|
SCHRIJVENDERWIJS
Guillaume van der Graft
Schrijvenderwijs was ik ingeslapen,
schrijvenderwijs werd ik wakker bij nacht
omdat er woorden stonden te blaten
onder het open raam waar ik lag.
Wie had hen daar bijeengedreven,
was het de honger of was het de wind?
Ze stonden in een beginnende regen
doodstil te kleumen op het grind.
Toen heb ik ze mee naar boven genomen,
de grote ruit van de spiegel besloeg.
Ik had voordien nooit geweten hoe men
woorden halfslapend naar boven droeg.
Maar 's morgens vroeg toen ik ontwaakte
waren ze weg en de deur stond los.
De zon scheen hoog en droog, er zaten
vogels te lachen in het bos.
Uit: Vogels en vissen, 1953
De behoefte aan creativiteit houdt de dichter voortdurend bezig, dag en nacht, bewust en onbewust.
'Woorden' stelt Van der Graft voor als een kudde 'latende schapen', die in hun weerloosheid en volgzaamheid beschutting zoeken bij hun 'herder', die hier de dichter is.
De dichter als 'taalherder'. De taalherder moet er over waken dat de woorden in vrijheid hun eigen weg kunnen gaan én hem steeds opnieuw komen herinneren aan zijn taak.
Willem Bernard (1920-2010) was een Nederlands theoloog, schrijver en vooral dichter die korte tijd Letteren studeerde in Leiden (1938-1939). Hij publiceerde onder het pseudoniem Guillaume van der Graft. Zijn zoon Benno Barnard is ook dichter.
|
