De - geschiedkundige - praktijk is toch enigszins anders. En zonder geschiedenis redden we het hier niet.
Egypte en Jordanië zijn - ondertussen - van vijand niet naar bondgenoot maar naar vredesgenoot geëvolueerd. Wanneer het geen vijanden waren, dan weet ik niet waarom ze tussen 1948 en 1973 zoveel oorlogen met Israël hebben gevoerd. Toch niet om te lachen hoop ik.
Mijn reactie op je ging over wat je schreef over het 'straffeloos afpakken van grond'. Daar wil ik even verder op ingaan.
Na 1948 heeft Egypte Gaza bezet tot, na de oorlog van 1967 Israël dit bezette gebied én de Negev op Egypte heeft veroverd.
Tussen haakjes, heeft ooit één 'progressieve' Belg - of wereldburger - geprotesteerd tegen de bezetting van een stuk Palestina door Egypte? Eén Arabier? Eén moslim? Eén Palestijn? Noppes, niente, nul.
Heeft Egypte in die 30 jaar bezetting iets gedaan voor de Palestijnen onder hun jurisdictie inzake ontwikkeling, eigen bestuur, oprichting Palestijnse staat? Nul op het request over de ganse lijn. Reactie van de progressieven? Onbestaand.
Over de annexatie door Jordanië van de West Bank kunnen we precies hetzelfde zeggen. Alleen is het nog een graad erger: Jordanië heeft in 1948 een stuk van het huidige Palestina - de West Bank gewoon aangehecht, het bij hun grondgebied gevoegd! De Palestijnse zaak voor 'eigen staat' gewoon van tafel geveegd en de Palestijnse grond ingepikt. Reactie van 'iedereen', Palestijnen incluis, nul komma nul.
De Jordaanse zaak wordt nog erger, na 1967 en de bezetting van de West Bank door Israël, is wat we nu de Palestijnse Authoriteit noemen, naar de volbloed broeders van Jordanië gevlucht. Ze hebben het daar precies 3 jaar uitgehouden. In de fameuze 'black september' van 1970 zijn ze door Jordanië met inzet van zware militaire middelen - en dat terwijl zoals je schrijft over 'nu', ook 'toen' de Palestijnen niet over tanks en ander zwaar militair materiaal beschikten. Reactie van de 'progressieve' Belg, of andere wereldburger? Hoe kan je het raden: nul komma nul.
Ja, en dan beginnen de vredeprocessen: land for peace.
En inderdaad, Israël heeft ontzettend veel land teruggeven in ruil voor vrede. En zo zijn Jordanië en Egypte nu niet langer vijanden van Israël. Maar in je vertekend wereldbeeld (wie niet voor mij is die is tegen mij) vertaal jij dat als 'vrienden' van Israël....
Rest nog de (strategisch enorm belangrijke) Golan hoogte en Syrië.
De clou van het verhaal is eigenlijk dat door de verovering van de West Bank op Jordanië in wezen de West Bank terug 'beschikbaar' is gekomen als grond die aan de Palestijnen is kunnen gegeven worden. Zonder Israël en zijn verovering (lees, winnen van een oorlog) was dit zelfs nooit mogelijk geweest.
Uit de praktijk blijkt dus dat Israël in de praktijk 'eerlijk' veroverde grond na in wat jij zelf 'beschaafde' oorlogsvoering noemde heeft afgestaan in ruil voor vrede. En ondertussen blijft men maar mekkeren om, verhoudingswijze, morzels grond - niet dat dit niet onbelangrijk zou zijn - en steunt men volledig diegenen die zich onverzoenbaar opstellen en nog steeds in woorden het bestaansrecht van een staat in twijfel trekken.
En wanneer je dan stelt dat de Palestijnen er 'alleen' voor staan, dan weet ik, uit eigen ervaring sinds een halve eeuw, dat de Palestijnen nog nooit zoveel steun hebben gehad dan nu, helaas, al te dikwijls verpakt in een haat discours - dikwijls ook door mensen die maar half weten waarover ze het hebben - en een daardoor totale eenzijdigheid die de zaak ook geen goed doet.
