Als je naar Azië reist moet je ongeacht de duur en de
omstandigheden tegen Heptitis A beschermd zijn.
Als je voor langer dan2-3 weken reist of in minder goed
hygiënische omstandigheden in het buitenland verblijft, kun je je best ook
vaccineren tegen buiktyfus.
Als je minstens 4 weken rondtrekt in de natuur, op
avontuurlijke wijze, moet je je ook inenten tegen Japanse encefalitis en
eventueel ook tegen hondsdolheid.
Om zeker te zijn tegen welke ziektes je je moet inenten, kan
je best nog eens een bezoekje brengen bij je arts.
Als je naar het buitenland wil reizen, heb je officiële
reisdocumenten nodig. Als je naar Kazachstan wilt gaan, heb je een paspoort en
een visum nodig.
De vereiste geldigheidsduur van uw paspoort: ten minste 3 maanden vanaf de
datum waarop u uit Kazachstan vertrekt.
Je kan je reisdocumenten aanvragen en afhalen bij je
gemeente. (Het gemeentehuis)
We lazen een verhaal, het ging over de oceaan van de kindertijd. Bij ons kwamen er allerlei gevoelens naar boven, vooral triest omdat de baby zich altijd opnieuw
moest aanpassen aan de verschillende situaties. De biologische ouders zijn twee
volwassenen die eruit zien als een kapitein en die men mama en papa noemen. Het
adoptiekind in dit verhaal is het kleine zieltje op een wolkje dat haast had om
een baby te worden omdat hij een van hen wou zijn. De boot was gekanteld en het kindje werd opgevist door een andere boot. Dit was het weeshuis, het is een andere boot
waarin nog andere babys in liggen, die net zoals hij uit het water werden opgevist. Later kantelt de boot weer en word de baby weer opgevist door andere mensen. Dit zijn de kandidaat-adoptieouders, die hier de twee kapiteins zijn, ze komen later op het verhaal naar hem. Ze willen hem (terug) een nieuwe thuis geven. In het begin zal er weinig vertrouwen
van de baby zijn kant komen in de ouders. Het is moeilijk om de adoptieouders
te vertrouwen omdat hij hen nog niet kent. De adoptieouders moeten het vertrouwen
van het kind voor hen winnen door hen niet te verlaten en zijn noden te
vervullen. Uiteindelijk komt alles goed, de baby weet dat zijn adoptieouders blijven en hem niet zullen verlaten.
Het verslag van de maatschappelijke assistente en de psycholoog waren bekend.... Het is positief! Binnenkort is ons adoptiekindje hier! We vreesden echt dat het negatief ging zijn, dan ging het niet door en kwam het kindje niet
Een maatschappelijk assistente kwam net onderzoek doen, ze onderzocht of we goede ouders zijn, of het huis in goede staat is,.. . Het was wel stressen, we hadden nog veel werk in het huis, wat we dan helemaal hebben afgewerkt en bij geklust, alles nog eens goed gepoetst.Een tweede gesprek was met de psycholoog. We moesten bij de beide gesprekken apart op gesprek gaan. Het doel van de gesprekken was het peilen naar veerkracht van de ouders en kennis over adoptie.
Wat later moesten we een aanvraag tot adoptie indienen bij de jeugdrechter . We moesten onze wens tot adopteren kenbaar maken en het aantal kinderen dat je wilt adopteren. Je hebt dan de keus tussen een-kind, een sibling, een tribling, enzovoort.Als we onze wens dan kenbaar maakte en de aanvraag hadden ingediend kwam er een tussenvonnis van de rechter.
· We moesten een voorbereidingscursus volgen, dit koste 250 euro. We kregen dan uitleg over adoptie. Als je het toen niet meer zag zitten, had je nog steeds de kans om te stoppen. We zetten voort en verwachten binnenkort ons adoptiekindje.
Binnenkort is ons adoptiekindje hier! 
