Het moment om naar huis te vertrekken was aangebroken. Na het inpakken van de laatste spulletjes kwamen Rabeccah en Kennedy nog even langs om dag te zeggen. Ze hadden voor ons beiden een schaaltje beschilderd met zebra's bij, een mooi aandenken aan onze tijd met hen in Zambia. Rabeccah vroeg me thuis de groetjes van 'Mama Afrika' over te brengen, dus bij deze... ;-) We hadden taxichauffeur Obey gebeld om ons naar de luchthaven te brengen, omdat we van hem wisten dat hij er tijdig zou zijn. Elisabeth en Rita hielden ons gezelschap terwijl we op Obey wachtten.
We blikten samen met hen terug op ons verblijf in Zambia. Hetgeen me vooral is bijgebleven, is dat alle mensen hier zo vriendelijk zijn! Op straat spreekt iedereen je aan, men vraagt hoe het met je gaat of loopt een eindje met je mee, gewoon om eens een babbeltje te kunnen slaan. Kindjes roepen 'Hello! How are you?' en komen al van ver op je toegesneld. Ze vinden het geweldig als je even op ze wacht om ze een high five te geven Rita vertelde ook dat Zambia derde in rij was van de meest vredelievende landen in Afrika. Maar liefst 72 verschillende stammen leven er samen zonder onderlinge geschillen. Verdraagzaamheid zit in hun bloed zeggen ze en dat merk je ook echt als je met de mensen praat.
Toen de blauwe taxi door de poort kwam gereden, wisten we dat het tijd was om naar de luchthaven te vertrekken. Het afscheid van Rita en Elisabeth voelde warm en oprecht aan, net zoals ons hele verblijf in Afrika. Ook al vind ik het fijn om naar huis te gaan, naar een douche zonder spinnen en een bed zonder muskietennet, toch zal ik alles hier in Afrika enorm missen! Het was een geweldige ervaring waar ik tal van mooie herinneringen aan overhoud! De pracht van de Afrikaanse natuur en de hartelijkheid van de mensen hier zullen me altijd bijblijven. Ook de kindjes van het weeshuis hebben een speciaal plaatsje in mijn hart veroverd!
Rita vertelde ook dat Zambia derde in rij was van de meest vredelievende landen in Afrika. Maar liefst 72 verschillende stammen leven er samen zonder onderlinge geschillen. Verdraagzaamheid zit in hun bloed zeggen ze en dat merk je ook echt als je met de mensen praat. 
