Deze
ochtend waren we op tijd opgestaan om eindelijk onze fietsen te kunnen gaan
halen. We hadden op het werk gezegd dat we een beetje later zouden zijn omdat
de fietsenverhuur pas om 8uur open was. Toen we aan ons huisje vertrokken,
zagen we de donkere regenwolken al hangen. Gelukkig voorzagen we ons dus van
onze regenjassen. En zoals voorspeld, we waren nog niet halfweg of er viel een
bak water uit de lucht! Onze douche kan er belange nog niet tegenop. We konden
gelukkig schuilen onder een dichtbijzijnd afdak, maar moesten onze tocht toch
verder maken in de regen. Wat hebben we het ons beklaagd dat we geen paraplu
hebben meegenomen vanuit België!
Uiteindelijk
helemaal doorweekt aan de fietsenverhuur aangekomen, bleek deze pas open te
zijn vanaf half 9 geduld hadden we, maar om half 9 was er nog geen leven te
zien. We belden dus naar het telefoonnummer dat daar ergens stond geschreven. Hij
zou tegen 9uur komen.. Wij dus maar wat langer gewacht en ondertussen helemaal
opgedroogd, en gelukkig was hij, tegen onze voorspellingen in, op tijd. Maar,
één probleem: hij had geen fietsen meer!! Vrijdag zouden er terug nieuwe
binnenkomen Zo vriendelijk als de man was, beloofde hij onze fietsen naar het
ziekenhuis te komen brengen. Nu dus nog hopen dat hij zich aan zijn woord
houdt..
Teleurgesteld
wandelden we dus richting het ziekenhuis. En opnieuw een mega regenbui over ons
hoofd, gevolg: terug doorweekt! Gelukkig zijn de mensen hier in Suriname hier
zeer gastvrij en vriendelijk en bood een man ons een lift aan naar het
ziekenhuis. Daar waren we heel blij mee
Momenteel
zitten we na een rustige werkdag terug op ons terras, en hier blijven we ook
zitten vanwege de donkere wolken waar weer veel water beloofd uit te vallen ;-)
Morgenavond
gaan met een paar van de Nederlandse assistenten tennissen. Blijkbaar een
initiatiecursus tennis, dus ik ben benieuwd!
Ook zijn we
ook al een trip naar Bigi Pan aan het regelen. Een paar assistenten zouden met
ons mee willen gaan in het weekend en er is een broeder (verpleger) op de
spoedgevallen die dergelijke trips organiseert. We hebben er alvast veel zin
in!
Zo, wij
zetten onze rustige avond verder! Grtjs!!
13-02-2013 om 21:25
geschreven door Liesbeth en Eveline
Een fel bewogen avond/nacht
Een woordje
over gisterenavond mag hier nu toch wel geplaatst worden want we waren
supertrots op onze eigen prestatie! Pas wel op: dit verhaal is niet bestemd
voor gevoelige lezers ;)
Gisteren
bij het naar-de-douche-gaan, ontdekten we plotseling onze eerste mega grote spin
(een 7cm doorsnede denk ik: zie foto)!! Na een heel gekrijs en verscholen onder
ons muskietennet, bediscussieerden we wat we met die spin zouden aanvangen. Douchen
met het gedacht dat er een spin in de badkamer verscholen zou zitten was maar
een eng idee. Maar anderzijds, de spin vangen/vermoorden was nog een enger
idee. Toch vonden we het de moeite waard om het te proberen. We zochten in ons
huis middelen om de spin te verwijderen op de een of de andere manier en wie
zoekt die vindt: een spuitbus voor insecten (niet voor spinnen maar achja twas
toch iets) en een deksel van een pan om de spin daarna te vangen en daaronder
te laten zitten. Zo stoer als Eveline was, begon ze met volle macht op de spin
te spuiten jammer genoeg vond die spin dat precies niet zo erg. Toch kroop ze
uiteindelijk op de grond, waardoor Eveline het deksel van de pan in de richting
van de spin kon gooien. Zijn poten kwamen nog onder het deksel uit, maar we
vermoedden dat het lijf toch wel geplet zat onder de rand van de pan. Liesbeth
besloot dan om ook maar eens een steentje bij te dragen en deed haar stoute
sportschoenen aan (die waren tenminste dicht). Daarmee de spin nog meer pletten
onder de pan én daarbij nog met de vliegenmepper (die initieel bedoeld was om
spinnen mee te vermoorden, maar ons toch niet zo een goed plan leek nader
bekeken) de poten van de spin eraf kappen in Eveline haar woorden. De spin
leek dood maar toch waren we er niet gerust in. Liesbeth schoof het deksel zo
ver mogelijk van de badkamerdeur weg, en zo hebben we het daar momenteel ook
achtergelaten. Wie weet, mochten we nog eens een spin tegenkomen, wordt dat
deksel nog ooit verwijderd ;) En fier dat we waren op ons teamwork, konden we
terug lekker onder ons muskietennet kruipen om te bekomen van de massas
adrenaline door ons lijf en de insectenverdelger die ons longen had geprikkeld.
Nu, de
nacht zelf was ook niet om naar huis te schrijven. Het leek wel of de geest van
de spin wraak wou nemen op ons huis ;) Twas een nacht met zeer veel regen en
vooral veel wind, waardoor het leek dat ons huis op instorten stond. Gelukkig
zijn we de nacht goed doorgekomen en konden we s morgensvroeg, door de regen
weliswaar, op tocht naar het ziekenhuis.
Morgen zijn
we van plan om eindelijk onze fietsen te gaan halen, want het is toch wel een
eindje wandelen hier. We hebben afgesproken dat we even later dan anders op ons
werk zouden aankomen (dat kwartiertje minder zal het wel niet maken).
Zo, ook aan
spannende verhalen komt een eind!
Tot de
volgende!
Eveline en
Liesbeth
13-02-2013 om 01:11
geschreven door Liesbeth en Eveline
11-02-2013
een hoekje af
We zijn vandaag al een paar 'vreemde' dingen tegengekomen, maar volgende afbeelding was toch wel het hoogtepunt... ;)
11-02-2013 om 01:18
geschreven door Liesbeth en Eveline
Sfeerfoto van de dag
11-02-2013 om 01:12
geschreven door Liesbeth en Eveline
Eerste werkdag
Dag allemaal,
Vandaag was onze eerste werkdag! We werden deze morgen om 8u goed onthaald door dr. Hoorneborg die ons een rondleiding gaf in het ziekenhuis. Ze waren goed voorbereid op onze komst, want ze hadden zelfs een rooster gemaakt op welke afdelingen wij de komende 4 weken zouden komen te staan.
Eveline startte vandaag op de zaal, de mannenafdeling (deze is volledig gescheiden van de vrouwenafdeling). Daar toerde ze in de voormiddag samen met de Nederlandse assistenten. Er lagen in totaal 11 patiënten op deze afdeling. Nadien volgde het papierwerk dat erbij kwam kijken. In ieder geval ging het werk dat moest verricht worden een stuk trager dan in België, maar ik denk dat we dat wel gewoon moeten worden hier in Suriname ;-)
Ik, Liesbeth, startte op de spoedafdeling. Daar stonden amper 3 bedden klaar om patiënten te verzorgen. Meteen in volle verwachting op de eerste patiënten natuurlijk...maar jammer genoeg zag ik één enkele patiënt tussen 8 en 13u... Met wat babbelen met de zusters en de dokter, wat duimdraaien en wat oplossen van woordzoekers, ging de voormiddag stilaan voorbij. Gelukkig was er het laatste uurtje van de dag toch wel een beetje actie (3 patiënten).
Van 13-14u wordt er voor alle artsen in opleiding en de specialisten een opleidingsmoment voorzien op maandag en donderdag (en deze week uitzonderlijk ook op dinsdag). Vandaag begon dr. Hoorneborg met een zeer interessante radiologische casus over een voor haar (en dus zeker niet voor ons) nooit gezien hartprobleem. Zeer interessant. Tot ze plaats moest maken voor de radioloog die de presentatie kwam geven. Hij heeft de helft van de tijd gesproken over borsten en tepels die op de RX'en evt te zien zouden kunnen zijn. Een beetje een vreemde kerel op het eerste gezicht dus ;-) Echt heel boeiend was het dus nog niet, maar het initiatief was wel goed.
Om 15u zat onze dag er al op. De afgelopen weken in de huisartsenpraktijk in belgie was hiermee de helft van de dag pas gedaan, maar we waren tevreden
Onze eerste indruk van de gezondheidszorg in suriname: goed, maar toch beperkt. Men denkt hier veel beter na over de onderzoeken die men aanvraagt (eerst labo, dan rx of echo of andersom) om de kosten zo maximaal mogelijk te dekken. Ook vond ik de ontspannen werksfeer heel aangenaam. Ik denk niet dat de dokters van hier veel stress hebben ;-)
Na onze werkuren zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt én we vonden er één! Een hele voorraad aan voedsel maar het koken viel harder tegen... Ons gasvuur kregen we niet aangestoken, dus hebben we ons maar gestort op ons ontbijt: beschuiten met choco! :) Gelukkig konden we de vrouw bereiken die ons de sleutel heeft gegeven en hebben we ondertussen het gasvuur aangekregen. Maar warm eten zal dus voor morgen zijn!
Zo, dat was het voor vandaag..een lang verhaal ;-)
Grtjs!! Eveline en Liesbeth
11-02-2013 om 00:00
geschreven door Liesbeth en Eveline
Eerste werkdag
Dag allemaal,
Vandaag was onze eerste werkdag! We werden deze morgen om 8u goed onthaald door dr. Hoorneborg die ons een rondleiding gaf in het ziekenhuis. Ze waren goed voorbereid op onze komst, want ze hadden zelfs een rooster gemaakt op welke afdelingen wij de komende 4 weken zouden komen te staan.
Eveline startte vandaag op de zaal, de mannenafdeling (deze is volledig gescheiden van de vrouwenafdeling). Daar toerde ze in de voormiddag samen met de Nederlandse assistenten. Er lagen in totaal 11 patiënten op deze afdeling. Nadien volgde het papierwerk dat erbij kwam kijken. In ieder geval ging het werk dat moest verricht worden een stuk trager dan in België, maar ik denk dat we dat wel gewoon moeten worden hier in Suriname ;-)
Ik, Liesbeth, startte op de spoedafdeling. Daar stonden amper 3 bedden klaar om patiënten te verzorgen. Meteen in volle verwachting op de eerste patiënten natuurlijk...maar jammer genoeg zag ik één enkele patiënt tussen 8 en 13u... Met wat babbelen met de zusters en de dokter, wat duimdraaien en wat oplossen van woordzoekers, ging de voormiddag stilaan voorbij. Gelukkig was er het laatste uurtje van de dag toch wel een beetje actie (3 patiënten).
Van 13-14u wordt er voor alle artsen in opleiding en de specialisten een opleidingsmoment voorzien op maandag en donderdag (en deze week uitzonderlijk ook op dinsdag). Vandaag begon dr. Hoorneborg met een zeer interessante radiologische casus over een voor haar (en dus zeker niet voor ons) nooit gezien hartprobleem. Zeer interessant. Tot ze plaats moest maken voor de radioloog die de presentatie kwam geven. Hij heeft de helft van de tijd gesproken over borsten en tepels die op de RX'en evt te zien zouden kunnen zijn. Een beetje een vreemde kerel op het eerste gezicht dus ;-) Echt heel boeiend was het dus nog niet, maar het initiatief was wel goed.
Om 15u zat onze dag er al op. De afgelopen weken in de huisartsenpraktijk in belgie was hiermee de helft van de dag pas gedaan, maar we waren tevreden
Onze eerste indruk van de gezondheidszorg in suriname: goed, maar toch beperkt. Men denkt hier veel beter na over de onderzoeken die men aanvraagt (eerst labo, dan rx of echo of andersom) om de kosten zo maximaal mogelijk te dekken. Ook vond ik de ontspannen werksfeer heel aangenaam. Ik denk niet dat de dokters van hier veel stress hebben ;-)
Na onze werkuren zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt én we vonden er één! Een hele voorraad aan voedsel maar het koken viel harder tegen... Ons gasvuur kregen we niet aangestoken, dus hebben we ons maar gestort op ons ontbijt: beschuiten met choco! :) Gelukkig konden we de vrouw bereiken die ons de sleutel heeft gegeven en hebben we ondertussen het gasvuur aangekregen. Maar warm eten zal dus voor morgen zijn!
Zo, dat was het voor vandaag..een lang verhaal ;-)
Grtjs!! Eveline en Liesbeth
11-02-2013 om 00:00
geschreven door Liesbeth en Eveline
10-02-2013
Dag iedereen!
We zijn goed aangekomen in Paramaribo! De reis is zeer vlot verlopen! De trein was op tijd, en op de luchthaven geen vertragingen. De lang durende vliegreis viel ook veel beter mee als verwacht. We konden films en series kijken (grey's anatomy, house, baantjer,...) en hadden leuk gezelschap van een surinaamse vrouw, Loes. Zij vertelde met alle enthousiasme over haar thuisland en nodigde ons meteen uit om haar een bezoekje te komen brengen in onze vrije weekends, zodat ze ons de charmes van haar dorpje kon laten zien. Nummer genoteerd! Na de lange reis volgde er een lange wachtrij om Suriname binnen te mogen. Een lang durende surinaamse pascontrole... Geld gewisseld en meteen op onze taxi richting Paramaribo! Deze rit duurde langer dan verwacht, zeker omdat onze jetlag toch wel begon door te wegen. Wel konden we genieten van het mooie groene landschap. Goed aangekomen in de Zus&Zo hebben we onze muskietennetten geïnstalleerd en zalig geslapen met de blazer met 'frisse' lucht op vollebak! Deze morgen hebben we lekker ontbeten met vers jus d'orange en watermeloensap en een lekker broodje. Nadien een rustige wandeling in de palmentuin en momenteel wachten we op het terrasje op onze taxi richting Nieuw Nickerie. Ook deze rit belooft lang te worden. Maar het zalige rustige en ontspannen gevoel in het warme weer doet ons uitkijken naar een rustige rit waarin we kunnen genieten van het mooie landschap van Suriname!
Ons volgens berichtje volgt vanuit Nieuw Nickerie!!
groetjes!
Eveline en Liesbeth
10-02-2013 om 14:20
geschreven door Liesbeth en Eveline
