è Er moet een betekenis aan kunst worden gegeven. Het vraagt een doordachte educatieve aanpak.  Kunsteducatie gaat niet zomaar over het kunstwerk met z’n intrinsieke kenmerken (objectief), maar wel over wat zich afspeelt tussen het kunstwerk en de omgeving, de context, het publiek, het individu (subjectief). Dit is een leerproces.

è Het heeft geen zin om verschillende organisaties te gaan vergelijken op vlak van cultuur. Bij de 10 verschillen zal je wel 20 gelijkenissen vinden. Veel van wat deze organisaties doen niet enkel aan cultuureducatie maar ook aan kunsteducatie. En kunsteducatie is een vorm van levenslang leren geworden! Maar wat de verschillen tussen organisaties betreft zijn het vooral de kunstenaars en professionals die het verschil maken.

è Het individu en zijn leerproces centraal zetten en niet de kunsten op zich is misschien wel een van de belangrijkste factoren geweest om tot cultuureducatie te komen. Kunsteducatie lijkt zich dan vooral bezig te houden met de kunsten zelf terwijl belevingsprocessen ook gelden bij cultuur! Cultuureducatie kunnen we dus breder gaan bekijken dan kunsteducatie. Maar kunsteducatie mag zich niet terugtrekken op een eilandje! Het moet in de wereld staan en thema’s zoals bv armoede niet schuwen.

ZIE BIJHOREND SCHEMA IN BIJLAGE

Kinderen en kunst

Bijna elke museum of culturele voorstelling heeft een aanbod voor kinderen à is wel het eerste wat wegvalt bij besparingen. Bij museum MAC overheerst de kinderhoek het hele museum. De ruime en rustige architectuur maakt dit educatief de moeite waard en niet alleen voor kinderen, ook voor volwassenen.

Kinderen kijken op een onbevooroordeelde en betrokken manier naar kunst, een vorm van zelfexpressie. De expeditie draait om het thema: ‘Het kind als pedagoog.’ Een autonoom persoon en geen kinderachtige bedoening. Hun blik hoeft niet beleerd te worden maar is juist leerrijk. Kinderen tonen op een speelde manier hoe kunst kan beleefd worden, ver weg van de objectieve interpretatie van een museum die vaak samenhangt met esthetisch oordeel.

De kleine poëzie

Bij MAC gaat men uitzonderlijk aan de slag met kinderen. Bij andere musea is dit meestal een massaconsumptie ipv een doelbewuste individuele omgang met kinderen. Het is vluchtig en overstijgt vaak niet de gewoonste dingen zoals een kleurprent.

Werking

In kleine groepjes en een hele dag à zo kan men ook banden maken met minder assertieve kinderen. De kinderen worden aangezet tot een individueel parcours in een inspirerende omgeving. Sterk visueel, inspirerend en uitdagend. Alles draait rond de inherente kwaliteiten van kinderen en hun culturele beleving. En die artistieke benadering is hierin essentieel. Het doel is dat kunstervaringen kunnen helpen beter reflecteren bij bepaalde gebeurtenissen in hun leven, tot expressie komen.

Kunst van de diversiteit

Kunst EN wereld à kunst maakt deel uit van de wereld. Verscheidenheid in de wereld is niet alleen het gevolg van diversiteit maar ook de manier waarop mensen hem zien en inschatten en met elkaar delen. Het nut van kunst is leren omgaan met kwetsbaarheid. De verstrengeling van schoonheid en kwetsbaarheid is iets wat ze bij Le Grand Atelier willen neerzetten.

Vrije associatie

MAC’s voorstel gaat erover hoe mensen kunst zouden kunnen bekijken, niet veeleer om kinderen serieuze kunstwerken te leren appreciëren. Men mag vrij bewegen en associëren wat kunst heel toegankelijk maakt.  

Cultuur is commercieel geworden, men wil cijfers halen. Zo verliest men intensiteit en dreigt ze over te slaan in entertainment.

Wereldbeelden

Creativiteit is een attitude voor elke dag. De manier waarop men, met openheid, leert omgaan met de diversiteit van de wereld is belangrijker dan het leerproces rond de fascinatie van kunst. Kunst weerspiegelt niet maar toont heel diverse wereldbeelden.