6.   Herinner u de hemelse levenstaak en stel u het beeld van de Gekruisigde Jezus voor.
Gij moogt met reden beschaamd worden, bij de aanblik van Jezus' leven, wijl gij tot nog toe zo weinig gedaan hebt om aan hem gelijkvormig te worden, hoewel gij voorlang in de weg des Heren getreden zijt.
Een kloosterling, die zich ernstig en godvruchtig oefent op het allerheiligst leven en lijden des Heren, zal daar overvloedig in vinden alles wat hem nuttig en noodzakelijk is, en hij behoeft buiten Jezus niets beter te zoeken.
O, indien de gekruisigde Jezus in ons hart kwam, hoe spoedig zouden wij gans volleerd zijn!

7.   Een ijverig kloosterling neemt wèl aan al wat hem bevolen wordt, en draagt het gewillig.
Maar een lauw en zorgeloos kloosterling heeft lijden op lijden, en voelt van alle kanten benauwdheid; want de inwendige troost ontbreekt hem, en de uitwendige te zoeken wordt hem verhinderd.
Een kloosterling die buiten zijn regel leeft, is in gevaar van diep te vallen.
Wie de vrijheid en gemakken zoekt, zal altijd in het nauw zijn: Want het een of het ander zal hem mishagen.

8.   Hoe doen zoveel andere kloosterlingen, die zeer nauw gebonden zijn door de kloostertucht?
Zij gaan zelden uit, zij leven afgescheiden, zij worden armoedig gevoed en grof gekleed; zij arbeidden veel, spreken weinig, waken laat, staan vroeg op, bidden lang, lezen veel, en onderhouden in alles nauwkeurig de regel.
Zie de Karthuizers, de Cisterciënsers, en meer andere monniken, zo mannen als vrouwen, hoe zij alle nachten opstaan om God lof te zingen.
Het zou daarom voor u schandelijk zijn, indien gij in een zo heilige tijd, wanneer zulk een schaar van kloosterlingen God beginnen te loven, moest luieren.

9.   O, hadden wij toch niets anders te doen, dan God onze Heer met hart en mond te loven!
O, moesten wij toch nooit eten, drinken of slapen; maar mochten wij God onophoudelijk danken, en ons alleen met geestelijke oefeningen bezig houden, dan zouden wij veel gelukkiger wezen dan wij nu zijn, nu wij genoodzaakt zijn het lichaam in al zijn behoeften te dienen.
Och, bestonden die noodzakelijkheden niet, maar alleen de geestelijke zielsverkwikkingen, die wij, helaas! nu maar zelden smaken.

10.   Als een mens zover gekomen is, dat hij bij geen schepsel zijn troost zoekt, dan begint hij God eerst volkomen te smaken, en dan zal hij ook wel tevreden zijn met alles wat er gebeuren zal.
Dan zal hij zich met iets groots niet verblijden, noch met iets kleins zich bedroeven, maar hij beveelt zichzelf gans en vol betrouwen aan God, die hem alles in alles is, voor wie niets verloren gaat of sterft, maar voor wie alles leeft en zonder uitstel gehoorzaamt.

11.   Denk altijd op uw einde en dat de verloren tijd niet zal wederkeren.
Zonder zorg en naarstigheid zult gij nooit deugden bekomen.
Wanneer gij begint te verflauwen, dan zal ook de kwelling beginnen; maar volhardt gij in de vurigheid, zo zult gij grote vrede vinden, en zal de arbeid u minder zwaar vallen door de genade Gods en de liefde tot de deugd.
Een vurig en naarstig mens is tot alles bereid.
Het is zwaarder moeite aan de zonden en de driften te wederstaan, dan in het zweet van het aanschijn te werken.
Wie kleine gebreken niet vermijdt, zal langzamerhand in grotere vallen ⁽⁴⁾.
Gij zult 's avonds altijd blijdschap gevoelen, als gij de dag wèl hebt doorgebracht.
Waak over uzelf, wek uzelf op, vermaan uzelf, en hoe het ook met anderen sta, verzuim nooit uzelf.
Hoe meer geweld gij uzelf aandoet, des te grotere vooruitgang zult gij doen in de deugd.

1) Eccl. 51:31   2) Rom. 12:2   3) Psalm 36:3   4) Eccl. 19

Oefening
Volgens de ijver, welke men voor zijn vooruitgang heeft, trekt men voordeel uit alles wat men ziet dat goed is, om het goede te bewerkstelligen en zich tot God te begeven. Om vooruitgang te doen in de deugd, moet men veel op zichzelf winnen, aan alles verzaken, en de neigingen van het hart versterven; immers het is zeker dat men in die dienst van God niet vordert, dan voor zoveel men zich geweld aandoet. Laat ons dan de ongeregelde neigingen, die ons tot kwaad of tot verslapping brengen, bevechten en overwinnen, en hierdoor zullen wij onze zaligheid verzekeren. Een levend, volstandig en edelmoedig geweld, dat men aanwendt om zichzelf te overwinnen, bevordert meer een ziel in de weg der zaligheid en der volmaaktheid, dan honderd ijdele begeerten van een ziel die zich wel geheel aan God zou willen overgeven, maar die niets doet van wat zij wenst te doen. Hoe meer men zichzelf versterft, hoe meer men voor God leeft, en hoe meerder voldoening men aan zichzelf ontzegt, hoe meer men God voldoet. Hoe gelukkig is men, als men zijn leven overbrengt in zichzelf niet te bevredigen, maar in God in alles te voldoen! Hoe zeker is men van hierdoor een gelukkige eeuwigheid te bekomen.

Gebed
Heer, Gij kent de grote moeilijkheid, welke wij gevoelen in onszelf te overwinnen en ons aan  U te onderwerpen, in de gelegenheden; laat niet toe, dat die moeilijkheid ons belette zulks in 't werk te stellen. Het is rechtvaardig dat wij uw eer en uw heilige wil, vóór onze voldoening en vóór onze wil stellen, en wij hebben voorgenomen het te doen. Versterk ons in deze voornemens, maak er ons aan getrouw; maak dat alles in ons voor U wijke, dat wij van dag tot dag in deugd toenemen, en een bovennatuurlijk en verdienstelijk leven leiden; geef dat wij hierdoor waardig worden uw genade in dit leven, en de eeuwige gelukzaligheid in het andere bezitten. Amen.

Gebeden te bidden gedurende deze 12 dagen

Veni Creator : De latijnse tekst is vermoedelijk van de Benedictijner monnik Hrabanus Maurus. Dit is hier de vertaling in het nederlands:

Kom Schepper, Geest, daal tot ons neer,

houd Gij bij ons uw intocht, Heer;

vervul het hart dat U verbeidt,

met hemelse barmhartigheid.

Gij zijt de gave Gods, Gij zijt

de grote Trooster in de tijd,

de bron waaruit het leven springt,

het liefdevuur dat ons doordringt.

Gij schenkt uw gaven zevenvoud,

O hand die God ten zegen houdt,

O taal waarin wij God verstaan,

wij heffen onze lofzang aan.

Verlicht ons duistere verstand,

geef dat ons hart van liefde brandt,

en dat ons zwakke lichaam leeft

vanuit de kracht die Gij het geeft.

Verlos ons als de vijand woedt,

geef ons de vrede weer voorgoed,

Leid Gij ons voort, opdat geen kwaad,

geen ongeval ons leven schaadt.

Doe ons de Vader en de Zoon

aanschouwen in de hoge troon,

O Geest van beiden uitgegaan,

wij bidden U gelovig aan.

Aan God de Vader zij de eer

en aan de opgestane Heer

en aan de Geest die troost en leidt

van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Amen

Ave maris stella : Het  Ave maris stella is een van de oudste liederen ter ere van Maria, het wordt gevonden in een manuscript uit de 9^e eeuw (St.Gallen). De raadselachtige titel Ave maris stella (Gegroet, sterre der zee) is mogelijk ontstaan doordat een kopiïst zich verschreef. Hieronymus vertaalt in zijn werk Liber interpretationis Hebraicorum nominum (390 na Chr.) de Hebreeuwse naam Maria in het Latijn met stilla maris sive amarum mare (druppel der zee of bittere zee). Bij het overschrijven werd dat stella maris (sterre der zee) en dat is het in de latere Middeleeuwen gebleven.

Gebed tot de Sterre der Zee

    O Maria, "Sterre der Zee", zie mij hier neergeknield voor Uw genadetroon, waar reeds ontelbare minnaren van Uw moederhart de grootste gunsten door U hebben ontvangen; waar Gij voor de bedroefden troost, voor de noodlijdenden hulp, voor de zieken genezing, voor de zondaars vergiffenis verkrijgt.

    O liefste Moeder, ik kom thans tot U met het grootste vertrouwen. De menigvuldige wonderen die hier op Uw voorspraak geschied zijn, vervullen mij, ellendige zondaar, met de zoetste hoop, dat Gij, Moeder van barmhartigheid, ook mijn bede zult verhoren. Ja, ik smeek en bid U, o zoetste Moeder, o genaderijke "Sterre der Zee", laat mij van hier niet weggaan zonder verhoord te zijn. Gij kunt mij helpen, gij zijt immers de machtigste na God; gij wilt mij helpen, omdat Gij zo vol liefde zijt voor al Uw kinderen.

    Herinner U, o goedertierenste Maagd, dat het nooit gehoord is, dat iemand die vertrouwvol tot U zijn toevlucht nam, door U verlaten is; zou ik dan de eerste ongelukkige zijn, die Gij onverhoord van U liet heengaan? Neen, neen, o goede Moeder, op deze heilige plaats zult Gij, door uw alvermogende voorspraak, mij hulp in mijn nood en troost in mijn lijden verwerven.

    Amen.

Thema : Zelfkennis – 7 dagen

We verkeren in een ellendige toestand. Onze zonden zijn torenhoog en mijlen breed. We vragen hulp aan Maria om AL onze zonden bloot te leggen, zonder in moedeloosheid te vervallen. Ons streefdoel is de vereniging met God.

Dag 13 : Lucas 11 : 1-13

Het gebed
[1]        Eens was Jezus aan het bidden, en toen hij zijn gebed beëindigd had, zei een van zijn leerlingen tegen hem:  

‘Heer, leer ons bidden, zoals ook Johannes het zijn leerlingen geleerd heeft.’

[2]        Hij zei tegen hen: ‘Wanneer jullie bidden, zeg dan: “Vader, laat uw naam geheiligd worden
en laat uw koninkrijk komen.

[3]        Geef ons dagelijks het brood dat wij nodig hebben.

[4]        Vergeef ons onze zonden,
want ook wijzelf vergeven iedereen
die ons iets schuldig is.
En breng ons niet in beproeving.”’

Dringende vraag

[5] Daarna zei hij tegen hen: ‘Stel dat iemand van jullie een vriend heeft en midden in de nacht naar hem toe gaat en tegen hem zegt: “Wil je mij drie broden lenen, [6] want een vriend van me is na een reis bij mij gekomen en ik heb niets om hem voor te zetten.” [7] En veronderstel nu eens dat die vriend dan zegt: “Val me niet lastig! De deur is al gesloten en mijn kinderen en ik zijn al naar bed. Ik kan niet opstaan om je te geven wat je vraagt.” [8] Ik zeg jullie, als hij al niet opstaat en het hem geeft omdat ze vrienden zijn, dan zal hij wel opstaan omdat zijn vriend zo onbeschaamd blijft aandringen, en hem alles geven wat hij nodig heeft.

Effectief gebed

[9] Daarom zeg ik jullie: vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. [10] Want wie vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan. [11] Welke vader onder jullie zou zijn kind, als het om een vis vraagt, in plaats van een vis een slang geven? [12] Of een schorpioen, als het om een ei vraagt? [13] Als jullie dus, ook al zijn jullie slecht, je kinderen al goede gaven schenken, hoeveel te meer zal de Vader in de hemel dan niet de heilige Geest geven aan wie hem erom vragen.’

Dag 14 : Navolging van Christus – Thomas a Kempis – Boek 3 : 13

Boek 3, Hoofdstuk 13

Over de gehoorzaamheid van een nederig onderdaan

1.   CHRISTUS. - Mijn zoon ! wie zich zoekt te onttrekken aan de gehoorzaamheid, onttrekt zich aan mijn genade : en wie iets voor zich alleen wil bezitten, verliest wat hij met anderen gemeen heeft.
Zo iemand zich niet gewillig aan zijn overste onderwerpt, is het een teken dat zijn lichaam hem niet volkomen onderworpen is, maar dat het dikwijls wederspannig is en tegenmort.
Leer u dan op 't eerste woord onderwerpen aan uw overste, zo gij uw eigen vlees onder bedwang wilt brengen.
Want de uitwendige vijand wordt lichter overwonnen, wanneer de mens inwendig de vrede bezit.
Uw ziel heeft geen lastigere, geen ergere vijand dan gijzelf, wanneer gij niet wel met de geest overeenstemt.
Gij moet uzelf gans verachten, indien gij vlees en bloed wilt overwinnen.
Omdat gij uzelf ongeregeld bemint, daarom kunt gij u niet ten volle overgeven aan de wil van anderen.

2.   Maar is het dan een zo beduidende zaak, dat gij, die niets anders zijt dan stof en niets, u om God onder een mens stelt ; daar Ik, die de Almogende en de Allerhoogste ben, die alles uit niet geschapen heb, Mij om uwentwil ootmoedig aan de mens heb onderworpen.
Ik ben de nederigste en de minste van allen geworden, opdat gij uw hovaardigheid door mijn ootmoed overwinnen zoudt.
Leer onderdanig zijn, gij, slijk der aarde ; leer u vernederen, gij, stof en as, en u buigen onder de voeten van alle mensen.
Leer uw wil breken, en de onderwerping in alles beoefenen.
Word boos tegen uzelf, en laat geen opgeblazenheid in u blijven ; maar wees zo nederig en zo klein, dat iedereen over u moge gaan, en u als slijk met de voeten treden.
O, ijdel mens ! wat hebt gij te klagen?
Kunt gij, snode zondaar, u verzetten tegen die u verguizen, gij, die zo dikwerf God vergramd, en zo dikwijls de hel verdiend hebt?
Maar mijn oog heeft u gespaard, want uw ziel is voor mijn aanschijn dierbaar geweest : opdat gij mijn liefde zoudt kennen, en immer dankbaar wezen voor mijn weldaden.
En opdat gij u tot de ware onderwerping en ootmoed zoudt begeven, en geduldig de versmadingen, die u overkomen, verdragen.

Oefening
Men moet zich niet bepalen met uitwendig te gehoorzamen, en in gemakkelijke dingen ; maar men moet uit ganser harte en ook in de moeilijkste zaken gehoorzaam zijn. Immers hoe lastiger het ons valt te gehoorzamen, hoe verdienstelijker het voor ons is. En hoe kan men lastig vinden zich aan een mens om God te onderwerpen, nadat God zichzelf voor ons aan de mensen heeft onderworpen, en zelfs aan zijn beulen?
Jezus Christus heeft geheel zijn leven willen gehoorzamen, en dit tot de dood van het kruis ; en ik zou weigeren mijn leven in gehoorzaamheid over te brengen, en van de gehoorzaamheid mijn verdienste en mijn kruis te maken! De onafhankelijkheid komt God alleen toe, en Hij is mens geworden om van eenieder af te hangen en om de afhankelijkheid in zichzelf te heiligen. Ik wil mij dus naar het voorbeeld van de onderdanige, afhankelijke en gehoorzame God schikken, en in mijzelf over niets, zelfs niet over mijn eigen wil, beschikken.

Gebed
O mijn Zaligmaker, die door de gehoorzaamheid zijt gevormd in de schoot van Maria, Gij die de gehoorzaamheid gedurende dertig jaren te Nazareth stipt hebt beoefend, en die hebt willen geboren worden, hebt willen leven en sterven uit gehoorzaamheid! Wek ons op om uw voorbeeld na te volgen, en om in alles aan U, in de personen, die over ons gesteld zijn en die uw plaats bekleden, te gehoorzamen. Maar geef tevens dat, terwijl wij trachten te doen wat ons bevolen is en ons beijveren om het gaarne te verrichten en het als het beste aanzien ons leven een gedurige gehoorzaamheid maken, die ons in dit leven uw genade en uw glorie in de eeuwigheid verzekere. Amen.

Dag 15 : Lucas 13 : 1-5

[1] Er waren op dat moment ook enkele mensen aanwezig die hem vertelden over de Galileeërs van wie Pilatus het bloed vermengd had met hun offers. [2] Hij zei tegen hen: ‘Denken jullie dat die Galileeërs grotere zondaars waren dan alle andere Galileeërs, omdat ze dat ondergaan hebben? [3] Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal op dezelfde wijze omkomen. [4] Of die achttien die stierven doordat de Siloamtoren op hen viel – denken jullie dat zij schuldiger waren dan alle andere mensen die in Jeruzalem wonen? [5] Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal net zo sterven als zij.’

De Ware godsvrucht – L-M Grignion de Montfort : 81, 82

Wij hebben Maria nodig om aan onszelf te sterven

81  Om ons van onszelf te ontledigen, is het nodig dat wij elke dag aan onszelf sterven, dat wil zeggen verwaken aan de activiteiten van de duistere machten van onze ziel en van de wintuigen van ons lichaam : wij moeten zien als zagen wij niet, horen als hoorden wij niet, van deze wereld gebruik maken en er toch niets mee op hebben, Dat is wat de heilige Paulus bedoelt met elke dag sterven : ‘Elke dag sterf ik’ (1 Kor 7,30-31). Als de graankorrel, die in de aarde valt, niet sterft, blijft zij alleen en brengt geen goede vrucht voort (Joh 12,24). Als wij niet sterven aan onszelf, als onze heiligste devoties ons niet tot die noodzakelijke en vruchtbare dood brengen, dan dragen wij geen vrucht van belang en dienen onze devoties tot niets. Al onze werken van gerechtigheid zullen dan met eigenliefde en eigengereidheid bevlekt zijn, zodat onze zwaarste offers en voortreffelijkste daden voor God een gruwel zullen zijn en wij bij onze dood ervaren met lege handen te staan : zonder deugden en verdiensten. Zelfs geen vonkje zullen we dan bezitten van die zuivere liefde, die slechts geschonken wordt aan hen die gestorven zijn aan zichzelf en wier leven met Jezus Christus verborgen is in God. (Kol 3,3)

82  Wij moeten onder alle devoties tot de allerheiligste Maagd die uitkiezen die ons het meest ertoe brengt aan onszelf te sterven; want die is de beste en de meest heiligende.

Dag 16 : De Ware godsvrucht – L-M Grignion de Montfort : 228

228  Gurende de eerste week moet men al zijn gebeden en oefeningen van godsvrucht gebruiken om zelfkennis te vragen en berouw over zijn zonden; en alles moet men doen in een geest van nederigheid. Men kan zichzelf beschouwen als een slak, een pad, een zwijn, een slang en een bok om onze slechte inborst te beklemtonen. Ook kan men deze drie uitspraken van de heilige Bernardus overwegen : ‘Bedenk wat u was : smerig zaad; wat u bent : een zak drek; wat u zult zijn : voedsel voor de wormen’. Men moet de Heer en zijn Heilige Geest vragen om verlichting, met de volgende woorden : ‘Heer, laat mij zien’ of ‘Laat mij mezelf kennen’ of ‘Kom Heilige Geest’. Dagelijks moet men de litanie van de Heilige Geest bidden met daarop de volgende gebeden : het Stella Maris en de litanie van de Heilige Maagd. Men moet zijn toevlucht nemen tot de allerheiligste Maagd en haar genade vragen, de grondslag van alle andere genaden door het bidden van de voorgaande gebeden.

Navolging van Christus – Thomas a Kempis – Boek 2 : 5

Boek 2 Hoofdstuk 5

Over het letten op zichzelf