Zondag 23/09

Eigenlijk veel niets gedaan die dag! Een beetje geluierd voor het harde leven hier zou beginnen!

’s Avonds gaan eten in een heel gezellig restaurantje met de twee Duitse dames van de Facultad de Educación, Marich, Evelien en Tine (nog een Belgisch meisje). Heel gezellig avond!

Maandag 24/09

Vol goede moed naar onze allereerste les: Psicología fysiológica. Helemaal in de faculteit van psychologie. Maandagochtend hebben we dit dan ook nog echt te voet gedaan (wat ons zeker 40 minuten heeft gekost). Dat heeft ons doen beseffen dat we in het vervolg wel een bus zullen zoeken!

Deze les was een regelrechte ramp. Eerst en vooral bleken deze lessen al een week geleden begonnen te zijn. De profesora was een heel oud vrouwtje, dat amper boven geroezemoes uitkwam. Ik heb geprobeerd iets op te schrijven, maar helaas is mijn Spaans nog niet zo ver gevorderd dat ik kan luisteren en schrijven tegelijk. Dus het meeste uit mijn notities heb ik overgeschreven van een meisje met een laptop voor mij, die toevallig een gigantisch lettertype had opstaan J ! En toen we na de les ons even gingen voorstellen aan de prof, kwestie dat ze wist wie we waren, zei ze enkel: ‘Goed. Ik heb geen tijd voor jullie.’

Ik was zelfs echt nog even verbaasd! Wat een verschil met de andere Spanjaarden die je hier ontmoet! Dus: een kleine ramp.

Maandagavond hebben we dit dan weggevierd met een feestje met onze Duitse amigas, twee Braziliaanse meisjes, een Frans meisje dat ook bij psychologie studeert, wij als drie Belgische dames en nog 2 andere Belgische meisjes!

Dinsdag 25/09

Onze tweede les. De moed was ons al redelijk hard in de schoenen gezakt na de les van maandag…

Deze les was aan de Facultad de Educación, een stukje dichterbij dan psychologie. En wat een verschil! Hier waren de lessen nog niet begonnen en hebben wij dus de eerste les kunnen meemaken! Hoera! Ook is het een heel lieve prof, volgens wie ik een beetje een Frans accent heb als ik Spaans praat J. Voor de rest was ze echt heel snoezig, want ze was heel fier op het beetje Engels dat ze kon dus mogen we taken maken in het Engels. Ook als we vragen hebben, mogen we haar een mailtje sturen in het Engels. Wauw, dit maakte veel goed van maandag!

Rond 16u stond er een examen gepland om het niveau van Spaans te bepalen voor de cursus die woensdag zou beginnen. In het begin dacht ik: ‘Oh wauw, mijn niveau van Spaans is dan blijkbaar nog redelijk!’, tot ik door had op bladzijde twee dat het niveau duidelijk oplopend was J!

Daarna hebben we ons gehaast – sneller dan Marie’s toekomstige echtgenoot – naar onze faculteit van pedagogie. Daar kwamen we dan 10 minuutjes te laat aan in de les, wat zorgde voor een enorm genant moment. Moesten we in ons gebrekkig Spaans uitleggen dat we een test hadden van Spaans en daarom te laat waren. En dat gaat nog, maar toen waren alle blikken al op ons gericht en begon die vrouw nog heel wat vragen te stellen: ‘Oh, erasmus, waar zijn jullie dan van? Oh leuk zeg. Jullie kunnen toch al wat Spaans? Oh geweldig.’ Dus hoe meer die vrouw praatte, hoe genanter de situatie werd natuurlijk…! Uiteindelijk toch kunnen gaan zitten, maar bleek het weer een eerste les te zijn, waarbij alle taken werden voorgesteld. Een gigantische taak met een presentatie in het Spaans en dergelijke. Oh boy! Gelukkig zat er een Spaans meisje naast ons, Sara, en zij wil ons in haar groepje opnemen! Hoera! En ze wil ons ook haar kotgenoten leren kennen enzo, dus het zag er echt een heel leuke uit!

Woensdag 26/09

Op naar psychologie! Om 9u zaten we in het juiste lokaal, tot plots ons opviel dat we enkel met 5 erasmusstudenten daar zaten… Mmm… Er is iets mis J Tot er een vrouw naar ons kwam om ons even te melden dat we daar niet juist zaten. De les was verplaatst naar donderdag 27/09, om 8u ’s morgens. Daar hebben we dan nog een meeting voor erasmusstudenten van psychologie bijgewoond, die eigenlijk erg nutteloos was. Vervolgens gingen we naar ons practicumlokaal en wat bleek na een halfuur wachten? Deze week nog geen practica! Maar niemand die ons dat even gemeld heeft natuurlijk…

’s Avonds hadden we les bij pedagogie, maar die prof had ons even te melden dat we een heel raar vak hadden uitgekozen om op te nemen als erasmusstudent. Vervolgens heeft hij een ander vak aangeraden, dat hij ook geeft en dat beter zou zijn voor onze opleiding. Dat betekent: alles weer veranderen! Joepie zeg!

’s Avonds onze eerste les Spaans en wat blijkt? Ik zit in een groep die veel te hoog is! Alle anderen kennen hier al alle tijden, wat ik nog niet kan. Met als gevolg dat ik hier allerlei oefeningen krijg voorgeschoteld die ik niet kan invullen…

Donderdag 27/09

Om 6u30 uit de veren en om 8u zat ik in een aula (wat je een aula wil noemen: een klaslokaal voor 40 man zeg maar!) tussen psychologiestudenten. Geen probleem, eindelijk iets in orde aan deze faculteit. Tot de prof haar powerpoint opstartte. Het bleek een heel ander vak te zijn dan wij moesten volgen! We waren dus voor niets gekomen en het vak dat we zouden volgen, is dan toch op woensdag om half 9. Het lijkt wel of de faculteit van psychologie alles doet om haar studenten hopeloos te doen worden… Met mijn lichtelijk ochtendhumeur kan je je al inbeelden hoe aangenaam ik nog was in de omgang na deze confrontatie met het Spaanse onderwijssysteem!

Ik ben dan ook nog even langsgegaan bij de ‘Cursos internacionales’, om even duidelijk te maken dat dit niveau van Spaans voor mij te hoog gegrepen was. Maar daar vertelden ze me dat de andere groep vol zat en dat ze maar eens met de leerkracht gingen praten hierover.

Vandaar terug naar pedagogie om de tweede les van ‘Intervención psicopedagogia’ bij te wonen. Nog steeds heel leuke prof, een powerpoint (zeldzaam hier!) en zelfs een meisje dat haar prachtige notities wil doorsturen! Hoera!

Daarna hebben we ons hele vakkenrooster opnieuw aangepast en ja hoor, we zijn erin geslaagd een schema op te stellen dat enkel vakken van pedagogie betreft. Het spijtige is dat we dit allemaal opnieuw moeten opsturen naar Leuven, terug langs de erasmusverantwoordelijke, langs Paco de kopieman en terug langs vriend Carlos…

Maar we hebben het ervoor over! Boe aan de faculteit psychologie! En deze vakken liggen waarschijnlijk meer in de aard van onze vakken in Leuven, dus op hoop van zegen!

’s Avonds ben ik me gaan inschrijven voor salsalessen elke vrijdagavond 2 uurtjes.  Vervolgens dus Spaanse les, waar ik niets van kon. Dus in de pauze ging ik even naar mijn leerkracht om te zeggen dat ik echt niet kon volgen en dat ik het niveau van de klas achteruit zou halen. Liep ze even van me weg naar een andere leerkracht, kwam er nog een andere leerkracht bij, totale chaos. Tot ze terug naar mij kwam en zei: Je mag veranderen. Dus moest ik daar zo in de pauze van 5 minuten veranderen van klaslokaal met al mijn spullen. Echt een beetje een gekke boel, maar ik ben al lang blij dat ik zit waar ik hoor te zitten J !

Donderdagavond zijn er ook een boel vriendinnen één van mijn roommates aangekomen. En die komen allemaal uit het Zuiden, dus als zij tegen elkaar spreken, versta je er bijna niets van! Maar ze waren wel heel vriendelijk!

Vrijdag 28/09

Om 11u was er een afspraak gepland met de professor die ons dat andere vak had aangeraden. Hij vertelde ons dan dat dit vak inderdaad veel beter is enzovoort enzovoort. Dus, vanaf volgende week zullen onze juiste lessen eindelijk starten. Helaas was de erasmusverantwoordelijke niet aanwezig voor de rest van de dag, waardoor we dus niet naar Paco konden, noch naar vriend Carlos. Maar maandag hopen we dit allemaal in 1 klap af te werken. Voor de rest zijn we dan maar teruggekeerd naar onze piso en heb ik een namiddag Spaans geleerd.

’s Avonds na de Spaanse les heb ik gegeten met de amigas van mijn roommate dan, wat echt heel erg gezellig was! Maar het is natuurlijk nog steeds zo dat ik daar niet veel zeg, want ik kan niet alles volgen wat ze zeggen – zeker niet als ze schoolherinneringen ophaalden. Maar ééntje van hen had zelf een jaar gestudeerd in Duitsland en had het dan zo precies wel voor buitenlanders J ! Lucky me!

Ik moet zeggen, dat groepje vriendinnen leek echt een beetje op de Open Avond’ers!

En zij gingen die avond weer uit, wat hier betekent een uur of 2, 3 klaarmaken en dan all dressed up naar een feestje gaan. Ze vroegen nog of ik meeging, maar dat heb ik even afgezegd. Een beetje slaap kan ik wel gebruiken na zo’n 2 zotte weken. Het lijkt een beetje of ik hier al 2 maanden ben! Zoveel gebeurd in 2 weken tijd! Ik heb hen alleszins beloofd zaterdag met hen mee te gaan. Ben benieuwd om de typische Spaanse uitgaansplekjes te leren kennen!

29-09-2012 om 00:00 geschreven door Lieve  

vrijdag 21/09

EINDELIJK! Ik ben officieel student aan de Universidad de Salamanca! Dit wil natuurlijk nog niet zeggen dat mijn vakken in orde zijn – wie had dat gedacht? Maar het echte studentenleven kan hier voor mij beginnen.

Onze goede vriend Carlos had duidelijk erg zijn best had gedaan: hij was maar een halfuur te laat en was hard aan het werken, want hij had lichtjes last van stress. Er stonden dan ook wel zeker 3 studenten te wachten aan de deur en zijn telefoon rinkelde al een paar keer. En ondertussen wou hij nog eens per se met google translate ons gesprek verder voeren. Alleszins, stress dus voor onze Spanjaard. Maar dan bleek ook nog eens ons adres niet kloppen op het papier dat hij ons gaf. Bij mij hadden ze mijn Spaanse adres ingevoerd – gek, want op alle andere papieren staat mijn Belgisch adres. Bij Evelien hadden ze dan weer het Belgisch adres ingevoerd, maar met een zelf uitgevonden straatnaam. Dan probeerde hij dit te veranderen, duidelijk gestresseerd, en maakte hij ons duidelijk dat dit niet werkte. We hebben het er dan maar gewoon bij gelaten; brieven maken toch weinig kans om toe te komen of verstuurd te worden hier, dacht ik zo.

Met dat papier zijn we naar de International Office gegaan, waar we onze studentenkaart kregen! Hoera hoera! En daar bleek trouwens het adres wel juist in de computer te staan en bleek het geen probleem te zijn. Voor hen dan toch. Nu is het nog enkel wachten op toestemming vanuit Leuven… En als we dit niet krijgen, zal onze hele puzzel opnieuw beginnen.

Nu, het is nog niet allemaal geregeld. Maandag moeten we nog even binnenspringen bij Carlos – hoewel we les hebben de hele voormiddag. En dan gaat hij ons tonen hoe de Spaanse Toledo werkt. Dat kon hij namelijk vrijdag nog niet doen, want de informaticadienst werkt enkel op maandag en donderdag. Op z’n Spaans zegt! Dit gaat volgens hem maar een kwartiertje duren en kunnen we doen als we een pauzeke van een kwartiertje hebben. Ben benieuwd of hij dan niet toevallig een uurtje op koffiepauze is…

Voor de rest kunnen we nu ook bijna beginnen aan onze taalcursus. Dinsdag vindt het examen plaats om te bepalen in welk niveau we zitten. Het enige spijtige is dat dit examen enkel en alleen om 16u plaatsvindt; net wanneer wij één van onze eerste lessen hebben! Maar we hebben al een mailtje ontvangen dat die les om één of andere reden een halfuurtje later zal beginnen (Hoewel ik dat mailtje niet heb gehad, dus ik zal na die les eens naar dat meneertje de professor gaan om dat te regelen). Dat betekent dat we enkel heel snel ons examen moeten maken en dan op 0 seconden tijd in de les geraken! Peace of cake!

Later zijn we vrijdag nog een beetje gaan winkelen om eindelijk wat te kunnen genieten van een beetje eerste vrije tijd in Salamanca. Ze hebben hier onder andere een Zara die gebouwd is in een oude kerk! Echt de moeite waard om eens binnen te gaan, gewoon om rond te kijken.

’s Avonds was er een Erasmus-feestje, waarbij we werden rondgeleid naar 3 bars. In de eerste kregen we gratis tapas. In de andere kregen we een paar gratis drankjes. Op weg naar deze meeting zijn we een hoopje andere Belgen tegengekomen, van Hasselt en de kanten van de zee. Met hen zijn we dan het verdere nachtleven in getrokken. Er was dan bij ons groepje ook nog een Frans meisje en een Franse jongen. Wat duidelijk heeft gemaakt dat mijn Frans totaal de dieperik is ingegaan door het Spaans J .

Zaterdag 22/09

Eerst en vooral voor de eerste keer deze week geen wekker gezet en gewoon kunnen uitslapen. Ik denk dat ik het nodig had! Dan rustig ontbeten (of zeg maar geluncht): stokbroodje met choco, perzikske, glasje melk…

Vervolgens hebben we een beetje rondgelopen naar een park. En BAM! Het mooiste park dat ik ooit heb gezien! Er waren overal bomen, veel gras, heel groen dus. En zo rustig! Je hoorde bijna niets van de stad en je kon zelfs vogeltjes horen fluiten. Echt prachtig. En daar was in het midden dan zo’n soort van ijzeren bogen, waaronder je door moest lopen. Op één van die bankjes onder die bogen zat een oud Spaans meneertje, met zo’n typische witte hoed op. En hij heeft ons verteld over de planten die aan de bogen groeiden. Het waren blijkbaar rozen en in de maand mei komen al die rozen uit. Dat was volgens hem echt de moeite waard! En hij vertelde ook nog eens over de perenbomen die daar stonden. Dat park was echt heel sjiek. Ik denk dat ik tot daar ga gaan om mijn kilometerkes te lopen! J Maar ik heb ook besloten salsalessen te nemen. Dat kan zelfs blijkbaar net naast mijn deur, twee huizen verder! En ook zumbalessen! Dus dat zou echt wel leuk zijn!

’s Avonds gekookt met Penny, het Griekse meisje, Marich en Evelien. Dat was heel erg leuk! Daar nog even op het internet gezeten, want helaas pindakaas, nog steeds geen internet op mijn kot L. Ik heb ze hier zaterdag bijna niet gezien, mijn kotgenoten, maar ik ga het plan nog eens navragen vandaag…

Uiteindelijk op tijd in mijn bedje!

24-09-2012 om 00:00 geschreven door Lieve