Vandaag is het
eindelijk zo ver! Onze lieve Zhenya is vandaag thuis gekomen. Na een lange reis
kunnen we haar eindelijk in ons gezinnetjes opnemen.
Welkom thuis Zhenya!
Jullie wisten dat dit
ons droom was, ooit een kindje te adopteren, om haar veel liefde te geven, maar
we moeten jullie toch enkele dingen vragen.
We snappen dat jullie
haar willen zien maar we moeten jullie vragen nog even te wachten. Dit is hebt
beste voor Zhenya, de kleine spruit moet eerst nog wennen aan mama en papa.
Ze heeft al heel wat
meegemaakt in haar leven, ook al is ze nog zo jong.
Hoe kunnen wij haar
aan ons laten hechten, dit doen we zo:
Haar eten geven, haar
pampers verversen, haar in badje stoppen, haar oppakken, haar troosten als ze
verdrietig is, haar in haar bedje stoppen en haar terug uit haar bedje halen.
Het is van groot
belang dat ze de eerste zes weken alleen met ons doorbrengt, jullie haar niet
oppakken , geen kadootjes geven. De kadootjes kunnen wij aannemen en dan geven
we dit aan haar. Zhenya zal ons wel laten weten als ze klaar is om de rest van
de familie te laten kennismaken.
Tijdens het werken
rond adoptie en het onderzoeken van informatie, kwam de volgende vraag: Hoeveel tijd heeft een adoptiekind van 13
maand gemiddeld gezien nodig om zich te hechten aan zijn adoptieouders? bij
ons naar boven. Wij stelden ons deze vraag omdat ons kindje al 13 maand oud is.
We hopen dat het nog niet te laat is om haar te laten hechten aan ons, dat zal
haar leven hier aangenamer maken.
De eerste maanden wordt de basis gelegd van de hechting, dit
gebeurt onbewust en nog niet selectief. De baby lacht, huilt, brabbelt, grijpt,
zuigt en volgt met de ogen mensen die hem aandacht geven. Hij heeft nog geen
emotionele voorkeur voor zijn ouders maar hij herkent wel de stem en geur van
zijn moeder.
Vanaf 4
maand herkent het kind zijn eigen naam.
Vanaf 5-6
maanden begint het kind zich bewust te hechten. Hij heeft een voorkeur voor een
of meerdere personen. Vaak heeft hij een voorkeur voor zijn ouders of
verzorgers.
Vanaf de
leeftijd van 7-8 maand zien we dat het
kind eenkennig begint te worden.
Rond 8-9
maand is de hechting normaal gezien voltooid en is het kind (hopelijk) veilig
gehecht
Als het kind
1.5 jaar - 2 jaar is, treed scheidingsangst en verlatingsangst op rond deze
leeftijd.
Een mogelijke oplossing is dat we dagelijks een aantal uur
met haar mee bezig zijn, haar aandacht geven als ze deze vraagt, juist reageren op
haar noden en de nodige affectie geven.
Wat ook nog een mogelijkheid is dat we ook regels opstellen
tussen de ouders onderling.
Als we merken dat ze niet aan ons hecht kunnen we een
psycholoog raadplegen om de hechting vlotter te laten verlopen.
De eerste zes weken mag er nog geen bezoek komen aangezien
het kind moet hechten aan zijn adoptieouders, niemand anders buiten de adoptieouders
mag het kind oppakken en er mogen geen kadootjes gegeven worden, de ouders
geven dit dan aan het kind.
Wanneer ouders van een adoptiekindje in de periode na de
thuiskomst merken dat hun kind aan hun gehecht is, kan kunnen zij hun kind
laten kennis maken met de rest van de familie.
Als je naar het
buitenland gaat, en meer bepaald Kazachstan is het belangrijk dat je een World
Assistance Card (of Mutas-kaart) meeneemt met een gele klever erop. Je kan de
kaart downloaden op de site van CM.
Goed om te weten
De Mutaskaart (World Assistance Card) is een handig
geheugensteuntje voor een vlot contact met de alarmcentrale Mutas, want de
telefoonnummer en andere gegevens kan je hierop vinden.
Neem bij een ziekenhuisopname altijd binnen 48 uur contact
op met Mutas.
Neem onmiddellijk contact op met Mutas als er een
repatriëring wordt overwogen.
Als CM-lid kun je een beroep doen op de CM-reisbijstand
als je in orde bent met de betaling van je CM-bijdragen.
Als je naar Azië reist moet je ongeacht de duur en de
omstandigheden tegen Heptitis A beschermd zijn.
Als je voor langer dan2-3 weken reist of in minder goed
hygiënische omstandigheden in het buitenland verblijft, kun je je best ook
vaccineren tegen buiktyfus.
Als je minstens 4 weken rondtrekt in de natuur, op
avontuurlijke wijze, moet je je ook inenten tegen Japanse encefalitis en
eventueel ook tegen hondsdolheid.
Om zeker te zijn tegen welke ziektes je je moet inenten, kan
je best nog eens een bezoekje brengen bij je arts.
Als je naar het buitenland wil reizen, heb je officiële
reisdocumenten nodig. Als je naar Kazachstan wilt gaan, heb je een paspoort en
een visum nodig.
De vereiste geldigheidsduur van uw paspoort: ten minste 3 maanden vanaf de
datum waarop u uit Kazachstan vertrekt.
Je kan je reisdocumenten aanvragen en afhalen bij je
gemeente. (Het gemeentehuis)
We lazen een verhaal, het ging over de oceaan van de kindertijd. Bij ons kwamen er allerlei gevoelens naar boven, vooral triest omdat de baby zich altijd opnieuw
moest aanpassen aan de verschillende situaties. De biologische ouders zijn twee
volwassenen die eruit zien als een kapitein en die men mama en papa noemen. Het
adoptiekind in dit verhaal is het kleine zieltje op een wolkje dat haast had om
een baby te worden omdat hij een van hen wou zijn. De boot was gekanteld en het kindje werd opgevist door een andere boot. Dit was het weeshuis, het is een andere boot
waarin nog andere babys in liggen, die net zoals hij uit het water werden opgevist. Later kantelt de boot weer en word de baby weer opgevist door andere mensen. Dit zijn de kandidaat-adoptieouders, die hier de twee kapiteins zijn, ze komen later op het verhaal naar hem. Ze willen hem (terug) een nieuwe thuis geven. In het begin zal er weinig vertrouwen
van de baby zijn kant komen in de ouders. Het is moeilijk om de adoptieouders
te vertrouwen omdat hij hen nog niet kent. De adoptieouders moeten het vertrouwen
van het kind voor hen winnen door hen niet te verlaten en zijn noden te
vervullen. Uiteindelijk komt alles goed, de baby weet dat zijn adoptieouders blijven en hem niet zullen verlaten.
Het verslag van de maatschappelijke assistente en de psycholoog waren bekend.... Het is positief! Binnenkort is ons adoptiekindje hier! We vreesden echt dat het negatief ging zijn, dan ging het niet door en kwam het kindje niet
Een maatschappelijk assistente kwam net onderzoek doen, ze onderzocht of we goede ouders zijn, of het huis in goede staat is,.. . Het was wel stressen, we hadden nog veel werk in het huis, wat we dan helemaal hebben afgewerkt en bij geklust, alles nog eens goed gepoetst.Een tweede gesprek was met de psycholoog. We moesten bij de beide gesprekken apart op gesprek gaan. Het doel van de gesprekken was het peilen naar veerkracht van de ouders en kennis over adoptie.
Wat later moesten we een aanvraag tot adoptie indienen bij de jeugdrechter . We moesten onze wens tot adopteren kenbaar maken en het aantal kinderen dat je wilt adopteren. Je hebt dan de keus tussen een-kind, een sibling, een tribling, enzovoort.Als we onze wens dan kenbaar maakte en de aanvraag hadden ingediend kwam er een tussenvonnis van de rechter.
· We moesten een voorbereidingscursus volgen, dit koste 250 euro. We kregen dan uitleg over adoptie. Als je het toen niet meer zag zitten, had je nog steeds de kans om te stoppen. We zetten voort en verwachten binnenkort ons adoptiekindje.
Binnenkort is ons adoptiekindje hier! 
