|
Nog maar pas vertrokken en we kregen al enkele stevige kuitenbijters uit de Amstel Goldrace voorgeschoteld. Waren we direct opgewarmd! Via Sippenaeken reden we terug Belgie binnen. Ook in de Oostkantons was het voortdurend stijgen en dalen. Soms leek het echter dat die toch wel stevige bries die er was, ons terug naar boven wilde blazen. Maar niet getreurd: de wind waait de buien weg: een wijsheid die ik Daniel bijbracht. Het bleek boerenbedrog: enkele minuten later begon het te motregenen en het heeft eigenlijk bijna niet meer opgehouden.
In Raeren pikten we in op de Vennbahn, een oude treinbedding, wat het voordeel heeft van slechts slechts zachtjes te stijgen of dalen. We fietsten langs stille dorpjes, door dichte bossen, mooie veengebieden en glooiende weiden. En ondertussen waaide de wind de regen in ons gezicht. Het was slalommen tussen de overstekende slakken. Tot plots een volwassen ree uit de struiken schoot en op enkele meters van mijn voorwiel over de Vennbahn sprong! Terug klaarwakker bereikten we St. Vith, waar we nog slaapgelegenheid vonden in de jeugdherberg. De Ronde van Belgie, ofwel Tour Gauloise of zoiets, was hier vandaag te gast. Daniel hoopte nog een contractje los te kunnen peuteren, maar het stadje was weer helemaal verlaten en in slaap gevallen. En wij ook al snel!
Rit:139km
Gemiddeld 17°C
Stijging: 1235Hm (lijkt wel heel veel...)
Totaal: 270km
|
