Wil je op de hoogte blijven van mijn blog zonder steeds op de blog zelf te komen kijken? Schrijf je in voor de mailinglist door eerst je e-mailadres in de witte balk te typen en dan op de knop 'zet me der maar op' te drukken. Zo krijg je een mailtje zodra ik een blogupdate heb gemaakt.
Het is alwéér een week geleden... tgaat veel te snel! :(
Vorige week was mijn laatste week in Alotenango. Woensdag ben ik eindelijk terug naar school kunnen gaan (stomme voedselvergiftiging) om mijn weekje af te maken. Het werd een rustige week, waar ik eigenlijk op school bijna niks heb gedaan omdat ik me nog redelijk afgezwakt voelde. Vrijdag was mijn laatste dag en alle leerlingen hadden tekeningen, briefjes of cadeautjes mee. Echt ongelooflijk! Ik had het niet verwacht:)
Na schooltijd zijn Judith en ik nog op twee huisbezoeken gegaan bij leerlingen van de school. (Het is de bedoeling dat je, als je als vrijwilliger in Alotenango gaat werken, in de eerste week op huisbezoeken gaat om wat kennis te hebben over de leefsituatie van je leerlingen. (Lees: Eerste week in Guatemalteekse tijd;-))) Bij het zien van de huisjes werden we toch wel eventjes stil... De leerlingen komen thuis in een leeg 'huis' (dat van hout en zeilen of met een beetje geluk van golfmetaal is gemaakt) omdat hun ouders beiden werken om een beetje geld te proberen te verdienen. Ze krijgen met een beetje geluk 's avonds nog een tortilla om te eten, maar zelfs dit is niet zeker. Echt pakkend.
's Avonds zijn we gaan vieren dat Judith en ik vanaf nu niet meer moesten opstaan om 5u30, maar mochten uitslapen! Dat was een feestje:D Het weekend ben ik gezellig in Antigua gebleven, aangezien er zaterdagavond een BBQ was met de vrijwilligers van Los niños.
Anne, Rients en ik zijn zaterdagochtend op zoek gegaan naar een garage in een dorpje naast Antigua waar ze de amerikaanse 'school busses' omtoveren in chicken-busses. Vol overgave (en met een kleine kater) vertrokken we dus met z'n drieën naar Ciudad Vieja. Daar aangekomen zijn we wat beginnen rondvragen waar die garage (waar ze het er in de Lonely Planet over hebben) zich bevond. We kregen al snel aanwijzingen van waar we naartoe moesten gaan. Nog steeds vol overgave stappen we ernaartoe, om uiteindelijk geen garage te vinden. We vragen opnieuw de weg naar de garage, die we weeral na een kleine twijfel krijgen. Met nog steeds toch wel best veel overgave volgen we weer de aanwijzingen en komen we een garage tegen waar mensen aan een chicken-bus zijn aan het werken. Uiteindelijk hebben we twee 'garages' gevonden waar er mensen een chicken-bus waren aan het inkorten, maar van die grote garage die we zochten hebben we niets gezien. Na de tweede route-aanwijzing hadden we al door dat we niet echt iets gingen vinden, en toen we na de 27ste keer vragen te horen kregen dat we naar Antigua moesten voor die garage, hebben we onze overgave in Ciudad Vieja achtergelaten en zijn we gewoon weer naar huis gekeerd. :D
Zondag zijn we naar de hotsprings dicht bij Antigua gegaan. Na een lekker ontbijt/brunch hebben we een taxi gebeld die maar niet kwam opdagen. Anne is dan maar bij de overburen gaan vragen van wie die toch wel heel verleidelijke pick-up-truck was die voor ons huis stond. Na de eigenaar te hebben gevonden heeft Anne hem met haar vrouwelijke charmes weten te overtuigen om ons voor een goed prijsje naar de hotsprings te brengen. Het was echt een geweldige (pijnlijke: lees: bulten op straat waar over gevlamd wordt) rit:D De hotsprings waren op zich niet even speciaal als die van Xela, maar het was toch wel chill om af en toe in het water te trappelen en nadien je te laten opdrogen in de zon.
's Avonds hebben we (ik en mijn huisgenootjes) de familie uitgenodigd om te gaan eten in de Mc Donalds, tot grote vreugde van de kindjes (en van ons ook:D). Het was echt leuk, vooral toen Rients, Tessa en ik ons niet meer konden inhouden om luid mee te zingen met de muziek die daar werd afgespeeld, met als gevolg dat onze familie zich een beetje schaamden maar het toch heel erg grappig vonden. Het werd nog een heel plezante avond;-)
Gisteren (maandag) heb ik mijn eerste dag gehad in San Mateo waar ik normaal gezien toneelles zal geven. Ik heb me echter nog nooit zo onnuttig gevoeld :D Ik blijf wel denken dat het komt omdat het nog maar het begin is, en dat het allemaal wel zal loslopen. Vandaag ga ik al een spelletje spelen met hen en met mijn 'mentor' een planning maken van mogelijke toneeloefeningen of spelletjes die we zullen kunnen doen.
Volgende zaterdag vertrek ik naar Tikal (de Mayaanse wereld van Guatemala) en ga ik van daaruit een weekje reizen. Dus ik verontschuldig mij nu al, maar jullie zullen weer twee weekjes moeten wachten op een blogberichtje :)
Muchos besos! Adios, hasta la proxima vez en dos semanas!