Leesdossier Nederlands " Waarom gelukkig zijn als je normaal kunt zijn? "
Ik heb gelezen van pagina 101 tot en met 200.
Hierin gaat het vooral over haar pleegouders die hoopten dat hun dochter een zendelinge zou worden voor de oerconcervatieve christelijke beweging waar ze zelf ook deel van uitmaakte.
Toen haar ouders haar naakt betrapten in de armen van een al even naakt meisje stuurde haar pleegouders Jaenette op naar de pastoor voor een traditionele duiveluitdrijving.
Hierdoor werd ze heel ongelukkig ook vond ze het heel erg dat haar ouders haar niet begrepen en niet accepteerden dat ze op meisjes viel.
Jaenette had steeds een gevecht tussen geluk en ongeluk omdat ze zich wel gelukkig voelde als lesbienne maar haar pleegouders dit helemaal niet accepteerde en er alleen maar spanningen waren in het huis van de familie Winterson.
De enige uitweg die Jaenette zag was ontsnappen.
Maar omdat ze nog zo een jonge leeftijd had en nog niet voor zichtzelf kon zorgen lukte haar dat nog niet. Ze verlangde naar een leven die minder saai was dan haar leven in Accrington waar ze opgroeide.
Ik vind dit gedeelte in het boek langs de ene kant wel angstaanjagend omdat zei dit allemaal zelf heeft meegemaakt en hoe zei dit verteld dit echt wel een hel bleek te zijn. Ik begrijp wel waarom zei ontsnappen als enige uitweg zag.
Leesdossier Nederlands " Waarom gelukkig zijn als je normaal kunt zijn? "
Ik heb van pagina 1 tot en met 100 gelezen.
Hierin bleek dat het boek vooral over de schrijfster ( Jaenette Winterson ) zelf ging en dat dit een autobiografie is over haar leven.
Jaenette was tussen de zes weken en zes maanden oud toen haar ouders haar voor adoptie afstonden.
De pleegouders waar Jaenette terecht kwam wouden een zoon maar kregen uiteindelijk Jaenette.
Jaenette zou altijd het kind blijven die niet gevraagd was.
Ze verteld ook over haar eerste boek die in 1985 uitkwam genaamd " Sinaasappelen zijn niet het enige fruit " hierin beschreef ze hoe het was om op te groeien in een huis waarin apocalyptische voorspellingen even normaal waren als suiker bij de thee.
Jaenette wou heel graag missionaris worden ookal waren er heel veel dingen verboden in het huis van de pleegouders van Jaenette.
Jaenette schreef haar gevoelens neer op paperbacks maar wanneer haar pleegmoeder deze paperbacks vindt onder het bed van Jaenette gooit ze deze uit het raam en stak ze in brand.
Zelf vindt ik dit heel raar dat ze zo spontaan en open over haar jeugd kan praten want uit het begin van het boek kunnen we zeker afleiden dat jaenette een heel moeilijke juegd heeft gehad bij haar pleegouders.