Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
04-01-2008
Ons onherstelbare gezicht...
Licht
We wilden licht meer licht we kapten de boom die in zijn eigen reiken ons verlangen in de weg stond de boom kreunde kermde kraakte zijn laatste vezel scheurde en met een razend suizen van zijn blaadjes sleurde hij zijn leven neer de wind die hem bespeelde week geschrokken uit eindelijk hadden we licht in de kamer in dat licht keken we elkaar aan en zagen klaar ons onherstelbare gezicht
Vreselijke dagen.... Val ik in herhaling? Ik zou wel om mezelf kunnen lachen als het niet zo zielig was. Ben echt geen fuifmens....Heb het graag een beetje rustig.. Heb wel graag mensen om me heen maar raak nooit honderd procent met ze vertrouwd... Raak zelfs niet honderd procent vertrouwd met mezelf..... Beetje HSP-ertje... Vanavond gedwongen feestje met familie...en gastvrouw spelen... en kok... Hopelijk brengen ze ook wat conversatie mee, want het zijn zwijgers.... soms denk ik dat we op dat punt genetisch gestoord zijn :) Maar we zien wel.... misschien valt het allemaal nog wel mee... :(
Vanmorgen was ineens mijn boom ontdooid. Rijpsluiers werden van haar voorhoofd weggenomen, en wat een bruidsjurk was, is schone schijn. Nu moet ze zelf ontnuchterd en ontbladerd in donkere staat tot aan de lente zijn.
De beste dagen gaan als sneeuw voorbij, 'die hadden glans' - ik denk het altijd later wanneer de morgensneeuw gesmolten is en alle dingen worden wat ze zijn:
ze gaan zo opgetogen naar de middag toe en keren terug, en zijn niet meer dan water
"Er is niets geheimzinnigs aan levensgeluk. Alle ongelukkige mensen zijn hetzelfde. Een lang geleden opgelopen trauma, een onvervulde wens, gekrenkte trots, een prille liefdesvonk gedoofd door minachting (of, erger nog, door koude onverschilligheid) houdt hen in de ban, of wordt door hen krampachtig vastgehouden. Zo leven ze elke dag onder het juk van het verleden. De gelukkige mens zal nooit terugblikken en hij bekommert zich niet om de toekomst. Hij leeft in het nu. Daar ligt ook de moeilijkheid, want het heden kan één ding nooit verschaffen: een bestaansreden. Om gelukkig te zijn hoeft een mens alleen maar in het heden te leven., alleen maar voor het heden te leven. Maar als hij behoefte heeft aan een bestaansreden (de zin van zijn dromen, zijn geheimen, zijn leven) zal hij zijn verleden, al is het nog zo duister, moeten herbeleven, en tegelijkertijd moeten leven voor de toekomst, al is die nog zo ongewis. Het leven houdt ons zowel geluk als een bestaansreden voor, maar dwingt ons tussen die twee te kiezen."
Zo begint het boek "Moordduiding" van Jeb Rubenfeld. De man heeft oa filosofie gestudeerd ( ook literatuur en psychologie - in Harvard en Princeton - en hij promoveerde op Freud ) en het is er aan te lezen ... Een veelbelovend begin... Maar is het ook waar wat hij schrijft? Gedeeltelijk wel, maar gedeeltelijk ook niet. Helpen vroegere ervaringen van gemis en ongeluk niet mee om gelukkige momenten te smaken en te appreciëren? Is niet zo eenvoudig minder positieve ervaringen een plaats te geven zonder dat ze je volledig platdrukken en angstig maken voor de toekomst...
Ik wijs met mijn verkeerde handen voorbij de verte naar de zon die als een oorlogrode cargo in de wolken zinkt tussen het gele hoogland van de liefde en het zwijgend laagland waar de aterzwarte raven grazen van de dood
De ogen van de scherpe mensen vielen als hete kogels door mijn vlees
De wereld voor mij ziet de wereld achter mij doorheen het vergezicht van mijn geperforeerd bestaan
Ik voel de wind die door mijn lichaam wijst en lachend knipoogt naar de dood
Ik sta alleen diep in mijn eenzaamheid begraven omdat mijn wezen in het zwijgen wortel schoot en niemand ooit het woord begreep van mijn versteend gebaar dat naar het hart wees van de mens die mij bekeek
Vreselijke kerstdagen... iedereen hier om beurten ziek...buikgriep... Waar is de kerstsfeer van vroeger? Heb er dit jaar totaal niets van gemerkt. Ik had nochtans mijn best gedaan, met kerstboom en -stal, en lichtjes en kaarsen... Maar neen, totaal niets... Jaren geleden zongen we elke Kerstnacht de middernachtmis ergens in een klein kerkje hier in de buurt. Toen spatte het kerstgevoel er af... "Das Neugeborne Kindelein", "De kleine trommelaar", een mis van Gabrieli of iets in die zin... en dan de traditionele kerstliederen. En achteraf met heel de bende uitbundig vieren in het parochiezaaltje...Zalig die sfeer van samenhorigheid... Ondertussen is de oude pastoor al vele jaren dood en begraven, en de middernachtmis dus ook.... Zelfs de dirigent van toen is ondertussen ook al gestorven. Het koor is helemaal veranderd en ik ben er al heel lang geen lid meer van... Maar elk jaar weer mis ik die sfeervolle nacht...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
