Usain Bolt is aangekomen op de luchthaven van Zaventem. Hij zal komende vrijdag de 200m lopen op de Memorial van Damme. De wereldrecordhouder verkoos uitgerekend British Midland -BD155- om relaxed naar onze hoofdstad te vliegen. Het vliegtuig was exact op schema geland.
De 1m96 lange Bolt zal in de Embraer met 39 zitplaatsen wel een speciaal plaatsje gekregen hebben met extra beenruimte... Omstreeks 2100u stapte hij haast onherkenbaar de aankomsthal binnen, met kap op, donkere zonnebril en oortjes in van zijn Ipod. Samen met Erik Gyselinck en zoon Stijn waren we ter plaatse voor de ontvangst van de ster. Erik die journalist is voor het Nieuwsblad en onze persoonlijke trainer had me aangespoord om Usain enkele vragen toe te roepen. Zoon Stijn zou de foto's nemen, naast de mensen van het persagentschap BELGA die de foto's voor de kranten bezorgen.
De entourage met o.m Wilfried Meert (organisator Memorial), Brussels Airport (BAC) lieten me toe enkele vragen toe te roepen. Enkele vragen die ik stelde:
"Welcome in Brussels, Usain Bolt!!!" Waarop Bolt: "Thank you very much!!!"
Bolt stapte door en deed een oortelefoontje uit. "Are you in a good shape?" Bolt lachend: "What kind of question is that?"
Ik verslikte me bijna in dat antwoord. Bolt stapt samen met gevolg de lift in naar een lager niveau. Wij snel de roltrap af en het ging verder...
" What do you expect friday and what about the weather?" Bolt met handen in de lucht en moeilijk verstaanbaar: " How can I know what friday is going to be"???
"Usain, question, how was dinner with Ronaldo"? Bolt zwijgt en stapt in de zwarte geblindeerde jeep die klaar staat...
Hij liet de deur nog even open en zwaaide naar de omstaanders. Ik stond naast hem en kon nog de lastigste vraag toewerpen: "Usain, can I ask you 1 more question, can I have an autograph"??? Handtekeningen vragen is niet echt mijn ding, maar hij reageerde heel positief en signeerde prompt.
"Thank you very much Usain, appreciate it." Bolt: "No problem." En de jeep startte en reed weg.
Usain Bolt die 9'58" waard is, te zien op vrijdag op de Memorial van Damme...
De Ethiopiër Kenenisa Bekele heeft na een spetterende 10000m in een nieuw kampioenschapsrecord nu ook het goud op zak op de 5000m. Van bij de start nam Bekele al het initiatief. Hij werd gevolgd door kleppers als Kwalia, Kipchoge, Chepkok, Lagat, Kipsiro,Tegenkamp, Ebuya, en Farah. Titelverdediger van de 5000m in Osaka Bernard Lagat, haalde al brons op de 1500m op dit WK. Ali Abdosh werd toegelaten tot de finale omdat hij viel en zijn schoen verloor tijdens de kwalificatie. De eerste enoem trage km kwam Bekele door in 2'54". Hij kreeg daarna het gezelschap van Keniaan Ebuya die even overnam (haas? voor Kenia). De 2e km was beduidend sneller in 2'40"en een rondje 61"... Even namen 3 Kenianen de kop, met ondermeer Chepkok en Kipchoge, maar Bekele liet dit niet toe. Met Bekele bijna constant aan kop was de groep nog bijna voltallig op de 4e km! Lagat zocht voor de laatste 600m de 2e positie op. In de laatste ronde was het Bekele tegen Kipchoge gevolgd door Lagat. Kipsiro en Kipchoge moesten uiteindelijk laten gaan. In de laatste rechte lijn werd het superspannend en leek Lagat op de titel af te stevenen, maar het was toch Bekele die wint in 13'17"10. Laatste km in 2'24"!! Hij is samen met Usain Bolt de enige atleet die de dubbel pakt op de individuele nummers. Hij is ook ongeslagen dit seizoen en bovendien is het de eerste keer dat een Ethiopiër goud wint op het WK 5000m, terwijl Kenia al 7 keer goud won met oa Daniel Komen. Lagat pakt het zilver en Kwalia het brons.
De ene Flanders Cup is de andere niet. Maar deze in Gent is zoniet de grootste van alle FC's.Voor elke discipline zijn er wel 6 tot 8 reeksen. Zo kwam ik terecht in de 6e reeks van de 1500m met een tijd van 4'14"74. Meervoudig provinciaal kampioen halve marathon Vlaams-Brabant Tom Marcelis was ook van de partij. Hij startte als reekshoofd in de binnenbaan. De eerste ronde ging vrij goed en we kwamen door in 1'04". Ik liep in 3e positie. De volgende ronde ging het beduidend trager en Tom nam de kop over. Na 700m ging ik even de kop over nemen omdat we te traag zouden doorkomen. Maar de 2 koplopers liepen naast elkaar en ik geraakte er niet voorbij. We kwamen in 2'16" (rondje 1'12") door op de 800m, wat te traag was. In deze voor mij tactische race was het belangrijk om bij de kop te blijven. In de voorlaatste ronde kon ik in de bocht - na 1100m - voorbij Tom accelereren om zo met de koplopers mee te gaan. Ik kon aansluiten na aansporing van coach Erik Gyselinck. Na de laatste bocht had ik een kleine voorsprong op Tom en kon de 5e plaats behouden. Een tijd van 4'19"20 op 5' van de winnaar. Met volgens Bruno Vanassche nog een laatste rondje van 1'08"...
Het is altijd tof om eens op een nieuwe plaats te komen. De Club White Star, organiseerde een 1000m. Na mijn debacle van vorige week op de 3000m wou ik nog eens uit de bol gaan op de korte afstand. We kwamen met een 13-tal atleten aan de start. Om 2030u stipt klonk het startschot. Haas Maingain Francois gevolgd door Bastien F. (2'37"37) en Michotte Vincent (2'42"11) waren direct weg. Na 150 meter nam ik de kop van het 2e groepje. Na 200m kwam ik door in 31'85". Ik ben een volledige ronde aan kop gebleven tot na de 600m. In de bocht nam Scarniet F. over. Gelukkig, want ik had al hard aan de boom geschud en dacht dat de kaars zou uitgaan. Ik kon nog blijven volgen en verzuurde niet echt. In de laatste bocht kreeg ik nog een branderig gevoel in de keel. Het gevoel dat je een goede wedstrijd loopt. Ik kon armen en benen denken en het ging vlot tot op de finish. Scarniet (2'46"72) was net voor mij. Ik had een tijd van 2'48"37. Had voorheen 2 keer een 1000m gelopen nl: 2'48"95 in 2005 en 2'46"80 in 2006. Is hier een nieuw record in de maak???
Vrijdagavond 15 mei ben ik om 1800u met vriendin Kristel en dochter Isaura vertrokken naar Torhout voor deelname aan de Rembertcorrida. Ruimschoots op voorhand zou je denken, want de start van de 10km was om 2000u. Onderweg hadden we dikke pech, want er was wel drie keer file. De laatste keer was er te veel aan, want op het verkeersinformatiebord schitterde '20km file' richting Beernem!!! We hebben ZONDER GPS en kaart de uitrit genomen om via nationale wegen verder te rijden. Ik had het geografische gevoel dat ik via Ruiselede moest rijden, maar deed het eerst niet. Bijna in Tielt liep de weg dood door wegenwerken, dus moesten we de weg terug naar Ruiselede nemen en daar hebben we de weg gevraagd. De man legde uit dat het nog ruim 20km was en dat we het nooit zouden halen. Het was toen 1935u. Om 1953u zijn we in Waardamme de A17 autosnelweg opgereden richting Brugge. Na het nemen van de gelijknamige afrit reden we via het rond punt Torhout binnen. In de straat van de start (de start was wel in de andere richting) gooide ik de auto langs de kant. Ik stapte uit en hoorde: "start binnen 2 minuten". Vlug trok ik mijn trainingsbroek uit en deed mijn singlet aan. De rest had ik vooraf al aan. Kristel vroeg of ik nog zou deelnemen. Het enige wat ik nog kon zeggen was... Ja... Als een speer liep ik richting start. Ik kon via het voetpad en over een nadar aan de startlijn komen. Op het podium vlak naast mij weerklonk: nog 30 seconden. Ik sprak een man op het podium aan dat ik in de file had gestaan en vooringeschreven was. Die man werd natuurlijk overvallen door de situatie... maar hij zei: "we zullen wel zien , ok!!?" Ik kijk altijd nog eens naar beneden en zag dat mijn wedstrijdschoenen Nike Air Streak nog los waren... Niet te geloven, maar net na het knopen klonk het startschot en ik was mee weg!!! Zonder opwarming weliswaar en tot overmaat van ramp moest ik nog plassen ook... Het tempo was hard, want we kwamen op 5km door in 16'20". Het plasgevoel werd alleen maar erger. Ik kreeg steken in de zij en moest gedwongen wat vertragen. Hierdoor kon ik het tempo hernemen in de laatste km. Met een harde eindsprint kon ik nog Filip Vanhaecke achter mij laten. Aan de aankomst was er nog een addertje: dit jaar was er een chip die je moest ombinden!!!! Gelukkig had vriendin Kristel mijn nummer afgehaald tijdens de wedstrijd en ons 5-jarig dochtertje Isaura kon mij de chip toewerpen. Ik was zo overdonderd dat ik op mijn knieën heb afgedrukt met de chip op de mat... Met een13e plaats, de beste in drie jaar, was ik tevreden alhoewel ik wel de slechste tijd klokte nl. 33'27". Mijn dochtertje wou snel naar oma, wat begrijpelijk is, waardoor we direct na de wedstrijd al terug weg moesten... Met dank aan hun steun...
Olympisch kampioen en recordhouder op de Marathon van Beijing 2008 en wereldrecordhouder op de halve marathon (58'33") heeft de Flora Marathon gewonnen. Na een eerste wedstrijdhelft op wereldrecordtempo kwam Wanjiru als eerste over de meet in 2:05'09". Een parcoursrecord... 2e werd Kebede in 2:05'22". 3e was Gharib in 2:05'29".
Samuel Wanjiru barst werkelijk van het looptalent. Op de Memorial Vandamme liep hij destijds in het zog van Bekele's wereldrecordrace zelf een wereldjuniorrecord op de 10000m in 26'41"75. Genoeg reden dus om aan te nemen dat zijn doel, de jacht op Gebresselasie's marathonrecord, open is en een tijd van 2:03'30" binnen bereik ligt.
Het moet natuurlijk nog gelopen worden onder ideale omstandigheden. Wordt vervolgd...
Dat de Kempen vlak zijn... Mis!!! Het militair domein in Grobbendonk herbergt een mooi stukje natuur dat helemaal niet vlak is. Zanderige heuveltjes zorgen voor cross-spektakel. 7700m voor de boeg bij de M35 of 5 ronden. Na een snelle start in de buurt van Stefan Vandenbroek, kon ik de tegenstand wat inschatten. Kurt Maenhout was heel snel weg en liep bij de kopgroep. Ali Van Hoebroeck liep in de buurt samen met Paul Engels. Daarvoor zag ik Andy Delme lopen. Ik moest iets ondernemen om een top tien plaats te behalen. Na een ronde kon ik tot bij Ali komen op een 11e plaats. In de 2e ronde werd ik ingehaald door Renuart Denis van CABW. Samen met Paul Engels maakten we het tempo hard. Afwisselend nam iedereen even de kop. We haalden stelselmatig in op Andy Delme en Kurt Maenhout die terrein verloren. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat we nog zouden inlopen. Paul Engels demarreerde enorm snel in de voorlaatste ronde. In de laatste ronde kon ik verrassend Paul Engels en Renuart Denis achter mij laten en demarreren tot bij Andy Delme en Kurt Maenhout. Dit gebeurde op een uitstekend moment voor mij - net voor de heuvelachige stukken. Na de eerste zanderige heuvel moest Kurt er af. Andy bleef volgen. Op de laatste zanderige, lange en steile heuvel lag ik nog steeds op kop. Normaal moet ik achter de man van de 1500 en de Mijl blijven, maar ik wou het hard maken en mijn eigen race lopen. Ik wist al dat hij in de laatste 100m over mij zou komen en dat gebeurde ook. Andy Delme 7e, ik 8e op 1' en Kurt Maenhout 9e op 5'. Winnaar werd schoffelen Joeri op ruim 1'30". Nemeth Christian ging Vanderstraeten Marc vooraf die het brons pakte.
Veel tegenwind in de eerste helft van de wedstrijd, pacemakers in mindere vorm en motregen zorgden voor een mislukte poging om het WR scherper te stellen. Live op RTV West online was te zien hoe Haile en zijn hazen ruim 1 minuut later doorkwamen op de 10km. Op de 15 km was dit al iets meer, waardoor geschat werd dat de eindtijd boven het uur zou uitkomen. Gebrselassie kon echter in de laatste 5km nog een sterke eindsprint (met wind in de rug) uit zijn kas halen. Hij nam het heft in handen door de kop te nemen in de laatste kilometers. De enige rivaal, de Keniaan Kitwara maakte het hem moeilijk. In de laatste 200m sprong de Keniaan over de Gebre om zo de overwinning in de wacht te slepen. Hij finishte 3 seconden voor de Keizer in 59'46". Het was de koning van de lange afstand zo gegund... Lander van Droogenbroeck haalde een prachtige 18e plaats (16e senior) in 1u05'32". Hij ging Florent Caelen vooraf. Damien Detrez werd 69e (27e senior). Patrick Stitzinger werd Nederlands kampioen in 1u02'42" .
Loopt Gebrselassie wereldrecord op de Halve Marathon?
Dit zullen we omstreeks 1530u vanmiddag te weten komen tijdens de City-Pier-City in Den Haag ... Haile heeft gisteren zijn eerste trainingsrondjes gelopen op Nederlandse bodem (bron: Radio TV WEST). Met deze temperaturen zou het vandaag een perfecte dag moeten zijn voor een wereldrecord op de Halve Marathon. Het wereldrecord staat momenteel met een tijd van 58'33" op naam van de Keniaan Samuel Wanjiru. Dit record werd ook op hetzelfde parcours gelopen in 2007. Naar mijn mening kan Gebre die tijd verbreken, maar gemakkelijk zal het niet zijn.Wanjiru brak immers het record van Gebre dat op 58'53" stond. Maar wie had verwacht dat Haile nog het marathonrecord zou scherper stellen na al zijn aankondigingen... Dit in rekening genomen geef ik hem een goede kans en schat ik dat een tijd van onder de 58´30" mogelijk moet zijn. Veel geluk voor de keizer!!!
Oostende was dit jaar ook weer het tafereel van het BK veldlopen 2009. Ruim 100 atleten aan de start van de seniorscross (10700m). Voor mij was het al de 6de keer in Oostende en de 3e keer in Stene. Vorig jaar nog 34e senior (28e Belg). Het jaar voordien de zelfde plaats. Dit jaar zou het iets moeilijker worden. De laatste manche van de Crosscup brengt meer toplopers aan de start. Ook een redelijk droog parcours. Mijn voornemens: een 34e plaats halen en als dit niet lukt binnen de top 50. Na een goede start in het zog van Willem Vanhoof begon ik aan het afhaspelen van het parcours met kunstmatige heuvels. Weer een andere indeling van het parcours. Dit is elk jaar zo... Vanaf de eerste ronde was het al een duel met Tom Marcelis, geen onbekende in het circuit, die een niet al te best seizoen kende. Tom kon een tijdje de kop trekken van de groep waar ik achteraan bengelde, maar door mijn strategische indeling kon ik later samen met hem doortrekken om nog een paar plaatsen te winnen. In de voorlaatste ronde kon ik nog een aantal atleten inhalen. Intussen was de winnaar Bekele al aangekomen. Ik had nog wat over voor de eindsprint en uiteindelijk als 50e aangekomen in ruim 35 minuten. Als eerstejaars master mag ik toch tevreden zijn over deze prestatie.
Droog weer, een vlak parcours met een tweetal heuveltjes in, een zandstrook en modder op de atletiekpiste.
Met een 70-tal masters aan de start. Het ging redelijk snel met de juniors er bij. Iets trager gestart omdat ik een zware trainingsweek achter de rug heb.
Steffen Fieuws en Schoors waren direct weg. Gilbert Coekelbergs en Andy Delme waren enkele 10-tallen meters voor. Vrij snel ben ik tot bij Andy geraakt en er direct over gegaan. Gilbert Coekelbergs maakte samen met een junior tempo. In het begin vd laatste ronde was ik bij hen. Ze lieten mij niet gaan, tot 3 keer toe. Bij het uitgaan vd laatste bocht kwam ik heel breed uit. Ik was even gedesoriënteerd Het lint werd opengedaan voor iemand die nog een ronde moest doen en ik ben gemist van loopgang!!! Dit is mij nog niet overkomen. Ik heb zo de eindsprint gemist. Gelukkig had ik genoeg voorsprong op de achterkomers, maar toch jammer. Zo werd ik nog 4e master en 8e in de wedstrijd. Gilbert claimde dat hij nog nooit een sprint verloor, maar ik gaf mezelf toch een kans Achteraf gezien een goede cross, maar met een iets snellere start kon ik mss nog enkele plaatsen opschuiven
Lukas Van Assche is 6e geworden in de korte cross en was toch behoorlijk tevreden gezien de sterke bezetting, Roel Ringoot was 3e. Hij voegde zich bij het lijstje met bekende namen aan, zoals Brian Vandenbossche, Ali Hamdi die 2e werd en Tom Van Rooy, die de wedstrijd won.
In de lange cross werd strijd geleverd tussen Willem Van hoof en Michel Basemans. Willem die zich inhield kon toch gemakkelijk naar de winst lopen. Toch een prachtige 2e plaats voor de jonge 21-jarige atleet van DCLA. Tom Salden, de snelle man van de 3000m werd 3e. Ook Moray Lucas klimt stilaan hogerop. De jonge senior vocht voor een vijfde stek en kon dit behouden tot aan de meet op slechts 1 minuut van Willem Van Hoof. VAC Clubgenoot Thijs Demeester liep een goede wedstrijd. Hij viel wel alleen, wat de meeste deelnemers moesten ondergaan... Naar eigen zeggen wordt hij sterker door de lange crossen. Sebastian Coe deed dat volgens hem ook. Hij wil volgende zomer vuurwerk maken op de 800m. Hij mikt op zeer snelle tijden...
Gekend voor zijn heuvelachtig parcours, technisch en met veel bochtwerk, is Lennik niet echt populair... maar voor échte crossers een mekka... Bij de seniors ging het in de eerste ronden er rustig aan toe en kon Tom Marcelis van ACP nog in de buurt van de kop blijven. Tom liep zelfs even op een 6e plaats, maar toen de strijd zich ontketende moest hij laten gaan. Die strijd om de titel ging tussen Stijn Gareyn en Ali Hamdi.Tom kon nog een verdienstelijke 12e plaats bemachtigen.
Bij de masters 50+ stond geen maat op Eddy Vierendeels van ACP. Hij zegevierde met een straat voorsprong. Tenslotte bij de masters 35+ ging het er van bij de start hevig tegen aan. Superveteraan Patrick Van Daele (ROBA) was direct buiten bereik. De strijd om de tweede stek was begonnen. Andy Delme (ROBA), de man van de 1500m en de mijl was ook van de partij en kon een gat van 30m opbouwen. Even was er nog strijd met Danny Van Bael, maar toen ik op dreef kwam ging ik in de richting van Andy Delme met m'n clubgenoot Miguel Vanderpoorten in m'n spoor. Na een halve ronde had ik hem te pakken en besloot om er direct over te gaan. Ik nam een Junior van Roba mee en bouwde een voorsprong uit. Enkel Miguel kon nog op een 50-tal meter volgen. Uiteindelijk was er geen bedreiging meer. Ik werd 2e en Provinciaal Kampioen M35 en Miguel 3e op 9'. Missie geslaagd dus...
Ijskoud was het zeker. Een bevroren parcours in het Prinsenbos, het toneel voor een hoogstaande veldloop. Geen absolute top, maar wel concurrentie die op een overwinning zit te wachten. Aan de start enkele bekenden: Miguel Vanderpoorten, Dirk Pocket en Koen Spiessens... Na een naar mijn mening te trage start, enorm traag naar mening van een ACP'er... begon ik een inhaalrace die niet leek te stoppen. Als een diesel stootte ik naar voor. Ik hapte zo wat alles op. In mijn gretigheid passeerde ik het duo Miguel en Dirk, en kwam zo bij Koen Spiessens die zich al verschillende keren liet zien, nl. Bonheiden en Ertvelde... Hij lijkt mij in goede doen. Eerst bleef ik wat bij hem hangen, maar na enige tijd moest hij er toch af. Ik voelde wel een treintje aankomen. Dit had ik niet verwacht want alles leek gemakkelijk te gaan. Een cross zou geen cross zijn zonder strijd, en het zij zo: Miguel Vanderpoorten en Dirk Pocket kwamen terug! In het midden van de 3e ronde zag ik de silhouette van Miguel in een bocht. Hij kwam altijd dichter. Ze kwamen al vlug bij me en het was Miguel die er over ging en het tempo versnelde. Met Dirk in mijn rug bleef ik volgen. Rustig blijven hangen was de boodschap. In het begin van de 3e ronde was het Dirk die een tussensprint plaatste, maar die werd direct door mij opgevangen. De wedstrijd was ontketend en het was echt spannend... Ik heb toen de kop overgenomen en het tempo nog versneld. Op het einde van de 3e ronde moest Dirk er af. Miguel liep aan kop en in het begin van de 4e ronde nam ik terug over... Ik probeerde met versnellingen Miguel er af te lopen, maar het blijft een gok, je kan er aan zijn voor de moeite... Na een 180 graden bocht had ik plots 10 meter. En in het laatste stuk van het bos werd het volgens trainer Erik 80 meter... Wie had het durven denken dat het vandaag zou gebeuren... Ik stevende af op mijn eerste masteroverwinning. Ik bleef voortrennen terwijl Erik riep: "Kalm aan, de buit is binnen..." En het was zo, pas op de meet besefte ik dat ik "ER" was.
Willem Van Hoof heeft met overmacht de veldloop in Bonheiden gewonnen. Sneller dan het startschot schoot hij weg als een kogel. Bekele Atelaw was direct op achtervolgen aangewezen. Kim Ruell liep een mooie wedstrijd, bleef vechten om Bekele bij te benen. Tevergeefs, maar hij verzekerde zich wel van een derde podiumplaats. Stefan Van Den Broek viel net buiten het podium, maar liet als M35 kleppers achter zich. Prachtige prestatie ook voor Moray Lukas die zich onverwacht in de top 10 nestelde. Als eerstejaars senior moet zeker rekening gehouden worden met deze atleet van SPVI. KVAC Clubgenoot Lukas Van Assche bracht z'n eerste senior wedstrijd tot een goed eind. De afstand van ruim 9km legde hij slechts 3 minuten trager af dan de winnaar. Hij werkte zich van een 30e plaats naar voor toe en kon zich net in de TOP 20 wringen. Een prachtige 19e plaats. Mijn eerste wedstrijd als M35 verliep niet helemaal zoals verwacht. Een beetje zenuwachtig gestart en iets te snel. In de eerste grote ronde ben ik in het bos uitgegleden op het mos van een boomstronk. Heb nog Marc Ruell met mijn spikes meegemaaid en zijn allebei gevallen. Dit gebeurde op een cruciaal moment toen de wedstrijd op zijn plooi viel en we een groep zouden vormen waarin het spannend zou worden. Geluk voor de tegenstand dus, want Marc M50 en ik waren op achtervolgen aangewezen. Miguel Vanderpoorten en Andy Delme die een behoudener start hadden genomen kwamen net oprukken en namen een niet meer te dichten voorsprong. Heb de schade nog kunnen beperken en nog een paar mensen kunnen inhalen o.m. Koen Spiessens... Op het laatste kwam ik nog in de sprint tot bij Marc en finishte net achter hem. Trainer Eric Gyselinck was tevreden over mijn koers, ik alvast niet. Met een negende plaats en een Nijs-vinger - vinger gekneust van de val.Voor Junior Stijn Gyselinck kwam deze wedstrijd nog iets te vroeg. Stijn is nog in zijn opbouw, moet zijn kilometers nog wat opdrijven en zal deze wedstrijd als training moeten opnemen. Mijn volgende cross is Kortenberg.
HAILE HEEFT HET WEEEER GEDAAN: 02:03'59". VORIG JAAR VERPULVERDE HIJ IN BERLIJN NOG HET WR DAT SEDERT 2003 MET 02:04'55 OP NAAM VAN PAUL TERGAT STOND. HIJ BRACHT HET TOEN OP 02:04'26. DEZE KEER MAAKT HIJ WEEROM HISTORIE: HET WERELDRECORD ONDER DE 02:04 BRENGEN. HET MENSELIJK LICHAAM IS EEN MEGAMACHINE, EEN GEOLIEDE MOTOR, MAAR GEBRE IS TOCH VAN ZEER UITZONDERLIJKE KLASSE, BIJNA BUITENAARDS. HET BEGON IN 1992, ALS 19-JARIGE WERD HIJ WERELD JUNIOR KAMPIOEN OP DE 5000M EN DE 10000M. IN DE DAAROP VOLGENDE JAREN DOMINEERDE HIJ DIE AFSTANDEN. OP DE OLYMPISCHE SPELEN VAN ATLANTA '96 EN SYDNEY '00 VERSLOEG HIJ ZIJN GROOTSTE TEGENSTANDER PAUL TERGAT OP DE 10000M EN WERD ZO TELKENS OLYMPISCH KAMPIOEN. HIJ IS ABSOLUTE KOPLOPER MET MAAR LIEFST 23 WERELDRECODS OP ZIJN NAAM. OP ALLE EN DAN OOK ALLE MOGELIJKE AFSTANDEN LANGER DAN DE MIJL HEEFT HIJ WERELDRECORDS GELOPEN. VAN DE 2000M INDOOR TOT DE 10 ENGELSE MIJL, TUSSEN DE 5000M EN DE UURLOOP EN DE 1OOOOM EN DE MARATHON. HAILE HEEFT ZE ALLEMAAL OOIT IN EEN WERELDRECORDTIJD GELOPEN. 8 WERELDTITELS HEEFT DE MAN OP ZIJN NAAM STAAN. DE MASTER HIMSELF WOU OP DE OS IN BEIJING DE MARATHON LOPEN, MAAR KOOS TOCH VOOR DE 10000M OMWILLE VAN DE LUCHTVERVUILING. GEBRE ZOU NOG PLANNEN HEBBEN OM DEEL TE NEMEN AAN HET WK MARATHON IN DUITSLAND IN 2009, WAAR HIJ, HOE KAN HET OOK ANDERS, ZIJN ZINNEN GEZET HEEFT OP EEN WERELDTITEL.
Als afsluiter van dit zomerseizoen trok ik net als andere Vlaamsbrabantse atleten naar het Provinciaal Kampioenschap HALVE MARATHON in Ternat. Het weer: 17 graden en een herfstzonnetje. 3x7km rondes voor de boeg. De joggers van de 7 en 14km liepen ook mee dus het zou direct hard gaan. Stijn Fincioen liep direct na de mannen van de 7km. Ook Didier Deveirman liep in de voorste linie's. Ik besloot toch om met Tom Marcelis vanachter in de kopgroep te blijven. VAC Clubgenoot Bart Hellemond liep gemakkelijk mee in de kopgroep. Na 4km werd het pak uiteen gedreven en ik had een gaatje dicht te lopen naar Bart, Juan Planas en Tom. Ik kon er gemakkelijk naar toe. Het tempo versnelde zo dat we richting Didier de Veirman gingen. Bart moest lossen van ons groepje en werd gegrepen door Alfons De Neef. Didier gaf plots op en dat ging niet aan mijn oog voorbij. Na de eerste ronde kwam Tom samen met mij door en Juan Planas liep als derde. Het tempo zakte soms om daarna weer stevig te gaan. Het gaat hier om de plaatsen, dus rusten zat er niet in. Het tempo was niet te snel, maar er werd constant gestreden. Afwisselend nam ik de kop en daarna weer iemand anders. Tom en ik deden vooral het kopwerk. Na 13km draaide Tom de hoek om en plaatste een versnelling. Hij probeerde wat en ik liet hem begaan. Ik zat fris en kon na 3km terug inlopen. Juan Planas zal me hier wel dankbaar voor zijn, want zo was hij er terug bij tijdens ons duelletje... Onmiddellijk liep ik over Tom heen en deelde een klap uit. In de stijle bergop pakte hij nog de kop terug, maar boven op de berg demarreerde ik en er kwam geen antwoord meer. Even getwijfeld of het niet te vroeg was en daarna vol gas gegeven. Ik kon het podium ruiken en het ging gemakkelijker dan verwacht. In de laatste kilometers bouwde ik een ruime voorsprong uit. Ik zag Guy Deblander nog, maar die werd 4e en finishte net onder de 1:14. Ik kwam aan in 1:14'16" en werd tot mijn grootste verbazing Provinciaal Kampioen Vlaams Brabant op de Halve Marathon. Mijn eerste TITEL!!!! Juan Planas (6e) kwam op ruim 45 sec binnen en Tom (7e) op bijna 1 minuut.
Stijn Fincioen werd knap 2e achter een Fransman. Luc Van Asbroek werd 3e. Bij de podiumhuldiging klom mijn dochtertje Isaura samen met mij op het hoogste schavotje. Dat zijn toch zalige momenten... Tom Marcelis werd tweede en clubgenoot Bart Hellemond derde Vlaamsbrabander.Ik kan dus terugblikken op een prachtige dag en een spannende wedstrijd. Laat er nog maar komen...
UITSLAG DE MEUTER HALVE MARATHON TERNAT:
1. FRANSMAN
2. STIJN FINCIOEN
3. LUC VAN ASBROEK
4. GUY DEBLANDER
5. RODOLFE PONTOIZEAU
6. JUAN PLANAS
7. TOM MARCELIS
8. ALFONS DENEEF
9. BART HELLEMOND
FOTO: Stijn Gyselinck
Voor actiefoto's zie site van Kim Barbe.
Nogmaals een recordpoging. Vorig jaar nog op dezelfde meeting een overwinning in 33'13"00 en een persoonlijk record. Dit jaar goed weer, geen wind en een goede temperatuur. Van bij het begin mee met groep 2. Eerste km in 03'18". Peter Devocht was er direct vandoor. Ik kon echt in het groepje blijven, maar af en toe tempoversnellingen. Dit kwam omdat we de ene ronde te snel en de andere te traag gingen. Er werd telkens een tempocorrectie uitgevoerd. Aan de 6000 ging het even niet en moest ik er af en kwam door in 19'53". Heb dan de wedstrijd alleen verder uitgelopen. Laatste km nog in 03'11". Al bij al kan ik nog tevreden zijn over deze meeting.
Samuel Kamau Wanjiru is een Keniaanse lange afstandsloper. Geboortejaar 1986. Het bleek al heel snel dat hij geschikt zou zijn voor het langere werk, want op 15-jarige leeftijd liep hij al een 5000m in 13'49". Op de Memorial Vandamme werd hij derde in 26'41"75 ,een Wereld Junior Record trouwens... Bekele zegevierde in een nieuw wereldrecord, nl. 26'17". Wanjiru zette zijn stempel pas echt toen hij het wereldrecord op de halve marathon verbrak van Paul tergat (59'17") en het bracht op 59'16". Gebreselassie antwoordde met een nieuwe tijd in 58'53". Op de City-Pier-City halve marathon in Den Haag verbeterde Wanjiru op zijn beurt het WR met een superieure tijd van 58'33". Maar liefst 20 seconden beneden de tijd van de "master himself" Gebreselassie!!! Een gemiddelde van 2'46" per km oftewel 21,68km/u en dat meer dan 21 km lang. In 2008 op de London Flora Marathon was het even spannend toen Lel en Wanjiru zij aan zij liepen en er een keniaans feestje van maakten. Goumri moest het duo laten gaan. Uiteindelijk won Lel in 2:05'15". Wanjiru werd knap 2e in 2:05'24" en Goumri in 3e in 02'05"30. Deze mannen brachten het aantal lopers dat ooit onder 02:06' liep op slechts 9 man!!! Een select clubje dus waar Wanjiru als 21-jarige nu al bijhoort... Op de Olympische Spelen in Beijing was het sterkste deelnemersveld ooit aanwezig. Lel, Goumri, Kibet, Merga, Gharib enz. zouden het niet gemakkelijk maken voor de jonge Wanjiru. Het tempo werd direct naar topsnelheid gedreven door Wanjiru, die vrijwel na de start de leiding nam. Wanjiru, Gharib en Merga vormden samen een select groepje dat zou strijden tot in de slotkilometers. Maar Wanjiru liet het zo ver niet komen en Merga die veel werk verrichtte moest er af. Gharib hield lang stand, maar moest toch in de laatste kilometers het onderspit delven. Niet moeilijk als je weet dat Wanjiru op de 40km doorkwam in 1:59'54", sneller dan 20km/u.Wanjiru als eerste over de meet dus in 02:06'32". Een nieuw Olympisch Record!!! Een OR dat sedert 1984 met een tijd van 2:09'21" op naam van Carlos Lopez stond moest er aan geloven. Gharib werd knap 2e in 2:07'16". Kebede (2:10'00") klopte landgenoot Merga in het laatste rondje op de piste van het gigantische Stadion "Birds Nest". Merga was zo kapot dat hij bij manier van spreken gewoon binnen wandelde. Martin Lel werd teleurstellend 5e in 2:10'24". Ik verwacht dat Samuel Wanjiru in het voorjaar een aanval zal doen op het wereldrecord van de marathon dat met een tijd van 2:04'26" sinds september 2007 op naam staat van Haile Gebreselassie...
A stress fracture is caused by repeated stress. Usually caused by a rapid increase of training intensity. It is possible that the fracture is preceded by a shinsplint.
How to heal from?
A stress fracture can occur at different places, for example on the inside of the lower leg. A certain way to know whether or not a stress fracture is present is to pressure on the bone on the painful place. This will hurt a lot. Choose a place at + - 5cm below and press again. This will normally not hurt. Press closer and closer to the painful place until you meet the exact point. Do the same from above. If it really hurts at one point it is 99% for sure that it will be a stress fracture.
How can we be 100% sure?
The doctor may prescribe a bone scintigraphy. This is the nuclear medicine. It consists of 2 parts. There is a certain time a liquid injected into your body. A few hours later there will be scanned. The result will be forwarded to your doctor.
Recovering from a stress fracture
The doctor determines the degree of fracture and how long the recuperation will last. This may take up to 6 weeks. The negative fact is that in no case should be run. The good thing is that the fracture heals for a 100%. In addition in most cases no plaster is needed .
Knowing this you rely on alternative training. Studies have shown that an athlete can obtain fitness up to a month with alternative training program Sports specically training is obviously better, but there is no other choice.
Swimming can be started immediately. Cycling at slight acceleration is only recommended after 2 weeks. Sports where to much pressure may encounter are unacceptable. Aquajogging is also good.
Swimming provides many trainingsintensity. 30-45min swimming sessions can replace an running training of one hour.
Cycling is just different: the legs are stressed and there the shoe is pinching. It should be done more than twice as long to achieve the same result as in running. There must be cycled in low gear. And this has advantages and disadvantages: The advantage is that the heart is well trained. Many professional and junior cyclists train the heart in this way. This is so good and will thus be important for the maintenance of the fitness condition.
The disadvantage is that there is no strength training. This is obviously not an immediate need.
But an athlete thinks about the future. An athlete asks the question if the ever have a game can walk ... This psychological battle is quite normal ... It is crucial that you take the right steps to promote the healing process. Rather rest for a week longer than too little rest.
After the recovery period
Very slowly jogging in the beginning. Do not forget that now it will be determined whether you are cured or not! Perhaps it is better for a few days to do some walking or quick steps. Eventually and if needed alternate one day walking and a rest day can be done. This minimum for one week. Then we can start back with the building up condition. Especially no extremely long trainings and still limited to slow short distances. A golden advice: if you feel you have pain again, immediately stop training sessions Take your bike again ... maybe you can start running again after a week!!!
The recovery period past very well. 10 weeks are past since the diagnosis was made. If no more pain is back there, intense training can be started (interval, tempotrainings ,...)
The condition usually returns faster than expected. The alternative courses have ensured that the body has not risen too much. The condition hasn't dropped and stood on basic level. After the start of training sessions condition is easily back on basic level.
After a month of intensive training condition will be back as from the moment before the injury. Who knows, even better ... Take in consideration - in the worst case - on 14 weeks total recovery.
How to prevent a stress fracture
The exact cause is rarely found, but it is possible to prevent worse.
The intensity of the training. Alternate heavy training days with light training days. It showed that up to 2 following heavy training days make advantage in training progress. After that a light training is definitely recommended. A competition counts as an intensive training. Principle fact is during the same week at least only 1 other intensive training should be carried out.
The importance of confortable running shoes should not be underestimated. An athlete doesn't need much in terms of technical material. Regularly investing in running shoes is not a luxury. Changing between two pair of shoes is also an option.
The surface (forest, gravel, paved roads, offroad) costs nothing, but is still very important. If forests and gravel lanes can be regarded as the best, then cobbled and concrete roads are the worst ... Vaulted roads are not recommended because they unilaterally impose. During recovery a Finnish path can be used. Some clubs (such as Vilvoorde VAC Belgium) have their own Finnish path. Its composition is so soft that there is no stress when you are runnning on it.
Exercises to strengthen the lower leg can be done. Bind flexible weights to your feet of 2kg/piece. These weights are for sale in some specialized sportsshops. The exercise is very simple. Sit on a table with your legs down. Now move only your feet from top to bottom and vice versa.
During running a tibia band can be worn. It can prevent you from suffering pain and span into the middle of the lower leg in the adhesion of the muscle in the leg. It is not proved that this band performed miracles.