Inhoud blog
  • Ralleighvallen en Voltzberg deel 2
  • Ralleighvallen en Voltzberg
  • Galibi
  • Aan alle mooie verhaaltjes komt een eind
  • Het einde in Nickerie is in zicht
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Suriname

    17-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We hebben onze fietsen!
    Na een heel rustige dag op ons terras, zijn we tegen 16u toch maar naar de tennis vertrokken. Onderweg zijn we nog even gestopt bij de fietsenverhuur, opnieuw beloofde hij dat onze fietsen er vandaag of morgen zouden zijn (maar dat verhaaltje hadden we al meerdere keren gehoord). Aan de tennis aangekomen, bleek dat er op die moment geen verhuur van raketten was, dus zijn we maar in het zwembad gedoken. Meteen alle luiheid uit ons lijf, zalig was die duik! Ookal was het niet heel zonnig vandaag, toch hebben we ervan genoten!
    Nadien hebben we onszelf getrakteerd op een etentje op het terras in het centrum van Nickerie. Onze goede punten moesten gevierd worden! En het was echt zéér lekker! En raar maar waar: de fietsenverhuur belde mij op!!! De fietsen waren aangekomen!! Whiii! En ze fietsen goed!

    Morgen terug aan het werk...ofja, wat je werken noemt ;-) Ons weekend was in ieder geval zalig! :D

    Doeiii!!




    17-02-2013 om 23:57 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een rustig weekendje

    Op een rustige zondagvoormiddag maken we nog eventjes tijd voor onze blog terwijl ons hypermodern wasmachine zijn werk doet. 

    Gisteren zijn we voor de eerste keer naar de markt gegaan. Een toch wel indrukwekkend grote markt waar in feite elk kraampje ongeveer dezelfde dingen verkochten: fruit en vis (zelfs levende!). We bestudeerden alles heel nauwkeurig en na onze tocht over de hele markt, kochten we verse groenten en fruit. Tomaten omdat dat de enige groenten waren die we kennen en er goed uit zien. Een grote watermeloen waar we zeker een week mee gaan toekomen. Mango’s om eens uit te proberen, we hebben dit beide nog nooit gegeten. Minibananen omdat ze er zo schattig uitzagen. En tot slot nog wat aardappelen om ons geslaagde gerecht van vorige week opnieuw te kunnen maken: patatten met chicken nuggets. Na de markt wandelden we verder naar de bakker en de supermarkt en gingen we tenslotte langs een waar Eveline een grote en mooie hangmat kocht. Moe van de tocht en onze volle rugzakken, konden we in ons huisje genieten van onze op z’n Belgisch gemaakte hot dogs!

    Daarna volgde een poging om Eveline haar nieuwe hangmat op te hangen. Probleem: te laag! (zie foto) => 2de poging = goede poging! We proefden van onze lekkere watermeloen en mango’s (zeker en vast goedgekeurd!) en zetten/legden ons nog even lekker neer in het zonnetje dat door de wolken ons toch een beetje kleur deed krijgen. Ook deden we op ons gemak de was om daarna terug het centrum in te wandelen. En om toch maar even te bewijzen dat de regen ons hier nogal vaak tegenzit: de ganse namiddag had het niet meer geregend nadat we tijdens onze ochtendshopping vaak moesten schuilen, maar toen we weer 2 voeten buiten zetten om opnieuw een wandeling te gaan maken, begon het opnieuw te regenen! 

    Vandaag stonden we opnieuw op met kletterende regen, maar dat is hier ook normaal in het regenseizoen. Ondertussen begint het toch al lichtjes op te klaren, dus we hopen op stralende zon vandaag! Ons plan is om deze voormiddag nog te genieten van de rust hier op ons terras terwijl we onze was doen. In de namiddag gaan we nog eens het tennisveld verkennen. We moeten toch oefenen voor onze volgende les, niet? ;-) Als nu de zon er helemaal doorkomt, kunnen we daarna ook lekker zonnen bij het zwembad en een frisse duik nemen (dat gaat eigenlijk ook zonder zon, want warm is het hier genoeg).

    We hopen ondertussen nog altijd dat de fietsenverhuurder ons opbelt dat de fietsen uit Paramaribo aangekomen zijn. Maar we hebben al bijna de hoop opgegeven. Op zich niet zo’n groot probleem zonder fiets, want te voet komen we ook overal en we hebben hier toch tijd zat, maar het zou wel fijn zijn om volgende zaterdag hier een fietstochtje door Nickerie te kunnen doen. We wachten dus af… 

    Btw, voor de geïnteresseerden: onze spin zit nog altijd mooi gevangen onder ons deksel :D

    groetjes!









    17-02-2013 om 13:55 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    16-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee dagen in één

    Doordat we gisteren een avondactiviteit hadden gepland, is het ons niet meer gelukt iets op de blog te posten. Dat halen we dus vandaag maar in ;) 

    Gisterenavond zijn we tennisles gaan volgen met een Nederlandse psychologe uit het ziekenhuis en nog 2 andere Antwerpse studenten lager onderwijs. Wij die beide niet veel ervaring hadden in het tennissen, gingen dus maar eens een poging wagen. Die poging is in ieder geval zeer goed meegevallen! Het was een goede les om de basistechnieken onder de knie te krijgen, het gezelschap was leuk en Eveline sloot de tennisles af met een overwinning: een flesje Fanta! Een avondactiviteit om zeker nog eens een keer te herhalen!

    Bij de tennispleinen lag ook een zwembad wat er zalig uitzag! De komende dagen zullen we hier zeker nog gebruik van maken!

    Op pad naar ons huisje kwamen we ook onze eerste slang tegen! (jaja mama en papa Liesbeth, goed voorspeld!) Weliswaar een slangetje, maar we vonden het toch de moeite waard om het te fotograferen. Zo kunnen we alvast al een beetje wennen aan de slangen die we in de jungle gaat tegenkomen…

    Op het werk vandaag was het, zoals we niet anders meer gewoon zijn, zeer rustig. Een opvallende patiënt die deze week al voor de 3de keer op de spoed kwam te liggen en al voor de 2de keer op zaal, deed toch wel heel vreemd om nog normaal te noemen. Hyperventilatie en vol hysterie schreeuwde ze heel het ziekenhuis bijeen dat zelfs een spuit Valium nodig was om haar te kalmeren. Maar zelfs dat was niet genoeg, er moest een duiveluitdrijving aan te pas komen om haar tot rust te brengen (toch wel een vreemde bedoeling, maar we leren elke dag bij…). Maandag zullen we weten of ze (en de medepatiënten op zaal) het weekend is doorgekomen… 

    Vandaag zouden we normaalgezien onze fietsen krijgen. We hadden al wilde plannen gemaakt voor het weekend, maar dat viel toch in het water… Er blijken nog altijd geen fietsen aangekomen te zijn vanuit Paramaribo. De man van de fietsenverhuur zou ons contacteren wanneer ze aangekomen waren, maar tot nu toe heeft onze gsm nog niet gerinkeld…we wachten dus in volle spanning af!

    Juist hebben we ook een eerste poging gedaan om de was te doen. Wat gepruts en gesukkel aan het wasmachien, maar uiteindelijk is het ons wel gelukt! Volgende probleem: donker, veel wind => waar gaan we de was ophangen zonder dat de onderbroeken bij de buren belanden? Het resultaat: zie foto ;-) 

    En tot slot…misschien nog een foto om jullie jaloers te maken? (en opnieuw jaja mama en papa Liesbeth: na regen komt zonneschijn!) :D

    Zo, dit volstaat wel voor 2 dagen in één denk ik ;-)

    Groetjes en tot de volgende!







    16-02-2013 om 01:53 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    13-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kennismaking met de regentijd

    Deze ochtend waren we op tijd opgestaan om eindelijk onze fietsen te kunnen gaan halen. We hadden op het werk gezegd dat we een beetje later zouden zijn omdat de fietsenverhuur pas om 8uur open was. Toen we aan ons huisje vertrokken, zagen we de donkere regenwolken al hangen. Gelukkig voorzagen we ons dus van onze regenjassen. En zoals voorspeld, we waren nog niet halfweg of er viel een bak water uit de lucht! Onze douche kan er belange nog niet tegenop. We konden gelukkig schuilen onder een dichtbijzijnd afdak, maar moesten onze tocht toch verder maken in de regen. Wat hebben we het ons beklaagd dat we geen paraplu hebben meegenomen vanuit België!

    Uiteindelijk helemaal doorweekt aan de fietsenverhuur aangekomen, bleek deze pas open te zijn vanaf half 9…geduld hadden we, maar om half 9 was er nog geen leven te zien. We belden dus naar het telefoonnummer dat daar ergens stond geschreven. Hij zou tegen 9uur komen.. Wij dus maar wat langer gewacht en ondertussen helemaal opgedroogd, en gelukkig was hij, tegen onze voorspellingen in, op tijd. Maar, één probleem: hij had geen fietsen meer!! Vrijdag zouden er terug nieuwe binnenkomen… Zo vriendelijk als de man was, beloofde hij onze fietsen naar het ziekenhuis te komen brengen. Nu dus nog hopen dat hij zich aan zijn woord houdt..

    Teleurgesteld wandelden we dus richting het ziekenhuis. En opnieuw…een mega regenbui over ons hoofd, gevolg: terug doorweekt! Gelukkig zijn de mensen hier in Suriname hier zeer gastvrij en vriendelijk en bood een man ons een lift aan naar het ziekenhuis. Daar waren we heel blij mee

    Momenteel zitten we na een rustige werkdag terug op ons terras, en hier blijven we ook zitten vanwege de donkere wolken waar weer veel water beloofd uit te vallen ;-)

    Morgenavond gaan met een paar van de Nederlandse assistenten tennissen. Blijkbaar een initiatiecursus tennis, dus ik ben benieuwd!

    Ook zijn we ook al een trip naar Bigi Pan aan het regelen. Een paar assistenten zouden met ons mee willen gaan in het weekend en er is een broeder (verpleger) op de spoedgevallen die dergelijke trips organiseert. We hebben er alvast veel zin in!

    Zo, wij zetten onze rustige avond verder! Grtjs!!





    13-02-2013 om 21:25 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een fel bewogen avond/nacht
    Een woordje over gisterenavond mag hier nu toch wel geplaatst worden want we waren supertrots op onze eigen prestatie! Pas wel op: dit verhaal is niet bestemd voor gevoelige lezers ;)

    Gisteren bij het naar-de-douche-gaan, ontdekten we plotseling onze eerste mega grote spin (een 7cm doorsnede denk ik: zie foto)!! Na een heel gekrijs en verscholen onder ons muskietennet, bediscussieerden we wat we met die spin zouden aanvangen. Douchen met het gedacht dat er een spin in de badkamer verscholen zou zitten was maar een eng idee. Maar anderzijds, de spin vangen/vermoorden was nog een enger idee. Toch vonden we het de moeite waard om het te proberen. We zochten in ons huis middelen om de spin te verwijderen op de een of de andere manier en wie zoekt die vindt: een spuitbus voor insecten (niet voor spinnen maar achja twas toch iets) en een deksel van een pan om de spin daarna te vangen en daaronder te laten zitten. Zo stoer als Eveline was, begon ze met volle macht op de spin te spuiten…jammer genoeg vond die spin dat precies niet zo erg. Toch kroop ze uiteindelijk op de grond, waardoor Eveline het deksel van de pan in de richting van de spin kon gooien. Zijn poten kwamen nog onder het deksel uit, maar we vermoedden dat het lijf toch wel geplet zat onder de rand van de pan. Liesbeth besloot dan om ook maar eens een steentje bij te dragen en deed haar stoute sportschoenen aan (die waren tenminste dicht). Daarmee de spin nog meer pletten onder de pan én daarbij nog met de vliegenmepper (die initieel bedoeld was om spinnen mee te vermoorden, maar ons toch niet zo een goed plan leek nader bekeken) de poten van de spin ‘eraf kappen’ in Eveline haar woorden. De spin leek dood maar toch waren we er niet gerust in. Liesbeth schoof het deksel zo ver mogelijk van de badkamerdeur weg, en zo hebben we het daar momenteel ook achtergelaten. Wie weet, mochten we nog eens een spin tegenkomen, wordt dat deksel nog ooit verwijderd ;) En fier dat we waren op ons teamwork, konden we terug lekker onder ons muskietennet kruipen om te bekomen van de massa’s adrenaline door ons lijf en de insectenverdelger die ons longen had geprikkeld.

    Nu, de nacht zelf was ook niet om naar huis te schrijven. Het leek wel of de geest van de spin wraak wou nemen op ons huis ;) Twas een nacht met zeer veel regen en vooral veel wind, waardoor het leek dat ons huis op instorten stond. Gelukkig zijn we de nacht goed doorgekomen en konden we ’s morgensvroeg, door de regen weliswaar, op tocht naar het ziekenhuis.

    Morgen zijn we van plan om eindelijk onze fietsen te gaan halen, want het is toch wel een eindje wandelen hier. We hebben afgesproken dat we even later dan anders op ons werk zouden aankomen (dat kwartiertje minder zal het wel niet maken). 

    Zo, ook aan spannende verhalen komt een eind!

    Tot de volgende! 

    Eveline en Liesbeth







    13-02-2013 om 01:11 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    11-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een hoekje af
    Klik op de afbeelding om de link te volgen We zijn vandaag al een paar 'vreemde' dingen tegengekomen, maar volgende afbeelding was toch wel het hoogtepunt... ;)

    11-02-2013 om 01:18 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sfeerfoto van de dag
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    11-02-2013 om 01:12 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste werkdag
    Dag allemaal,

    Vandaag was onze eerste werkdag! We werden deze morgen om 8u goed onthaald door dr. Hoorneborg die ons een rondleiding gaf in het ziekenhuis. Ze waren goed voorbereid op onze komst, want ze hadden zelfs een rooster gemaakt op welke afdelingen wij de komende 4 weken zouden komen te staan.
    Eveline startte vandaag op de zaal, de mannenafdeling (deze is volledig gescheiden van de vrouwenafdeling). Daar toerde ze in de voormiddag samen met de Nederlandse assistenten. Er lagen in totaal 11 patiënten op deze afdeling. Nadien volgde het papierwerk dat erbij kwam kijken. In ieder geval ging het werk dat moest verricht worden een stuk trager dan in België, maar ik denk dat we dat wel gewoon moeten worden hier in Suriname ;-)

    Ik, Liesbeth, startte op de spoedafdeling. Daar stonden amper 3 bedden klaar om patiënten te verzorgen. Meteen in volle verwachting op de eerste patiënten natuurlijk...maar jammer genoeg zag ik één enkele patiënt tussen 8 en 13u... Met wat babbelen met de zusters en de dokter, wat duimdraaien en wat oplossen van woordzoekers, ging de voormiddag stilaan voorbij. Gelukkig was er het laatste uurtje van de dag toch wel een beetje actie (3 patiënten).

    Van 13-14u wordt er voor alle artsen in opleiding en de specialisten een opleidingsmoment voorzien op maandag en donderdag (en deze week uitzonderlijk ook op dinsdag). Vandaag begon dr. Hoorneborg met een zeer interessante radiologische casus over een voor haar (en dus zeker niet voor ons) nooit gezien hartprobleem. Zeer interessant. Tot ze plaats moest maken voor de radioloog die de presentatie kwam geven. Hij heeft de helft van de tijd gesproken over borsten en tepels die op de RX'en evt te zien zouden kunnen zijn. Een beetje een vreemde kerel op het eerste gezicht dus ;-) Echt heel boeiend was het dus nog niet, maar het initiatief was wel goed.

    Om 15u zat onze dag er al op. De afgelopen weken in de huisartsenpraktijk in belgie was hiermee de helft van de dag pas gedaan, maar we waren tevreden

    Onze eerste indruk van de gezondheidszorg in suriname: goed, maar toch beperkt. Men denkt hier veel beter na over de onderzoeken die men aanvraagt (eerst labo, dan rx of echo of andersom) om de kosten zo maximaal mogelijk te dekken. Ook vond ik de ontspannen werksfeer heel aangenaam. Ik denk niet dat de dokters van hier veel stress hebben ;-) 

    Na onze werkuren zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt én we vonden er één! Een hele voorraad aan voedsel maar het koken viel harder tegen... Ons gasvuur kregen we niet aangestoken, dus hebben we ons maar gestort op ons ontbijt: beschuiten met choco! :) Gelukkig konden we de vrouw bereiken die ons de sleutel heeft gegeven en hebben we ondertussen het gasvuur aangekregen. Maar warm eten zal dus voor morgen zijn!

    Zo, dat was het voor vandaag..een lang verhaal ;-)

    Grtjs!! Eveline en Liesbeth

    11-02-2013 om 00:00 geschreven door Liesbeth en Eveline  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste werkdag
    Dag allemaal,

    Vandaag was onze eerste werkdag! We werden deze morgen om 8u goed onthaald door dr. Hoorneborg die ons een rondleiding gaf in het ziekenhuis. Ze waren goed voorbereid op onze komst, want ze hadden zelfs een rooster gemaakt op welke afdelingen wij de komende 4 weken zouden komen te staan.
    Eveline startte vandaag op de zaal, de mannenafdeling (deze is volledig gescheiden van de vrouwenafdeling). Daar toerde ze in de voormiddag samen met de Nederlandse assistenten. Er lagen in totaal 11 patiënten op deze afdeling. Nadien volgde het papierwerk dat erbij kwam kijken. In ieder geval ging het werk dat moest verricht worden een stuk trager dan in België, maar ik denk dat we dat wel gewoon moeten worden hier in Suriname ;-)

    Ik, Liesbeth, startte op de spoedafdeling. Daar stonden amper 3 bedden klaar om patiënten te verzorgen. Meteen in volle verwachting op de eerste patiënten natuurlijk...maar jammer genoeg zag ik één enkele patiënt tussen 8 en 13u... Met wat babbelen met de zusters en de dokter, wat duimdraaien en wat oplossen van woordzoekers, ging de voormiddag stilaan voorbij. Gelukkig was er het laatste uurtje van de dag toch wel een beetje actie (3 patiënten).

    Van 13-14u wordt er voor alle artsen in opleiding en de specialisten een opleidingsmoment voorzien op maandag en donderdag (en deze week uitzonderlijk ook op dinsdag). Vandaag begon dr. Hoorneborg met een zeer interessante radiologische casus over een voor haar (en dus zeker niet voor ons) nooit gezien hartprobleem. Zeer interessant. Tot ze plaats moest maken voor de radioloog die de presentatie kwam geven. Hij heeft de helft van de tijd gesproken over borsten en tepels die op de RX'en evt te zien zouden kunnen zijn. Een beetje een vreemde kerel op het eerste gezicht dus ;-) Echt heel boeiend was het dus nog niet, maar het initiatief was wel goed.

    Om 15u zat onze dag er al op. De afgelopen weken in de huisartsenpraktijk in belgie was hiermee de helft van de dag pas gedaan, maar we waren tevreden

    Onze eerste indruk van de gezondheidszorg in suriname: goed, maar toch beperkt. Men denkt hier veel beter na over de onderzoeken die men aanvraagt (eerst labo, dan rx of echo of andersom) om de kosten zo maximaal mogelijk te dekken. Ook vond ik de ontspannen werksfeer heel aangenaam. Ik denk niet dat de dokters van hier veel stress hebben ;-) 

    Na onze werkuren zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt én we vonden er één! Een hele voorraad aan voedsel maar het koken viel harder tegen... Ons gasvuur kregen we niet aangestoken, dus hebben we ons maar gestort op ons ontbijt: beschuiten met choco! :) Gelukkig konden we de vrouw bereiken die ons de sleutel heeft gegeven en hebben we ondertussen het gasvuur aangekregen. Maar warm eten zal dus voor morgen zijn!

    Zo, dat was het voor vandaag..een lang verhaal ;-)

    Grtjs!! Eveline en Liesbeth

    11-02-2013 om 00:00 geschreven door Liesbeth en Eveline  




    Archief per week
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs