We zijn net terug van onze heerlijke, maar uitputtende fietstocht. Het doel was om te fietsen naar een crematieoord, de smokkelroute naar Guyana en het papegaaieneiland. We begonnen onze fietsroute terug langs de zeedijk waar we eergisteren al een ritje waagden. We bleven deze weg volgen tot we plots voor een zandweg stonden… Omdat we toch ons doel wouden bereiken, probeerden we de zandweg maar uit, we hadden immers toch een ganse dag uitgetrokken voor deze fietstocht. We fietsten hobbel de bobbel, langs salamanders die op de laatste moment wegritsten, Eveline over een slang die net niet op tijd de weg was overgestoken, langs het mooie landschap, rustige riviertjes en bomen met vooral veel vogelgeluiden en af en toe een schrikwekkend geluid van een koe of paard dat eenzaam in de wei stond te wezen. Tot we onze eerste doelstelling tegenkwamen: het crematieoord. Het stelde eigenlijk niet zoveel voor dan we gedacht hadden. Een gebouw waarin volgens ons een viering werd gehouden voor de overledenen en eventjes verderop de verbrandingsoven, die zelfs in opdracht leek te werken van het ziekenhuis waar wij stage lopen. Nog veel veel verder, na verschillende kruispunten waarop we steeds opnieuw overwogen om terug te draaien, kwamen we eindelijk het smokkelpunt naar Guyana tegen. Veel was er niet te zien, buiten een paar bootjes en smokkelaars die geld aan het ruilen waren tegen pakjes die de bootjes op gingen. We voelden ons in ieder geval niet echt welkom toen we erop zaten te kijken hoe ze aan het smokkelen waren. Omdat we vreesden dat het papegaaieneiland toch te ver zou zijn, zijn we nadien teruggedraaid richting ons huisje, via een andere weg weliswaar, gebaseerd op ons oriëntatiegevoel. En maar goed dat we tijdig waren teruggedraaid…we voelden de zon stevig doorbranden en waren natuurlijk onze zonnecrème vergeten. Aan ons huisje aangekomen, stelden we onze brandplekken en bruinplekken vast (in ondergoed hebben we nu juist een wielrennersoutfit aan: zie foto) en besloten we toch nog even een frisse duik te gaan nemen in het zwembad. Een zalig plonsje om al de overbodige hitte kwijt te geraken ;-) Ondertussen zijn we terug in ons huis aangekomen. Murw maar voldaan kijken we terug op een leuke dag

Morgen een uitstap naar Bigi Pan! We zijn benieuwd!

23-02-2013 om 22:29 geschreven door Liesbeth en Eveline  

Jaja, jullie lezen het goed! Maandag is het hier nationale feestdag en mogen wij lekker thuis blijven! Superleuk nieuws op het einde van een voor de een wat drukkere werkdag dan de andere! Deze feestdag wordt hier in Nickerie blijkbaar niet echt gevierd, maar een dagje vrij is altijd mooi meegenomen. We zetten ons verlengd weekend in ieder geval al heel rustig in vandaag, om morgen onze plannen wat meer over het weekend te kunnen spreiden. Zalig!!

23-02-2013 om 00:08 geschreven door Liesbeth en Eveline  

Vandaag was het weer een stalende dag! Na een goed gevulde werkdag vonden we het de moeite waard om onze fietsen eens tegoei uit te testen en op zoek te gaan naar de zeedijk. (En ze zijn goedgekeurd!!) Een mooie warme fietstocht bracht ons daar al snel heen. Hoe verder we ons uit het centrum van Nickerie begaven, hoe meer natuur en hoe mooier de omgeving was. Echt een ideale fietsomgeving en -temperatuur. De zeedijk was ook mooi. Hoewel het naar onze mening nog mooier had gekund als er niet zoveel afval tussen de stenen lag en het water lichtblauw was ipv donkerbruin… Toch hebben we daar eventjes in het zonnetje genoten van het zalige uitzicht en het windje dat er blies. Daarna beslisten we onze fietstocht nog een beetje verder te zetten. We kwamen na het volgen van de lange rechte weg bij een Hindoestaanse tempel uit. Het zag er mooi uit, maar toch wat vreemd. Wij zouden het eerder een kermisattractie noemen (zie foto).

De fietstocht terug naar ons huis bleek wel verder dan verwacht, zeker met wind op kop. Maar dat was in ieder geval een goede opwarmer voor zaterdag, want dan gaan we onze fietstocht nog wat langer maken. De bedoeling is om te fietsen tot het papegaaieneiland, maar onderweg zouden we ook een smokkelroute naar Guyana tegenkomen en een bepaald kerkhof of zoiets in die aard. Zaterdagavond/zondagochtend zullen jullie in ieder geval horen of dat gelukt is ;-) Mijn kont doet in ieder geval nu al pijn als ik eraan denk :p Vandaag heeft ie in ieder geval al een tocht twee uur fietsen overleefd :D

Groetjes!!

22-02-2013 om 01:15 geschreven door Liesbeth en Eveline  

De week begon niet optimaal, maar het gaat alleen maar beter! Gisteren was het een drukke werkdag voor ons beide, zowel op de spoed als op de zaal. Ook hadden we om 13u opleiding, wat in feite elke maandag en donderdag wordt gehouden, maar deze keer was het iets speciaals. Het onderwerp was reanimatie en er lag alweer een gekende pop klaar. Het ging echter niet om de standaard eerste hulp, maar we moesten de poppen intuberen. Haha, ge kunt waarschijnlijk wel geloven dat het nogal een zicht was hoe we in die pop haar mond zo’n tube probeerde te proppen. Toch vond ik de les wel efficiënt. De vraag is wel of na zo’n onrealistische oefening een echte intubatie op de spoedgevallen zou lukken. Na een toch wel zwaardere werkdag hebben we die avond hard uitgerust en allebei op het terras gelegen met ons boek. Conclusie: een tamme avond.

Deze ochtend begon het al goed: stralende zon aan de blauwe hemel, zalig! Het was voor de ene een wat leukere werkdag dan voor de andere, maar daarna kwam ons vakantiegevoel weer boven. Eerst een beetje zonnebaden op ons terras, Eveline met haar boek en Liesbeth met de patatten die nog geschild moesten worden (zie foto). We hebben er in ieder geval al een beetje kleur van gekregen! Daarna hadden we weer tennisles. Weer veel geleerd, en jaja volgens onze leraar maken we een goede vooruitgang, met vooral veel complimenten voor Eveline Jammer genoeg deze keer geen wedstrijdje om een lekker drankje te kunnen winnen.

Helemaal murw van deze fijne dag hebben we nog een niet echt hoogstaande, maar lekkere maaltijd binnengespeeld (patatten met frikandellen). En nu tijd voor ons zalig hemelbed! (hopelijk blijven vannacht de muggen uit Eveline haar muskietennet…) 

Slaapwel!

21-02-2013 om 01:29 geschreven door Liesbeth en Eveline  

Je zou kunnen denken: meer pech met hun fietsen kunnen ze niet hebben, maar dan was dat zeer fout ingeschat. Deze ochtend wouden we met volle moed aan onze nieuwe werkweek beginnen, maar alles viel plots (zelfs letterlijk) in het water: de voorwielen van onze wielen waren gestolen!!! Vreselijk dat zicht! Onze fietsen, met 4 sloten goed vastgemaakt, zonder voorwiel  Het was echt een dramatisch beeld… En om het nog erger te maken, we moesten dus al te voet naar het ziekenhuis, het regende ook nog eens dat het kledderde…

Maar goed, we gaven niet op. Na onze stagedag zijn we op zoek gegaan naar een fietsenmaker. Hebben we met alle moeite onze fietsen naar daar gedragen en hebben we een nieuw voorwiel laten steken (weliswaar 142,5srd…). Nu hopen dat dat het laatste is wat we hebben meegemaakt met die fietsen!!

Nadien zijn we nog eens een tennisles gaan volgen. En dat deed gelukkig deugd! We konden alle miserie van die dag toch vergeten, waardoor onze dag toch leuk eindigde :) Nu nog een lekkere maaltijd en hopen dat de komende 3 weken zonder problemen gaan verlopen… 

Grtjs!!!

18-02-2013 om 23:48 geschreven door Liesbeth en Eveline