De stress en het overdenken van de afgelopen weken eist z'n tol. Vandaag om de steunzolen voor m'n dochter geweest en het zijn echte marteltuigen. Ze heeft nu eens zoveel pijn van er amper 15 minuten (niet aan 1 stuk mee te stappen), ze wou ook een stukje lopen en is natuurlijk gevallen. Het ziet er naar uit dat ze nog veel gaat vallen en ze stapt nu vreemd, traag en moeizaam. Weer een steek in m'n moederhart, wat we moe maakt. De prijs die ik moest betalen voor de steunzolen viel uiteindelijk ook tegen, de specialist sprak van 40 euro, uiteindelijk zijn dat er 86, waarvan niets verder terugbetaald op dit moment.
Ik zoek ook een oplossing om haar niet zo vaak te moeten dragen, het is voor mij een te grote last maar ik draag ze altijd als het voor haar niet meer gaat. Ik dacht eerst aan een bolderwagen maar da's op zich ook nog wel zwaar, een rolstoel zie ik niet zitten en een buggy wil zij niet "want da's voor baby's". Ik denk toch dat het terug dat laatste zal worden. Maar dan is nog de twijfel; welke? Zo lang zal ze daar ook niet in kunnen gaan, kan er ook 1 huren via de mutualiteit die gemaakt zijn voor zulke noden, ik weet het weer even niet...
Ik weet ook niet goed wat ik moet doen, haar aanmoedigen van te bewegen en haar spieren te laten versterken of juist niet? Met wat doe je goed? Vanaf volgend jaar zal ze wellicht kinesitherapie moeten volgen, maar wat intussen? Leven en laten leven... met een hoofd vol kopzorgen
