Kan er een bepaald stramien zitten in hoe men verkeerd rijden? Tot nu toe bij ons wel: hoe steiler, hoe liever blijkbaar, op het masochistische af. We hebben er zelf ook geen verklaring voor... Maar de uitzondering bevestigt de regel: vanmorgen zoefden we al direct bergaf, in de verkeerde richting, zodat we met een 10 km teveel op onze teller terug op de route in Brivio belanden. Daar rijden we al snel bijna vast in de nog hete en smeulende asfalt! Tijdelijke signalisatie blijkt geen Italiaanse specialiteit te zijn. Zwoel bewolkt weer vandaag. In Villa d'Adda nemen we het veer van Leonardo da Vinci, een aan hem toegeschreven ingenieus systeem, enkel aangedreven door de stroming van het water. De wegen verder zijn niet veel soeps: langs ruwe keienpaden tot naast voorbijrazend verkeer. Daarentegen is de lange beklimming naar het oude stadsdeel van Bergamo de moeite, met zijn mooie middeleeuwse gebouwen. Wat verder gaat het fietspad door een natuurgebied langs de Serio, kriskras door velden geelbloeiende vetplantjes, als "rijstpap" gekend bij ons, met daartussen blauwpaarse tijmsoorten. Reizen om te leren: misschien heb ik wel Italiaanse roots. De stad Lovere blijkt namelijk hier niet veraf. Ghisalbo heeft een mooie kerk, die vandaag nog extra in de bloemen wordt gezet voor een trouwpartij een uur later. Nog druk in de weer met de versiering buiten, kijkt een vrouw bezorgd naar boven. Er hangt regen in de lucht. Inderdaad, verder onderweg naar Lago d"Iseo krijgen we een verfrissende bui. Een slaapplaats vinden we in een hotel in Capriolo.
Rit: 97 km Temperatuur: rond de 30°C Stijgingsmeters: 390 Hm Totaal: 1484 km
|