|
Ons ontbijt in Samarkand was heel anders danin Tashkent,
niet zo lekker, maar goed.. de dag begon ook als in mineur want we kregen geen
warm water in onze kamer. Beck heeft dit
wel direct laten in orde brengen.
De gids/chauffeur heeft ons opgehaald.. wat is dat een
vreemde chauffeur hij zegt dat hij een diploma heeft van de beste chauffeur van
Samarkand, wij vragen ons af hoe dat mogelijk is want wij twijfelen eraan of
hij wel de verkeersregels kent.
Khodja akhror nog een tempel bestaande uit verschillende
complexen met veel granieten blokken, en heel veel onhandige trappen, als je de
hoofdtrappen oploopt en het aantal trappen telt en bij het naar beneden gaan je
hetzelde aantal telt dan ben je onschuldig (beweerde een gids J) Hier was enorm veel volk en dan ook moeilijk
om mooie plaatjes te schieten.
We zijn naar het graf van de eerste president geweest en
naar een heel mooi kerkhof het was een enorm kerkhof met heel mooie grafstenen,
allemaal goed onderhouden, sommige stenen waren kunstwerken met levensgrote
beelden.
Bij het buitenkomen werd er een tv opname gemaakt waarop
John zijn mening gaf over Samarkand, alleen maar lovende dingen en er was niks
van gelogen.
Na weer eens lekker, maar veel te overvloedig gegeten te
hebben, had John nog een bezoek aan een fashion winkel op het oog, ja niet
lachen John en fashion ;-) natuurlijk wist hij ook wel dat er een leuk iemand
in die winkel zou staan. Het was een
klein winkeltje, want helaas in de winkelgalerij waar ze zaten was een enorme
brand geweest en die gaanderijen waren ze nu weer terug aan het opbouwen. In dit winkeltje werken ze met een mode
ontwerpster die uitsluitend met natuurlijke stoffen zoals zijde en katoen
werkt, het is echte fashion, heel exclusieve ontwerpen dus, iets wat je op de
grote cartwalks van beroemde merken ziet, apart, kleurrijk en ja hoor in alle
maten, wat dan wel niet zo is bij die grote bekendheden, in hun atelier werken
een 120 tal mensen, dus een vrij groot bedrijf.
Nu wat hun winkeltje in de binnentuin van een heel oud gebouw waar een
goeddraaiend restaurant zat, wat voor
haar dus weer kopers meebracht, niet slecht bekeken.
En dan, zucht zucht, naar het hotel in Samarkand, ons
opfrissen, naar de trein en voor een laatste nachtje naar Tashkent. We zaten weer in business en hadden een plek
aan een vaste tafel waar 4 mensen konden zitten, wij 2 dus en dan kregen we het
gezelschap van een delegatie van de Chinese TV, ze werden begeleid door politie
en veiligheidsmensen, maar eenmaal gezeten zag je die beveiliging niet meer.
We zijn voor een laatste keer gaan eten in een restaurant
waar we vaak geweest zijn, het was er heel lekker altijd.
Dan naar hotel Lotte een heel chique hotel, ruime kamers en
badkamer, goede airco, heel netjes, lekker warm water J, niks te klagen dus en dan
gaan we onze laatste nacht in Oezbekistan inÂ…
Later gaan we hier nog mee foto's plaatsen en nog andere dingen schrijven over deze uitzonderlijke reis, dus wij zijn er nog niet klaar mee hopelijk jullie ook nog niet met het lezen en mee volgen
PS ze kunnen er wel mee lachen... met de mannen toiletten hier...
|
