lang geleden dat ik hier nog geschreven heb, er was dan ook niet veel te vertellen.
Deze week hadden we voor het eerst telefonisch contact. Je zat vast met een dossier en had mijn hulp nodig. Met succes!
Hiermee kwam het oogcontact terug. Nog geen doorbraak, maar even doorbijten en niet loslaten!
Ook kwam ik tot de fantastische ontdekking dat we een (ex-) hobby delen: de scouts. Een beetje een opluchting. Als scout leer je rekening houden met anderen, leer je organiseren, zet je je in voor andermans belang en hopelijk kijk je op een socialere manier tegen de zaken aan. Ikzelf ben eerder een links type. Jij komt uit (de buurt van) de grootstad A., ik vreesde voor een rechtse ingesteldheid. Maar bij scoutsmensen heb ik het vertrouwen dat dit goedzit.
Hopelijk komt er nu schot in de zaak!
Zie je ik hou van je, ik vin je zoo lief en zoo licht -- je oogen zijn zoo vol licht, ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar en je oogen en je hals waar je kraagje zit en je oor met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn jou, maar het kan niet zijn, het licht is om je, je bent nu toch wat je eenmaal bent.
O ja, ik hou van je, ik hou zoo vrees'lijk van je, ik wou het helemaal zeggen -- Maar ik kan het toch niet zeggen.
