Ik ben Leen Heylen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Léén..
Ik ben een vrouw en woon in Lima / Nijlen (Peru / Belgium) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 21/03/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: CHIRO, Taibo.
Ik zit dus voor een jaartje in Peru om hier wat cultuur op te doen en te leren leven zoals de mensen hier. Ik zit hier b
Ahora estamos domingo en la noche. Entonces tiempo para escribir mi blog porque es dos semana pasado ! En este dos semanas me fui a Huancayo, eso quede en los montañas. Fui a visitar Noemi y mi familia aja. Aja vivan mi tia , tio , primas , primo y 2 sobrinas. Me encanté de vivir aja. En verdad Es en el campo y me gusta un montón ! Es que parce un pocito mas como mi pueblo en Bélgica Pero también estoy feliz, que estoy en Lima otra vez con mi familia ! Y mañana finalmente otravez a la U. Ok mucho en español Vamos a tipear en flamenco.
(Foto's van Huancayo kan je normaal ook al bekijken ...! Ik denk zeker de moeite om ze eens te bezien...
Het is er werkelijk heel mooi en die lucht... Zoals mijn titel zegt... Ik ben er verliefd op !)
Maandag 12 mei
Die dag waren mijn papa en mama aangekomen. S morgens ging ik mij douchen en hoorde ik mijn mama babbelen dus ging in naar haar kamer waar ik direct een dikke knuffel en kus kreeg en een verslag over de reis. Ik was echt heel blij om haar te zien , mis haar toch wel als ze er zo 10 dagen niet is, vreemd e ? In elk geval... Ze hadden een hele leuke reis gehad en mijn papa had weer een paar domme dingen gedaan zoals te ver gezwommen in de zee waardoor Yuri , mijn neef in Maimi hem moest gaan redden met de kayak , want mijn papa was te vermoeid om terug te zwemmen ! Echt weer iets typisch waardoor ik nog eens goed kan lachen ☺. Later op de dag kwam Sara langs om nog eens wat bij te praten en naar de mercado te gaan. Ik ging dan gewoon terug naar mij thuis en zij vertrok richting Los Olivos. Ik keek nog een film en ´s avonds ging de bel en moest ik opendoen dus riep ik : Quien Es ? ( wie is het ) maar niemand antwoordde dus keek ik door het kijkgaatje maar er stond niemand. Toch deed ik open om te checken en wie stond daar... ??? Mijn papa ! Die binnenkwam en me een hele dikke knuffel gaf... Voelde me er wel heel goed bij want mijn papa is normaal geen knuffel-mens. Daarna bleef ik dus nog even bij mijn mama en papa zitten en keek ik tv met hen. Dinsdag sprak ik af met Samuel om over t reizen te praten en gewoon nog eens bij te babbelen want was alweer lang geleden! De reis is nog steeds niet geregeld maar dat is dan maar voor later. Daarna naar huis en weer gezellig beneden gezeten met mijn papa. Woensdag deed ik niet zoveel maar s middags kwam mijn papa thuis eten ( wat bijna nooit voorkomt ) en babbelden we dus een beetje. Verder ging ik die dag mijn pasaje kopen voor Huancayo , maar er was geen enkele plaats meer op de bus voor donderdag dus besloot ik om vrijdag te vertrekken. S avonds ging ik dan nog naar Chepar thuis waar we babbelden , muziek luisterden , onnozel deden en in slaap vielen. ( Zoals gewoonlijk dus ). Om 11 uur keerde ik dan naar huis en ging ik slapen. Volgende morgen stond Sandro ( de Zwitser die hier bijna 3 jaar gewoond heeft ) bij mij thuis. Ik wist eerst niet waarom maar ik volgde de gesprekken een beetje en kwam zo te weten dat hij vele problemen had met zijn vrouw ( Peruaanse) en waarschijnlijk ging scheiden en dus beslist had om terug te keren richting Zwitserland. Later kwam Sara weer langs omdat ze niets te doen had en niet thuis wou zitten. Ze had wat problemen en wou er over praten dus kwam ze naar mij thuis. We gingen ook haar foto´s printen. Sophia was de hele dag een handtas aan het maken en vroeg mij heel de tijd om mijn mening. Ook Carla zat heel de tijd thuis en werd daar zot van dus wou ze iets gaan doen en moet mijn mama dus mee. Sara was ondertussen alweer vertrokken en ik ging dus even bij Sophia zitten en keek later nog tv met Sophia en Carla. Vrijdag stond ik op en maakte mijn zak , ging ontbijten en nam al afscheid van mn zussen en mama en papa want zij gingen naar het restaurant en ik zou om half 1 vertrekken richting Huancayo. Knuffel van mijn mama en papa en deze keer ook van Sophia. Van Carla kreeg ik een wuivende hand en een Chau Leen. Ook nam ik afscheid van Sandro die in de namiddag terug naar Zwitserland zou vertrekken. Later kwam Ana nog even langs mij thuis en babbelden we nog wat. Na een uurtje moest ik dan vertrekken richting Huancayo. Ik verliet dus mijn huisje , zocht een taxi en reed naar Cruz del sur ( busmaatschappij). Maar door de vele omleidingen in Lima miste ik bijna mijn bus. Uiteindelijk toch nog op tijd aangekomen en vertrok ik dus richting de bergen. De busreis verliep heel goed , maar wel lang, veel langer dan normaal ( maar is meestal zo in Peru ☺ ). Bezigheden in de bus ... Babbelen met de buurvrouw , eten , lezen , slapen , foto`s nemen... Om 20.45 kwam ik dan eindelijk aan en daar stonden mijn nicht , Sofia, en Noemi me op te wachten. Sofia was mij komen ophalen en dus gingen we samen richting het huis van mijn familie. Wat nu ook een beetje mijn tweede thuis is hier in Peru. In het huis wonen momenteel... Mijn tante , nonkel , nicht , neef , andere nicht met haar man & 2 dochtertjes. Een gezellige bende dus. Al gauw voelde ik me er helemaal thuis. De eerste avond dronk ik een thee en keek ik tv met de familie en babbelden we nog een beetje. Om 11 uur besloot ik om te gaan slapen. ( Binnen 2 maand , 1 uur en 20 minuten zit ik op de vlieger richting Belgie.... Voelt heel raar... ). Zaterdag : De eerste dag in Huancayo. Eerst indrukken : Het is een drukke stad , maar een ongelofelijk hemel en ongelofelijk mooie indrukken als je iets buiten de stad gaat ! Met mijn gids Noemi verken ik de stad. Ze neemt mij al wandelend ( Iets anders dan in Lima waar je ALTIJD met combi gaat ) naar het centrum en naar een parkje in de buurt. Daarna brengt ze mij terug naar mij thuis waar ik Aji de Gallina eet : een van mijn lievelings gerechten hier. Het is echt overheerlijk lekker. Als ik gedaan heb met eten , sms ik Noemi en komt ze mij ophalen om nog meer van Huancayo te ontdekken. Ze neemt me mee naar Torre Torre , een ruïne iets buiten de stad. We gaan er heen met Eva , van Oostenrijk. Het wordt een leuke uitstap. We picknicken er en je hebt er een geweldig mooi zicht over Huancayo ! Ik vond het echt geweldig. We krijgen er ook een hele mooie zonsondergang te zien. Maar daarna beslissen we om naar huis te gaan omdat het toch al wel laat wordt en ik niet te laat mag thuiskomen. Ik stuur een berichtje naar Sofia die me laat weten dat ze op cafe zit met een vriendin en of ik geen zin heb om langs te komen. Noemi en Simon gaan mij daar dan afzetten en ik drink een Ice-Cappucino en eet een broodje. Daarna naar huis en daar is een reünie... Vele mensen die ik niet ken en voel me dus toch wel een beetje raar... Ze luisteren gewoon wat muziek en babbelen wat. Maar ik ben vrij moe , van de hoogte en een drukke dag en besluit dus om te gaan slapen. Zondag alweer een volle dag. Met Noemi, 2 belgische meisjes gaan we naar Ingenio waar ze truchas ( een soort vis die op zalm lijkt ) kweekt. We gaan daar dan ook eten , maar ik vind trucha niet zo lekker en dus eet ik kip :D. Daarna gaan we nog een kerk en een soort van klooster bezoeken. Er hangen daar ook veel schilderijen en er hangt een Rubens ! Noemi en ik heel fier op onze land- en stadsgenoot. Daarna nog even langs Noemi thuis om dan naar mij thuis te gaan. Noemi blijft nog even bij mij thuis en daarna eet ik mijn avondeten. Lomo Saltado en drink ik een lekkere warme thee. Daarna kijk ik nog even tv maar ik ben alweer zo moe dat ik vroeg ik bed kruip ( om 21.30 ). ( PS ELS : Pingu is heel blij om het s nachts koud te hebben :D ).
Maandag 13 mei
Ik sta op en ga ontbijten , daarna ga ik naar de mercado met mijn tante en neef. We kopen er fruit en groenten... Daarna gaan we terug naar huis en speel ik wat met Claudia , mijn kleine schattig nichtje die eindelijk tegen mij durft te praten. Daarna eten we en daarna ga k met mijn neef op stap. We ging ruïnes bezoeken maar het was gesloten ( op van dinsdag zondag :D ). We gingen dan maar terug naar het centrum waar ik wat dingen van Huancayo kocht en we gingen noc een ijsje eten. Super lekker... Daarna gingen we naar de afsers zien die een typische dans van Huancayo gingen dansen. Maar hun leerkracht kwam niet opdagen en dus babbelden we gewoon wat. Daarna wandelde ik met mijn neef naar huis. Ik speelde wat met mijn nichtjes ( Ik was de tante van hun poppen :D ). Daarna gingen we nog wat rondwandelen met mijn tante , 2 nichten en mn 2 kleine nichtjes. We gingen kleren kopen voor Camille die op haar school de Maagd Maria moest spelen. We gingen ook nog anticuchos eten ( NJAMIIIIEEEE ). Die 2 kleine kapoenen wilden heel de tijd naast mij lopen en niemand anders mocht hen een handje geven... Wel schattig. Daarna nog samen thee gedronken en brood gegeten. En daarna was het tijd om te gaan slapen want was heel de tijd moe. Dinsdag sta ik s morgens op en krijg ik als ontbijt krijg ik hotdogs... Daarna vertrek ik naar Cani Cruz met mijn tante en Sofia. Een hele weg om daar te geraken maar het is de moeite waard. De weg ernaar toe en de plaats zelf is echt ongelofelijk mooi. Velden , koeien , ezels , schapen... Wat voel ik me thuis.... ☺. Waarschijnlijk vragen jullie , jullie ook wel af wat dat eigenlijk is. Wel je koopt er kaarsjes in verschillende kleuren en laat deze branden. Je zit rond het kruis van Senor Cani Cruz en elke kleur van kaars heeft een betekenis en door die daar te laten branden vraag je die heilige om hulp met bv je gezondheid. Als alle kaarsjes zijn opgebrand laat je deze koud worden en uit het kaarsvet kunnen de vrouwen daar dan je toekomst en gevoelens lezen. Het is helemaal boven op een berg en het was daar super warm en SUPER mooi... Daarna vertrekken terug richting Huancayo en alweer een super mooi weg waar ik veel fotos trek. Daarna gaan we nog kip eten , dan naar huis waar ik nog een hele namiddag met Camille en Claudia speel. S avonds kijken we samen tv ( Het nieuws :D ) en ga ik slapen. S nachts word ik wakker en moet ik overgeven... Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten... Voel me dus helemaal niet goed en slaap dus ook niet veel. S morgens voel ik me beter maar ben wel heel moe. Toch ga ik met mijn neef een meer bezoeken. Het is echt een kei mooi meer en met de zon geeft het een hele mooie weerspiegeling van de wolken in het water ( Zie foto`s). Daarna terug naar huis waar we eten en ik daarna toch maar beslis om even in mijn bed te kruipen om een uurtje of 1,5 te slapen. Ik lig nog maar net in mijn bed en Claudia komt binnen om te vragen of alles wel ok is. Zo schattig e... ☺. Ze speelt wat met Pingu en Daniel ( Het konijntje dat ik van mijn mama gekregen heb met de dag van de vriendschap = valentijn ). Daarna hoor geeft ze mij een knuffel en na een tijdje gaat ze stilletjes de kamer uit en val ik in slaap. Wanneer ik wakker word ga ik naar beneden en leg ik me in de zetel om wat tv te kijken. Ik ga daarna nog even op de computer om mijn mails te lezen. Later belt mijn mama nog en ik vertel haar dat ik beetje ziek was geweest en natuurlijk moet ze dan met Sofia praten om mij de juiste pilletjes en kruiden te geven ( typisch... had beter niets gezegd ). Mijn mama belde trouwens elke dag 2 of 3 keer om te horen of alles wel goed was met me... hihi , toch schattig ( Maar mama je moet dat toch niet doen hoor :D). Daarna ga ik slapen. Donderdag ga ik s morgens naar het school van Camille want ze moet optreden , zingen. Ik ga dus met mijn tante richting de school. Daarna naar huis om daar met de kleinste te spelen. Later op de namiddag komt Noemi langs en gaan we nog even naar het centrum. Waar we wat rondlopen en later nog Chifa gaan eten. Daarna brengt Noemi me naar huis. Vrijdag terug naar het school want vandaag moeten ze dansen. Daarna nog een langs de market in het centrum om iets op te halen. En daarna naar huis waar ik me even op de computer begeef en daarna middageten eet. Er zijn vriendinnetjes van Cammie komen spelen en dus zijn ook de mamas er en zit ik de hele dag aan tafel mee te praten. En ga ik ook even mee spelen en Cammie heel fier zeggen dat ik haar nichtje ben. ( Zo schattig ). Later gaan we dan nog even naar het centrum om dingen op te halen en daarna gaan we nog iets eten. Om daarna naar huis te gaan , nog wat tv te zien , in te pakken en te spelen met die kleintjes. Daarna kruip ik in mijn bed maar ik mag nog niet slapen van Claudia en dus blijf ik nog wakker tot 12 uur en om 5 uur terug op te staan. Zaterdag vertrek ik dus heel vroeg richting Lima. Neem afscheid van mijn nonkel en Sofia en vertrek met auto naar Lima. Om half 11 kom ik dan aan en pak ik uit , eet ik iets en help mijn papa met het instaleren van tv;s. Daarna gaan we nog naar meubels zien en krijg ik schoenen van mijn mama. Daarna gaan we naar huis en eten we. Ik help Sophia nog zoeken naar de juiste outfit om uit te gaan... Een uur later is ze nog steeds niet content en uiteindelijk is ze uitgegaan met een Tshirt van mij. Daarna bracht ik haar samen met Carla weg en gingen we erna nog DVD´s kopen die we later op de avond bekeken. Daarna ging ik slapen. Vandaag ging ik naar Miraflores met Sara waar ik nog wat dingen kocht om mee naar huis te nemen ( schilderij voor in mijn kamer ) en een winterjas want het wordt hier serieus koud en heb het niet warm genoeg meer ... Later kwam ook Chepar nog langs en gingen we iets drinken. Daarna keerde ik naar huis , at ik nog Chifa , die ze hadden opzij gehouden voor mij. En nu ben ik mijn blog aan het typen.
Ok voila... Weer een lange blog tekst maar ook veel te vertellen na een weekje in een andere stad e. ☺. Het waren echt 2 leuke weken , waar ik veel te doen had. Ik voel me ook steeds meer thuis en thuis. Gewoon dat mijn zussen vragen om iets te gaan doen , of om mijn mening vragen ivm kleding ... Het laat me allemaal meer thuis voelen. En het maakt het moeilijker om aan het vertrek te denken. Maar vertrekken hoort er nu eenmaal ook bij... en daar moet ik maar mee leren leven. De volgende maand zal nog snel gaan... Nog wat reizen met AFS , nog eens naar Huancayo , normaal nog naar het zuiden reizen , univ ... Het zal sneller voorbij zijn dan ik wil...
Tot over 51 dagen... Un besito y abrazo ! Lima Léén !
AUNQUE LA VIDA PUEDE SER DIFICIL NUNCA VAMOS A PARAR DE ESPERAR
Ziek zijn , niet te doen hebben... Mijn leven wordt hier echter en echter...
(Nieuwe fotos : Zoo)
Week 1
Maandag 28 april
Maandag : ziek HELE dag bed
Dinsdag : Nog ziek , beetje babbelen met papa en mama en tv kijken + blog schrijven
Woensdag : Ziek Tv kijken en al een beetje rondlopen in huis
Donderdag : Met heel de familie naar het restaurant waar ik gezellig babbel met Carla over school , AFS , familie , ... Een serieus maar heel leuk gesprek. Ik doe nog wat onnozel met Sophia en Carla en we praten wat over la APEC ( er komen ministers naar Lima en daardoor heeft iedereen verlof die voor 2 dagen ) met heel de familie. Want ik en Carla willen heel graag naar Mancora , het mooiste strand in HEEL Peru , in Piura... We krijgen mijn papa zo goed als overtuigd , mijn mama wil zeker meer maar Sophia doet moeilijk. Maar we zien wel weer wat er van komt. We vertrekken naar huis ( MOTO , achterop bij Sophia ). Thuis gekomen kruip ik in mijn bed want ik ben DOODMOE ! En voel me nog steeds geen 100 %.
Vrijdag ga ik met Sara naar haar gym , de dokter en Jockey Plaza om daarna naar mij thuis te gaan om haar fotos op CDs te zetten , afscheid te nemen van mijn lieve mama en papa die naar Amerika vertrekken ( Ik ga ze echt missen ! ). Daarna ga ik nog mee naar het huis van Josabeth want ik moet nog wat vragen over AFS. Uiteindelijk zijn we weer 1,5 uur aan het babbelen over het geweldige AFS in Peru... Ben heel blij dat we Josabeth hebben want ze heeft toch al wel veel veranderd hier in AFS Lima en doet echt haar best om voor ons nog het beste van ons jaar te maken ( GRACIAS JOSABETHHHHH :D ). Daarna vertrek ik naar mijn huis ( Oh wat haat ik het huis van Josa , dat ligt zo in een beschermde buurt en daar rijden dus geen taxis of niets en moet je dus altijd 10 minuten wandelen voor je voorbij de hekken bent en dan met geluk een taxi kan vinden , anders mag je nog een 15 minuten wandelen !!! ) & je hebt ook geen bussen ! = dus duur !
Zaterdag : Sara komt s morgens naar mijn huis dus moet ik vroeg opstaan. Ik ga ontbijten en ben als eerste wakker ( buiten Carla die om 7 uur al les had :D ). Wanneer ik aan het ontbijten ben, gaat de bel. Ik dacht dat het Sara was maar het was Alex ... Ik eet dus rustig verder terwijl Alex maar grapjes zit te maken over mij en we samen tv kijken. Daarna komt Sophia naar beneden en iets later Patty ook... ( Blijkbaar hebben Patty en mijn papa weer een serieuze ruzie gehad en zit het ook niet al te goed tussen Patty en Sophia... De situatie thuis is nog steeds goed maar Patty is niet echt een deel van de familie niet meer , ze zondert zich heel vaak af en ik vind het wel jammer maar kan er spijtig genoeg niets aan doen. Blijkbaar had zij ook gezegd tegen mijn papa vorig weekend : Mijn vrienden zijn voor mij veel belangrijker dan mijn familie. Dit is iets dat je in Peru echt niet kan zeggen , familie is hier het belangrijkste wat je hebt en dat zal altijd zo het idee blijven. Dat is hier nog veel harder dan in Europa , en eigenlijk vind ik dat wel leuk. Ze gaan naar het restaurant want nu mijn mama er niet is moet iemand het daar gaan regelen. Ik blijf dus tuis met Sara en Kristina , die later zal koken voor ons. Kristina hoort niet zo goed en ben ik dus telefoniste die avond , iets wat ik enorm haat want meestal is het voor het restaurant ... Ik haal mijn dreadlocks uit mijn haar ( de helft dan toch al ) want ze zijn echt ni zo goed en er is al een groot deel uitgegaan dus verkies ik om het nu toen voordat het te laat is en ik mijn haar moet kort knippen... Sara is ondertussen bezig met haar fotos verder op CD te zetten en fotos te kiezen die ze wil printen. Dan komt Kristi vragen wat we eten willen en na het eten gaan we naar de market in La Molina... Het is een hele leuke dag. Ik ga nog iets eten met Sara en daarna keert ze terug naar Josabeth thuis. Ik kom thuis en praat nog wat met Carla en Sophia en we gaan gezellig nog wat in Sophia haar bed liggen. Tot mijn zussen een film willen zien die ik echt niet wil zijn EN het eigenlijk ook al laat word. Dus beslis k om te gaan slapen.
Zondag : Sara belt mij om mij wakker te maken ... Geweldige wekker :D. Want we gaan met AFS iets doen. Uiteindelijk kom ik op tijd , om 10 uur aan de brug van la U en Jockey. Maar natuurlijk is er nog niemand te bekennen. Josabeth was te laat opgestaan en had daarna nog problemen met kleren kiezen. ( Haha... Que Peruana yah :D ). Ik bel dan naar Samuel en hij ligt nog in zijn bed. Typisch Samuel , echt niet normaal. Maar hij besluit om toch nog te komen en dus wacht ik nog wat langer alleen. Om 20 na 10 komen Sara en Josabeth dan aan en om 10.30 komt Samuel ook aan... Op 25 minuten drinken gekocht , opgestaan , aangekleed en taxi genomen ( =10 minuten ), ik zou het niet kunnen nadoen denk ik ! Daarna bellen we naar Justin ( kerel van Quebec die derest van zijn jaar ook in Lima gaat verblijven ) maar hij was vergeten dat we iets gingen doen en de andere konden niet komen DUS... daar stonden we dan : Alweer met zijn 3 EN Josabeth. We gingen dan maar ontbijten want Chepar ging normaal iets later ook nog komen, maar die kwam maar niet. Dus vertrokken we richting.... La parque de las legendas. ( = DE ZOO ). Op de bus krijg ik een berichtje van Chepar dat hij nog in bed lag want hij had een laat feestje gehad en beetje te veel gedronken en voelde zich dus ook niet zo goed... ( Ajaj ... peruanen :D ). Het werd toch echt een hele leuke dag. We zijn 4 uur in de Zoo geweest en hebben vele dieren gezien... Het was echt een toffe dag , en Josa is echt een vriendin aan het worden en is echt leuk om te weten want ze doet echt ongelofelijk veel voor ons en ik vertouw ze echt volledig en steeds meer en meer omdat het ook echt een vriedin aan het worden is. Daarna gaan we nog Pollo a la brasa eten ( Kip aan het spit eigenlijk , maar lekkerder :D en het komt altijd met frietjes en salade , aji , mayonaise en ketchup ). Daarna keren we naar huis maar ik besluit om eerst te bellen naar mijn zusjes om te vragen of er iemand thuis is. Maar ze zijn allemaal in Cienguilla dus besluit ik om nog even mee naar het huis van Josabeth te gaan ( Samuel moest om 7 uur in Miraflores zijn dus zijn huis was moeilijk. ) Ik belde Carla nog eens om te vragen wanneer ze thuis zouden zijn en ze zei : Un ratito , no mas... ( Nog maar eventjes... ) Maar die eventjes in Peru wordt meestal een half uur of een uur. Het was 6 uur toen we naar Josa thuis vertrokken en om 8 uur waren ze eindelijk thuis ... Zo typisch :D. Ik vertrok dus naar huis en keek nog even tv met Sophia en Carla. Daarna ging ik op de computer en al goed begon ik praten tegen Megu op MSN want blijkbaar had ik geen les maandag ( Dia de la faculdad ! ... Dag van de faculteit dus... ) Wel leuk ... Drie uur van zes geen les :D Haha... Zotjes eigenlijk maar ja... Ik besluit dan maar om nog een film te zien maar dan bedenk ik opeens dat ik misschien beter mijn blog schrijf voor ik alles vergeet , wat ik dus nu aan het doen ben ! En dan nu ook besluit om te gaan slapen want ik ben MOE... Het was een hele leuke dag , maar een vermoeiende dag en voel me nog steeds geen 100% gezond. Ik heb een super leuk weekend achter de rug en was heel blij om heel om het nog eens door te brengen met Sara... Het was alweer lang: geleden. Ik mis ze wel als ik ze zo een tijdje niet zie. Bij deze wil ik jullie ook even laten weten dat ik met hier wel 100% gelukkig voel , al ben ik af en toe ziek ( geen stress mama... Komt allemaal wel goed... ) , ik voel me goed , geliefd , gelukkig... Ik heb echt geluk gehad met mijn familie en besef het meer en meer ... Voel me meer en meer thuis en bij het idee van afscheid nemen krijg ik de tranen al in mijn ogen. Ik moet eerlijk zijn dat ik op dit moment Belgie niet echt meer mis... Ik heb hier een nieuw leven opgebouwd en op dit moment leef ik veel meer hier , dan in Belgie... Ik denk en droom bijna nooit meer in het Nederlands... En eindelijk ook vaak in het Spaans... Ik voel mij 100% lid van de familie , ik voel me goed in mijn klas , bij Sara en Samuel , bij Chepar en bij Josabeth... Het enige dat ik niet leuk vind is AFS maar daar kom ik wel door... Ik weet dat het afscheid moeilijk zal worden en ik weet dat er toch wel vele in Belgie uitkijken naar mijn terugkomst ( niet dat ik een dikke nek wil hebben hoor ) maar eerlijk gezegd... Ik zou graag nog langer blijven MAAR toch wil ik naar huis om mijn zusjes nog even te zien , want mijn kleine zusje , vertrekt in september ook een half jaartje ons landje uit en moet ik haar alweer missen dus wil ik even tijd met haar hebben ook.
Viva Peru ! Un beso muy grande! Estoy disfrutando mi vida en Peru !
Week 2
Maandag 7 mei
Normaal een schooldag maar deze maandag niet want het was dag van de faculteit en dan is er geen les. Ik bleef dus thuis en keek later film met Sophia en Carla... Zoals gewoonlijk deed ik niet zoveel die dag , was nog moe van zondag. Dinsdag voelde ik me niet zo goed en deed ik dus weer niet echt iets interessant. Ik had maandag gevraagd aan Megu om te vragen of ik eventueel terug de lessen van Calidad kon volgen. Dus dinsdag kreeg ik het goede nieuws dat ik 4 uur meer per week heb. Bij een super leuke leerkracht , dus vind het wel super. Ook kreeg ik het nieuws dat het de volgende 2 weken examens zijn en ik dus geen les heb en dus eigenlijk twee weken vakantie heb. Normaal ga ik een weekendje of langer naar Huancayo , ofwel een lang weekend naar Ica en een week naar Huancayo... Ik weet het nog niet zo goed... We zien wel weer... Maar nog eens nieuwe dingen zien , is altijd leuk ! Woensdag was het veel te vroeg les en ging ik dus niet. Want 2.5 uur in een bus om 1 uur in de les te zijn en terug naar huis te gaan , is me net teveel als ik om 8 uur les heb. Ik werkte dan maar wat aan het kado van Roel en bewerkte nog wat fotos en leerde wat van mijn computer kennen. Donderdag was het weer geen les ( ze hadden test en dus moet ik niet gaan )... Ik maakte het kado voor Roel en Kaat volledig af en keek een film. Ook Sara kwam even langs voor 2 minuten want daarna moest ze naar huis. Deisy belde met het slechte nieuws dat haar hond gestorven was. Ze belde helemaal overstuur en wenend dus vertrok Sara richting haar huis. Vrijdag ging ik naar de univ maar er was geen les. Dus babbelde ik gewoon 2 uur mee met mijn klasgenoten. Het was echt gezellig en vond het leuk ze eindelijk nog eens te zien want ik mis ze toch wel wanneer ik ze lang niet zie. Daarna ging ik naar huis om te eten om daarna te vertrekken naar Juan Pablo thuis. We babbelden wat ( was alweer lang geleden ) tot we beide in slaap vielen in zijn bed. Toen we wakker werden,moesten we een beetje voort doen want Juan Pablo moest gaan werken in Starbucks. We vertrokken dus en ik ging naar huis. Waar ik nog lang met Sophia , Carla en Sofia babbelden ( De zus , nicht , ... van mijn mama : Ik weet het nog steeds niet echt ). Om 2 uur besloot ik dan toch maar om te gaan slapen. Zaterdag kwam Sara normaal naar mij thuis maar ze moest opeens gaan eten bij een nonkel en dus zag ik haar alweer niet. Ik bleef thuis en leerde nog wat in mijn Spaans boek , keek film , las in mijn boek , schreef een gedicht... En had een rustige dag. Daarna besloot ik te gaan slapen want vandaag moest ik heel de dag werken. Vandaag dus vroeg opgestaan om te gaan werken in het restaurant voor Moederdag. Moest samen met Carla alle mamas een roosje geven en een ticket waarmee ze flessen wijn en kamers in het hotel konden winnen. Ik hielp daarna nog wat aan de bar en aan de bqq. Het was eigenlijk wel een leuke dag maar toch ook wel een vermoeiende dag. Eigenlijk was het een vrij saaie week waar ik me wel in verveeld heb , maar ik voel mij hier nu echt thuis en dan verveel je je al sneller. Het nieuwe is er al lang af en het leven begint normaler te worden. Dus ja... Hopelijk worden de volgende weken een beetje interessanter !
Ik wou het al lang eens schrijven maar dit gedichtje hangt dus al lang in mijn kamer... En ik vind het kei lief eigenlijk... Het is natuurlijk in het Spaans maar zal de vertaling er ook bijzetten !
En este casa amamos , lloramos y reimos.
Por eso somos una familia normal,
no busques en ella grandes milagros.
Porque lo unico que podemos ofrecerte
es que nos queremos mucho,
por eso , ESTA TAMBIEN ES TU CASA.
In dit huis hebben we lief , wenen we en lachen we. Daarom zijn een een normale familie, Zoek er geen grote wonderen in. Want het enige dat we je kunnen geven is dat we veel om je geven en daarom , IS DIT HUIS OOK HET JOUWE !
In het begin verstond ik het natuurlijk niet en eigenlijk een mooie vergelijken... Hoe langer ik in mijn familie ben , hoe beter ik me thuis voel en hoe meer het huis mijn huis wordt...
