àlles is van IKEA (van meubels tot bestek). Het enige nadeel aan het kot is dat we geen gemeenschappelijke ruimte hebben in onze gang. Ik leerde echter al snel enkele mensen kennen en stilaan verdwijnt het idee van eventueel verhuizen.
Voorlopig is dit alles, want ik ga weldra vertekken naar een soort welkomreceptie van één van de hoge pieten van de universiteit hier. Maar voor gratis eten en drinken, heeft een mens al eens iets over hé. (Foto's van mijn kleine huisje zullen weldra op deze website te vinden zijn!)
Groeten,
Pieter-Jan
|
