Ik ben ondertussen al 2 keer naar de Excel les geweest en ik moet zeggen dat ik het zelfs leuk vind om weer achter de schoolbanken te zitten. En de les volgen gaat vrij vlot, want ik zit namelijk naast de leraar achter de computer, zo kan ik liplezen wat hij vertelt en vlot volgen op scherm.

Gelukkig heeft de leerkracht geen probleem met mijn gehoorbeperking. Ik had er wel even schrik voor.

Dus dat is nog een grote meevaller voor mij, dat ik de Excel- cursus goed kan volgen. Ik zit al te plannen om naar de tweede module te gaan, maar dat is voor volgende semester.

Volgende jaar dan module 2 en misschien Acces of iets anders doen.

Soms denk ik er over om hoger onderwijs te doen. Eerst deze module afmaken en dan zie ik wel wat ik vanaf september ga doen.

Blijkbaar zijn er meer en meer mensen in mijn omgeving die een CI overwegen om nog meer en beter te kunnen horen, ik kan dat alleen maar toejuichen !!!

Maar het is dan ook weer een stof tot een discussie of het wel zin heeft om CI te plaatsen als men met hoorapparaat voldoende hoort…

Ik kan daar natuurlijk niet over oordelen, maar als het blijkt dat men beter zou kunnen horen met CI dan met apparaat dan is dit toch een vooruitgang voor de persoon?

Sommige mensen vinden dat men pas CI moeten laten plaatsen als hun gehoor achteruit gaat en een hoorapparaat niet meer voldoende helpt.

Ikzelf ben van mening dat als men beter wilt kunnen horen niet moet wachten tot het gehoor wat verslechtert, maar onmiddellijk de stap moet wagen. Misschien als men wacht is het resultaat slechter dan men hoopt, indien ze het meteen zouden doen, dan kunnen ze van vooruitgang spreken. Omdat men dan het verschil kan ervaren. Natuurlijk is dit dan wel het geval indien alles goed verloopt, men moet realistisch blijven dat er ook mislukkingen kunnen gebeuren, of dat het verhoopte resultaat niet behaald wordt.

Een tijd geleden had ik een discussie met mijn broer over CI voor kinderen. Hij was van mening dat de ouders van nu met dove kinderen veel te snel aan CI denken dan aan hoorapparaten. Ik kan hem niet helemaal gelijk geven of ongelijk. Ik denk dat het wel zal kloppen dat de optie van hoorapparaten nu steeds meer naar achtergrond verdwijnt, maar dat is best wel begrijpelijk als je de financiële aspect bekijkt.

Een hoorapparaat dient om de 5 jaar vernieuwd te worden om de functie optimaal te behouden. En dat is dan een kostprijsje van minstens 500 euro tot 1000 euro per apparaat. Hier komt de ziekenfonds maar voor een klein deel tussen. (hoeveel juist weet ik niet, maar het is zeker niet veel)

Bij CI betaalt men 1 apparaat volledig terug en dit is dan normaal goed voor 10 jaar. De prijs van een CI is dan wel 15 keer duurder maar men kijkt vaak naar de rekening en neemt voor de goedkoopste. Of vergis ik me soms???

Ik denk het niet, als men iets “gratis” kan hebben dan pakt men dat met 2 handen aan.

Ook denk ik dat als een CI na verloop van tijd defect blijkt te zijn dat de ziekenfonds nog volledig tussenkomt terwijl bij hoorapparaat 5-jaarlijks is. Ik durf dit niet volledig te bevestigen of het correct is want ik weet niet hoe het nu is. Ik weet alleen wat CI betreft, wat hoorapparaten betreft ben ik wat onwetend, ik hoor dit allemaal van zeggen….

Ik denk ook dat de ouders eerst kijken wat de toekomstmogelijkheden zijn voor hun kind, het is naar het schijnt bewezen dat een kind met CI veel sneller vooruitgang boekt qua taal en spraakmogelijkheden dan een kind met een apparaat.

Ik denk ook dat de ouders hun kinderen liever in hun wereld geïntegreerd zien dan hen in de dovenwereld te zien opgroeien. Men heeft maar weinig informatie over de dovenwereld. Akkoord het komt nu meer en meer in de actualiteit maar de mentaliteit is nog niet echt gewijzigd.

Ook laat de actualiteit altijd maar een beperkt beeld van de dovenwereld zien, ik vind dat het nog steeds twee aparte werelden zijn. Het zou beter zijn moest het wat met elkaar verweven zijn, zodat men ook beter weet wat de dovenwereld is.

Het is ook zo dat een doof kind niet kan beslissen wat hij of zij wilt, de ouders moeten voor hen beslissen. Uiteindelijk willen ouders alleen maar het beste voor hun kind, wat voor mij nogal normaal is!

Ook kan het kind op latere leeftijd nooit de ouders beschuldigen dat het alle kansen tot een goed leven heeft gekregen.

Ik ben mijn ouders dankbaar voor het feit dat ze zo achter mijn gat zaten voor onze taal en studies. Ik kan hen niet beschuldigen dat ze alle mogelijke kansen hebben aangepakt voor een goede toekomst voor mij en mijn broer. Het was zeker niet altijd gemakkelijk voor hen, want ik was een moeilijke karaktertje ( dat zullen ze wel volmondig beamen !!).

Dus wie twijfelt om CI te doen, laat u onderzoeken…

Wie ervoor wilt gaan maar niet goed durft… waarom niet???

26-01-2008 om 17:46 geschreven door Liesbet