|
De korenbloemen en de madeliefjes hebben het niet gehaald, niet blauw en niet wit, maar wel het rood van de klaprozen is het symbool geworden van de Eerste Wereldoorlog. De kollebloem uit het gedicht van 1915 van de Canadese 'toparts' John McCrae is dé herdenkingsbloem voor de gesneuvelden van de eerste Wereldoorlog. De klaproos is een pioniersplant, het is de bloem die het snelst weer gedijt op omgewoelde grond. McCrae heeft als eerstelijnsarts in Boezinge granaatputten genoeg gezien bij de evacuatie van gekwetsten. De papaver is bloedrood en staat voor eeuwige slaap: geen beter beeld voor rouw, hoop en wanhoop in de loopgraven.
Wat is de boodschap in dit gedicht? Je zou spontaan aan 'vrede' denken, maar in de derde strofe roept McCrae op om de strijd tegen de vijand voort te zetten. Het is zeker geen blijk van pacifisme. een Britse vrouwenbeweging kwam even op de proppen met een witte klaproos als vredelievend alternatief voor de bloedrode variant.
In de geschiedenis van de poppymanie zit een goed verhaal. De klaproos wacht op een rasverteller: een Geert Mak of een Philip Blom ?
Vrij naar DSL 18/07/2018
23-07-2018, 00:00 geschreven door Fernand Vyvey 
|
