Wil je op de hoogte blijven van mijn blog zonder steeds op de blog zelf te komen kijken? Schrijf je in voor de mailinglist door eerst je e-mailadres in de witte balk te typen en dan op de knop 'zet me der maar op' te drukken. Zo krijg je een mailtje zodra ik een blogupdate heb gemaakt.
Como estan? Aqui todo pasa muy bien y todo es muy divertido! Me gusta mucho!
Mijn excuses voor mijn luiheid van vorige week, maar nu volgt gewoon een méga update van TWEE weken:D
Ondertussen is mijn laatste week in Alotenango (de 4de) al aangebroken... Het gaat zo ongelooflijk snel! Ik heb al wat les mogen geven, wat wonder boven wonder steeds lukte! Heuj! De leerlingen zijn echt super tof en helpen mij als ik hun hulp nodig heb:D De leerkracht sprong in het begin steeds heel erg snel in om mij te helpen, maar na een paar lesjes heeft ze wel begrepen dat de leerlingen wel naar mij luisteren en mij begrijpen:D Ik merk wel dat het lesgeven hier anders verloopt dan in België. Mijn leerkracht is gelukkig heel erg open en heeft echt oor naar mijn mening en mijn opmerkingen. Dat is heel erg fijn. Ik vind het heel erg leuk om daar les te geven, maar moet toch eerlijk toegeven dat lesgeven in het Nederlands nu wel als hemel op aarde klinkt:D
Voor de rest zijn de avonden tamelijk rustig. Natuurlijk is er de open mic night in de rainbow café wat ondertussen al een vaste bestemming is op woensdagavond. Twee weken geleden heeft een jongen daar met heel erg veel overgave een heel erg valse versie van Hallelujah gezongen, hilariteit alom, vooral omdat hij dacht dat hij echt goed bezig was! Hij was zo blij van zijn prestatie dat hij de week erop het lied nog eens heeft gezongen. Deze keer heeft hij toch een paar reacties gekregen dat het toch niet super was.. en hij was zeer verbaasd.
Donderdagavond was ook een heel leuke avond. Judith, Arne en Xanthe hadden twee muzikanten uitgenodigd op hun dakterras om wat muziek te spelen, echt heel erg chill!
Dat weekend ben ik gezellig in Antigua gebleven aangezien we zaterdagavond met alle vrijwilligers en vrienden van Los Ninos carnaval (Op z'n Hollands natuurlijk:D) gingen vieren. Dat was echt feest!:D Het klaarmaken was al heel erg tof, en in de auto op weg naar de bar waar we gingen vieren werden vollenbak nederlandse carnavalliedjes gezongen (waar ik hier en daar een cantusliedje herkende:D). Het feest zelf was ook heel erg leuk, én fout:D Na een dikke, lekkere hamburger te hebben gegeten (van al dat dansen en zingen kreeg ik natuurlijk honger) was er een limbowedstrijd voor vrouwen, waar ik (verkleed als gymnaste) natuurlijk aan wilde en moest meedoen:D De catch: na elke keer onder de stok te sukkelen moest je een shot tequilla drinken. Ik weet niet hoe ik het heb gedaan, maar heb in 5 minuten 5 shotjes gedronken én ben tweedes geworden:D HEUJ!:D Ik bedank de lekkere hamburger en mijn hongerige maag om mij (bijna) niets te laten voelen van al die shotjes!
De volgende dag ben ik met vriendinnen naar Pastores gegaan. Dit is een dorpje op ongeveer een kwartier van Antigua. Het dorp bestaat uit 1 straat waar enkel leren laarzen worden gemaakt voor een spotprijsje! Het was echt leuk om te zien, en ik heb aan de verleiding kunnen weerstaan om schoenen te kopen:D
Vorige week was nog een rustigere week dan de weken ervoor, omdat de vermoeidheid echt begon toe te slaan. Elke dag opstaan om 5u30, naar school gaan en in de namiddag wat rusten, lessen maken, zingen of salsales volgen.
Donderdagavond was ik uitgenodigd om met vrienden bij iemand thuis te gaan eten, ook echt chill.
Zoals jullie tot nu toe hebben kunnen lezen is het hier chillheid alom... maar...
Vrijdagavond: Heuj, weekend, laten we ergens gaan eten. Tessa, Conso en ik gaan op zoek naar een gezellig restaurantje, en we vinden er eentje. Het eten was kei lekker en goedkoop. Wij dus denken: Dit wordt onze nieuwe favoriete tent, hier komen we zeker nog eens terug. (nog steeds chill)
Zaterdagochtend: Conso en ik vertrekken met Hilde naar Xela (Quetzaltenango, hoogste stad in Guatemala) met de chickenbus. Na een paar vreemde en plotse overstappen op andere bussen komen we aan in Xela (chill). Na een lekker middagmaal vertrekken Conso en ik naar de hotsprings van Xela (Warmwaterbronnen met een enorm mooi zicht) Dat was natuurlijk ook echt chill, al begon ik een beetje last te hebben van mijn maag.. Daar hebben we een heel erg vriendelijke familie ontmoet die in de hotsprings de 89ste verjaardag van hun oma vierden. Ze nodigen ons uit om nog een sandwich te eten (nog steeds chill, maar mijn maag begint meer en meer kuren te vertonen)
We komen terug aan in het hotel in Xela... en vanaf toen: weg chillheid. Ik lag om 18.30 half in bed en half op de wc, met enorm veel last van mijn maag. De hele nacht om het uur wakker geworden om vervolgens naar de wc te spurten... Conso kreeg de volgende ochtend ook erg veel last, en toen ik naar Tessa een smsje stuurde om te vragen hoe het met haar was en zij terugstuurde: ik voel me rot!, werd het duidelijk... Dag nieuwe favoriete tent, bedankt voor de voedselvergiftiging...
Zondag hebben we naar de lieve familie van de hotsprings gebeld die voor ons een luxueuze bus heeft geregeld om terug naar Antigua te gaan, omdat we 4 uur op een chicken-bus echt niet zagen zitten. De mama van de famillie heeft ons echt vertroeteld terwijl we op de bus zaten te wachten, echt geweldig en zo lief!
Toen we terugkwamen in Antigua zijn we snel ons bed ingekropen en zijn we allebei als een blok in slaap gevallen.
Maandag (gisteren) en vandaag ben ik niet gaan werken in Alotenango omdat ik me nog steeds niet super voel(de). Morgen ben ik wel van plan om terug te gaan, aangezien dit mijn laatste week daar is en ik de kinderen toch nog wil zien!
Zo, dit was een verslagje van twee weken. (Voor diegenen die niet blij waren vorige week dat ik geen blogupdate heb gemaakt, deze was enorm moeilijk om te maken omdat het echt moeilijk was om me alles te herinneren, dus verwacht vanaf nu maar elke week weer een updatje:D)
