Ikzelf ben de insectenliefde sterk ontgroeid, en hou meer van iets meer aaibare exemplaren. Ongeveer een jaar geleden hebben we dan ook besloten om een hondje in huis te halen, Milo. Milo is een Cavalier, die we bij een fantastische fokster in Nederland zijn gaan halen, na 8 spannende weken wachten. We waren allemaal door het dolle heen. Maar... zoontje bleek zwaar allergisch te zijn, dus moesten we een andere oplossing zoeken voor onze lieve Milo. 

Gelukkig boden mijn ouders onmiddellijk aan om hem in huis te nemen. Daar woont hij dus nu, is hij gelukkig én kunnen we hem gaan halen voor wandelingen. In de open lucht heeft zoontje namelijk geen last van de allergenen. 

Maar het gemis blijft. Vooral zoontje heeft veel baat bij een hond. Zoals ik eerder al vermeldde, hebben we een ontzettend lief, maar druk baasje. Uit studies blijkt dat honden een enorm effect hebben op kinderen met ADHD, en dat merken we als ouders enorm als we op stap zijn met Milo. Zoontje is rustiger, beheerster, de hond effent als het ware 'het pad' voor hem, leidt hem naar de juiste plaatsen en houdt zijn concentratie vast. 

Er werd ons dan ook aangeraden om voor een hond te gaan. Maar, met zijn allergie heb ik dit lang voor onmogelijk gehouden. Zelfs voor de sphinx kat, waar ik eerder van sprak, is hij allergisch (en sterker nog: ik ook!). Maar, nu kwam ik een tijd geleden de Labradoodle tegen. 

Wat is een Labradoodle? In de jaren '70, was er een blinde vrouw die nood had aan een geleidehond, maar allergisch was voor de Labradors die hier normaal gezien voor ingezet werden. Er werd nagedacht over een oplossing voor deze vrouw, en de eerste Labradoodle was geboren. Dit is een kruising tussen een Labrador (intelligent, volgzaam, intuïtief) en een poedel (verhaart niet en is geschikt voor de meeste mensen met allergie). Hierna is men met deze honden beginnen fokken, andere honden in de lijnen inbrengen, om uiteindelijk tot het perfecte, allergievriendelijke ras te komen, dat geschikt is voor geleide-en therapie werk. 

Volgende week zaterdag gaan naar Den Haag, om te gaan testen of zoontje al dan niet allergisch is voor dit ras! 

Hoe ga ik dat doen? Wel, met mijn oude, vertrouwde proteïne dieet! Vier keer per dag een proteïne supplement, twee maal per dag een portie toegelaten groenten. Duidelijk, simpel en succes verzekerd, dat heb ik in het verleden al kunnen vaststellen. Alleen... ik ben het zo beu als koude pap! Maar, wat zijn drie, vier maandjes op een mensenleven? Ik moet en ik zal doorbijten, en het deze keer opnieuw tot een goed einde brengen!

Belangrijk is het voor mij om gemotiveerd te blijven. Mijn motivaties zijn verschillend, elk van hen is op een andere manier en niveau belangrijk. Ten eerste wil ik een gezonde mama zijn voor mijn zoontje. Ik wil achter hem aan kunnen rennen, spelen, kortom, mee actief zijn met mijn zéér bewegelijke kleine man. Dit kan ik nu natuurlijk, ik ben nog jong, maar als er elk jaar enkele kilootjes blijven aansluipen, komt er een dag dat dit niet meer lukt, en dat wil ik vermijden. Mijn tweede reden is een stuk oppervlakkiger: ik wil tegen november helemaal 'klaar' zijn. Mijn beste vriend trouwt, en ik wil iets kunnen aantrekken waar ik me goed in voel! Nog oppervlakkiger: ik wil kleren in de Mango en Zara kunnen kopen, en als het even kan niet in de grootste maat! 

Ik heb het gevoel dat ik vandaag een nieuwe start neem. 23 en gezond, daar streven we naar! 

Deze blog is een tijdje inactief geweest. Mijn liefste zoontje wilde 'puzzelen' met de toetsjes van mijn laptop, en heeft er zo een hele hoop lettertjes uitgetrokken. Het was niet onmogelijk, maar het duurde uuuuren voordat ik een postje getypt had. Dus heb ik het maar even gelaten, en gewacht tot ik een nieuwe laptop kon kopen. 

En voilà... zaterdag was het mijn verjaardag, en heb ik mezelf een gloednieuwe laptop kado gedaan! Ik kan dus weer naar hartelust posten!