Gebed
Heer! Ontlast mij van die neiging tot de ledigheid, die mij de tijd doet verkwisten en die mij van de bezigheid terughoudt; ontdoe mij ook van de overtollige gedachten, die mij het geluk van uw tegenwoordigheid en de aandacht in mijn gebeden doen verliezen; of wanneer ik in het gebed zijnde, niet altijd aan U kan denken, maak dan, dat mijn onvrijwillige verstrooidheden, schoon zij mijn geest van U aftrekken, mijn hart van U niet verwijderen. En vermits mijn verstrooidheden in het gebed hieruit voortkomen, dat ik mijn geest daarop niet genoegzaam toelegge, bid ik U, o mijn God! Mijn hart door een levendige en vurige beweging te raken en te vervullen, opdat ik in mijn gebed, en gedurende de dag, meer aan U dan aan mijzelf denke. Amen.

Dag 17 : Navolging van Christus – Thomas a Kempis – Boek 1 : 24

Boek 1 Hoofdstuk 24

Over het oordeel en de zondestraffen

1.   Let in alle dingen op het einde, en hoe gij voor die strenge rechter zult staan, voor wie niets verborgen is, die met geen giften wordt omgekocht, en die geen uitvluchten aanneemt, maar alles oordelen zal naar de rechtvaardigheid.
O ellendige en dwaze zondaar! Wat zult gij God antwoorden, die al uw zonden kent; gij die somtijds de aanblik vreest van een vergramde mens?
Waarom neemt gij geen voorzorg tegen de dag van het oordeel, alwaar niemand door een ander beschermd of vrijgepleit zal kunnen worden, maar iedereen last genoeg zal hebben aan zichzelf.
Nu is uw arbeid vruchtbaar, uw wenen aangenaam, uw zuchten verhoord, uw droefheid verzoenend en zuiverend.

2.   Hij heeft in dit leven een groot en zalig vagevuur, de verduldige mens, die, het onrecht lijdende, bedroefder is voor de boosheid van een ander, dan over eigen leed; die gaarne bidt voor zijn tegenstrevers, en hun uit ter harte vergeeft het kwaad hem aangedaan; die zelf gewillig is om aan anderen vergiffenis te vragen; die meer tot medelijden genegen is dan tot gramschap; die zichzelf dikwijls geweld aandoet, en het vlees aan de geest volkomen tracht te onderwerpen.
Het is beter zich nu van zijn zonden te zuiveren en zijn gebreken uit te roeien, dan ze te bewaren om in het toekomende leven  uitgeboet te worden.
Voorwaar, wij bedriegen onszelf door de ongeregelde liefde, die wij ons lichaam toedragen.

3.   Wat zal het eeuwig vuur anders verslinden dan uw zonden?
Hoe meer gij nu uzelf ontziet en uw vlees involgt, des te meer zult gij hiernamaals boeten en zoveel te meer brandstof vergadert gij.
Waar de mens meest in gezondigd heeft, daar zal hij ook zwaarder in gepijnigd worden. Daar zullen de luiaards met gloeiende prikkels voortgestuwd, en de gulzigaards met geweldige honger en dorst gepijnigd worden.
Daar zullen de onkuisaards en de genotbejagers met ziedend pek en stinkende solfer overgoten worden: en de nijdigaards zullen als dulle honden huilen van de pijn.

4.   Ieder zonde zal haar eigen pijn hebben.
Daar zullen de hovaardigen met schaamte overdekt, en de gierigaards met een allerbitterste armoede benauwd worden.
Daar zal één uur lijden zwaarder vallen, dan hier honderd jaren in de allerstrengste boetvaardigheid.
Hier staakt men somtijds het zwoegen, en geniet men troost van vrienden; dáár integendeel is geen rust, geen troost voor de verdoemden.
Wees nu bekommerd en heb leedwezen over uw zonden, opdat gij in de dag van het oordeel zonder angst moogt zijn met de gelukzaligen.
Want dan zullen de rechtvaardigen met grote vrijmoedigheid zich verheffen over hen, die hen hier ten onrechte benauwd en verdrukt hebben ⁽¹⁾.
Dan zal hij recht staan om te oordelen, die zich hier ootmoedig onderwerpt aan de oordelen der mensen.
Dan zal de arme en ootmoedige een grootvertrouwen hebben, en de hovaardige zal van alle kanten met vrees bevangen zijn.

5.   Dan zal blijken, dat hij hier zeer wijs is geweest, die om Christus heeft leren dwaas en veracht te zijn.
Dan zal het lijden, dat men geduldig zal hebben verdragen, verheugen, en alle boosheid zal de mond sluiten ⁽²⁾.
Dan zullen alle godvrezenden zich verblijden, en de goddeloze zal in droefheid gedompeld zijn.
Dan zal het getuchtigde lichaam zich meer verheugen dan indien het in de weelde ware gekoesterd geweest.
Dan zal het grove kleed schitteren, en het fijne kleed zal duister worden.
Dan zal een arm hutteke meer geprezen worden dan een van goud glinsterend paleis.
Dan zal het standvastig geduld meer helpen dan de macht van geheel de wereld.
Dan zal de eenvoudige gehoorzaamheid meer geprezen worden dan alle aardse arglistigheid.

6.   Dan zal een zuiver en goed geweten meer blijdschap geven dan hoge geleerdheid.
Dan zal de versmading der rijkdommen zwaarder wegen dan al de schatten der aarde.
Dan zult gij meer troost smaken om een godvruchtig gebed, dan om een kostelijke maaltijd.
Dan zult gij blijder zijn over een welbewaard stilzwijgen, dan over lange gesprekken.
Dan zullen de heilige werken van meerder waarde zijn, dan schone woorden.
Dan zal een streng leven en harde boete meer behagen dan alle wereldse vermaken.
Leer nu in 't kleine lijden, opdat gij dan van het zwaardere bevrijd moogt zijn.
Beproef eerst hier wat gij namaal zult kunnen lijden.
Kunt gij nu zo weinig verdragen, hoe zult gij dan de eeuwige pijnen kunnen uitstaan?
Indien een matig lijden u hier zo ongeduldig maakt, wat zal de hel dan doen?
Zie, gij kunt geen twee vreugden genieten: hier in de wereld uw vermaakt nemen, en daarna met Christus heersen.

7.   Indien gij tot op de huidige dag toe in alle eer en weelde geleefd hadt, wat zou dit alles u baten, indien gij nu op staande voet moest sterven?
Alles is dus ijdelheid, behalve God beminnen en Hem alleen dienen.
Want die God uit ganser harte bemint, vreest noch dood, noch pijn, noch oordeel, noch hel; wijl de volmaakte liefde veiliger toegang geeft tot God.
Maar het is geen wonder, dat hij, die nog vermaak schept in de zonde, de dood en het oordeel vreest.
Het is echter goed, indien de liefde Gods u nog van de zonden  niet wederhoudt, dat de vrees der hel u beteugele.
Doch, die de vrees Gods weinig acht, kan niet lang in het goed volharden, maar hij zal welhaast in de strikken van de duivel vallen.

1) Wijsh. 5:1  2) P. CVI:42

Oefening
Hoe geschikt is toch het aanschouwen en de vrees van de oordelen Gods en van een ongelukkige eeuwigheid om onze driften in te tomen, om de oplopendheid van onze inborst tegen te houden en om ons te dwingen de vermaken en verlokkingen der zonden van ons te verwijderen! Waartoe (dienden wij somtijds onszelf te vragen), waartoe zal het zondig vermaak van die wraak, van die onkuisheid, van die oplopendheid, van die onrechtvaardigheid, van die kwaadsprekendheid dienen? Tot het genieten van een ogenblik genoegen. Ik kom te sterven zonder Sacramenten en zonder bekering, gelijk dit kan geschieden, en gelijk het aan vele stervelingen geschiedt, waarop zal die voldoening der zonden dan uitkomen? Op een ongelukkige eeuwigheid. Voor een ogenblik voldoening, een eeuwige pijn. Nee, ik zal mij voor een kortstondig vermaak niet blootstellen voor altijd ongelukkig te zijn. Ja, het is waar wat de Wijze man zegt dat, om niet te zondigen, ten minste om niet uit gewoonte te zondigen, men alleen de uitersten van de mens behoort indachtig te wezen. Want wanneer men dikwijls en innig overdenkt dat men eens over de staat van zijn geweten, over zijn levenswijze en over al zijn zonden rekenschap zal moeten geven aan een Rechter die alles kent en die niets vergeet, wie is er, die over dit oordeel en over die schrikkelijke rekening verschrikt, niet op zichzelf zal waken en, zijn leven niet zal beteren? Wij moeten dan overtuigd zijn dat het ware middel om in het ander leven niet veroordeeld te worden, bestaat in onszelf op aarde te veroordelen en te straffen.

Gebed
Opperste Rechter der levenden en der doden, die in de stond van onze dood onze eeuwigheid zult vaststellen, wees indachtig dat Gij zowel onze Zaligmaker als onze Rechter zijt., en dat, voor zoveel onze zonden uw rechtvaardigheid hebben getergd, uw wonden uw barmhartigheid hebben bewogen, Aanschouw dan die wonden, welke gij voor ons hebt ontvangen, en uw Bloed dat Gij hebt gestort om onze zonden uit te wissen, en wij smeken U, door dit dierbaar onderpand van onze zaligheid, ons de vergiffenis van onze zonden toe te staan, en ons op te wekken, opdat wij die aan onszelf nooit vergeven zouden.

Lucas : 16 : 1-8

Rijkdom en gerechtigheid
[1] Hij richtte zich ook tot zijn leerlingen: ‘Er was eens een rijke man die een rentmeester had en te horen kreeg dat de rentmeester zijn eigendommen verkwistte. [2] De rijke man riep de rentmeester bij zich en zei tegen hem: “Wat hoor ik over jou? Leg verantwoording af van je beheer, want je kunt niet langer rentmeester blijven.” [3] Toen zei de rentmees-ter bij zichzelf: Wat moet ik doen nu mijn heer mij het beheer afneemt? Werken op het land kan ik niet, en voor bedelen schaam ik me. [4] Maar ik weet al wat ik moet doen om ervoor te zorgen dat de mensen, wanneer ik van mijn beheer-derstaak ben ontheven, mij bij hen thuis ontvangen. [5] Een voor een riep hij de schuldenaars van zijn heer bij zich. De eerste vroeg hij: “Hoeveel bent u mijn heer schuldig?” [6] “Honderd vaten olijfolie,” antwoordde de schuldenaar. De rentmeester zei tegen hem: “Hier is uw schuldbewijs, ga zitten en maak er gauw vijftig van.” [7] Daarna vroeg hij aan de volgende schuldenaar: “En u, hoeveel bent u schuldig?” “Honderd balen graan,” luidde het antwoord. De rentmeester zei: “Hier is uw schuldbewijs, maak er tachtig van.” [8] En de heer prees de oneerlijke rentmeester omdat hij slim had gehandeld. De kinderen van deze wereld gaan immers slimmer met elkaar om dan de kinderen van het licht.

Dag 18 : Lucas 17 : 1-10

Oproep aan de leerlingen
[1] Tegen zijn leerlingen zei hij: ‘Het is onvermijdelijk dat er mensen ten val worden gebracht, alleen: wee degene die daarvoor verantwoordelijk is! [2] Het zou beter voor hem zijn als hij met een molensteen om zijn hals in zee werd geworpen dan dat hij ook maar een van deze geringen ten val zou brengen.

Broederlijke correctie

[3] Let dus goed op jezelf! Indien je broeder zondigt, spreek hem dan ernstig toe; en als hij berouw heeft, vergeef hem.
[4] En als hij zevenmaal op een dag tegen je zondigt en zevenmaal naar je terugkeert en zegt: “Ik heb berouw,” dan moet je hem vergeven.’

Kracht van geloof
[5] Toen zeiden de apostelen tegen de Heer: ‘Geef ons meer geloof!’ [6] De Heer zei: ‘Als jullie geloof hadden als een mosterdzaadje, zouden jullie tegen die moerbeiboom zeggen: “Trek je wortels uit de grond en plant jezelf in de zee!” en hij zou jullie gehoorzamen.

Dienstbaarheid
[7] Als iemand van jullie een knecht zou hebben die ploegt of de kudden weidt, dan zal hij, wanneer die thuiskomt van het land, toch niet tegen hem zeggen: “Ga maar meteen aan tafel”? [8] Zal hij niet veel eerder tegen hem zeggen: “Maak iets te eten voor me klaar, doe je gordel om en bedien me terwijl ik eet en drink, en daarna kun je zelf eten en drinken”? [9] Hij bedankt de knecht toch niet omdat die gedaan heeft wat hem is opgedragen? [10] Hetzelfde geldt voor jullie; wanneer jullie alles gedaan hebben wat jullie is opgedragen, zeg dan: “Wij zijn maar knechten, we hebben enkel onze plicht gedaan.”’

Navolging van Christus – Thomas a Kempis – Boek 3 : 47

Boek 3, Hoofdstuk 47

Voor het eeuwig leven moet men alle bezwaren verdragen

1.   CHRISTUS. - Zoon! Word niet kleinmoedig in de arbeid, die gij om mijnentwil op u hebt genomen, en wees niet neerslachtig om enige kwellingen ; maar dat mijn belofte u bij iedere gebeurtenis versterke en vertrooste.
Ik ben machtig genoeg om u daarvoor te lonen boven alle paal en maten.
Gij zult niet lang arbeiden of niet altijd gedrukt worden door smarten en lijden.
Wacht een weinig, en gij zult welhaast het einde van uw ellende zien.
Het uur zal komen, waarop alle arbeid en pijn zullen ophouden.
Al wat met de tijd voorbijgaat, is klein en kortstondig.

2.   Doe naarstig wat gij te doen hebt, arbeid getrouw in mijn wijngaard, en Ikzelf zal uw loon zijn.
Schrijf, lees, zing, zucht, bid, verdraag kloekmoedig tegenspoed : het eeuwig leven is dit alles en nog groter strijd waardig.
De vrede zal komen op een dag, die de Heer bekend is, en daar zal geen dag of nacht meer gelijk wezen in deze tijd ; maar eeuwig licht en oneindige klaarheid, vaste vrede en volle rust.
Dan zult gij niet zeggen: Wie zal mij verlossen van dit sterfelijk lichaam? (1) ; of roepen: Helaas, dat mijn ballingschap zo lang duurt! (2) want de dood zal teniet gedaan zijn (3), en de zaligheid zal eeuwig duren ; daar zal geen vrees, maar zalige blijdschap zijn en een eerlijk en zoet gezelschap.

3.   Ach, hadt gij in de hemel de eeuwige kronen van zijn heiligen gezien, en in hoe grote glorie zij zich nu verheugen, die eertijds door de wereld versmaad waren, en gehouden werden als dit leven niet waardig te zijn ; voorwaar, gij zoudt u aanstonds tot in het stof vernederen en liever begeren aan allen onderworpen, dan boven één gesteld te zijn.
Gij zoudt hier ook geen blijde dagen verlangen, maar eerder u verblijden voor God te lijden ; en gij zoudt voor een groot voordeel achten bij de mensen voor niets gehouden te worden.

4.   Ach, indien gij smaak vondt in deze leringen, en zij u diep ter harte gingen, hoe zoudt gij een enkele keer kunnen klagen?
Moet men voor het eeuwig leven niet de zwaarste arbeid verdragen?
Het is geen kleine zaak het rijk Gods te verliezen of te winnen.
Hef dan uw ogen opwaarts tot de hemel, zie, Ik en mijn heiligen, die in deze wereld grote strijd gehad hebben, zijn nu in blijdschap, in vertroosting, in rust, en zullen eeuwig in het rijk van mijn Vader blijven.

(1)   Rom. 7:24   (2) Ps. 119:5   (3) Is. 25:8

Oefening
Hoe hard valt niet dit woord: "Gij moet onophoudelijk lijden, te allen tijde tegen uzelf strijden, altoos uzelf verzaken, en steeds aan uzelf sterven ; zonder dit is er geen zekerheid ter zaligheid! Maar hoezeer worden wij opgewekt om de kwellingen en de onaangename toevallen te verdragen en er ons aan te gewennen, door het geloof en de hoop op een gelukkige eeuwigheid, die wij verdienen met ze te verdragen, aangezien het zeker is, dat in de dood niets zozeer ons zal troosten als wat ons in dit leven als wat ons in dit leven smarten heeft veroorzaakt, te weten, indien wij alles hebben aangewend om er een goed gebruik van te maken : want alsdan zullen wij klaar zien dat wij enkel voor God deden, wat wij tegen onszelf hebben gedaan, en dat een oprecht christelijk leven, een leven van kruisen en van zelfverloochening is.

Gebed
Maak, o God! Dat wij door geloof en hoop in de eeuwige goederen levende, mogen lijden, en de voorbijgaande kwellingen van dit leven aannemen, om het eeuwig geluk van de andere waardig te worden. Wat toch zullen wij in het uur van de dood niet willen gedaan, geleden en verlaten hebben om de hemel te verdienen? Laat nu, Heer, enige van die vruchteloze begeerten, welke wij alsdan zullen gevoelen, in onze harten komen om op die stond ware en krachtige begeerten van zelfverloochening te doen ontstaan. Doe ons bevroeden, dat er niets groots is dan wat eeuwig is, en dat al wat met de tijd voorbijgaat, klein en verachtelijk is. O geluk, o vreugde, o eeuwige gelukzaligheid des hemels, vertroost de christenen in al de smarten dezer aarde! En wijl er noodwendig boetvaardigheid moet worden gepleegd, hetzij in de tijd of in de eeuwigheid, en dat er in dit leven of in het ander geleden moet worden, geef ons dan moed Heer! om met verduldigheid de kwellingen van dit leven te lijden, totdat wij het eeuwig geluk in het ander bekomen. Amen.

Dag 19 :  Lucas 18 : 15-30

Jezus en de kinderen

[15] De mensen probeerden ook kleine kinderen bij hem te brengen om ze door hem te laten aanraken. Toen de leerlingen dat zagen, berispten ze hen. [16] Maar Jezus riep de kinderen bij zich en zei: ‘Laat ze bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. [17] Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan!’

De rijke aristocraat
[18] Een hooggeplaatst persoon vroeg hem: ‘Goede meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’ [19] Jezus antwoordde: ‘Waarom noemt u mij goed? Niemand is goed, alleen God. [20] U kent de geboden: pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, leg geen vals getuigenis af, toon eerbied voor uw vader en uw moeder.’ [21] De man zei: ‘Aan dat alles heb ik me sinds mijn jeugd gehouden.’ [22] Toen Jezus dat hoorde, zei hij: ‘Nog één ding ontbreekt u. Verkoop alles wat u hebt en verdeel de opbrengst onder de armen, dan zult u een schat in de hemel bezitten. Kom daarna terug en volg mij!’ [23] Toen de man dat hoorde, werd hij diepbedroefd. Hij was namelijk zeer rijk.

Het gevaar van rijkdom
[24] Toen Jezus zag dat de man zo bedroefd werd, zei hij: ‘Wat is het moeilijk voor rijken om het koninkrijk van God binnen te gaan. [25] Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.’ [26] Daarop zeiden zijn toehoorders: ‘Wie kan er dan nog gered worden?’ [27] Jezus zei: ‘Wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God.’

Opgave

[28] Toen zei Petrus: ‘Maar wij hebben alles wat we bezaten achtergelaten om u te volgen.’ [29] Jezus zei tegen hen: ‘Ik verzeker jullie: iedereen die huis of vrouw, broers of zusters, ouders of kinderen heeft achtergelaten omwille van het koninkrijk van God, [30] zal reeds in deze tijd het veelvoudige ontvangen en in de tijd die komt het eeuwige leven.’

Gebeden te bidden gedurende deze 7 dagen

Litanie van de heilige Geest