Mocht het mij eens niet goed gaan, dan hoef ik mijn boek maar te lezen en weet ik weer wat ik ben ...
Ik schrijf omdat ik wil schrijven dat ik gelukkig ben.
Op een dag zal het zover zijn en zal ik schrijven - met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden, en met rode oren en rode wangen; ik ben gelukkig.
Als ik daarna ooit nog twijfel en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij of zelfs reddeloos verloren, kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben: gelukkig.
Iemand heeft je pijn gedaan, Je voelt het diep vanbinnen, Het wilt maar niet overgaan, Wat moet je nu beginnen? Kom maar, ik troost je Ik tover voor even Een draagbaarder leven, Totdat je 't alleen weer kan, Wat vind je daarvan?
Vrolijk en uitbundig speel je vaak de clown Zo verberg je dat stukje in jezelf, dat verdrietig is en down. Weet je niet dat je, jebij mij helemaal bloot mag geven? Ook voor die sombere dagen, heb ik een plaatsje in mijn leven
Kleine mensen willen groot zijn Kleine mensen willen groot zijn, Grote mensen vaak weer klein, Zou het niet het beste wezen, Altijd maar jezelf te zijn?
Kon ik maar toveren, Was ik maar een tovenaar, Kon ik maar toveren, Dan toverde ik het leven niet zo zwaar, Kon ik maar toveren, dan zou ik het wel weten, Kon ik maar toveren, dan zou iedereen, het nare zijn vergeten, al mocht ik maar voor 1 dag een tovenaar zijn, dan toverde ik voor altijd, voor iedereen het leven reuze fijn!
hou van jezelf om wie je bent, hou van jezelf om wat je kent, wees jezelf en leer gelukkig zijn want wat een ander heeft, is soms maar schijn.
hou van jezelf en leer ervan dat je van anderen, gemakkelijker houden kan, hou jezelf geen spiegel voor
want de realiteit lijkt zo anders hierdoor. Leer liefde te nemen en te geven, en wees een realistsch, met wat je wilt in je leven, stop die kwelling en de pijn pas dan kan je jezelf zijn