Wat met mijn cultureel kapitaal? Wat kreeg ik mee van thuis, van school, van vrienden? Aan welke vormen van cultuur participeer ik en wat zijn hierbij de drempels die ik ervaar?

Wat mijn eigen cultureel kapitaal betreft is deze de laatste jaren heel veel gegroeid. Als kind kreeg ik maar weinig culturele bagage mee. Er was geen interesse in kunst en cultuur en er was ook geen geld voor. Ik kwam er dus heel weinig mee in aanraking. Via forums als de school en de jeugdbeweging was er wel een sporadisch contact met cultuur, maar een echte beklijvende ervaring heb ik niet. Het was pas toen ik wat ouder werd en ik mijn eigen interesses ging gaan ontwikkelen dat er echt sprake was van participatie aan culturele activiteiten. Vooral toneel en muziek spraken me aan. Zo heb ik enkele jaren in een koor meegezongen en deed ik creadans. Die interesse verlegde zich de laatste jaren naar festivals en musicals. Ook toneelstukken bekijken of een goed boek lezen is iets wat ik regelmatig doe. Het bezoeken van museums is iets wat ik voor de eerste keer met school heb gedaan en daarna links liet liggen. Ik vond het saai en eentonig. De manier van kennisoverdracht was niets voor mij. Bij mijn laatste museumbezoek moet ik mijn mening echter herzien en ben ik ook van plan om meerdere musea te gaan bezoeken.

Het is ook vanzelfsprekend dat iedereen van thuis uit alsnog cultureel kapitaal meekrijgt in de vorm van culturele socialisatie. Ouders dragen bij aan het overdragen van culturele kennis en vaardigheden door het aanleren van taal- en leesvaardigheid, normen en waarden. Dit draagt bij aan wat men later mooi en waardevol zal vinden m.a.w. de culturele smaakoverdracht. Bij ons thuis lag er van s ’morgens tot s ‘avonds muziek op. Dit verklaart misschien mijn liefde voor muziek alhoewel ik er een volledig andere smaak op heb nagehouden. Maar er werd veel gezongen bij ons thuis en volgens mij is dat ook wel een beetje de reden dat ik in een koor ben gestapt.

De weg naar de echte cultuurparticipatie heb ik echter zelf gevonden. Een eerste inleiding gebeurde door de school maar ik heb cultuur met de grote C herontdekt door gedeelde interesses met mijn vriend. Met twee cultuur beleven is toch leuker dan alleen? Ik merk echter dat cultuur heel verschillend wordt beleefd in mijn vriendenkring. Muziek is een gezamenlijke noemer waar we met zijn allen kunnen van genieten maar een museum bezoeken of goed toneelstuk bekijken kan niet iedereen smaken. 

Wat mij wel zou kunnen weerhouden om mijn cultureel kapitaal nog meer uit te breiden is de kostprijs van dat alles. Een goed concert kost al snel €30-50 maar ook musea en toneelassociaties moeten een inkomprijs vragen om hun eigen kosten te kunnen dekken. Afhankelijk van die prijs kies ik er voor om wel of niet te gaan kijken of mee te doen. We spreken hier over de financiële drempel. Ook tijdsgebrek is een probleem. Ik merk dat ik soms geen tijd heb of kan vrijmaken en cultuur is dan nagenoeg het eerste die moet wegvallen (tijdsdrempel en motivatiedrempel). Soms is de afstand ook gewoon te groot om te overbruggen dus kies ik er vaker voor om cultuur te beleven in de buurt (= geografische drempel).