De temperatuur steeg ook voor de middag weer vlot boven de 30°C. Zelfs de wolk van een naburige koeltoren in Zwitserland betekende een welkome verkoeling. In de oude stadskern van Waldshut strijken we even neer op een terras. Daniel wijst me het huis van "de wilde man".  Een vervaarlijk uitziende man met baard is geschilderd op de gevel. "Zo zag jij er ook uit toen we naar Compostella fietsten0", grinnikte hij.  Ik kan het thuisfront officieel  geruststellen met deze: iedere morgen klim ik gladgeschoren op mijn stalen ros!  

Graag wil ik ook enkele misverstanden uit de wereld helpen:

1. Meestal gaan onze gesprekken over serieuze onderwerpen.

2. Het is niet altijd peis en vree.

Bijvoorbeeld vandaag: er ontspint zich een heftige discussie waar precies de beroemde Rijnwatervallen zich bevonden, voor of na de Bodensee. Uiteindelijk houden we het niet meer uit- er gingen gewonden vallen- en stoppen bij een oudere man voor een boerderij.  Goed, ik heb ootmoedig mijn ongelijk toegegeven, maar het eerstvolgende uur is er weinig conversatie geweest. Al heb ik nog efkens geprobeerd Daniel duidelijk te maken dat het enkel bedoeld was om het moreel wat op te krikken in deze hitte, het baatte niet. 2-0 Zou Cyriel zeggen...

We fietsten nog steeds langs de Rijn, meestal in Zwitserland nu.  En wat steken de Zwitsers zoal uit op een zondagnamiddag: de jeugd zwemt in de Rijn of Thur, een zijrivier die we ondertussen volgen. We zien ook veel fietsers, allemaal met helm die goed ingeburgerd lijkt te zijn.  Daarnaast is het bijwijlen bellen en slalommen tussen de wandelaars. Er zaten vandaag nog enkele pittige beklimmingen in onder een brandende zon, zodat Daniel' s kaars in Frauenfeld plots volledig uit was.  Het stadsplan leidde ons, naar een jeugdherberg, al werd het momenteel enkel voor groepen en scholen gebruikt, bleek ter plaatse.  Maar vanacht mochten we er best blijven slapen, wij 2 alleen in het ganse gebouw!

Rit: 91 km

Temperatuur: 34°C

Stijgingsmeters: 480 Hm

Totaal: 991 km