We wilden zo snel mogelijk de compromis ondertekenen zodat we daar toch tenminste al zeker over waren!

Eén telefoontje naar het immokantoor en een uur later (jawel!) konden we er al terecht, samen met de verkoper, om de eerste belangrijke stap in ons avontuur te zetten: het ondertekenen van de compromis!

In tegenstelling tot mensen die een "gewone" aankoop doen, betekent dit bij ons niet dat we sowieso zeker zijn van de aankoop.

Zoals reeds eerder gemeld, ligt er beslag op gebouw A (het pand bestaat uit 2 percelen) en moet er dus een hele procedure doorlopen worden voor we zekerheid hebben dat wij het überhaupt mogen kopen. 

En toch geeft het nu een veel geruster gevoel nu we onze handtekening hebben kunnen zetten!

Morgen gaan we met de eigenaar samen nog eens naar het pand om al wat opmetingen te doen en het pand "winterklaar" te maken zodat er zeker geen schade komt.

Duimen jullie allemaal mee dat de verdere procedure goed mag verlopen?

Ik liet er iemand naar kijken die wel wat verstand van zaken heeft en hij gaf me enkele punten waar we zeker nog eens naar moesten vragen of verder moesten laten toelichten door onze eigen notaris.

Onmiddellijk onze notaris gecontacteerd en een afspraak gemaakt voor deze voormiddag.

Opnieuw een enthousiaste jongeman die samen met ons onze vragen overliep en zijn eigen opmerkingen gaf. Er zullen nog wat dingen gewijzigd worden aan de compromis (mits goedkeuring van de verkoper/zijn notaris) dus of we onze "teken-datum" gaan halen (donderdag) is nog maar de vraag... Maar liever een paar dagen langer dan dat we binnenkort met een hele hoop problemen zitten!

Vanmiddag zijn we dan nog even naar "ons dorpje" gereden... Telkens we daar komen, weten we waarom we hier door gaan! We zouden het onszelf makkelijk kunnen maken en zeggen dat ze het maar bekijken en onszelf een hele hoop onzekerheid besparen de komende maanden. 

Maar dit is het voor ons zó waard!! 

Ik probeer zelf niet té enthousiast te zijn op dit moment. Ik geef mezelf liever het gevoel dat het zal tegenslagen dan dat ik constant met stress zit omdat ik het zo graag wil maar de kans nog steeds bestaat dat we het huisje niet gaan kunnen kopen.

Dat geeft me op dit moment een veel geruster gevoel, al zal het ook nu toch wel pijn doen moest alles nog afspringen.

Want voor alle duidelijkheid, in tegenstelling tot mensen die in een "normale" aankoopprocedure zitten, zijn wij niét zeker dat we het huis gaan kunnen kopen wanneer de compromis ondertekend wordt.

Afwachten is de boodschap...