Ijskoud was het zeker. Een bevroren parcours in het Prinsenbos, het toneel voor een hoogstaande veldloop. Geen absolute top, maar wel concurrentie die op een overwinning zit te wachten. Aan de start enkele bekenden: Miguel Vanderpoorten, Dirk Pocket en Koen Spiessens... Na een naar mijn mening te trage start, enorm traag naar mening van een ACP'er... begon ik een inhaalrace die niet leek te stoppen. Als een diesel stootte ik naar voor. Ik hapte zo wat alles op. In mijn gretigheid passeerde ik het duo Miguel en Dirk, en kwam zo bij Koen Spiessens die zich al verschillende keren liet zien, nl. Bonheiden en Ertvelde... Hij lijkt mij in goede doen. Eerst bleef ik wat bij hem hangen, maar na enige tijd moest hij er toch af. Ik voelde wel een treintje aankomen. Dit had ik niet verwacht want alles leek gemakkelijk te gaan. Een cross zou geen cross zijn zonder strijd, en het zij zo: Miguel Vanderpoorten en Dirk Pocket kwamen terug! In het midden van de 3e ronde zag ik de silhouette van Miguel in een bocht. Hij kwam altijd dichter. Ze kwamen al vlug bij me en het was Miguel die er over ging en het tempo versnelde. Met Dirk in mijn rug bleef ik volgen. Rustig blijven hangen was de boodschap. In het begin van de 3e ronde was het Dirk die een tussensprint plaatste, maar die werd direct door mij opgevangen. De wedstrijd was ontketend en het was echt spannend... Ik heb toen de kop overgenomen en het tempo nog versneld. Op het einde van de 3e ronde moest Dirk er af. Miguel liep aan kop en in het begin van de 4e ronde nam ik terug over... Ik probeerde met versnellingen Miguel er af te lopen, maar het blijft een gok, je kan er aan zijn voor de moeite... Na een 180 graden bocht had ik plots 10 meter. En in het laatste stuk van het bos werd het volgens trainer Erik 80 meter... Wie had het durven denken dat het vandaag zou gebeuren... Ik stevende af op mijn eerste masteroverwinning. Ik bleef voortrennen terwijl Erik riep: "Kalm aan, de buit is binnen..." En het was zo, pas op de meet besefte ik dat ik "ER" was.
Willem Van Hoof heeft met overmacht de veldloop in Bonheiden gewonnen. Sneller dan het startschot schoot hij weg als een kogel. Bekele Atelaw was direct op achtervolgen aangewezen. Kim Ruell liep een mooie wedstrijd, bleef vechten om Bekele bij te benen. Tevergeefs, maar hij verzekerde zich wel van een derde podiumplaats. Stefan Van Den Broek viel net buiten het podium, maar liet als M35 kleppers achter zich. Prachtige prestatie ook voor Moray Lukas die zich onverwacht in de top 10 nestelde. Als eerstejaars senior moet zeker rekening gehouden worden met deze atleet van SPVI. KVAC Clubgenoot Lukas Van Assche bracht z'n eerste senior wedstrijd tot een goed eind. De afstand van ruim 9km legde hij slechts 3 minuten trager af dan de winnaar. Hij werkte zich van een 30e plaats naar voor toe en kon zich net in de TOP 20 wringen. Een prachtige 19e plaats. Mijn eerste wedstrijd als M35 verliep niet helemaal zoals verwacht. Een beetje zenuwachtig gestart en iets te snel. In de eerste grote ronde ben ik in het bos uitgegleden op het mos van een boomstronk. Heb nog Marc Ruell met mijn spikes meegemaaid en zijn allebei gevallen. Dit gebeurde op een cruciaal moment toen de wedstrijd op zijn plooi viel en we een groep zouden vormen waarin het spannend zou worden. Geluk voor de tegenstand dus, want Marc M50 en ik waren op achtervolgen aangewezen. Miguel Vanderpoorten en Andy Delme die een behoudener start hadden genomen kwamen net oprukken en namen een niet meer te dichten voorsprong. Heb de schade nog kunnen beperken en nog een paar mensen kunnen inhalen o.m. Koen Spiessens... Op het laatste kwam ik nog in de sprint tot bij Marc en finishte net achter hem. Trainer Eric Gyselinck was tevreden over mijn koers, ik alvast niet. Met een negende plaats en een Nijs-vinger - vinger gekneust van de val.Voor Junior Stijn Gyselinck kwam deze wedstrijd nog iets te vroeg. Stijn is nog in zijn opbouw, moet zijn kilometers nog wat opdrijven en zal deze wedstrijd als training moeten opnemen. Mijn volgende cross is Kortenberg.
HAILE HEEFT HET WEEEER GEDAAN: 02:03'59". VORIG JAAR VERPULVERDE HIJ IN BERLIJN NOG HET WR DAT SEDERT 2003 MET 02:04'55 OP NAAM VAN PAUL TERGAT STOND. HIJ BRACHT HET TOEN OP 02:04'26. DEZE KEER MAAKT HIJ WEEROM HISTORIE: HET WERELDRECORD ONDER DE 02:04 BRENGEN. HET MENSELIJK LICHAAM IS EEN MEGAMACHINE, EEN GEOLIEDE MOTOR, MAAR GEBRE IS TOCH VAN ZEER UITZONDERLIJKE KLASSE, BIJNA BUITENAARDS. HET BEGON IN 1992, ALS 19-JARIGE WERD HIJ WERELD JUNIOR KAMPIOEN OP DE 5000M EN DE 10000M. IN DE DAAROP VOLGENDE JAREN DOMINEERDE HIJ DIE AFSTANDEN. OP DE OLYMPISCHE SPELEN VAN ATLANTA '96 EN SYDNEY '00 VERSLOEG HIJ ZIJN GROOTSTE TEGENSTANDER PAUL TERGAT OP DE 10000M EN WERD ZO TELKENS OLYMPISCH KAMPIOEN. HIJ IS ABSOLUTE KOPLOPER MET MAAR LIEFST 23 WERELDRECODS OP ZIJN NAAM. OP ALLE EN DAN OOK ALLE MOGELIJKE AFSTANDEN LANGER DAN DE MIJL HEEFT HIJ WERELDRECORDS GELOPEN. VAN DE 2000M INDOOR TOT DE 10 ENGELSE MIJL, TUSSEN DE 5000M EN DE UURLOOP EN DE 1OOOOM EN DE MARATHON. HAILE HEEFT ZE ALLEMAAL OOIT IN EEN WERELDRECORDTIJD GELOPEN. 8 WERELDTITELS HEEFT DE MAN OP ZIJN NAAM STAAN. DE MASTER HIMSELF WOU OP DE OS IN BEIJING DE MARATHON LOPEN, MAAR KOOS TOCH VOOR DE 10000M OMWILLE VAN DE LUCHTVERVUILING. GEBRE ZOU NOG PLANNEN HEBBEN OM DEEL TE NEMEN AAN HET WK MARATHON IN DUITSLAND IN 2009, WAAR HIJ, HOE KAN HET OOK ANDERS, ZIJN ZINNEN GEZET HEEFT OP EEN WERELDTITEL.
Als afsluiter van dit zomerseizoen trok ik net als andere Vlaamsbrabantse atleten naar het Provinciaal Kampioenschap HALVE MARATHON in Ternat. Het weer: 17 graden en een herfstzonnetje. 3x7km rondes voor de boeg. De joggers van de 7 en 14km liepen ook mee dus het zou direct hard gaan. Stijn Fincioen liep direct na de mannen van de 7km. Ook Didier Deveirman liep in de voorste linie's. Ik besloot toch om met Tom Marcelis vanachter in de kopgroep te blijven. VAC Clubgenoot Bart Hellemond liep gemakkelijk mee in de kopgroep. Na 4km werd het pak uiteen gedreven en ik had een gaatje dicht te lopen naar Bart, Juan Planas en Tom. Ik kon er gemakkelijk naar toe. Het tempo versnelde zo dat we richting Didier de Veirman gingen. Bart moest lossen van ons groepje en werd gegrepen door Alfons De Neef. Didier gaf plots op en dat ging niet aan mijn oog voorbij. Na de eerste ronde kwam Tom samen met mij door en Juan Planas liep als derde. Het tempo zakte soms om daarna weer stevig te gaan. Het gaat hier om de plaatsen, dus rusten zat er niet in. Het tempo was niet te snel, maar er werd constant gestreden. Afwisselend nam ik de kop en daarna weer iemand anders. Tom en ik deden vooral het kopwerk. Na 13km draaide Tom de hoek om en plaatste een versnelling. Hij probeerde wat en ik liet hem begaan. Ik zat fris en kon na 3km terug inlopen. Juan Planas zal me hier wel dankbaar voor zijn, want zo was hij er terug bij tijdens ons duelletje... Onmiddellijk liep ik over Tom heen en deelde een klap uit. In de stijle bergop pakte hij nog de kop terug, maar boven op de berg demarreerde ik en er kwam geen antwoord meer. Even getwijfeld of het niet te vroeg was en daarna vol gas gegeven. Ik kon het podium ruiken en het ging gemakkelijker dan verwacht. In de laatste kilometers bouwde ik een ruime voorsprong uit. Ik zag Guy Deblander nog, maar die werd 4e en finishte net onder de 1:14. Ik kwam aan in 1:14'16" en werd tot mijn grootste verbazing Provinciaal Kampioen Vlaams Brabant op de Halve Marathon. Mijn eerste TITEL!!!! Juan Planas (6e) kwam op ruim 45 sec binnen en Tom (7e) op bijna 1 minuut.
Stijn Fincioen werd knap 2e achter een Fransman. Luc Van Asbroek werd 3e. Bij de podiumhuldiging klom mijn dochtertje Isaura samen met mij op het hoogste schavotje. Dat zijn toch zalige momenten... Tom Marcelis werd tweede en clubgenoot Bart Hellemond derde Vlaamsbrabander.Ik kan dus terugblikken op een prachtige dag en een spannende wedstrijd. Laat er nog maar komen...
UITSLAG DE MEUTER HALVE MARATHON TERNAT:
1. FRANSMAN
2. STIJN FINCIOEN
3. LUC VAN ASBROEK
4. GUY DEBLANDER
5. RODOLFE PONTOIZEAU
6. JUAN PLANAS
7. TOM MARCELIS
8. ALFONS DENEEF
9. BART HELLEMOND
FOTO: Stijn Gyselinck
Voor actiefoto's zie site van Kim Barbe.
Nogmaals een recordpoging. Vorig jaar nog op dezelfde meeting een overwinning in 33'13"00 en een persoonlijk record. Dit jaar goed weer, geen wind en een goede temperatuur. Van bij het begin mee met groep 2. Eerste km in 03'18". Peter Devocht was er direct vandoor. Ik kon echt in het groepje blijven, maar af en toe tempoversnellingen. Dit kwam omdat we de ene ronde te snel en de andere te traag gingen. Er werd telkens een tempocorrectie uitgevoerd. Aan de 6000 ging het even niet en moest ik er af en kwam door in 19'53". Heb dan de wedstrijd alleen verder uitgelopen. Laatste km nog in 03'11". Al bij al kan ik nog tevreden zijn over deze meeting.
Samuel Kamau Wanjiru is een Keniaanse lange afstandsloper. Geboortejaar 1986. Het bleek al heel snel dat hij geschikt zou zijn voor het langere werk, want op 15-jarige leeftijd liep hij al een 5000m in 13'49". Op de Memorial Vandamme werd hij derde in 26'41"75 ,een Wereld Junior Record trouwens... Bekele zegevierde in een nieuw wereldrecord, nl. 26'17". Wanjiru zette zijn stempel pas echt toen hij het wereldrecord op de halve marathon verbrak van Paul tergat (59'17") en het bracht op 59'16". Gebreselassie antwoordde met een nieuwe tijd in 58'53". Op de City-Pier-City halve marathon in Den Haag verbeterde Wanjiru op zijn beurt het WR met een superieure tijd van 58'33". Maar liefst 20 seconden beneden de tijd van de "master himself" Gebreselassie!!! Een gemiddelde van 2'46" per km oftewel 21,68km/u en dat meer dan 21 km lang. In 2008 op de London Flora Marathon was het even spannend toen Lel en Wanjiru zij aan zij liepen en er een keniaans feestje van maakten. Goumri moest het duo laten gaan. Uiteindelijk won Lel in 2:05'15". Wanjiru werd knap 2e in 2:05'24" en Goumri in 3e in 02'05"30. Deze mannen brachten het aantal lopers dat ooit onder 02:06' liep op slechts 9 man!!! Een select clubje dus waar Wanjiru als 21-jarige nu al bijhoort... Op de Olympische Spelen in Beijing was het sterkste deelnemersveld ooit aanwezig. Lel, Goumri, Kibet, Merga, Gharib enz. zouden het niet gemakkelijk maken voor de jonge Wanjiru. Het tempo werd direct naar topsnelheid gedreven door Wanjiru, die vrijwel na de start de leiding nam. Wanjiru, Gharib en Merga vormden samen een select groepje dat zou strijden tot in de slotkilometers. Maar Wanjiru liet het zo ver niet komen en Merga die veel werk verrichtte moest er af. Gharib hield lang stand, maar moest toch in de laatste kilometers het onderspit delven. Niet moeilijk als je weet dat Wanjiru op de 40km doorkwam in 1:59'54", sneller dan 20km/u.Wanjiru als eerste over de meet dus in 02:06'32". Een nieuw Olympisch Record!!! Een OR dat sedert 1984 met een tijd van 2:09'21" op naam van Carlos Lopez stond moest er aan geloven. Gharib werd knap 2e in 2:07'16". Kebede (2:10'00") klopte landgenoot Merga in het laatste rondje op de piste van het gigantische Stadion "Birds Nest". Merga was zo kapot dat hij bij manier van spreken gewoon binnen wandelde. Martin Lel werd teleurstellend 5e in 2:10'24". Ik verwacht dat Samuel Wanjiru in het voorjaar een aanval zal doen op het wereldrecord van de marathon dat met een tijd van 2:04'26" sinds september 2007 op naam staat van Haile Gebreselassie...
A stress fracture is caused by repeated stress. Usually caused by a rapid increase of training intensity. It is possible that the fracture is preceded by a shinsplint.
How to heal from?
A stress fracture can occur at different places, for example on the inside of the lower leg. A certain way to know whether or not a stress fracture is present is to pressure on the bone on the painful place. This will hurt a lot. Choose a place at + - 5cm below and press again. This will normally not hurt. Press closer and closer to the painful place until you meet the exact point. Do the same from above. If it really hurts at one point it is 99% for sure that it will be a stress fracture.
How can we be 100% sure?
The doctor may prescribe a bone scintigraphy. This is the nuclear medicine. It consists of 2 parts. There is a certain time a liquid injected into your body. A few hours later there will be scanned. The result will be forwarded to your doctor.
Recovering from a stress fracture
The doctor determines the degree of fracture and how long the recuperation will last. This may take up to 6 weeks. The negative fact is that in no case should be run. The good thing is that the fracture heals for a 100%. In addition in most cases no plaster is needed .
Knowing this you rely on alternative training. Studies have shown that an athlete can obtain fitness up to a month with alternative training program Sports specically training is obviously better, but there is no other choice.
Swimming can be started immediately. Cycling at slight acceleration is only recommended after 2 weeks. Sports where to much pressure may encounter are unacceptable. Aquajogging is also good.
Swimming provides many trainingsintensity. 30-45min swimming sessions can replace an running training of one hour.
Cycling is just different: the legs are stressed and there the shoe is pinching. It should be done more than twice as long to achieve the same result as in running. There must be cycled in low gear. And this has advantages and disadvantages: The advantage is that the heart is well trained. Many professional and junior cyclists train the heart in this way. This is so good and will thus be important for the maintenance of the fitness condition.
The disadvantage is that there is no strength training. This is obviously not an immediate need.
But an athlete thinks about the future. An athlete asks the question if the ever have a game can walk ... This psychological battle is quite normal ... It is crucial that you take the right steps to promote the healing process. Rather rest for a week longer than too little rest.
After the recovery period
Very slowly jogging in the beginning. Do not forget that now it will be determined whether you are cured or not! Perhaps it is better for a few days to do some walking or quick steps. Eventually and if needed alternate one day walking and a rest day can be done. This minimum for one week. Then we can start back with the building up condition. Especially no extremely long trainings and still limited to slow short distances. A golden advice: if you feel you have pain again, immediately stop training sessions Take your bike again ... maybe you can start running again after a week!!!
The recovery period past very well. 10 weeks are past since the diagnosis was made. If no more pain is back there, intense training can be started (interval, tempotrainings ,...)
The condition usually returns faster than expected. The alternative courses have ensured that the body has not risen too much. The condition hasn't dropped and stood on basic level. After the start of training sessions condition is easily back on basic level.
After a month of intensive training condition will be back as from the moment before the injury. Who knows, even better ... Take in consideration - in the worst case - on 14 weeks total recovery.
How to prevent a stress fracture
The exact cause is rarely found, but it is possible to prevent worse.
The intensity of the training. Alternate heavy training days with light training days. It showed that up to 2 following heavy training days make advantage in training progress. After that a light training is definitely recommended. A competition counts as an intensive training. Principle fact is during the same week at least only 1 other intensive training should be carried out.
The importance of confortable running shoes should not be underestimated. An athlete doesn't need much in terms of technical material. Regularly investing in running shoes is not a luxury. Changing between two pair of shoes is also an option.
The surface (forest, gravel, paved roads, offroad) costs nothing, but is still very important. If forests and gravel lanes can be regarded as the best, then cobbled and concrete roads are the worst ... Vaulted roads are not recommended because they unilaterally impose. During recovery a Finnish path can be used. Some clubs (such as Vilvoorde VAC Belgium) have their own Finnish path. Its composition is so soft that there is no stress when you are runnning on it.
Exercises to strengthen the lower leg can be done. Bind flexible weights to your feet of 2kg/piece. These weights are for sale in some specialized sportsshops. The exercise is very simple. Sit on a table with your legs down. Now move only your feet from top to bottom and vice versa.
During running a tibia band can be worn. It can prevent you from suffering pain and span into the middle of the lower leg in the adhesion of the muscle in the leg. It is not proved that this band performed miracles.
Geen Flanders Cup meeting maar toch een breed deelnemersveld. Ideale weersomstandigheden, geen wind en goede temperatuur. Goed gestart aan de staart van de groep want we waren ingedeeld in 2 reeksen. Ik zat in de eerste reeks die rond 09'00 of beter ging. 1e km in 03'00" en km 2 in 06'02". Had jammer genoeg niet echt dat uitstekende gevoel en
De Flanders Cup wedstrijd in Oordegem werd letterlijk platgelopen. Niet alleen qua kwaliteit, maar liefst meer dan 1000 atleten lieten zich van hun beste kant zien. er waren tal van buitenlandse subtoppers aanwezig. In de 3000m hoofdreeks kon Willem van Hoof zich naar een toptijd van 07'53"13 werken. Ook VAC clubgenoot Kristof Van Malderen liep op de 1500m een fabuleuze 03'41"3. Met rivaal Tom Marcelis en met superveteraan Wilfried Dubois opgewarmd. Wilfried staat met zijn 49 jaar op 3000m op de 2e plaats in de wereld en op de 1500m is het niet minder, dus dat belooft. In de 5e reeks van de 1500m startte ik als een speer.Wilfried ging er meteen in vliegen. Ik volgde op een 2 tal meter in zijn spoor. Tom was behouden gestart. rondje 65' was niet min en ik voelde dat het ging. 2e ronde in 01'09" en de 3e ronde in 01'08". Heb dit kunnen doortrekken tot op de finish. Tom Marcelis, Pinck Aurelien en Hennouni B. kwamen er nog net voor de meet over. Het is duidelijk ik die gasten in gang heb gezet. Ik zette een nieuw PR op de tabellen: 04'14"74. Het vorige record was 04'19"05. Ik ging echt uit de bol, omdat het al 2 jaar was dat ik het probeerde te verbeteren... Yes, Yes!!!!
De Nacht staat bekend als de meeting bij uitstek om je van je beste kant te laten zien. Uit alle streken komen atleten om zich met elkaar te meten. Met 2 hoofdreeksen op de 5000m en met tal van National Heats een race voor ieder niveau. Voor deelname was het minimum 15'50". Ik ben rond 2000u aangekomen om de 3000ST te zien met Paul Koech (KEN). Hij zou een poging doen naar een WR. Maar hij strandde op een zeer respectabele 08'00" op 7seconden van het WR van 07'53" dat op naam van Said Saeed Shaheen (QAT) staat. Ook onze landgenoot Krijn Van Koolwijk liep de pannen van het dak in een toptijd. Ondertussen moest ik ook al handtekeningsessies doen bij het piepjonge publiek. Ik voelde mij als een grote atleet.
Het was een mooie meeting met verschillende uitmuntende prestaties, alhoewel de wind toch parten speelde. Die wind is dan in de loop van de avond gaan liggen en na een opwarming met enkele versnellingen luidde rond 2315u het startschot.
Het ging er direct stevig tegenaan. Rondje 72 en we kwamen door in 03'03". Een lange lijn van 15 atleten. Ik vond dat het tempo te hoog lag en liet mij wat zakken. Dit deed ik puur strategisch, maar dat bleek verkeerd. Ik ben heel de reeks in de achtervolging gebleven. Tom Marcelis zat wel in de groep en hij kon dus aanklampen. Na 2000m kwam ik door in 06'12" wat nog steeds onder mijn recordtempo was. Het gat was nu 50m en ik moest iedere ronde aflossen met Damien Detrez (RFCL). Dit kostte natuurlijk veel energie!!! Maar mijn trainer Erik en enkele van onze AAV atleten steunden mij van aan de kant. In de laatste 400m kwam nog een Nederlander erover die de hele tijd had meegenoten van ons trekwerk. Damien kon nog net over me glippen. hij had 15'51". Ik zette 15'54" op de foto, mijn 2e besttijd ooit op de 5000m. Tom Marcelis bracht zijn record op 15'23". Ik kan zeker beter als het gevoel en de dagvorm er is.
Mijn dochtertje sliep slecht vannacht wegens ziekte. Ik heb dan de helft van de nacht mijn eigen bed niet gezien. Ik heb wel speciaal vrij genomen om te lopen. Ik twijfelde wel of ik zou deelnemen omdat ik al sinds dinsdag sukkel met een verkoudheid. Vandaag heb ik echt getwijfeld of ik zou deelnemen, maar voor eigen club kan dit niet.Ik zou wel zien en eventueel als training lopen. Altijd als training is niet leuk maar als het niet anders kan... Van bij de start had ik het tempo speciaal wat laag gehouden. Rondje 01'09 à 01'10". Met die trage start had ik nog wat over. Doel was 04'18" en rondje 01'09". Ook ploegmaat en master Gert Bonnevalle was van de partij en via de talrijke VAC supporters hoorde ik door hun toejuichen dat Gert in mijn buurt kwam. Na 800m nam Gert over en ik moest mee. En ik was gelanceerd, met nog 500m te gaan jumpte ik erover en demarreerde. Van 6de naar 5de en in de laatste 200 werd ik nog 3de. In 04'21"77, 2 seconden boven mijn PR.
Vanavond ging het richting Sparta Vilvoorde voor een 3000m piste. Niet om zelf voor een record te gaan, maar om pacemaker te zijn voor Tom Marcelis, die van plan was om zijn record op de 3 wat scherper te stellen. Ik twijfelde eigenlijk zelf om vandaag - al dan niet - te trainen wegens een lichte verkoudheid. In de loop van de dag kreeg ik een SMS van Tom en ik bood mij, zonder dat hij er om vroeg, aan om hem te hazen... Hij wou een tijd van 09'15" lopen. Dat tempo is voor mij geen enkel probleem en zo geschiedde: van bij de start op tempo en we kwamen 1000m door in 03'05". Elk rondje was perfect. Natuurlijk bleef het wedstrijd en een atleet die van niets wist, kwam roet in 't eten gooien. Hij liep tussen mij en Tom in, maar heeft nooit echt het tempo kapot gemaakt. We kwamen door in 6'13" op de 2000m. ik heb ze dan verder laten uitvechten en Tom was gelanceerd. De atleet van DCLA liep een stevig tempo en Tom kon aanvankelijk nog mee. Ondertussen jogde ik een rondje uit na mijn haaswerk en dan heb ik nog de laatste 600m gesprint tot het einde. De man van DCLA finishte in 09'18", Tom in 09'22" en ik in 09'37", wat niet slecht is voor training. Vrijdag komt een belangrijke meeting namelijk de "GOUDEN 1500" van eigen club VAC!!!!!
Zaterdag 14 juni afgereisd naar LIER voor een 3000m piste. Ideale weersomstandigheden voor een goede tijd. Time to beat 09'03"61. Waar ik nu het meest naar snak in mijn atletiekleven is onder 09'00" op deze afstand, en ik kan het, dat weet ik, alleen wanneer en waar? De ideale race met een groepje van 3 of 4 op het juiste tempo is heeeeel moeilijk te vinden. Ik had dus de kaartjes vd atleten nagezien. Rob Thijs en Ceustermans Johannes waren de mannen van de 09 minuten. Maar het zou geen wedstrijd zijn mocht alles voorspelbaar verlopen. De 1000 kwamen ze door net onder de 03'00 en ik in 03'01". Ik had eens iets anders geprobeerd om wat trager te starten. Daardoor kwam ik achter tragere lopers terecht en kon ik de jump die Johannes maakte richting Rob niet volgen. Ik geraakte na 1800m alleen en heb nog geprobeerd het gat te dichten. Met lichte wind tegen was dit bijna onmogelijk. Ik kon mijn plaats behouden en strandde in 09'15"98. Ik kan dus enerzijds wel tevreden zijn, omdat het de eerste 3000 is van het seizoen. Anderzijds was ze ook niet schitterend. Vorig jaar nog 09'06 gelopen... Dus wil ik dit seizoen nog eens proberen om beter te doen.
De volgende dag, zondag dus moest ik werken van 0530-1330u. Ik zou naar Buizingen gaan om voor de fun een 6km mee te lopen. Maar ik voelde dat de benen niet slecht waren en liep van bij hetbegin op kop. Na 2 km was er een smalle gang van 1m breed tussen de huizen. er was geen seingever en lap ik liep op een doodlopend eind. gelukkig had ik toen 5 meter voorsprong. Na 3 km rijdt de fietser die voorop reed rechtdoor, maar de seingever stuurt mij linksaf. De fietser was al 100m verder, en ik hoor hem roepen. gelukkig had ik meteen door dat ik verkeerd zat. Ik had ondertussen een voorsprong van 200 en direct schoot daar nog 100 van over. Ik heb eventjes gevloekt, maar ik wou de winst niet afgeven. Uiteindelijk heb ik gemakkelijk gewonnen met 01min30sec voorsprong. Ook Bart Hellemond van mijn club VAC won met ruime voorsprong de 12km. Een Vilvoords onderonsje dus...
Vandaag een van de zwaarste opdrachten: Brussel. Heel veraderlijk weer met afwisselend bewolking en stralende zon waardoor enorme temperatuurverschillen ontstaan. Bij het opwarmen stond ik in de elitebox. Als je weet dat er 25000 mensen meelopen en je mag in die box starten met borstnummer 39 en met Koen Van Rie en Tasame faise Dame, Rik Ceulemans, dan voel je je een echte atleet. En dan het startschot, een enorme knal en weg. Als een pijl uit een boog schoot ik vooruit. In de eerste 20 was ik aan het sprinten. Aan het begin van het warandepark merkte ik hoe snel, Pascal Michiels haalde me in... Ik wist dat ik te snel gestart was. Eerst viel het nog niet op, maar na 4km ging het niet meer vooruit, vooral door de langdurige klim en de tunnels. Marc Ruell kwam voorbij en na 5 km ook nog Baouf, de eerste vrouw. Iedereen haalde me in en ik kon niets doen. Ik had een ongelooflijk slecht gevoel want mijn tempo vertraagde constant en had pijn in de leverstreek. Ik kon niet meer tellen hoeveel er mij voorbij kwamen. De eerste 100 zat er voor mij niet meer in, dacht ik. Na 10km in 34'43" (1 minuut trager dan vorig jaar) wist ik dat ik 2minuten kwijt was aan de finish. Ik kon aan een groepje vasthangen en na 12km kwam ik terug op krachten. Ik heb liters water over mij gegoten en heel veel gedronken. Normaal zou dit me een zwaar gevoel geven, maar het deed deugd. ik denk dat ik de warmte van de zon niet eens gevoeld heb... Plots iemand in het publiek: Allez 56e... We waren met 6, dus de rekening was gemaakt, we liepen voor top 60!!!! Daar zou ik nog tevreden mee zijn. Ik ben blijven aanhangen en we haalden nog lopers in. de klim van de Tervurenlaan ging goed en ik hield me in. Nog voor de top besliste ik om niet lang te wachten. Ik demareerde en ze gingen met drie mee. Ik dacht dat ze niet zouden lossen, maar toen bleek dat ik toch de betere was. Ik haalde nog 2 lopers in met een sprint van 500 meter. Ik was pompaf en stopte op de streep. Op mijn uurwerk: 01:11'23". Ik stapte dan verder en ging over de matten met sensoren. Mijn tegenstander van de sprint Plume Christian kwam net aan en liep uit tot op de matten. Zelfde tijd, dus heel stom, maar wel een plaats voor hem in 01:11'32". Ik ben ontevreden omdat ik de tijd en plaats niet heb gehaald die ik waard was, door de te snelle start. Ik kan stellen dat ik top 40 waard was en onder 01u10. Ik heb op 14 km maar slechts 30 seconden en 5 plaatsen verloren op Baouf!!!! Reden te meer om te blijven geloven... Pascal Michiels werd uiteindelijk 8e.
Vrijdagavond ben ik naar mijn roots afgezakt om de eerste 10km van het seizoen te lopen. de omstandigheden waren bijna ideaal: 15 graden en om 1945u 's avonds. Toch een beetje wind... Van bij de start ging het in een hels tempo. Ik was bij de eerste 20 gestart - 3km-lopers inclusief - Iets te snel misschien want na 500m kwam Filip Vanhaecke - de superveteraan - voorbij. Ik wist dat hij mij zou kunnen helpen naar een goede tijd. De boodschap was dus: VOLGEN. En dat was het ook want ik had moeite om bij te benen. Na 3km waren we zoals vorig jaar met een groepje van een 10-tal lopers. Ik wist dat afhaken de doodsteek betekent en gelukkig ging het goed. Filip Vanhaecke was ondertussen aan de kop. Zonder achter zich te kijken bleef hij doorgaan. Er heeft denk ik niet 1 keer iemand de kop overgepakt tot aan km 6. We kwamen door in 19'18" wat een serieus tempo is. Dan viel de groep uiteen. Ik kon in de middenste splintergroep met oa Jo De Haese en Verstraete Didier blijven. het was voor geen van ons gemakkelijk. We hebben wel gelukkig elk om de beurt de kop gepakt. Het leek alsof Didier de sterkste was na 8 km maar ik kreeg mijn 2e adem. In de laatste 1.5 km kwam ik verschillende keren aan kop en moest ik 3 keer prikken om los te geraken. Ik besloot een lange eindsprint en liet ze achter mij. Ik kan terugblikken op een uitstekende wedstrijd. Een 16e plaats en een tijd van 32'37" (vorig jaar nog 13e in 32'17") kunnen niet vergeleken worden omdat de laatste 1.5 km van het parcours anders was dan vorig jaar. De organisatoren hadden voor de start nog speciaal meegedeeld dat het parcours wel degelijk 10km is. In ieder geval zeer tevreden en een referentie voor de 20km van Brussel volgende week: Time to beat: 01'09"11 en 39e plaats vorig jaar!!!
UITSLAG CORRIDA:
1.Mouton Kristof 30:19 2.Brouckaert Dieter 30:29 3.Colpaert Frederick 30:37 4.Vandevelde Stijn 30:58 5.Clyncke Christophe 31:03 6.Caby Dimitri 31:09 7.Stieperaere Davy 31:17 8.Vanacker Bruno 31:35 9.Vansteenbrugghe F 32:03 10.Van Asbroeck Luc 32:13 11.Dewaele Bart 32:16 12.Vanhaecke Filip 32:24 13.Debois Wim 32:28 14.Serroen Nico 32:30 15.deblander Guy 32:34 16.Pontoizeau R. 32:37 17.De Haese Jo 32:40 18.Verstraete Didier 32:41
Bron: St-Rembertscorrida De volledige uitslag is te vinden op de site van de Sint-Rembertscorrida
De trainingen lopen letterlijk vlot. Gisteren de beste 1000 intervalserie gelopen. Hopelijk kan ik dat omzetten in goed wedstrijden. Ook de kilometers gaan vlot, dat zal voor het lange werk van pas komen...
Ik wou al lang eens een 2000 lopen en daarom had ik m'n zinnen gezet op Nijvel. 's Morgens ben ik gaan werken van zes tot twee uur. In de namiddag wat proberen te slapen, maar dat wilde niet lukken door de spanning. Om 1800u een boterham gegeten en daarna op het gemak vertrokken. Er was veel wind en ik had al een vermoeden dat de beste tijden voor een andere keer zouden zijn. Maar op je eerste 2000 heb je normaal niets te verliezen, of toch. Na een opwarming van een uur en wat vertraging van een 10-tal minuten was het eindelijk aan ons. Na 200m in 33wist ik al dat de kopgroep een maatje te groot was voor mij. Na 1000m kwam ik door in 02'58". Toen was ik al lang alleen en moest ik beginnen met de lijken op te rapen. Met de wind in de bocht tegen tot aan de finish was er elke ronde verlies natuurlijk... Het was alles geven tot de laatste meter. Vladimir Escajadillo finishte in 05'55".En ik in 06'05" wat op zich niet goed is, aangezien ik vorig jaar 05'59" liep op de 2000 als tussentijd van de 3000m piste. Toch had ik het gevoel van een goede wedstrijd. In ieder geval officieel een persoonlijk record. Dat smaakt naar beter daarom ga ik zeker nog een 2000 lopen.
Het zou een mooie dag worden. Goede temperatuur en wel wat wind. Een uur warming up samen met Bert en junior Stijn Gyselinck. Bij de start van de 1500m zou ik normaal in 51"5 moeten doorkomen na 300m, maar ik kwam in 47" door. Ik liep toen in laatste positie. Ik had het gevoel dat het voorbij was omdat ik na 700m al rondje 1'10"liep. Ik heb dan opgegeven wat ik normaal nooit doe. Opgeven is mijn ding niet. Ik heb dan besloten om de 5000m ook nog mee te lopen. Ik zou deze mee doen als doorgedreven training. Stiekem had ik wel nog een doel om toch nog op het podium te komen. Helaas zat die 1500 nog in de benen en kwam ik op de 1000 door in 03'08". Ik viel meteen alleen en het was zwaar in die warmte. Ik finishte in 17'34" wat een uiterst zwakke tijd is(vorig jaar 15'40"60). Een zekere Tudros haalde zelfs het podium in een tijd van 16'51". Marc Ruell werd 2e in een verdiende 15'46" waarmee hij voor mij gezien zijn leeftijd de beste loper van de hele reeks was. Michel Basemans werd zoals op voorhand gereserveerd PK. Onder het motto "het kan beter" gaan de trainingen verder voor betere tijden...
Vandaag ga ik deelnemen aan het Provinciaal Kampioenschap in Huizingen. Normaal zou het vanzelfsprekend zijn dat ik deelneem aan de 5000M. Op die afstand kan ik misschien een podiumplaats halen. Maar ik heb gekozen voor de 1500M. Volgens mijn trainer Erik Gyselinck is dit een betere keuze aan het begin van een lang seizoen. Bovendien moet mijn record van 04'19"05 aangescherpt worden dat al sinds 2006 vaststaat. Vorig jaar probeerde ik al eens mijn record te verbeteren, maar door de wind en een te trage start kwam ik met slechts 04'19"50 over de meet.
Na de iets mindere prestatie in Machelen zou ik in Oostende er eens goed tegenaan gaan. De dagen voor de cross zag het er niet goed uit voor mij omdat het nogal droog was. Gelukkig heeft het nog veel geregend in de loop van de nacht en de zondagmorgen.
Het zou dus een zware omloop worden zoals we dat gewoon zijn in Stene, maar dat ligt me wel. Aan de start stond ik naast Faise Tasame Dame die 2e zou worden. Ik ben iets minder snel gestart omdat het toch lang en zwaar zou worden. Dat bleek niet zo goed, want ik was van in de tweede ronde al op achtervolgen aangewezen.
Van in het begin viel ik min of meer op mijn plaats. Ik haalde een aantal lopers in die moesten lossen van het groepje dat ik achtervolgde, ondermeer David Stevens. In de laatste ronde kon hij nog over mij komen. Ik kwam ook heel dicht bij Stijn fincioen. Clubgenoot Willem Van Schuerbeeck kreeg last van steken en moest een aantal plaatsen inleveren. Maar hij heeft nog vele jaren om zijn schade in te halen...
Ik werd uiteindelijk 34e (en 28e Belg) dezelfde prestatie als in 2007. Ik kan dus terugblikken op een goed BK. Nu een rustperiode van 3 weken en dan weer opbouwen naar het zomerseizoen.
Als afsluiter van dit zomerseizoen trok ik net als andere Vlaamsbrabantse atleten naar het Provinciaal Kampioenschap HALVE MARATHON in Ternat. Het weer: 17 graden en een herfstzonnetje. 3x7km rondes voor de boeg. De joggers van de 7 en 14km liepen ook mee dus het zou direct hard gaan. Stijn Fincioen liep direct na de mannen van de 7km. Ook Didier Deveirman liep in de voorste linie's. Ik besloot toch om met Tom Marcelis vanachter in de kopgroep te blijven. VAC Clubgenoot Bart Hellemond liep gemakkelijk mee in de kopgroep. Na 4km werd het pak uiteen gedreven en ik had een gaatje dicht te lopen naar Bart, Juan Planas en Tom. Ik kon er gemakkelijk naar toe. Het tempo versnelde zo dat we richting Didier de Veirman gingen. Bart moest lossen van ons groepje en werd gegrepen door Alfons De Neef. Didier gaf plots op en dat ging niet aan mijn oog voorbij. Na de eerste ronde kwam Tom samen met mij door en Juan Planas liep als derde. Het tempo zakte soms om daarna weer stevig te gaan. Het gaat hier om de plaatsen, dus rusten zat er niet in. Het tempo was niet te snel, maar er werd constant gestreden. Afwisselend nam ik de kop en daarna weer iemand anders. Tom en ik deden vooral het kopwerk. Na 13km draaide Tom de hoek om en plaatste een versnelling. Hij probeerde wat en ik liet hem begaan. Ik zat fris en kon na 3km terug inlopen. Juan Planas zal me hier wel dankbaar voor zijn, want zo was hij er terug bij tijdens ons duelletje... Onmiddellijk liep ik over Tom heen en deelde een klap uit. In de stijle bergop pakte hij nog de kop terug, maar boven op de berg demarreerde ik en er kwam geen antwoord meer. Even getwijfeld of het niet te vroeg was en daarna vol gas gegeven. Ik kon het podium ruiken en het ging gemakkelijker dan verwacht. In de laatste kilometers bouwde ik een ruime voorsprong uit. Ik zag Guy Deblander nog, maar die werd 4e en finishte net onder de 1:14. Ik kwam aan in 1:14'16" en werd tot mijn grootste verbazing Provinciaal Kampioen Vlaams Brabant op de Halve Marathon. Mijn eerste TITEL!!!! Juan Planas (6e) kwam op ruim 45 sec binnen en Tom (7e) op bijna 1 minuut.
Stijn Fincioen werd knap 2e achter een Fransman. Luc Van Asbroek werd 3e. Bij de podiumhuldiging klom mijn dochtertje Isaura samen met mij op het hoogste schavotje. Dat zijn toch zalige momenten... Tom Marcelis werd tweede en clubgenoot Bart Hellemond derde Vlaamsbrabander.Ik kan dus terugblikken op een prachtige dag en een spannende wedstrijd. Laat er nog maar komen...
UITSLAG DE MEUTER HALVE MARATHON TERNAT:
1. FRANSMAN
2. STIJN FINCIOEN
3. LUC VAN ASBROEK
4. GUY DEBLANDER
5. RODOLFE PONTOIZEAU
6. JUAN PLANAS
7. TOM MARCELIS
8. ALFONS DENEEF
9. BART HELLEMOND
FOTO: Stijn Gyselinck
Voor actiefoto's zie site van Kim Barbe.
