'de welp volgt de oude wolf, de welp is moedig en houdt vol...'
Als klein welpje vocht ik in in de stadsjungle van Beverwijk tegen tijgers, leeuwen, en andere gevaarlijke dieren uit het beroemde jungleboek. Ik weet het nog heel goed: het gevaarlijkste dier uit de jungle was...de slang Ka ! Net als Mowgli was ik een weggelopen mensenkind dat werd opgevoed door wolven. Onbevreesd, eigenlijk was ik maar voor een ding bang...: die vreselijke wollen padvinderstrui ....tot ver in de winter liep ik daarom in mijn katoenen zomerbloesje- koud of niet- als ik die trui maar niet hoefde te dragen! Daarom voor alle huidige en toekomstige padvindertjes...... geef ze van katoen!!!
Op een zwoele avond in maart loop ik over het hobbelige pad in de richting van ons huis op de heuvel. Mijn plicht zit er vandaag op, de leerlingen hebben zich goed gedragen. Er is geen maan, slierten wolken laten weinig licht door. Ik wou maar dat ik mijn zaklantaarn had meegenomen. Gisteren tijdens onze Shona les heeft Charles ons nogal bang proberen te maken: 'kijk uit voor slangen in het donker, het zijn de gevaarlijkste dieren van Afrika, ze maken veel meer slachtoffers dan leeuwen!! Ik heb een blanke vriend die getrouwd is met een zwarte vrouw. Op een dag ontdekten ze een slang op hun erf. Mijn vriend rent naar binnen om zijn slangenboek te halen, maar toen hij buiten kwam had zijn vrouw de slang al dood gemept. Zo doen we dat hier, in die volgorde. .....geef ze van katoen!!!'
Oei, wat is het donker..dit is toch echt niet handig van me. Straks moet ik ook nog langs die nijdige keffertjes van buurvrouw Grace die zo lekker rond je kuiten kunnen dansen. Brutale beesten, maar het worden er steeds minder. Eerst reed de dronken buurman er een dood, en dezelfde week werd een van de hondjes door een baviaan gegrepen...En toen waren er nog maar twee..Maar goed, beter een hond op je pad dan een slang... Het wolkendek wordt steeds dikker, ik zie nu echt niets meer. Kleine zweetdruppeltjs beginnen langs mijn rug naar beneden te stromen, mijn moed zinkt me in de schoenen en ook de muggen ruiken dat er een feestje op komst is....wolken muggen dansen rond mijn gezicht en dringen door alle openingen naar binnen. Wild sla ik om me heen, let niet meer goed op, stap in een kuil, struikel en terwijl ik val kan ik alleen maar denken .....goed bezig, Jim!!!
Even moet ik zijn weggeweest. Als ik weer bij kom bonkt mijn hoofd als een bezetene. De hitte is bijna niet te harden, de lucht voelt als een warme deken, als....een wollen welpen trui!! Hoe zou Mowgli zich hieruit redden?? Had ik toen toch maar wat beter opgelet, in plaats van altijd te dromen.. En dan gebeurt er iets vreemds...ik begin te krimpen! Steeds kleiner word ik, en de trui wordt steeds groter! Nog even en ik ben zo klein dat ik onder de trui uit kan glippen..het lukt, en op de tast probeer ik het pad te vinden...wat zijn die stenen groot geworden.! En zo voel ik me weer een welpje in de jungle, op leeuwenjacht..En waar zou Ka zijn, de slang Ka???
Een stemmetje in mijn hoofd: het is Charles, onze loods in den vreemde...wat zegt hij? 'slangen houden absoluut niet van herrie, ze mijden kabaal van mensen..'. En dan weet ik het weer, richt me naar boven en zie gelukkig al weer een sterretje door de wolken heen prikken. Om me heen even geen muggen, maar duizenden vuurvliegjes die om me heen dwarrelen...en daar zie ik ons huis, hoog op de heuvel. Er branden lichten!!
En dan begin ik te zingen, harder en harder, boven het getjilp van de krekels uit. Mijn angst overschreeuwend, niet mooi of zuiver, maar wel hard, met een stem die van binnenuit komt en hopelijk....slangen verdrijft!!
Volgens Pete Pronk - in het klooster van Huissen- is de stem ' het ventiel van je ziel'
Charles kijkt me doordringend aan. Het vuur laait hoog op, het is een donkere avond en het begint al wat koeler te worden. We hebben net met een aantal collega's achter ons huis een barbecue gehouden en nu praten we nog wat na: over de toekomst van Zimbabwe, over Nederland en Europa en over slangen, altijd weer over slangen..
Gisteren hoorden we buurvrouw Grace hard schreeuwen. Daar zijn we inmiddels aangewend, dus we deden wat we altijd doen...we zetten de radio wat harder! Maar ze bleef maar schreeuwen, en wat bleek? Er lag een 21/2 meter lange slang voor haar voordeur!! Een achterdeur heeft haar huis niet, dus vandaar de paniek! Collega's gehaald, slang doodgeslagen, probleem opgelost. Of zoals onze Nieuw-Zeelandse vriend Graem zou zeggen:
T.A.B.!! Of in 'kiwi-Engels'.....that's Afrika babe!!
'Hebben dieren bij jullie allemaal een naam? Noemen jullie een slang Kaa? ' Charles slaat zich op de knieen van pret.
Mowgli is een mensenkind dat wordt opgevoed door een groep wolven onder leiding van Akela en Raksha. Shere Khan de tijger eist de baby op bij de wolven, die weigeren echter. Hij zal Mowgli's eeuwige vijand blijven.
Mowgli raakt ondertussen bevriend met Bagheera en de wetten van de jungle worden hem aangeleerd door Baloe, een bruine beer en een vriend van de wolven. Mowgli komt later in het verhaal in de val terecht bij de Bandar-log, een groep apen. Dankzij Chil kan hij contact maken mat Baloe en Bagheera en wordt gered.
Pas in zijn latere leven komt hij in contact met mensen, hoewel hij steeds een innige band met de jungle zal blijven hebben.
Charles luistert geboeid en wil alles weten. Ik vertel over de padvinderij en over de jungle van Beverwijk met zijn pleinen en flatgebouwen, de Nederlandse bergen zoals de Nits ze noemen. Een stenen jungle, vol verhalen over tijgers en slangen...
'Mijn vader, Charles, is Jan. Geboren 2 meter onder zeespiegel, in een groen land van boeren. Zijn vader was bakker en bakte chingwa (brood). Jan geniet nu van zijn pensioen, daarvoor was hij mudzidzisi (leraar). In zijn zororo (vakantie) zoekt hij graag de warmte op van Europa, trekkend in een moderne variant van de ossewagen, met wat Russische paardekrachten ervoor. Hij praat graag met iedereen die hij tegenkomt en altijd is hij op zoek naar cultuurschatten. Zijn belevenissen legt hij graag vast in reisverslagen en de Zimbabwe ruines zou hij graag zien...
'Mijn moeder heet Nel, maar eigenlijk heet ze Raksja, de wolvin die graag de hele troep bij elkaar houdt. Haar vader verkocht siwiti (snoep) en maakte overal musakazo (muziek). Raksja zou het liefst altijd door de wereld trekken. Haar favoriete land voor zororo is Engeland, maar eigenlijk wil ze overal heen. Ze zingt graag en altijd is ze bezig nieuwe plannen te maken...
Het wordt al laat, het vuur begint te doven. Tijd om de klamboe op te zoeken. In de duisternis is Charles' donkere gezicht bijna niet meer te zien, alleen zijn ogen lachen als altijd. 'Laat baba-Jim en mai-Jim hierheen komen. Nodig ze uit!! Alle dieren uit jullie boek zijn hier te vinden:
Hathi (de olifant), Jacala (de krokodil), Oe ( de schildpad), Ko (de raaf)...
'Bovendien, het is hier warm en daar houdt je vader van. En voor je moeder, de Engelsen zijn hier tot voor kort heer en meester geweest. We houden nog steeds van bacon en eggs drinken graag sterke thee met veel melk en suiker....'
'En, zegt hij, bijna stikkend nu van het lachten....we hebben hier ook een jungle met echte dieren!!'
terug naar zimbabwe / back to Zimbabwe
'de welp volgt de oude wolf, de welp is moedig en houdt vol...'
