Wat overblijft zijn slechts tijdsdromen
van de treingebieden die eens hier waren
Op de sporen is er geen spoor van menswaardig leven meer...

Tijdens het sluimeren komen wij in het leven.
Door de dromengang naar de grote zaal van de waarheid.
Vreemd dat we tijdens het wakker zijn alleen nog de herinneringen hebben...

Obsessie mag niet mijn gids zijn,
want ik wil genieten van de vrede rondom me
en nog niet beslissen of ik het pad nog verder ga volgen
oftewel hier langs de kant ga blijven zitten... hoelang?...
ik weet het niet. Ik ken het antwoord niet,
toch nog niet vandaag...

Donkerrood met zonde,
blind geheugen met schaarse kieren,
overal zoete zielen
ik wil me dood dromen...

Nooit meer "knight in shining armor",
Mijn harnas is niet meer essentieel, dus afgelegd en achtergelaten
tesamen met herinneringen uit vervlogen tijden...

Geen verwezenlijkingen om te spreken over goede verhoudingen
of slechte vriendschappen
Betreurend de vrees van de afschuw, want er is stilte maar geen vlucht.
De gesproken woorden om te gillen in de leegte worden vergeten.
Dat brengt het zijn tot zwijgen...

Mijn vrienden, mijn vijanden,
door te leven gaf ik hun het leven, want ik ben een eenzame God,
net zoals om het even welke mens die slechts in mijn verbeelding heeft geleefd
bevlekt uit het verleden en doelloos de toekomst in geprojecteerd.
Eens zo sterk, nu verloren en leeg.
Het zuivere en zorgvuldige plan van de eenzame God in het land van de eenzamen heeft gefaald.

Een diepe slaap de gehele nacht en vervolgens een mooie heldere dag.
Als een vrij en ongedwongen schepsel met een helder bevattelijk bewustzijn.
Omringd door zachte schoonheid middels het schrijven van eenvoudige zinnen.
Genietend van het simpele leven, zoals een oude dag die een jonge vrouw bezit...

All conditioned things are impermanent.
Work out your own salvation with diligence....

De man in de wachtkamer van de dood heeft zilveren haar,
zijn dagen zijn stil en eenzaam en de nachten donker en lang.
Er is geen lied meer in deze winter voor hem
en het wachten duurt zo erbarmelijk lang...

Wanneer we gelukkig zijn, is onze fantasie levendiger;
wanneer wij ongelukkig zijn, is onze herinnering levendiger

Zen is niet iets opwindends, maar concentratie op je dagelijkse bezigheden.

Liefde: "ik kan je niet haten want ik haat niemand."
Haat: "dat is dan de reden waarom je altijd faalt...".
Liefde grijpt teder haat en perst hem aan haar lippen... 

Woorden zijn nodig voor wetenschap en filosofie,
maar voor Zen zijn ze een hindernis

New York - AP. On 2/09/2010, after 5 years of heated debate,
the Commission of Human Rights approved the new International Symbol of Marriage

That's the way

Zonder haar is de dag van de midzomer koud als ijs,
maar mijn wapen in het midden van de winterkoude is liefde,
zoals ontsnappend uit de Abu Ghraib gevangenis,
recht naar het paradijs en ineenstrengeld door het lot van het hart,
van mij en mijn zielsgeliefde..
.

Wat is de zin van dit alles? Van dit wat we leven noemen?
Al die pijn, al die strijd, wat maakt het uit aan het einde of je slecht of goed was?
Moet ik dankbaar zijn voor mijn lot in dit leven, of moet ik kwaad en opstandig zijn om mijn lotsbesteming?
HOU HET WIEL TEGEN, laat de cyclus stoppen
en neem ons mee naar het nirvana zodat allen vrede hebben met het zijn.

Reizend door het leven heb je soms een helpende hand nodig.
Neem mijn gewillig uitgestoken hand aan om je te begeleiden.
Omdat wanneer ik jou bekijk ik mezelf zie, levende één van mijn vele levens.