Geen Flanders Cup meeting maar toch een breed deelnemersveld. Ideale weersomstandigheden, geen wind en goede temperatuur. Goed gestart aan de staart van de groep want we waren ingedeeld in 2 reeksen. Ik zat in de eerste reeks die rond 09'00 of beter ging. 1e km in 03'00" en km 2 in 06'02". Had jammer genoeg niet echt dat uitstekende gevoel en
De Flanders Cup wedstrijd in Oordegem werd letterlijk platgelopen. Niet alleen qua kwaliteit, maar liefst meer dan 1000 atleten lieten zich van hun beste kant zien. er waren tal van buitenlandse subtoppers aanwezig. In de 3000m hoofdreeks kon Willem van Hoof zich naar een toptijd van 07'53"13 werken. Ook VAC clubgenoot Kristof Van Malderen liep op de 1500m een fabuleuze 03'41"3. Met rivaal Tom Marcelis en met superveteraan Wilfried Dubois opgewarmd. Wilfried staat met zijn 49 jaar op 3000m op de 2e plaats in de wereld en op de 1500m is het niet minder, dus dat belooft. In de 5e reeks van de 1500m startte ik als een speer.Wilfried ging er meteen in vliegen. Ik volgde op een 2 tal meter in zijn spoor. Tom was behouden gestart. rondje 65' was niet min en ik voelde dat het ging. 2e ronde in 01'09" en de 3e ronde in 01'08". Heb dit kunnen doortrekken tot op de finish. Tom Marcelis, Pinck Aurelien en Hennouni B. kwamen er nog net voor de meet over. Het is duidelijk ik die gasten in gang heb gezet. Ik zette een nieuw PR op de tabellen: 04'14"74. Het vorige record was 04'19"05. Ik ging echt uit de bol, omdat het al 2 jaar was dat ik het probeerde te verbeteren... Yes, Yes!!!!
De Nacht staat bekend als de meeting bij uitstek om je van je beste kant te laten zien. Uit alle streken komen atleten om zich met elkaar te meten. Met 2 hoofdreeksen op de 5000m en met tal van National Heats een race voor ieder niveau. Voor deelname was het minimum 15'50". Ik ben rond 2000u aangekomen om de 3000ST te zien met Paul Koech (KEN). Hij zou een poging doen naar een WR. Maar hij strandde op een zeer respectabele 08'00" op 7seconden van het WR van 07'53" dat op naam van Said Saeed Shaheen (QAT) staat. Ook onze landgenoot Krijn Van Koolwijk liep de pannen van het dak in een toptijd. Ondertussen moest ik ook al handtekeningsessies doen bij het piepjonge publiek. Ik voelde mij als een grote atleet.
Het was een mooie meeting met verschillende uitmuntende prestaties, alhoewel de wind toch parten speelde. Die wind is dan in de loop van de avond gaan liggen en na een opwarming met enkele versnellingen luidde rond 2315u het startschot.
Het ging er direct stevig tegenaan. Rondje 72 en we kwamen door in 03'03". Een lange lijn van 15 atleten. Ik vond dat het tempo te hoog lag en liet mij wat zakken. Dit deed ik puur strategisch, maar dat bleek verkeerd. Ik ben heel de reeks in de achtervolging gebleven. Tom Marcelis zat wel in de groep en hij kon dus aanklampen. Na 2000m kwam ik door in 06'12" wat nog steeds onder mijn recordtempo was. Het gat was nu 50m en ik moest iedere ronde aflossen met Damien Detrez (RFCL). Dit kostte natuurlijk veel energie!!! Maar mijn trainer Erik en enkele van onze AAV atleten steunden mij van aan de kant. In de laatste 400m kwam nog een Nederlander erover die de hele tijd had meegenoten van ons trekwerk. Damien kon nog net over me glippen. hij had 15'51". Ik zette 15'54" op de foto, mijn 2e besttijd ooit op de 5000m. Tom Marcelis bracht zijn record op 15'23". Ik kan zeker beter als het gevoel en de dagvorm er is.
Mijn dochtertje sliep slecht vannacht wegens ziekte. Ik heb dan de helft van de nacht mijn eigen bed niet gezien. Ik heb wel speciaal vrij genomen om te lopen. Ik twijfelde wel of ik zou deelnemen omdat ik al sinds dinsdag sukkel met een verkoudheid. Vandaag heb ik echt getwijfeld of ik zou deelnemen, maar voor eigen club kan dit niet.Ik zou wel zien en eventueel als training lopen. Altijd als training is niet leuk maar als het niet anders kan... Van bij de start had ik het tempo speciaal wat laag gehouden. Rondje 01'09 à 01'10". Met die trage start had ik nog wat over. Doel was 04'18" en rondje 01'09". Ook ploegmaat en master Gert Bonnevalle was van de partij en via de talrijke VAC supporters hoorde ik door hun toejuichen dat Gert in mijn buurt kwam. Na 800m nam Gert over en ik moest mee. En ik was gelanceerd, met nog 500m te gaan jumpte ik erover en demarreerde. Van 6de naar 5de en in de laatste 200 werd ik nog 3de. In 04'21"77, 2 seconden boven mijn PR.
Vanavond ging het richting Sparta Vilvoorde voor een 3000m piste. Niet om zelf voor een record te gaan, maar om pacemaker te zijn voor Tom Marcelis, die van plan was om zijn record op de 3 wat scherper te stellen. Ik twijfelde eigenlijk zelf om vandaag - al dan niet - te trainen wegens een lichte verkoudheid. In de loop van de dag kreeg ik een SMS van Tom en ik bood mij, zonder dat hij er om vroeg, aan om hem te hazen... Hij wou een tijd van 09'15" lopen. Dat tempo is voor mij geen enkel probleem en zo geschiedde: van bij de start op tempo en we kwamen 1000m door in 03'05". Elk rondje was perfect. Natuurlijk bleef het wedstrijd en een atleet die van niets wist, kwam roet in 't eten gooien. Hij liep tussen mij en Tom in, maar heeft nooit echt het tempo kapot gemaakt. We kwamen door in 6'13" op de 2000m. ik heb ze dan verder laten uitvechten en Tom was gelanceerd. De atleet van DCLA liep een stevig tempo en Tom kon aanvankelijk nog mee. Ondertussen jogde ik een rondje uit na mijn haaswerk en dan heb ik nog de laatste 600m gesprint tot het einde. De man van DCLA finishte in 09'18", Tom in 09'22" en ik in 09'37", wat niet slecht is voor training. Vrijdag komt een belangrijke meeting namelijk de "GOUDEN 1500" van eigen club VAC!!!!!
Zaterdag 14 juni afgereisd naar LIER voor een 3000m piste. Ideale weersomstandigheden voor een goede tijd. Time to beat 09'03"61. Waar ik nu het meest naar snak in mijn atletiekleven is onder 09'00" op deze afstand, en ik kan het, dat weet ik, alleen wanneer en waar? De ideale race met een groepje van 3 of 4 op het juiste tempo is heeeeel moeilijk te vinden. Ik had dus de kaartjes vd atleten nagezien. Rob Thijs en Ceustermans Johannes waren de mannen van de 09 minuten. Maar het zou geen wedstrijd zijn mocht alles voorspelbaar verlopen. De 1000 kwamen ze door net onder de 03'00 en ik in 03'01". Ik had eens iets anders geprobeerd om wat trager te starten. Daardoor kwam ik achter tragere lopers terecht en kon ik de jump die Johannes maakte richting Rob niet volgen. Ik geraakte na 1800m alleen en heb nog geprobeerd het gat te dichten. Met lichte wind tegen was dit bijna onmogelijk. Ik kon mijn plaats behouden en strandde in 09'15"98. Ik kan dus enerzijds wel tevreden zijn, omdat het de eerste 3000 is van het seizoen. Anderzijds was ze ook niet schitterend. Vorig jaar nog 09'06 gelopen... Dus wil ik dit seizoen nog eens proberen om beter te doen.
De volgende dag, zondag dus moest ik werken van 0530-1330u. Ik zou naar Buizingen gaan om voor de fun een 6km mee te lopen. Maar ik voelde dat de benen niet slecht waren en liep van bij hetbegin op kop. Na 2 km was er een smalle gang van 1m breed tussen de huizen. er was geen seingever en lap ik liep op een doodlopend eind. gelukkig had ik toen 5 meter voorsprong. Na 3 km rijdt de fietser die voorop reed rechtdoor, maar de seingever stuurt mij linksaf. De fietser was al 100m verder, en ik hoor hem roepen. gelukkig had ik meteen door dat ik verkeerd zat. Ik had ondertussen een voorsprong van 200 en direct schoot daar nog 100 van over. Ik heb eventjes gevloekt, maar ik wou de winst niet afgeven. Uiteindelijk heb ik gemakkelijk gewonnen met 01min30sec voorsprong. Ook Bart Hellemond van mijn club VAC won met ruime voorsprong de 12km. Een Vilvoords onderonsje dus...
Vandaag een van de zwaarste opdrachten: Brussel. Heel veraderlijk weer met afwisselend bewolking en stralende zon waardoor enorme temperatuurverschillen ontstaan. Bij het opwarmen stond ik in de elitebox. Als je weet dat er 25000 mensen meelopen en je mag in die box starten met borstnummer 39 en met Koen Van Rie en Tasame faise Dame, Rik Ceulemans, dan voel je je een echte atleet. En dan het startschot, een enorme knal en weg. Als een pijl uit een boog schoot ik vooruit. In de eerste 20 was ik aan het sprinten. Aan het begin van het warandepark merkte ik hoe snel, Pascal Michiels haalde me in... Ik wist dat ik te snel gestart was. Eerst viel het nog niet op, maar na 4km ging het niet meer vooruit, vooral door de langdurige klim en de tunnels. Marc Ruell kwam voorbij en na 5 km ook nog Baouf, de eerste vrouw. Iedereen haalde me in en ik kon niets doen. Ik had een ongelooflijk slecht gevoel want mijn tempo vertraagde constant en had pijn in de leverstreek. Ik kon niet meer tellen hoeveel er mij voorbij kwamen. De eerste 100 zat er voor mij niet meer in, dacht ik. Na 10km in 34'43" (1 minuut trager dan vorig jaar) wist ik dat ik 2minuten kwijt was aan de finish. Ik kon aan een groepje vasthangen en na 12km kwam ik terug op krachten. Ik heb liters water over mij gegoten en heel veel gedronken. Normaal zou dit me een zwaar gevoel geven, maar het deed deugd. ik denk dat ik de warmte van de zon niet eens gevoeld heb... Plots iemand in het publiek: Allez 56e... We waren met 6, dus de rekening was gemaakt, we liepen voor top 60!!!! Daar zou ik nog tevreden mee zijn. Ik ben blijven aanhangen en we haalden nog lopers in. de klim van de Tervurenlaan ging goed en ik hield me in. Nog voor de top besliste ik om niet lang te wachten. Ik demareerde en ze gingen met drie mee. Ik dacht dat ze niet zouden lossen, maar toen bleek dat ik toch de betere was. Ik haalde nog 2 lopers in met een sprint van 500 meter. Ik was pompaf en stopte op de streep. Op mijn uurwerk: 01:11'23". Ik stapte dan verder en ging over de matten met sensoren. Mijn tegenstander van de sprint Plume Christian kwam net aan en liep uit tot op de matten. Zelfde tijd, dus heel stom, maar wel een plaats voor hem in 01:11'32". Ik ben ontevreden omdat ik de tijd en plaats niet heb gehaald die ik waard was, door de te snelle start. Ik kan stellen dat ik top 40 waard was en onder 01u10. Ik heb op 14 km maar slechts 30 seconden en 5 plaatsen verloren op Baouf!!!! Reden te meer om te blijven geloven... Pascal Michiels werd uiteindelijk 8e.
Vrijdagavond ben ik naar mijn roots afgezakt om de eerste 10km van het seizoen te lopen. de omstandigheden waren bijna ideaal: 15 graden en om 1945u 's avonds. Toch een beetje wind... Van bij de start ging het in een hels tempo. Ik was bij de eerste 20 gestart - 3km-lopers inclusief - Iets te snel misschien want na 500m kwam Filip Vanhaecke - de superveteraan - voorbij. Ik wist dat hij mij zou kunnen helpen naar een goede tijd. De boodschap was dus: VOLGEN. En dat was het ook want ik had moeite om bij te benen. Na 3km waren we zoals vorig jaar met een groepje van een 10-tal lopers. Ik wist dat afhaken de doodsteek betekent en gelukkig ging het goed. Filip Vanhaecke was ondertussen aan de kop. Zonder achter zich te kijken bleef hij doorgaan. Er heeft denk ik niet 1 keer iemand de kop overgepakt tot aan km 6. We kwamen door in 19'18" wat een serieus tempo is. Dan viel de groep uiteen. Ik kon in de middenste splintergroep met oa Jo De Haese en Verstraete Didier blijven. het was voor geen van ons gemakkelijk. We hebben wel gelukkig elk om de beurt de kop gepakt. Het leek alsof Didier de sterkste was na 8 km maar ik kreeg mijn 2e adem. In de laatste 1.5 km kwam ik verschillende keren aan kop en moest ik 3 keer prikken om los te geraken. Ik besloot een lange eindsprint en liet ze achter mij. Ik kan terugblikken op een uitstekende wedstrijd. Een 16e plaats en een tijd van 32'37" (vorig jaar nog 13e in 32'17") kunnen niet vergeleken worden omdat de laatste 1.5 km van het parcours anders was dan vorig jaar. De organisatoren hadden voor de start nog speciaal meegedeeld dat het parcours wel degelijk 10km is. In ieder geval zeer tevreden en een referentie voor de 20km van Brussel volgende week: Time to beat: 01'09"11 en 39e plaats vorig jaar!!!
UITSLAG CORRIDA:
1.Mouton Kristof 30:19 2.Brouckaert Dieter 30:29 3.Colpaert Frederick 30:37 4.Vandevelde Stijn 30:58 5.Clyncke Christophe 31:03 6.Caby Dimitri 31:09 7.Stieperaere Davy 31:17 8.Vanacker Bruno 31:35 9.Vansteenbrugghe F 32:03 10.Van Asbroeck Luc 32:13 11.Dewaele Bart 32:16 12.Vanhaecke Filip 32:24 13.Debois Wim 32:28 14.Serroen Nico 32:30 15.deblander Guy 32:34 16.Pontoizeau R. 32:37 17.De Haese Jo 32:40 18.Verstraete Didier 32:41
Bron: St-Rembertscorrida De volledige uitslag is te vinden op de site van de Sint-Rembertscorrida
De trainingen lopen letterlijk vlot. Gisteren de beste 1000 intervalserie gelopen. Hopelijk kan ik dat omzetten in goed wedstrijden. Ook de kilometers gaan vlot, dat zal voor het lange werk van pas komen...
Ik wou al lang eens een 2000 lopen en daarom had ik m'n zinnen gezet op Nijvel. 's Morgens ben ik gaan werken van zes tot twee uur. In de namiddag wat proberen te slapen, maar dat wilde niet lukken door de spanning. Om 1800u een boterham gegeten en daarna op het gemak vertrokken. Er was veel wind en ik had al een vermoeden dat de beste tijden voor een andere keer zouden zijn. Maar op je eerste 2000 heb je normaal niets te verliezen, of toch. Na een opwarming van een uur en wat vertraging van een 10-tal minuten was het eindelijk aan ons. Na 200m in 33wist ik al dat de kopgroep een maatje te groot was voor mij. Na 1000m kwam ik door in 02'58". Toen was ik al lang alleen en moest ik beginnen met de lijken op te rapen. Met de wind in de bocht tegen tot aan de finish was er elke ronde verlies natuurlijk... Het was alles geven tot de laatste meter. Vladimir Escajadillo finishte in 05'55".En ik in 06'05" wat op zich niet goed is, aangezien ik vorig jaar 05'59" liep op de 2000 als tussentijd van de 3000m piste. Toch had ik het gevoel van een goede wedstrijd. In ieder geval officieel een persoonlijk record. Dat smaakt naar beter daarom ga ik zeker nog een 2000 lopen.
Het zou een mooie dag worden. Goede temperatuur en wel wat wind. Een uur warming up samen met Bert en junior Stijn Gyselinck. Bij de start van de 1500m zou ik normaal in 51"5 moeten doorkomen na 300m, maar ik kwam in 47" door. Ik liep toen in laatste positie. Ik had het gevoel dat het voorbij was omdat ik na 700m al rondje 1'10"liep. Ik heb dan opgegeven wat ik normaal nooit doe. Opgeven is mijn ding niet. Ik heb dan besloten om de 5000m ook nog mee te lopen. Ik zou deze mee doen als doorgedreven training. Stiekem had ik wel nog een doel om toch nog op het podium te komen. Helaas zat die 1500 nog in de benen en kwam ik op de 1000 door in 03'08". Ik viel meteen alleen en het was zwaar in die warmte. Ik finishte in 17'34" wat een uiterst zwakke tijd is(vorig jaar 15'40"60). Een zekere Tudros haalde zelfs het podium in een tijd van 16'51". Marc Ruell werd 2e in een verdiende 15'46" waarmee hij voor mij gezien zijn leeftijd de beste loper van de hele reeks was. Michel Basemans werd zoals op voorhand gereserveerd PK. Onder het motto "het kan beter" gaan de trainingen verder voor betere tijden...
Vandaag ga ik deelnemen aan het Provinciaal Kampioenschap in Huizingen. Normaal zou het vanzelfsprekend zijn dat ik deelneem aan de 5000M. Op die afstand kan ik misschien een podiumplaats halen. Maar ik heb gekozen voor de 1500M. Volgens mijn trainer Erik Gyselinck is dit een betere keuze aan het begin van een lang seizoen. Bovendien moet mijn record van 04'19"05 aangescherpt worden dat al sinds 2006 vaststaat. Vorig jaar probeerde ik al eens mijn record te verbeteren, maar door de wind en een te trage start kwam ik met slechts 04'19"50 over de meet.
Na de iets mindere prestatie in Machelen zou ik in Oostende er eens goed tegenaan gaan. De dagen voor de cross zag het er niet goed uit voor mij omdat het nogal droog was. Gelukkig heeft het nog veel geregend in de loop van de nacht en de zondagmorgen.
Het zou dus een zware omloop worden zoals we dat gewoon zijn in Stene, maar dat ligt me wel. Aan de start stond ik naast Faise Tasame Dame die 2e zou worden. Ik ben iets minder snel gestart omdat het toch lang en zwaar zou worden. Dat bleek niet zo goed, want ik was van in de tweede ronde al op achtervolgen aangewezen.
Van in het begin viel ik min of meer op mijn plaats. Ik haalde een aantal lopers in die moesten lossen van het groepje dat ik achtervolgde, ondermeer David Stevens. In de laatste ronde kon hij nog over mij komen. Ik kwam ook heel dicht bij Stijn fincioen. Clubgenoot Willem Van Schuerbeeck kreeg last van steken en moest een aantal plaatsen inleveren. Maar hij heeft nog vele jaren om zijn schade in te halen...
Ik werd uiteindelijk 34e (en 28e Belg) dezelfde prestatie als in 2007. Ik kan dus terugblikken op een goed BK. Nu een rustperiode van 3 weken en dan weer opbouwen naar het zomerseizoen.
De laatste loodjes tellen het zwaarst en dat is deze week ook zo. Maandag nog een training van 20km gelopen. Dinsdag een lange interval van 2000-en in 06'30". Woensdag nog een duurloop van 17km. Donderdag rust. Vrijdag 55min los ter voorbereiding van Machelen. Zaterdag Machelen Cross. Dit alles ter voorbereiding van het BK Cross te Oostende op 9 maart.
Een lokale veldloop transformeerde al snel in een nationale met Aman Gemeda, Koen van Rie, Marc Van der Straeten en Michel Basemans. De opdracht was zolang mogelijk meegaan. Een gokje wagen mag altijd. Het tempo ging redelijk snel en ik kon nog volgen als laatste man van deze kopgroep. Concurrent bij uitstek Dieter Berghmans moest samen met mij lossen na een ronde. In Bornem verloor ik nog, maar op het PK won ik nog de sprint van hem. De hele wedstrijd was het overnemen en proberen, maar ik kreeg hem niet los. Tot in de laatste ronde bleek dat hij sterker was. Tot een sprint kwam het niet want halfweg moest ik lossen. Voor plaatsverlies moest ik niet vrezen want de achtervolgers hadden 01'10" aan hun been. Tom Marcelis heeft na zijn ongeluk deze week er een doorgedreven training van gemaakt. Arnout Biesemans liep daarentegen een sterke wedstrijd.
Het was een sprong in het ongewisse. Met relatief weinig kilometers - rond de 75km/week - en weinig interval aan de start van een altijd goed bezette en snelle cross komen is geen gemakkelijke opdracht. Ik kon mij na een relatief snelle start voegen bij een groepje met oa. Paul Engels, Koen Vanhavermaet, Dieter Berghmans, Nick Raymaeckers en Bert Vandenbergh. Deze laatste moest afhaken omwille van voetproblemen. Ik wilde hem nog wat meetrekken maar het ging niet meer. We moesten telkens een drie meter hoge heuvel op van zacht zand. Hierdoor werd het groepje nog wat uitgedund. Dieter Berghmans kon nog weggeraken. Paul had al veel werk verricht in de eerste ronden. In de laatste ging het tussen hem en mij. Uiteindelijk kon ik nog van hem weglopen. In de laatste 200m kon ik Dieter Berghmans nog oprapen. Ik ging erover, maar hij ging mee. In de laatste bocht voelde ik hem komen en moest hem voor laten gaan. Een 8e plaats is hier niet slecht gezien het kaliber van de tegenstand. Volgende week het PK Vlaams Brabant.
De laatste tijd wat blessures gehad: geknelde zenuw tussen de ribben en nu aan de knie. Ik vreesde dat het een scheur in de miniscus zou zijn. Maar aangezien het nu veel beter is waarschijnlijk een peesontsteking. Het is een klein peesje dat boven de miniscus loopt. Door mijn aangepaste houding bij het lopen heb ik dan ook nog een ontsteking gekregen aan de achilles. Met de trainingen die vooral uit duurlopen bestaan kan ik toch het volume behouden. deze week heb ik toch al weer lange en korte interval getraind. Dus neem ik zondag deel in Bornem.
De stressfractuur is een fractuur die veroorzaakt wordt door een overbelasting bij het lopen. Meestal is de oorzaak een te snelle toename van de trainingsintensiteit. Het is mogelijk dat de breuk is vooraf gegaan door een scheenbeenvliesontsteking.
Hoe vast te stellen?
Een stressfractuur kan op verschillende plaatsen voorkomen, bv. aan de binnenkant van het onderbeen. Dit nemen we als vb. Een bepaalde manier om te weten of het al dan niet een stressfractuur is: druk op het bot op de pijnlijke plaats. Dit zal veel pijn doen. Kies dan een plaats op +- 5cm eronder en druk nogmaals. Dit zal normaal geen pijn doen. Neem een plaats dichterbij de pijnlijke plaats en schuif zo op naar de pijnplek. Doe ook hetzelfde van bovenaf. Als het werkelijk op één punt pijn doet dan is het voor 99% zeker dat het een dergelijke breuk is.
Hoe kan men 100% uitsluitsel geven?
De arts kan een botscan voorschrijven. Deze wordt bij de nucleaire geneeskunde uitgevoerd. Deze bestaat uit 2 delen. Er wordt op een bepaald tijdstip een vloeistof ingespoten in je lichaam. Enkele uren later wordt er gescand. Het resultaat wordt doorgestuurd naar je arts.
Herstellen van een stressfractuur
De arts bepaalt adhv de graad van de breuk hoe lang de rustperiode is. Deze kan tot 6 weken duren. Het negatieve aan de breuk is dat er in geen geval mag gelopen worden. Het positieve is dat de breuk 100% geneest. Bovendien heb je in de meeste gevallen geen gips nodig.
Dit wetende ben je aangewezen op alternatieve training. Studies hebben uitgewezen dat een atleet tot een maand lang zijn conditie kan behoudenmet alternatieve training. Sportspecifiek trainen is natuurlijk beter, maar hier is er geen keuze.
Met zwemmen mag direct gestart worden. Fietsen in lichte versnelling wordt slechts aanbevolen na 2 weken. Sporten waarbij de pijnlijke plek last kan ondervinden zijn uit den boze. Aquajogging is ook goed.
Zwemmen levert heel wat trainingsintensiteit op. 30-45min baantjes zwemmen kan een duurloop vervangen van een uur. Het belast het lichaam vrijwel niet en men kan heel intensief trainen zonder de pijnlijke plek te belasten.
Fietsen daarentegen is net anders: de benen worden belast en daar wringt het schoentje. Bovendien moet er ook meer dan dubbel zo lang gefietst worden om hetzelfde resultaat te bekomen als bij lopen. Er moet gefietst worden in lage versnelling. En dit heeft voor- en nadelen: Voordeel is dat het hart op die manier goed getraind wordt. Veel prof en junior wielrenners trainen het hart op die manier. Dit is dus goed en zal dus van belang zijn voor het onderhoud van de conditie.
Nadeel is dat er geen krachttraining plaatsvindt. Dit is natuurlijk niet direct nodig.
Maar als geblesseerde denk je al aan je toekomst. Je stelt de vraag wanneer je ooit nog een wedstrijd kan lopen... Deze psychologische strijd is heel normaal... Het is van cruciaal belang dat je de juiste stappen neemt om het genezingsproces te bevorderen. Neem liever een week te lang rust dan te weinig.
Na de herstelperiode
De overstap naar de looptraining is heel delicaat. Vergeet niet dat hier bepaald wordt of je genezen bent of niet!!! Misschien is het beter om enkele dagen snel te stappen. Daarna kan men evt. afwisselend een dag rustig lopen en een dag rusten. Dit voor min. één week. Dan kan men terug beginnen met de trainingsopbouw. Vooral niet extreem lang trainen en zich nog beperken tot duurlopen.(een gouden raad: indien je terug pijn voelt moet je onmiddellijk stoppen en neem terug de fiets... misschien kan je na een week terug lopen.)
De herstelperiode is goed verlopen. Het is nu 10 weken geleden dat de diagnose gesteld werd. Indien er geen pijn meer is kan er terug intensief getraind worden (interval, tempolopen,...)
De conditie is meestal sneller terug dan verwacht. De alternatieve trainingen hebben ervoor gezorgd dat het lichaamsgewicht niet veel gestegen is. De conditie was weinig gedaald. Na aanvang van de looptraining zijn deze snel terug op basispeil.
Na een maand intensieve training zal de conditie terug zijn als op het moment voor de blessure. Wie weet, nog beter... Men mag dus in het ergste geval rekenen op 14 weken totaal herstel.
Hoe een stressfractuur voorkomen
De exacte oorzaak wordt zelden gevonden, maar toch kan men erger voorkomen.
De intensiteit van de trainingen. Los zware trainingsdagen af met lichte trainingsdagen. Het is gebleken dat tot 2 opeenvolgende zware trainingen voordeel geboekt wordt. Daarna is zeker een lichte training aanbevolen. Een wedstrijd geldt als een intensieve training. In principe moet gedurende dezelfde week geen of slechts 1 andere intensieve training uitgevoerd worden.
Het belang van goede loopschoenen weet je zeker. Een atleet heeft qua technische materiaal niet veel nodig. Regelmatig investeren in loopschoenen is geen luxe. Wissel ook eens af van loopschoenen.
De ondergrond waarop je loopt kost niks, maar is toch heel erg belangrijk. Als bosgrond en sintelbanen als de beste beschouwd worden, dan zijn kasseien en beton de slechtste... Gewelfde wegen zijn niet aanbevolen omdat ze eenzijdig belasten. Bij herstel is de Finse piste aangewezen. Sommige atletiekclubs (zoals VAC vilvoorde) beschikken in hun domein over zo'n piste. Deze is zo samengesteld en zo zacht dat er geen belasting is als je er op loopt.
Men kan ook oefeningen doen voor het versterken van het onderbeen. Hierbij bind je flexibele gewichten om de voeten van bv. 2kg/stuk. Deze gewichten zijn te koop in sommige sportwinkels. De oefening is heel simpel. Ga op een tafel zitten met de benen naar beneden. Beweeg nu enkel je voeten van beneden naar boven en omgekeerd.
Men kan ook tijdens het lopen een tibia-band aandoen. Deze kan overspanning en pijn voorkomen als je last hebt in het midden van het onderbeen bij de aanhechting van de spier aan het been. Het is niet bewezen dat deze band wonderen verricht.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
