In april 2005 leerden we Karel kennen.Een trotse kraai,marcherend door de vondelstraat.ondanks zijn handicap,hij kon slechts fladderen!,wist hij zichzelf,"with a little help of his vondelstreet friends..",in leven te houden. Jan paul voerde hem kleine blokjes jonge kaas,Anitra maakte kleine balletjes gehakt,Sandy gooide brood op het garagedak van Ruud en zo waren er vele buren die Karel dagelijks een diner bezorgden. Als karel "voldaan"was,verstopte hij het resterende voedsel tussen de stoeptegels en bedekte het heel secuur met blaadjes!Zelfs in de warme zomervakantie werd er op hem gelet en zorgde PÄR voor bakjes water op het dak...
Het was elke dag weer een hele toer voor hem om met z,n lamme vleugel van de straat,via het smeedijzerenhek van meneerVierkens(die hem ook voerde!!),hinkend en springend op het dak te komen en dan,hup,met een laatste sprongetje de taksus boom in. Hij had het moeillijk...de gemene rode kater die altijd op hem loerde,de gemene ekster,die z,n eten uit z,n verstopplek jatte.De regen en de wind,waardoor hij er echt als een vogelverschrikker uit kwam te zien..Arme Karel.Het was inmiddels september en elke keer als hij een vliegpoging waagde vanaf het garage dak,stortte hij keihard neer: het was pijnlijk om te zien! Maar...in oktober ging het plots iets beter!En op een ochtend,toen ik achter m,n computer die voor het raam op de eerste etage staat,zag ik Karel zitten boven op de lantaarnpaal!!Hij keek me aan met z,n slimme zwarte kraaloogjes en schreeuwde keihard:KAA!KAA! Ik was zoo blij!Ik wilde hem wel omhelzen! Goed zo Karel, riep ik!
De weken daarna kwam hij gergeld aanzeilen,en niet alleen:al gauw had hij twee vriendinnen!Tja,hij had natuurlijk wat in te halen.. Daarna zagen we hem niet meer.Ik riep hem nog weleens in het park,en vroeg aan andere kraaien of ze hem gezien hadden.Maar helaas..
Nu,een jaar later,is hij er weer.Vanaf de lantaarnpaal schreeuwt hij naar me en blijft dat net zolang doen totdat ik hem z,n liga geef!Of hij loopt met driftige pasjes heen en weer voor het sousterain raam,onze keuken in te kijken!...Vliegen is nog steeds niet z,n sterkste kant,maar ach,wat geeft dat.Hij is toch geweldig,onze Karel?
