|
De eerste indruk van Oezbekistan is positief, de mensen zijn
vriendelijk, doen hun best om met ons te communiceren, het verkeer is te
vergelijken met het Italiaanse verkeer, je rijdt maar en je toetert er maar op
los en je moet wel een gordel dragen, maar dat doe je maar niet en je parkeren,
geen probleem er is ergens een gaatje en daar plof je je auto maar neer ;-)
Na een ontbijt, ja ja we zijn wakker van de dag ervoor, maar
moeten eerst een stukje eten voor we aan onze fotoshoots beginnen. Het ontbijt is super, zoveel keuze, heel veel
verschillende soorten brood, warme schotels, koude schotels, groenten, fruit,
een 10 tal soorten kaas een kok die nog van alles voor je klaar wilt maken, de
koffie wordt aan de tafel gebracht, lekkere koffie trouwensm de jus kun je zelf
vers persen en
. Er is life muziek, dit is onze eerste keer dat we life muziek
bij het ontbijt hebben.
Op het afgesproken uur is Beck er weer, John overloopt met
hem wat we graag willen zien en doen en hij zegt dat wij het programma maken en
dat hij ons overal naartoe brengt, mooier kan het niet zijn, John houdt zo van
toch alles een beetje (veel) in handen te hebben J
Onze eerste toch begint dus met een aantal metro stations,
Beck koopt tickets en heeft dan een hele discussie met de veiligheidsmensen,
want het is toegestaan om fotos te maken maar blijkbaar als je met statief
wilt werken moet je wel goede papieren hebben.
Het duurt een tijdje en er wordt heen en weer gebeld, Beck laat hun papieren
van het ministerie zien en de chef wordt erbij gehaald. Wij krijgen groen licht om in alle stations
zonder problemen onze fotos te mogen maken
Maar
. Er zijn heel weinig stations die een roltrap hebben
en als ze er eentje hebben is het zon heel hoog/diep geval
dus dit wordt een
pijnlijke opdracht voor de knietjes J
Na het 5de station zijn we wel moe, het is nu de
8ste en wij zijn wakker van 7 mei
. Hallo
Hij neemt ons mee naar
lapiola (www.facebook.com/lapiolauz)
Hij vraagt als goede gastheer wat we willen eten, tja als je een menu kaart
krijgt die van die oezbeekse namen hebben en je de gerechten niet kent is het
niet eenvoudig. Wij laten hem dan ook de
keuze maken, eerst komen we met een broodje (een soort grote donut), somsa (een
broodje beef en groentjes), Manti beef wat een soort uit de kluiten gewassen
dimsum is, Pilau een lekker gerecht met lamsvlees, rijst en groentjes. Een
rijkelijke tomaten salade (met veel rauze ui L)
en Kebab (vond ik het minst lekker was een brochette met schapenvlees) en
daarbij konden we dus een drankje kiezen, hebben het bij Cola en heerlijke
citroen thee gehouden.
Blijkbaar eten ze dus 2x warm per dag, laat ons zeggen 3x
want het ontbijt had ook zoveel warm eten.
Na de heerlijke lunch (was echt lekker) gaan we nog een paar keer onder
de grond, in totaal dus al 7 van de 29 stations gedaan, maar eentje moeten we
opnieuw doen de scholen waren uit en er liepen zoveel mensen rond. De kinderen/studenten dus allemaal in uniform
donker blauwe rok/broek en wit hemd/blouse is wel een bizar beeld als je zoveel
mensen in bijna dezelfde kleding rond ziet lopen. Sommige meisjes liepen er wel heel kort
gerokt bij, wat wij dus bijzonder vinden in een moslim land, heel weinig mensen
met een sluier of iets dergelijks gezien, ehhh zelfs veel minder dan we in ons
landje zien.
En dan was mijn pijpje uitm Beck vond het al heel knap van
ons dat wij zonder te slapen maar door bleven gaan. We zijn dan naar het hotel gegaan en hebben 3
uurtjes geslapen, heel vreemd gevoel want wij hebben het gevoel dat het al een
andere dag is, vreemd. Om 19.30 hebben
we afgesproken om te gaan dineren met Beck, hij drong erop aan dat hij met ons
mee zou gaan, terwijl wij hem gezegd hadden dat hij vrij mocht hebben vanavond
en naar zijn vrouw en 3 kinderen/meisjes mocht gaan. Nee wij zijn zijn gasten en hij laat ons niet
in de steek.
Eerst nog even naar een supermarktje voor 2 grote flessen Cola Zero te kopen voor op de
kamer, ik was direct 13.000 Sum kwijt
1,40 Euro voor 2 flessen
Om 19.30 stond Beck er om ons op te halen, we reden nu in
het half donker naar het restaurant, wat is Tashkent toch mooi, moderne
gebouwen heel mooi verlicht, heel maar dan ook heel proper, nergens zie je iets
op de weg liggen, hier kunnen wij een voorbeeld aan nemen.
Het is Ramadam en in het restaurant waar we vanavond eten is
de menu kaart aangepast, ze is minder uitgebreid dan anders, alleen de
gerechten die echt goed draaien staan nog op de kaart, voor ons geen probleem
voor ons is alles nieuw.
Eerst hadden ze een slaatje van tomaat met augurkjes en ui
en ja ik eet hier ui want de ui smaakt hier meer naar een zachte radijs dan
naar ui, dus best lekker (al zal het toch beperkt blijven tot een paar happen).
Er was weer het lekkere brood, pas gebakken en dan Kazan Kebab
en aardappelen, heerlijk zacht smaakvol lamsvlees een zacht gegaarde en licht
gekruide aardappel het was echt heel lekker.
John een ijsje als dessert<
Wat opvalt ze hebben zelden cola Zero, wat voor ons nieuw
was was een plastic bekertje hermetisch afgesloten met water staat op tafel en
hoort dus gewoon bij de maaltijd.
Opvallend voor ons was ook hoe de mannen elkaar begroeten,
ze geven een hand en dan een knuffel en leggen 2 keer hun kaken tegen mekaar,
dus geen kus in de lucht of zo een knuffel links en een knuffel recht J
En na een koffietje in de bar van het hotel naar onze kamer
het blog bijwerken en dan even CNN nieuws bekijken en slapen, om 9 u afspraak
om weer op pad te gaan
|
