|
Naast het imposante kasteel van Vignola vinden we een paadje dat naast een rivier leidt midden de natuur, Hagedissen schieten schichtig weg, een zwarte slang (net geen boa constrictor, maar toch,,,) kronkelt snel het gras in. Bij een splitsing twijfelen we eventjes, maar worden direct aangesproken door een wandelaar. Blijkt een zoon van een Italiaanse mijnwerker in Charleroi te zijn, die ons land toch alle lof toebedeeld.
Maar dan klimmen we stilaan de Appenijnen in, zodat we even later zwetend tientallen kilometers ver over de Po-vlakte kunnen turen. Via Zocca bereiken we de Passo Braso (895 m). Met temperaturen boven de 30°C glanst onze gebruinde huid van het zweet. De beloning is een afdaling van een 15 km, windstopper goed dichtgeritst. Om dan terug vanaf het kuuroord Poretta langzaam te stijgen langs een weg die op en neer het riviertje Reno volgt. In bergdorpjes met slechts enkele huizen langs de weg keuvelen enkele bejaarde vrouwtjes naast de voordeur, ons een "Serra!" toeroepend.
Als kers op de taart van deze klimetappe volgt nog een fikse col naar onze albergo in een dorpje, Sam Momme. Onderweg krijgen we al een prachtig zicht op Pistoia onder in de vlakte.
Rit: 108 km
Temperatuur: rond de 30°C
Stijgingsmeters: 1520 Hm
Totaal: 1899 km
|
