In memoriam Jos Cleemput.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Jos (Jozef) heb ik in 1989 leren kennen, “de” man van de ultra.

Jos was altijd beleefd en correct, nooit geen luider woord en voor mij te braaf voor deze wereld.

Als trainer van zijn vrouw (Angela), moet toen de langste afstand voor vrouwen de 3000 meter geweest zijn.

Niet meer of 3000 meter en liefst zo snel mogelijk was haar training … en Jos met de stopwatch.

De uren dat ik met Jos aan de telefoon heb gestaan (of gezeten) zijn niet te tellen.

Daar was een reden voor, ik was zelf nog een groentje in de ultra en Angela had al alles meegemaakt..

50 km, 6 uur, 100 km, 12 uur en 24 uur en misschien nog meer…

De reden voor de vele telefoons waren “het idee” van een criterium van ultralopen.

En niet zomaar een criterium, neen, allen met een persoonlijke puntentabel.

Was je jong of oud, man of vrouw er was een correctie zodat eender wie kon winnen.

Via fax werden lijsten , tabellen,   procenten, … verstuurd, verbeterd, herschreven …

Het was nog de tijd waar de computer geen algemeen goed was…

Maar het veel te lange verhaal eindigt met de geboorte van de “Ultracup”.

Jos kreeg de kritiek deze “ultracup” enkel voor zijn vrouw was opgesteld.

Angela heeft deze nooit gewonnen, daarna kreeg ik deze opmerking.

Na jaren van groei, is de “cup” uitgegroeid tot een volwassen organisatie die zijn eigen leven lijd.

Jos had gezondheidsproblemen en gaf de fakkel door en zag dat het goed was…

Toen ik hem de laatste maal belde was zijn eerste vraag “en hoe zit het met de “cup”?

Jos, je mag trots zijn, “de cup” heeft het gemaakt.

Bedankt voor de vele mooie jaren,

Bedankt voor alles wat je voor de ultra hebt gedaan,

Bedankt voor allen die je hebt bijgestaan je jaren als coach.

Bedankt in naam van de “marathon en Ultracup”

Bedankt in naam van de zeer vele “cup” en ultralopers.

Bij deze onze innige deelneming aan de familie.

Op facebook en mijn blog zal ik zijn verslag van de 50 mijl van Oostrozebeke 1990 plaatsen.

Jos je was een boeiend schrijver, ik zal je missen.

Lucien Taelman