Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Lieneland
Pronokal
Wie nog nooit van dit dieet gehoord heeft, heeft waarschijnlijk de voorbije paar maanden in isolement geleefd :) . Het gaat hier namelijk over hèt dieet dat Bart De Wever van zijn overtollige kilootjes verlost heeft. In principe in het een gewoon proteïnedieet, maar heel streng opgevolgd door artsen en dietisten. En ik, ik ben na 1000 pogingen en evenveel mislukkingen, ook op de Pronokal trein gesprongen!
Met de filosofie: wat Bart DW kan, kan ik ook, ben ik gisteren begonnen. En voorlopig-nee, niet voorlopig, ik ga dit volhouden :)!- gaat het prima!
Ik ga hier mijn vooruitgang bijhouden. Deze blog gaat dus weer fijn volgeschreven worden met mijn dagelijkse dieet-update! Ik kijk er enorm naar uit, en ik ben heel blij 'terug' te zijn!
Voorlopig staat de teller op -2,8kg, vergelijken met het gewicht dat ik bij de dokter had. Op naar meer!
Een lieve vriendin van me is begonnen met het maken van ontzettend mooie juweeltjes, en ze vindt het zo leuk, en zo inspirerend, dat het aanstekelijk werkt. Dàt wil ik ook wel eens proberen! Het probleem is alleen: ik heb twee linkerhanden, zacht uitgedrukt. Geen me iets in mijn handen, en er is een grote kans dat het twee minuten laten op de grond ligt. Alsof er iets misloopt tussen mijn verstand ("Hou dat glas vast, Lien!") en de reactie van mijn handen ("Ennnnn los!" BOENK!). Bon, is het dan wel een goed idee om zo'n detailwerk te doen?
Natuurlijk ben ik al eens gaan rondsnuffelen op internet, op zoek naar tips. En ergens daartussen zag ik juweeltjes die ik én zelf heel mooi vind, en ook nog eens niet zo moeilijk te maken lijken. Daar waag ik me aan! Morgen plaats ik mijn eerste bestelling en dan is het wachten tot mijn pakje met leuks arriveert!
Al heel lang wil ik iets aan mijn conditie doen. Maar als mama van een bijzondere kleine man is het niet zo simpel om drie keer per week de deur uit te gaan om te gaan sporten, dus zocht ik een toestel dat ik kon aankopen om thuis mee aan de slag te gaan. Een step? Een fietsje? Geen goed idee. Daarmee zou ik immers niet àl mijn spiergroepen kunnen aanspreken, om nog maar te zwijgen van de ruimte dat zo'n dingen innemen! En mijn appartementje is niet nu niet meteem 'ruim' te noemen Dus, na wat nadenken, kwam ik op een idee: een powerplate! Ik begon te snuffelen op tweedehandssites, en al snel vond ik een heel redelijk geprijsd exemplaar.
Vriendlief is de powerplate gaan halen, voorlopig staat ze nog bij mijn ouders omdat ik plaats moest maken hier, maar deze week komt ze naar hier en kan ik erin vliegen! Op naar dat zomerlichaam!
Na een hoop computerproblemen, herstellingen, kapotte kabels en niet-werkende moederborden, zijn mijn laptopissues eindelijk van de baan, en kan ik opnieuw bloggen! En wat heb ik het gemist!
Het is erg leuk om te snuisteren en dingen van maanden geleden te herontdekken. En bovendien erg handig: door een schadegeval hadden we dringend de foto's van de caravan nodig, en die stonden op een van te kapotte computers: weg. Maar, hier zijn ze dan, netjes op een rijtje op mijn blog!
En nu, nu ga ik een berichtje achterlaten op de mooie blog van Mia!
Zo zag de caravan eruit toen de ze kochten. Houtkleuren, kakigroene zetels, oranje gordijnen. Niet dadelijk mijn stijl, en de eerste avond ben ik al met de verfborstel aan de slag gegaan. Ondertussen hebben alle kastjes een eerste laagje verf gekregen, maar daar heb ik nog geen foto's van.
Een paar weken geleden hebben we een, letterlijk, grote aankoop gedaan. We hebben een caravan gekocht!
Nu, caravan inrichtingen zijn zelden mijn smaak, en dat is bij onze nieuwe aanwinst helaas ook niet het geval. Donker, stoffig, deprimerend. Dat kan beter! De bedoeling is om deze helemaal om te bouwen Lieneland op Wieltjes. Ik ben al druk aan shoppen geslagen, en heb ook al heel wat ideetjes verzameld om er iets van te maken dat echt een verlengde is van ons huisje.
Het stof voor de gordijntjes heb ik al gevonden, dat wordt een crèmekleurige basis, met rood-roze bloemen. Voor de kussens ga ik mini 'matrashoesjes' laten maken, met een donkerbeige/taupe-achtig polkadot stof. De kastjes en muren worden in een licht ecru geschilderd, en ik speel met het idee om een wand, die van de 'tv-hoek' in een kleurtje te verven dat terug te vinden is in de gordijntjes. De caravan zelf wil ik stiekem ook verven, in een licht kleurtje, 'antiekgroen' lijkt me wel wat, maar dat ziet vriendlief voorlopig niet zitten. Wordt aan gewerkt ;)
Hieronder enkele foto's van de stofjes, en van dingen die mij inspireren, en/of die ik me nog wil aanschaffen om de boel op te vrolijken!
Sinds vorige week heeft Mia, Snoopy50 hier op bloggen.be, er een kleinzoontje bij! Een prachtige kleine jongen, die de naam Quin heeft meekregen.
Ook langs deze weg een hele dikke proficiat aan de mama, papa, bommi en bompa, oma en opa, tantes, nonkels, meter en peter, en natuurlijk aan Grote Zus!
Om te starten met een dieet, moeten er voor mij heel wat dingen 'net juist' zitten. De eerste dagen moeten rustig zijn, niet te actief (ik krijg de de eerste 72 uur snel appelflauwtes), zonder al teveel stress,... Het komt erop neer dat ik altijd wel een excuus vind om de dingen in de soep te laten lopen. Maar nu niet meer! Ik start opnieuw, en ik heb geen uitvluchten! Ik voel me goed, het is vakantie, ik moet niets actief doen,...
Sinds mijn bevalling heb ik een enorm moeilijke huid. Geen enkel product lijkt helemaal goed te werken. Het ene droogt uit, van het andere wordt ik vuurrood, en zo is er steeds iets. Ook heb ik op 'bepaalde' momenten van de maand last van pukkeltjes, iets waar ik vroeger nooit last van had.
Maar, ik heb nu gevonden waar ik al drie jaar achter zoek! Eindelijk een merk dat wèrkt! Dermalogica is een merk dat echt inwerkt op bepaalde problemen, zoals gevoeligheid of roodheid.
En ja hoor, mijn huid is na een kleine twee weken gebruik een pàk beter. Minder gevoelig, minder rood, minder pukkeltjes, zachter,... Heerlijk!
Na mijn pijnlijke val van een maand geleden, zoontjes luchtwegen-, oor- en keelontsteking, zijn waterpokken en mijn verkoudheid lijken we eindelijk weer een beetje de gezonde toer op te gaan. Hopelijk hebben we onze portie ziek-in-bed-liggen wel gehad voor dit en de komende jaren!
Verder gaan jullie me terug wat vaker lezen op deze blog, het hondje komt binnenkort aan, ik ben goed bezig met mijn dieet,... Heel wat nieuws te melden in de toekomst dus!
Arm zoontje... Na de keel-oor-en luchtwegenontsteking is er een nieuw virusje in het land: de waterpokken! Het kon niet missen, twee weken geleden stond zijn hele klasje vol met rode vlekken. En mijn knuffelaartje laat zich niet tegenhouden door wat rode vlekjes om andere kindjes te overladen met dikke kussen!
Hij is er best ziek van. Bijna 40 graden koorts, en vooral: hij blijft rustig in de zetel zitten! Wat heel erg atypisch is voor hem, normaal zit hij geen twee seconden stil!
Hij vindt het zo erg, maar de komende daagjes geen schooltje voor zoontje! En ik, ik vul mijn dagen met het geven van dikke genees-knuffels, meekijken naar de avonturen van Dora en de andere Nick Jr figuren, en met het geven van evenveel kusjes dan dat er plekjes op zijn arme lijfje staan!
Het is zover: we hebben ons pupje mogen kiezen. Op aanraden van Heidi, de fokster, zijn we gegaan voor een van de twee 'stabiele' pupjes, een reutje en een teefje. We hadden uiteindelijk eerste keuze, voor zowel een van de twee abrikooskleurige teefjes, of een van van de drie reutjes.
We hebben voor Bill gekozen. Het pupje waar mijn oog bij de eerste foto's al op viel. Zijn karakter blijkt ook nog eens helemaal bij ons te passen:vrolijk, ontdekkend, en niet bang. Belangrijk als je een kleine wervelwind in huis hebt!
Hier volgen enkele nieuwe foto's van de kleine Bill (voorlopige naam!), nu 5 weekjes oud.
Dag drie van het dieet vandaag (eigenlijk ben ik al sinds vrijdag weinig aan het eten). Ik kan het bijna niet geloven, maar er is al 4,2kg af! Nog 800g en ik ga over de magische grens van 5kg!
Ik heb ook geen honger. Misschien door mijn verstopte neus, misschien door de ketose, maar het helpt wel flink om vol te houden! Op naar de 5 kg dus!
Tijdens mijn uitje naar Maastricht vorige week heb ik niet alleen mijn geweldige vitamine E olie gekocht, ik heb ook nog eens een heerlijk gezichtsmasker ontdekt!
Voor mij zijn een aantal dingen belangrijk als ik beauty producten koop. Ten eerste wil ik liever geen dingen in huis die op dieren getest zijn. Dit geldt voor zeep, shampoo, gezichtsproducten,... noem maar op. Ten tweede vind ik het leuk als alle ingrediënten biologisch afbreekbaar zijn, en biologisch geteeld. Ten derde wil ik geen parabenen, minerale olie of siliconen op mijn gezicht smeren.
Het zat dus best wel snor met dit masker. Ik kocht het, ook omdat het niet duur was, en testte het thuis onmiddellijk uit. Wat een zalig masker! Het zuiverde duidelijk mijn huid, was zacht, prikte niet, rook lekker,... Ik kan geen énkel negatief woord kwijt over dit product!
Ik heb een wondermiddeltje ontdekt! Vrijdag stond ik aan de kassa van De Tuinen in Maastricht, en mijn oog viel op een klein flesje vitamine E olie. Ik heb het gekocht, omdat ik me vaag herinnerde dat het goed was voor kleine brandwondjes ed. En vermits ik nogal een kluns ben ik de keuken, en meer dan me lief is mijn vingers onder de koude kraan moet houden, kan zoiets wel van pas komen in dit huis.
Ik heb die avond opgezocht voor wat het nog allemaal goed is, en dat blijkt heel wat te zijn. Vooral de wondhelende eigenschappen spraken mij aan, omdat ik een paar weken geleden een muggenbeetje had opgekrabt in mijn gezicht, en dat wondje maar niet wilde genezen (ook omdat ik eraan bleef prutsen...).
Ik heb die avond dus een druppeltje olie op het wondje gedaan, en mijn bed ingekropen. De volgende ochtend werd ik wakker, en toen ik in de spiegel keek, was het wondje bijna verdwenen! Hoera!
Nu, nog eens een dagje later, is er bijna niks meer te zien. Ook wat uitslag die ik had is helemaal verdwenen, en de olie heeft mijn huid zacht gemaakt, gevoed en vooral helemaal genezen!
Je kan de olie ook oplossen in water om 'van vanbinnen uit' de olie op te nemen. Dit zou goed zijn voor huid, haar,...
Wat is het moeilijk om opnieuw te beginnen met diëten, als je eens terug de heerlijke smaak van de zonde geproefd hebt (letterlijk!).
Maar het is hoog tijd. De cijfertjes op de weegschaal kruipen weer gestaag omhoog, en da's natuurlijk niet de bedoeling. Dus, we beginnen met frisse moed opnieuw!
Broccolisoepje in de frigo, pot choco-poeder in de kast, en hup!
Net heb ik wel een inspirerende uitspraak gelezen, van Gandhi:
Toen ik een jaar of 17 was, had ik de vervelende gewoonte om mijn mascara van mijn wimpers af te 'plukken', ipv te verwijderen met het daarvoor bedoelde product. Soms plukte ik eens te hard, en dan had ik een paar wimpers mee. Na een tijdje had ik gewoon gaten in mijn wimpers, wat natuurlijk nergens op leek.
Toen herinnerde ik me dat ik ooit gelezen had dat Drew Barrymore Lipocils gebruikte om haar wimpers een groeiboost te geven. Ik ontdekte dat ze dit bij de apotheek verkochten, en besloot het te gaan kopen. En... het werkt! Binnen de paar weken had ik terug normale wimpers! En ze waren nog een stuk langer ook!
Sindsdien doe ik regelmatig een kuurtje. Talika beweert dat je na 28 dagen resultaat ziet, en dat klopt. Ik ben nu ongeveer half, zo'n twee weken geleden ben ik begonnen, en ik zie nu al dat mijn wimpers iets langer zijn. Ook belooft het product meer donkere, gekrulde wimpers.
Voor mij is het z'n geld meer dan waard! Ik ben enorm tevreden, en ben dan ook van plan om dit nog vaker te gebruiken dan voorheen!
Ik kan het zelf nauwelijks geloven, maar volgens de meettest is mijn haar op een week tijd maar liefst een cm gegroeid! Ik heb elke dag trouw mijn vitamines ingenomen, en blijkbaar heeft het echt wel zijn nut. Ik ben van 63 à 63,5 (zelf gemeten) naar 64,5 gegaan (door vriend gemeten). Volgende week kom ik hier weer mijn resultaten neerpennen, maar als het zo verdergaat, dan ben ik een tevreden klant!
Dus, na wat nadenken, kwam ik op een idee: een powerplate! Ik begon te snuffelen op tweedehandssites, en al snel vond ik een heel redelijk geprijsd exemplaar. 
Ik heb een wondermiddeltje ontdekt! Vrijdag stond ik aan de kassa van De Tuinen in Maastricht, en mijn oog viel op een klein flesje vitamine E olie. Ik heb het gekocht, omdat ik me vaag herinnerde dat het goed was voor kleine brandwondjes ed. En vermits ik nogal een kluns ben ik de keuken, en meer dan me lief is mijn vingers onder de koude kraan moet houden, kan zoiets wel van pas komen in dit huis.
